29,334 matches
-
silă, îmi miroseau mâinile a săpun Cheia, spălam bucăți de tricouri rupte că era criză de vată, părul meu lung, viguros și strălucitor se îmbâcsea de ou combinat cu șamponul clisos Farmec, fabrica Miraj. Nu-ți scriu încă umilințele morale, dor și mai rău. Îți povestesc doar o scenă. Trebuia să-mi fac o operație la piciorul drept. Obținusem programare la un chirurg strălucit, dar aveam nevoie de adeverință că nu-s gravidă de la ginecologul de care aparțineam cu serviciul. M-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
foc. Nu știa deloc engleză, limba de seminar, știa italiană și franceză. Programul ei era mortal: se trezea, venea la breakfast, la prânz și la cină, între timp trăgea un binecuvântat somn. Seara îmi ținea o teorie stereotipă: - Mi-e dor de bărbatu’ meu, mai ales înainte de culcare. Știi, bărbații albanezi sunt cei mai virili din Europa. Nu te iartă în nici o noapte. Or avea occidentalele astea credit card, da’ cu culcatu’ o duc prost, că uite, de-aia stau aici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
Christinne of Danemark, dintr-alea cu care ne afuma ea în serile noastre în grup. În cutie, un chihlimbar care încălzea o bucată de argint brut, neprelucrat. Uneori cred că l-ai văzut. În clipele în care mi se face dor de starea de comuniune cu o ființă omenească, îmi pun chihlimbarul pe o bluză, pe coastele de sus, din stânga. Da, Mircea, mi-a fost dată și această față a Westului. Acea față căreia îi aud vocea la telefon aproape în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
să răspund la toate acestea. M-am întors în România. Presa jubilează că ne-au acceptat candidatura la Uniunea Europeană. Noi știm că asta n-o să ne ia nimica de pe cap pe fond. Ce e curios e că nu mi-e dor de nimic. Îmi pregătesc lansarea la Societatea retro. Oșteni, popor, mulțime. Trebuia să o amân pentru ianuarie, așa m-a sfătuit Vasile Zamfirescu. Are dreptate. Urmează perioada de Ignat, lunga sărbătoare cu șorici, jumări și țuică. Integrarea europeană. Lis a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
protocolul diplomatic o cerea. Nu se machia niciodată și nu „știa” că există alternative la culoarea neagră a hainelor. Ca să nu se strice iremediabil în școlile de la noi, fiica ei a rămas acasă, sub oblăduirea rudelor. Pe femeie o seca dorul de copila lor. Cu ei aveau doar băiatul care, și dacă prindea ceva deprinderi rele, știa să le înfrâneze, nu ca acefalele de femei. Am vorbit lung, poticnit și dificil. Femeia era o comoară de cunoaștere a artei persane. Dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
nasc, se împrietenesc, se îndrăgostesc), după, oamenii se împuținează. Cei mai mulți fiindcă pleacă adesea de pe lume. Îi privesc și îmi vine să mă rog pentru ei: Clipă, rămâi! Cu Elvin Codru în brațe (copilul Mariei), m-am trezit iar cu un dor nemăsurat să iubesc și să cresc un bebeluș. Dar băiatul meu îmi scrie pe Yahoo și citesc chiar la computerul Mariei, cu bebelușul în brațe: „Eu zic să te cam hotărăști să intri cu adevărat în politică, fiindcă în următorii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
zi când vorbesc cu cineva. Relu face desigur o excepție. Biroul lui e aproape de al meu. Schimbăm o vorbă, un gând, o suferință, un zâmbet. Mă întreb cât timp îmi va lua acasă să reîncep să vorbesc mult. Îmi era dor să tac. Cristina e fabuloasă. Are și poartă istorie, o istorie de femeie rădăcinoasă dezrădăcinată, o istorie de limbă română care îi e precum răsuflarea. Așa, fiindcă a trebuit să își taie răsuflarea trecând la engleză și la predatul latinei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
celui de concurs și merg de colo-colo contracronometru. O fată ne păzește pe toți să nu ne înecăm. Dar când ies din bazin, sunt ca nou-născută. Mă bucur că nu fumez, altminteri, în alte situații, regret sincer. Îmi e tare dor de o țigară după cei 30 de ani de fumat profesionist! Mă chinui un pic să fac corecturile la articolul pentru Prospects și mai puțin cu ceea ce scriu. Rar am scris mai magmatic. Am vorbit cu Relu, plecând de la articolul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
