29,334 matches
-
ai tinereții până în amurgul vieții fiecăruia. Căci moartea nu-i decât doar o trecere firească dintr-o stare într-alta. Făclia numită Viață nu moare niciodată, trece dintr-o inimă în alte inimi. IERONIM: Bătrânule înțelept, unde pot găsi liniștea dorului meu? Că-n vis mi s-a arătat, chemându-mă, chipul frumuseții desăvârșite, dar nu știu unde s-o caut. CÂNTĂREȚUL ORB: Am să-ți spun, Făt-Frumos. Și-ai să pleci să-ți cauți dragostea. Drumul va fi lung, prin pustiuri, prin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1483_a_2781]
-
te-am îndrăgit... / La-al meu prag și-ntr-a mea lume, / Făt-Frumos, bine-ai venit! // ( Pe fond muzical, reverberate mai accentuat, vocile Ursitoarelor.) URSITOAREA A DOUA (voce): Dar s-aduni adânc în tine, / Printre zilele senine, / Gânduri și suspine: / Dorul după ce-i mai mare / ' N-astă lume trecătoare, / După ce-i desăvârșit.// URSITOAREA A TREIA (voce): Și să-ți cadă la picioare / Acel dar neprețuit... // ( Scade muzica, dispare.) IERONIM: Ești cu adevărat mult mai frumoasă decât și-a putut vreodată o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1483_a_2781]
-
vezi de ce-mi ești în stare dacă nu ți-a mai scărmănat de mult bădița cânepa dracului, să te-nveți a primi cuviincios oamenii care-ți calcă pragul?... ANISIA (vine spre poartă): De mi-i crede, chiar îți duceam dorul... Mai ieri ai venit după topor, să bați un par la gard. Astăzi ce trebuință-i mai avea, că numai de dragul ochilor mei n-aș crede c-ai călcat calea până aici. DĂNILĂ: Toate le vezi, le știi și le
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1483_a_2781]
-
F3: Ca-ntr-o presimțire sufletul ți-e-nchis. Unde ești? Îți pare că trăiești un vis... F2: Treci, lăsând în urmă, la răspântii mute, umbre solitare și necunoscute; treci, ducând o parte din tristețea lor un suspin, o rugă, un zadarnic dor... F1: Iar târziu, când taina dimprejur te cheamă și-ți strecoară-n suflet un fior de teamă, singur cu povara cugetului tău, te cuprind deodată lungi păreri de rău dup-o fericire care întârzie, după câte n-au fost, dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1483_a_2781]
-
am spus, îl ofer neantului. Tu însă ești nevinovat și vii de pe o stea. Mi-e milă de tine, ești atât de plăpând pe Pământul acesta de granit! Aș putea să te ajut într-o zi, când o să-ți fie dor de planeta ta. Aș putea... Dacă ai să vrei, mă chemi, și eu vin. MICUL PRINȚ: Am înțeles prea bine. Am să mă gândesc. Dar de ce vorbești mereu în enigme? ȘARPELE: Pentru că eu le dezleg pe toate. Acum îndepărtează-te
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1483_a_2781]
-
ceilalți oameni. Îmi pare rău că trebuie să ne despărțim. MICUL PRINȚ: Ei, după ce o să-și treacă părerea de rău știi, părerea de rău întotdeauna trece -, vei fi fericit că m-ai cunoscut. Vom rămâne mereu prieteni. Îți va fi dor să râdem împreună. Și vei deschide uneori fereastra, așa, numai de drag, iar prietenii tăi se vor mira văzându-te că râzi de câte ori te uiți, seara, la cer. Atunci tu ai să le spui: Da, întotdeauna stelele mă fac să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1483_a_2781]
-
sunt mama ei vitregă, zise Hildegard cu voce tremurată și m-am întrebat dacă ea își dăduse seama că Weisthor ar fi trebuit să spună că nici unul dintre noi nu era părintele adevărat al Emmelinei. — Ea zice că îi este dor de cursul ei de dans. Dar mai ales îi este dor de voi doi. — Și nouă ne este dor de tine, scumpo. Unde ești, Emmeline? am întrebat eu. Urmă o lungă tăcere, așa că am repetat întrebarea. — Ei au omorât-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
am întrebat dacă ea își dăduse seama că Weisthor ar fi trebuit să spună că nici unul dintre noi nu era părintele adevărat al Emmelinei. — Ea zice că îi este dor de cursul ei de dans. Dar mai ales îi este dor de voi doi. — Și nouă ne este dor de tine, scumpo. Unde ești, Emmeline? am întrebat eu. Urmă o lungă tăcere, așa că am repetat întrebarea. — Ei au omorât-o, zise Weisthor cu un glas întretăiat. Și au ascuns-o undeva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
