29,334 matches
-
cuptorul cu microunde în care coc cârnați ambalați în vid, undeva, la poalele unei mari uzine intelectuale americane. Cred că am să îl închid pe Hrușcă. O să îmi iau un CD cu colinde americane și îmi spăl creierii de toate dorurile astea sfâșietoare care îmi vin de Crăciun. 15 decembrie Aici zăpada e mare. Eu lucrez tot mai prost și mai puțin. Nu văd terminat nimic semnificativ până la Crăciun. Mi-ar trebui niște nopți de veghe. Ieri, tot globul a stat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
eternul dicton: Vae victis! Nu prea e de recunoscut „spiritul Crăciunului” în această pagină de jurnal. O să ne pregătim să-l regăsim mai pe seară și mâine, cu toții la Mioara, mama Cristinei, sau o să îl evităm, ca să nu ne apuce dorul de casă. 7 ianuarie Ce drum lung între povestirile astea! Mâine, Adi se întoarce în România și eu voi rămâne iar în starea de solitudine de dinainte. A fost foarte plăcut cu el aici și real, cu excepția pierderii lui Nick
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
raționalitatea workoholism-ului, fie sub pustietatea arsă a depresiei. Mă trezesc adesea, așa cum m-am trezit din prima lună, cu lacrimi calde scăldându-mi obrajii, fie că îmi vine câte un gând la ceva sau cineva de care mi se face dor, inclusiv de cei duși, tot mai mulți, din păcate. Poate că această lungă biruință a sensibilității a fost posibilă din cauză că eu aici am fost constant fericită (cum zicea Gogu, elevul meu șugubăț: fericirea e o tristețe blândă). Am cunoscut seninătatea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
pașnice. Alternativ merg pe web la ziare.ro ca să încerc să mă reconectez la „Pauza s-a terminat: scufundarea!”. Și așa, încetișor, încep să îi las pe toți să revină de acolo de unde i-am ascuns ca să nu îmi fie dor de ei, să îi uit o vreme. Îi combin cu ingredientul „bâlciul național” pentru ca împreună să facă o masă critică suportabilă încât să nu mi se rupă inima fiindcă plec. Poate de aceea m-am cenzurat să comunic mai mult
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
facă o masă critică suportabilă încât să nu mi se rupă inima fiindcă plec. Poate de aceea m-am cenzurat să comunic mai mult cu Eva, cu Laura, cu Danele, cu Oti, cu prietenele mele. Voiam să nu îmi fie dor de ele. Uneori am fost în stare. Alteori, mai ales de Crăciun, am plâns de mi s-a frânt sufletul fiindcă mi s-a făcut dor de Dana I. Îi scriam printre pânzele ude ale ochilor, amintindu-mi de ajunul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
cu Laura, cu Danele, cu Oti, cu prietenele mele. Voiam să nu îmi fie dor de ele. Uneori am fost în stare. Alteori, mai ales de Crăciun, am plâns de mi s-a frânt sufletul fiindcă mi s-a făcut dor de Dana I. Îi scriam printre pânzele ude ale ochilor, amintindu-mi de ajunul nostru de mai an. Joi spre vineri, 12 spre 13 Se strânge timpul. Lucrez în prostie, pe cât pot, nici măcar nu apuc să mai păstrez ceva la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
scrie că organizațiile de femei se dezbină. Andrei, că studenții citesc tot mai puțin. Doar mama ce mai zice că e frumos acasă și „Da’ vino odată, mamă!”. Cred că ea nu își dă seama că mie nu îmi e dor de căsuță fiindcă nu sunt subiectiv legată de ea. Nu a apucat să devină „a mea”. Mi-e dor de ei. Atât. Mi se apleacă la gândul că e un circ la instituțiune și parcă regret și mai mult că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
că e frumos acasă și „Da’ vino odată, mamă!”. Cred că ea nu își dă seama că mie nu îmi e dor de căsuță fiindcă nu sunt subiectiv legată de ea. Nu a apucat să devină „a mea”. Mi-e dor de ei. Atât. Mi se apleacă la gândul că e un circ la instituțiune și parcă regret și mai mult că nu am migrat spre Cluj la vârste dintr-astea. Sau aici, unde sunt acum, la alte vârste. Ce ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
Valentinii (decorațiuni exterioare pentru bunăstări interioare) au continuat la Cristina și Luckey. La Dolce Vita se cheamă modul acesta de viață dacă ai parte de așa prieteni. Îmi amintesc cum am mai plâns în prima lună fiindcă îmi era tare dor, și de cei de mult duși, și de ai mei. A fost plânsul de care m-am sfiit atâția ani, strângându-l în mine, ca pe o tensiune uriașă, fără sfârșit. Acum mi se umplu ochii de lacrimi când mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2152_a_3477]