stăm un pic de o tacla. Momentele noastre de taină. Gineceul. Vorbim despre ceea ce tăcem lespede față de restul lumii. În felul acesta, fiecare dintre noi devine așa de inteligibilă celeilalte. Și adesea, așa de misterioase celorlalți! Așa mi se face dor de Eva! Cu ea am reușit să am gineceul meu pe viață. Eva este ceea ce uneori mulți oameni nu apucă să trăiască: prietena de suflet, prietena de taină. În spatele nostru se întind 34 de ani de convorbiri cu ușile bucătăriei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
am glicemia mică!”. A fost adorabilă, ca și mama soacră, cu gogonelele pe care eu nu mai apuc să le mănânc că le termină ceilalți. O lume pașnică, normală, de familie. De obicei mă exasperează, dar acum cert îmi e dor de ea, mai ales că știu că acasă este și spațiu de refugiu. Și e așa de urât apartamentul acesta și de fără gust! Mi-am pus eu ceva crenguțe de toamnă, da’ tot degeaba. Anost cu ștaif. A fost
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
Așa, citesc bezmetic, dezordonat și nu comunic, iar pocita asta de casă mă calcă pe nervi. O sfârșesc la Kroger, cumpărând ceva bun de mâncare: azi, brânză franțuzească și croissant. Poate și fiindcă în astfel de zile mi se face dor până și de Europa, cu francezii ei cu tot. 15 octombrie Zi însemnată pentru departamentul din care fac temporar parte: vizita bătrânului Robert Dahl: 87 de ani, 36 de cărți!!! Multe faimoase. Multe ale întregii comunități Sciences Po. Jeff, un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
pentru doctoranzii ei pe istorie est-europeană. Azi am primit scrisoarea de la mama. Nu am mai primit de secole scrisori scrise de mână. Iarăși am plâns olecuță, mai ales la pasajele cu florile din camera mea cu care vorbește ea de dorul fiică-si plecate. Uite așa, noroc cu femeile că infuzează sensibilitate. Altminteri, viața ar fi rece și la obiect. Nici asta nu e rău. Dar nu tot timpul. 25 octombrie Am fost la o prezentare a unei doctorande despre tendințele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
în stare. Cred că ceva trebuie schimbat și nu știu ce. Băltesc. Telefonul și-a revenit. M-am surprins pupându-i ecranul. Cum mă surprind făcând bezele laptop-ului sau mângâind cu mausul cățelușul care se mișcă pe ecran. Fiindcă mi-e dor până și de cele două potăi de acasă. 30 octombrie Încep să înțeleg furiile lui Dan și ale Mariei, precum și îngrijorarea celorlalți. Azi am avut o simplă curiozitate de butonare pe minitelevizorul meu cu antenă de cameră. Prinde trei posturi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
inconștient al poporului nostru? Spunându-i „popor, cară-te unde vezi cu ochii”? Sau propunând să nu mai voteze? Disprețuindu-l? 8 noiembrie Primul Sfânt Mihai pe coclauri continentale. Psihanalitic este ca și când aștept și altele. Nu e așa departe. În afara dorului de familia mea și de câțiva prieteni, aproape nimic nu mai este o rațiune tare de nostalgie. Într-un fel, nici măcar casa, deși ea este foarte asemănătoare mie. Nici nu îmi vine să cred ce rapidă este adaptarea și ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
și se simt bine cu tine. Știu cât de mari sunt rivalitățile lor, cât suferă Jeff și cât or suferi și ceilalți. Ce jeg e și aici! Dar acest jeg e un parfum față de sconcsul nostru. Da, mi-a fost dor de mama, de Andrei, de Adi. Dar hotărât, mă simt foarte bine aici. Nu îmi amintesc nici un mediu de lucru, niciunde, niciodată unde să mă fi simțit mai în pielea mea. Cred că mă ajută, pe lângă oarece minte, marea mea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
dă Dumnezeu atunci. Nu-i nimic nici rău, nici aleatoriu în asta. Iar eu nu regret că ei sunt alții, atâta vreme cât ei sunt, iar eu știu că nimic din vocația mea pentru prietenie nu este știrbit. Mi s-a făcut dor de Eva. Uneori o sun scurt. Eva e ceea ce numeam eu odată în Sinegrafie una din fețele ginomorfozei mele. Ea este Însoțitoarea. Ea mă știe. Aproape că e greu să o gândesc ca pe altcineva decât mine. 11 noiembrie Am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