Weisthor ar fi trebuit să spună că nici unul dintre noi nu era părintele adevărat al Emmelinei. — Ea zice că îi este dor de cursul ei de dans. Dar mai ales îi este dor de voi doi. — Și nouă ne este dor de tine, scumpo. Unde ești, Emmeline? am întrebat eu. Urmă o lungă tăcere, așa că am repetat întrebarea. — Ei au omorât-o, zise Weisthor cu un glas întretăiat. Și au ascuns-o undeva. — Emmeline, trebuie să încerci să ne ajuți, zise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
șofat. Cu un alt pahar în mână m-am așezat țeapăn într-un fotoliu și am închis ochii. Încă mai puteam să văd expresia uimită de pe chipul lui Kindermann când primul glonte l-a lovit între ochi. Weisthor îi duce dorul rău de tot și lui, și genții sale cu droguri, m-am gândit. Și mie mi-ar fi fost de folos. Am mai sorbit din brandy. Trecură zece minute și mi-am simțit capul căzându-mi în piept. Am adormit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1917_a_3242]
-
mi-am așezat cartea pe genunchi și am început să vă privesc lenjeria. Am găsit în hainele acelea ude o companie care o întrecea poate pe aceea a ființelor voastre, pentru că din țesăturile subțiri și albe captam parfumul fratern al dorului, dorul de voi, desigur, dar mai ales de mine însumi, de absența mea. Știu, Angela, prea mulți ani sărutările, îmbrățișările mele au fost stângace, forțate. De câte ori te-am strâns în brațe, am simțit în corpul tău un freamăt de nerăbdare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
am așezat cartea pe genunchi și am început să vă privesc lenjeria. Am găsit în hainele acelea ude o companie care o întrecea poate pe aceea a ființelor voastre, pentru că din țesăturile subțiri și albe captam parfumul fratern al dorului, dorul de voi, desigur, dar mai ales de mine însumi, de absența mea. Știu, Angela, prea mulți ani sărutările, îmbrățișările mele au fost stângace, forțate. De câte ori te-am strâns în brațe, am simțit în corpul tău un freamăt de nerăbdare, dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
aflam în oraș, îmi lipseau cinele mamei tale. Dar, stând în picioare, gol în mica mea baltă, îmi plăcea gustul acelei absențe. Era gustul singurătății, al unei mâini ascunse între picioare. Și trecând dintr-o cameră într-alta descopeream că dorul este un sentiment foarte elastic, prin care poți să faci să treacă tot ce vrei. Unul dintre mucegaiurile inimii care se hrănesc cu buna companie. Am deschis televizorul. Era un program atât de estival încât prezentatorul se agita într-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
specială, cu coaja înnegrită de mucegaiuri și cu un miros cadaveric, descoperind înăuntru, spre marea mea suprinză, un gust violent și plăcut, în același timp. Mi-a rămas în gură senzația unei fântâni, a unei profunzimi, care avea în ea dorul și în același timp scârba de brânza aceea, de acreala ei. Era ora șase, eram în avans față de obligațiile mele profesionale. M-am oprit să beau o cafea în obișnuitul bar. Ar fi fost ca și cum te-ai întoarce într-un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
și poate acolo aș descoperi că-mi lipsești. Dar tu rămâi aici, agățată de mine, de patul nostru, nu, nu vei pleca în toiul nopții, n-o vei face, nu vei risca, pentru că s-ar putea să nu-mi fie dor de tine, iar tu ești o femeie prudentă. Ștergătorul de parbriz este oprit. Pe geam e o perdea de murdărie, un văl tulbure care ne separă de lume. În mașină se simte mirosul mașinii, al covorașelor, al pielii de pe scaune
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
clipă că se putea vedea ceva, o umflătură. Nu știu ce am căutat, ceva ce nu voi mai vedea... Una din roți s-a înfundat într-o urmă de mașină, am accelerat, am simțit un salt, ceva de care îmi va fi dor pentru totdeauna. Dacă este adevărat că timpul se comportă altfel decât credem și dacă o viață întreagă poate să-ți apară într-o străfulgerare, cred ca în fracțiunea aceea de secundă, în timp ce trăgeam de volan să nu ajung în șanț
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