-
mine, bâigui. În clipa în care rostesc aceste cuvinte, îmi dau seama că sunt chiar adevărate. În ciuda aerului ușor demonstrativ, bunătatea ei e reală. — Poftim. Pune o ceașcă de ceai jos și mă cântărește din priviri câteva momente. Ți-e dor de casă ? Are un ton victorios, de parcă tocmai a rezolvat marele mister. Pe fata din Filipine o mai apuca din când în când aleanul, dar îi ziceam : capul sus, Manuela ! Se oprește meditativă. După care am aflat că numele ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
de parcă tocmai a rezolvat marele mister. Pe fata din Filipine o mai apuca din când în când aleanul, dar îi ziceam : capul sus, Manuela ! Se oprește meditativă. După care am aflat că numele ei era Paula. Extraordinar. — Nu mi-e dor de casă, spun, sorbindu-mi ceaiul. Mintea îmi freamătă ca aripile unui fluture. Ce-am să fac ? Du-te acasă. Însă gândul de a mă întoarce în apartamentul meu, cu Ketterman la două etaje deasupra, îmi face greață. Nu pot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
te enerva din cauza ei. Nathaniel vine la mine, mă ia în brațe și mă sărută. Nu merită. — Știu. Pun cafeaua jos, mă cuibăresc mai bine, schițez un zâmbet și simt că încep să-mi mai revin. Mm. Mi-a fost dor de tine. Mâna lui îmi coboară pe spate și mă trece un fior de încântare. Azi-noapte am stat cu el la pub și m-am întors pe furiș la familia Geiger pe la șase dimineața. Ceva-mi spune că aș putea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
chiar și să curăț legumele. Tocmai mă grăbesc spre bucătărie, când apare Nathaniel. — Aici erai. Mă înconjoară cu brațele și mă sărută, trăgându-mă sub scări, loc care am descoperit că e numai bun de ascunzătoare. Mmm. Mi-a fost dor de tine. — Nathaniel... protestez, însă brațele lui mă strâng și mai tare. După câteva clipe, reușesc să-i scap din strânsoare. — Nathaniel, am niște pateuri de făcut. Deja sunt în urmă și se pare că trebuie să servesc niște oameni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
totală pe casă. — Ai luat decizia cea mai bună, să știi, spun Guy. — Știu. Îndepărtez o scamă de pe fustă. — Arăți senzațional. O să-i dai pe spate. Se așază pe brațul unei canapele din fața mea și oftează. Iisuse, mi-a fost dor de tine, Samantha. N-a fost la fel fără tine. Îl privesc câteva momente. Oare chiar nu remarcă ironia situației ? Sau a avut grijă Harvardul să-l desensibilizeze ? — Deci acum ești din nou cel mai bun prieten al meu. Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
fi... nebună să nu profit de ea. Iris aprobă din cap, dar fără prea mare entuziasm. — Mi-a spus Nathaniel. Sunt sigură că ai luat decizia cea mai corectă. Tace. Păi... la revedere atunci, puișor. Și noroc. O să ne fie dor de tine. Când mă aplec ca s-o iau în brațe, simt deodată lacrimile împânzindu-mi ochii. — Iris... nu știu cum să-ți mulțumesc, îi șoptesc. Pentru tot ce ai făcut. — Tu ai făcut totul singură. Mă strânge tare. Sunt foarte mândră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
morții, s-a mai spus, sunt ca niște vase crăpate, care nu merită prinse cu vechile cârlige de fier care uneau ce era spart și separat, sau, în cazul de față, explicând analogia cu alte cuvinte, pisicile memoriei și pisicile dorului. Cipriano Algor se apropie de mormântul soției, e aici de trei ani, trei ani în care n-a mai apărut nicăieri, nici în casă, nici în olărie, nici în pat, nici în umbra dudului negru, nici sub soarele încins al
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
clară. Atunci își dădu primul pumn în cap. Când Marta și Marçal se întoarseră de la masă, îl găsiră în olărie turnând var lichid într-un mulaj, Te-ai distrat bine fără noi, întrebă Marta. N-am apucat să mor de dor, dacă asta voiai să spui, i-am dat de mâncare câinelui, am prânzit, m-am odihnit puțin, și iată-mă, dar acolo, cum a fost, Nimic special, spuse Marçal, cum le spusesem deja despre Marta, n-au fost mari sărbători