mai trăit-o nici în mediul nostru mult mai puțin blând și răbdător. O cumplită și fără precedent criză de orgoliu rănit (are și ea dreptatea ei). Pe scurt, o bardă urâtă în bunăstarea mea de excepție, în care doar dorul de ai mei mă tulbura un pic. Am avut două luni de construcție a unei stări în care stresul, duritatea, chinuiala dispăruseră. Mă înseninasem. Acum e foarte important să nu las răul să mă năvălească. Azi nu merg pe acolo
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
fărâmituri imaginare de pe masă. Mama a rămas esențial un copil în veșnică mișcare și foarte instabil emoțional. Andrei suprapune încă maturizarea cu cinismul. Că este extrem de relativist și postmodern conversațional și prea alba-neagra atitudinal. Aseară mi s-a făcut tare dor de ei. Mi-a șiroit un lung șir de lacrimi amare și chiar am avut senzația că vreau să fug de aici, iar am privit nostalgic Shuttle pentru aeroportul din Indianapolis. Mă întorc la Thanksgiving. Desigur, am migrat și noi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
vrea mușchii mei!”. Îl ascut pe Hrușcă: „Linu-i lin și flori de mălin”. Îi aștept pe Maria, Dan, copiii și pe Adi. Nodul din gât nu îmi trece. Îmi dau seama că, în astfel de situații, mie mi se face dor de toate: de bunicii mei toți, de Ignat, de tata și, uite, acum trebuie să îmi mai fie dor și de Andrei și de mama. Mi se face dor și de Transilvania. Îmi dau seama că, fiindcă în căsuța nouă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
și pe Adi. Nodul din gât nu îmi trece. Îmi dau seama că, în astfel de situații, mie mi se face dor de toate: de bunicii mei toți, de Ignat, de tata și, uite, acum trebuie să îmi mai fie dor și de Andrei și de mama. Mi se face dor și de Transilvania. Îmi dau seama că, fiindcă în căsuța nouă nu am stat, de ea nu îmi e dor în apropierea Crăciunului. Îmi e dor de vremea când eram
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
dau seama că, în astfel de situații, mie mi se face dor de toate: de bunicii mei toți, de Ignat, de tata și, uite, acum trebuie să îmi mai fie dor și de Andrei și de mama. Mi se face dor și de Transilvania. Îmi dau seama că, fiindcă în căsuța nouă nu am stat, de ea nu îmi e dor în apropierea Crăciunului. Îmi e dor de vremea când eram ca Maria: toți trăiau, și eu mai eram încă nepoată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
de tata și, uite, acum trebuie să îmi mai fie dor și de Andrei și de mama. Mi se face dor și de Transilvania. Îmi dau seama că, fiindcă în căsuța nouă nu am stat, de ea nu îmi e dor în apropierea Crăciunului. Îmi e dor de vremea când eram ca Maria: toți trăiau, și eu mai eram încă nepoată. Sunt în America, un loc unde atunci nu am apucat să visez că voi ajunge. Între oameni despre care nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
să îmi mai fie dor și de Andrei și de mama. Mi se face dor și de Transilvania. Îmi dau seama că, fiindcă în căsuța nouă nu am stat, de ea nu îmi e dor în apropierea Crăciunului. Îmi e dor de vremea când eram ca Maria: toți trăiau, și eu mai eram încă nepoată. Sunt în America, un loc unde atunci nu am apucat să visez că voi ajunge. Între oameni despre care nu știam nici că îi voi putea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
bucură tare mult. Dar ajunurile de Crăciun sunt pline de duhuri ale celor duși. Bunicul ocupă un loc tot mai mare fiindcă îl asociez cu Ignatul. Era personaj principal. Sigur, cineva foarte septic m-ar putea întreba: - De ce ți-e dor? De imaginea cu Buna Măriții spălând mațe de porc în fundul grădinii? Da, mi-e atât de dor de clipele alea, neseptice, în plină sălbăticie, aici lângă cuptorul cu microunde în care coc cârnați ambalați în vid, undeva, la poalele unei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
loc tot mai mare fiindcă îl asociez cu Ignatul. Era personaj principal. Sigur, cineva foarte septic m-ar putea întreba: - De ce ți-e dor? De imaginea cu Buna Măriții spălând mațe de porc în fundul grădinii? Da, mi-e atât de dor de clipele alea, neseptice, în plină sălbăticie, aici lângă cuptorul cu microunde în care coc cârnați ambalați în vid, undeva, la poalele unei mari uzine intelectuale americane. Cred că am să îl închid pe Hrușcă. O să îmi iau un CD
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]