cariată. Erai chiar tu cea pe care o iubeam? Sau mai degrabă o iubire pe care i-am pretins-o sorții, pe care o mai pretind încă?O să merg din nou la plimbare prin lume, și nu are importanță dacă dorul îmi va face inima să tremure ca un dinte într-o gingie zbârcită. Cu toții avem un trecut uitat care dansează în spatele nostru. Acum te privesc și știu ce mă înveți. Mă înveți că păcatele se plătesc, poate nu-i așa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
-mă cât de mult îmi plăcea s-o spionez. Eram fericit, nu ne dăm niciodată seama că suntem, Angela, și m-am întrebat de ce asimilarea unui sentiment atât de binevoitor ne găsește întodeauna nepregătiți, rătăciți, așa încât știm doar cum este dorul de fericire sau continua ei așteptare. Eu eram fericit în momentul acela și mi-o spuneam mie însumi: sunt fericit! Fericit pentru acel puțin din Italia pe care lumina slabă mi-l oferea în camera tristă ca un atelier de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2069_a_3394]
-
interesantă decât emailul pacientei mele care-mi descrie consistența scurgerii pe care o are. Închise laptopul și veni s-o sărute pe Emmy pe obraz, apoi o cuprinse pe Izzie într-o îmbrățișare caldă, de bun venit. Mi-a fost dor de tine, iubito, îi șopti el la ureche. Izzie își apăsă buzele pe ale lui și-l mângâie pe față cu dosul mâinii. — Mmm, și mie mi-a fost dor de tine. Cum a fost tura? — Ăă, mă scuzați, zise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
într-o îmbrățișare caldă, de bun venit. Mi-a fost dor de tine, iubito, îi șopti el la ureche. Izzie își apăsă buzele pe ale lui și-l mângâie pe față cu dosul mâinii. — Mmm, și mie mi-a fost dor de tine. Cum a fost tura? — Ăă, mă scuzați, zise Emmy întrerupându-le schimbul intim de cuvinte. Îmi pare tare rău că trebuie să întrerup această dulce revedere, dar cum voi doi sunteți deja căsătoriți, iar eu n-am cui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
-i răspundă. Tipul îi zâmbi — un zâmbet frumos, se gândi ea, deși nu cine știe ce — și intră în piscină pășind pe prima treaptă. Se lăsă repede în apă, părând că nu ia în seamă apa fierbinte și spuse: — Auu. Ți-e dor de prietenul tău? Ea simți că se îmbujorează și nu-i plăcu deloc. Nu, ăă, nu era prietenul meu. Nu am prieten. Era prietena mea Leigh. De la New York. El zâmbi, iar ei îi veni să-l omoare, apoi să se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
îl cunoscuse la Costes și care o respinsese hotărât și a cărui adresă de e-mail evident că nu o avea. Bună, iubitule, Mă bucur să aud că te distrezi de minune în St. Tropez, deși pe-aici mie mi-e dor de tine. La serviciu e o întreagă nebunie, dar cred că trebuia să mă așteptat când am un serviciu nou care impune să călătoresc atât de mult. Doar că mi-e atât de greu să fiu departe de tine! Îți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
-i închidă telefonul celei mai bune prietene când ele nu mai vorbiseră de o săptămână. — Nu, tocmai am aterizat. Sunt într-un taxi, am plecat de la aeroport. Ce faci în seara asta? Speram să te scot în oraș. Mi-e dor de prietenele mele. — Mă despart de Russell, spuse Leigh calm, fără nicio intonație. Abia după o secundă și-a dat seama că a rostit acele cuvintele, dar surprinderea lui Emmy confirmă și ea același lucru. — Ce-ai spus? Telefoanele astea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
la Duncan cu ochii mijiți. — Ei, n-ai de gând să spui nimic? întrebă el, după care își vârâ degetul arătător în gură și începu să-și roadă o pieliță. Numărul opt sute optișpe din lucrurile de care nu mi-e dor, se gândi Emmy. — Nu prea am chef de discuții în seara asta, spuse Emmy încet uitându-se lung la el. El oftă ca și când totul era foarte dificil. — Em, uite, sunt un idiot, bine? Știu că am dat-o în bară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
mașină? întrebă el. Leigh oftă imaginându-și-l întins sub pături, pregătindu-se să mai doarmă câteva ore înainte să dea o raită pe la Estia’s dimineața târziu. — Da. De fapt aproape am ajuns, așa că trebuie să închid. Mi-e dor de tine. Mi-e dor de tine, șopti Emmy. Oh, Jesse, iubitule, mi-e atât de dor de tine. Cum o să trăiesc eu fără să te văd patru zile? Oh, Doamne, parcă sunt doi porumbei. Leigh se întinse s-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]