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]
-
Cănd nu vezi afară,privește înăuntru în tine. E atăt de simplu, atăt de firesc și atăt de tainic în același timp. Acolo, în adănc,sînt urme de tristețe,de doruri înăbușite după oameni dragi,dispăruți. Sînt departe de casă,dar trăiesc în sufletul nostru. Vine o vreme în care simți nevoia să fii aproape de cei dragi,să vorbești despre cei plecați ca să poți continua să trăiești. Între semne și vise
În amintirea Teodorei Mareș by Iulia Bostan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/489_a_850]
-
care simți nevoia să fii aproape de cei dragi,să vorbești despre cei plecați ca să poți continua să trăiești. Între semne și vise,inima mea s a rugat fără de cuvinte ...și s a rugat îndelung...căci timpului i s a făcut dor de ochii de copil. Știu că lăngă mine se află o ființă de lumină. Totuși, prezența ei nu e precum lumina pe care o vezi, ci mai degrabă, o simt și o înțeleg. La ceas de vecernii m-a atins
În amintirea Teodorei Mareș by Iulia Bostan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/489_a_850]
-
vedetă. — Ei, n‑aș fi făcut asta niciodată dacă n‑ai fi fost tu! Nu? Tu m‑ai făcut să mă apuc de rame... Brusc, pare că mai are puțin și‑i dau lacrimile. Of, Bex... o să‑mi fie foarte dor de tine. — Știu, zic, mușcându‑mi buza. Și mie. O clipă, tăcem amândouă și sincer cred că o să m‑apucă plânsul. Dar fac un efort, respir adânc și ridic ochii spre ea. — Păi, n‑ai ce face. Trebuie neapărat să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]
-
ar trebui să te muți la Coutts. — Mda, bine, spun. Poate. Simt o oarecare nervozitate în timp ce răsfoiesc niște broșuri de asigurări. Îmi amintesc ce a spus Derek Smeath despre John Gavin, că e riguros și inflexibil. O, Doamne, mi‑e dor de dragul de Smeathie. O, Doamne. Mi‑e dor de Luke. E un sentiment care mă izbește ca un ciocan. De când m‑am întors de la New York am încercat să nu mă gândesc la el deloc. Dar, în clipa asta, nu‑mi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]
-
bine, spun. Poate. Simt o oarecare nervozitate în timp ce răsfoiesc niște broșuri de asigurări. Îmi amintesc ce a spus Derek Smeath despre John Gavin, că e riguros și inflexibil. O, Doamne, mi‑e dor de dragul de Smeathie. O, Doamne. Mi‑e dor de Luke. E un sentiment care mă izbește ca un ciocan. De când m‑am întors de la New York am încercat să nu mă gândesc la el deloc. Dar, în clipa asta, nu‑mi doresc decât să pot vorbi cu el. Îmi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]
-
fiind circumstanțele. — Deci. -Ochii lui plini de căldură îi întâlnesc pe ai mei-, e un da, Becky? Accepți să fii... consiliera mea vestimentară personală? Face un pas spre mine și aproape îl ating. Îi simt mirosul familiar. O, Doamne, ce dor mi‑a fost de el. — Da, zic fericită, Da, accept. Luni, 28 ianuarie 2002, ora 8.30 a.m. De la: Gildenstein, Lalla <L.Gildenstein@anagram.com Către: Bloomwood, Becky < B.Bloomwood@barneys.com Data: Luni 28 ianuarie, 2002, ora 8.22
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]
-
Vom putea vedea în sfârșit ceva. ― De n-ar fi exact contrariul, făcu Lambert, ironică, fără să-și ascundă entuziasmul. Îi era lehamite și încă nu ajunseseră la sursa semnalului. Oboseala și această dezolare copleșitoare o apăsa cumplit. Îi era dor de pupitrul luminat, curat, familiar. Lumina ce creștea nu le venea prea mult în ajutor. În loc să le ridice moralul, răsăritul soarelui, modificând culoarea atmosferei de la portocaliu la roșu sângeriu, le mai împuțină curajul și-așa știrbit. Dar cine știe? Atunci când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
Înseamnă a cunoaște mult, ci a iubi cît mai mult. Dacă acceptăm această definiție, n-ar mai fi nimic de adăugat Împotriva globetrotterilor care văd fără să simtă. În calul troian al vicleanului Ulise se ascunde o inimă sîngerînd de dorul Ithacăi. Și primul lucru aflat de pe buzele acestui aventurier e (iarăși) o declarație de dragoste. Corabia sa cu o singură pînză nu se Îndepărtează niciodată prea mult de țărm. Pentru a afla că aici nu e vorba numai de prudență
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2102_a_3427]