4,039 matches
-
variaționale și improvizatorice între muzica Kletzmer și tipurile de doine românești pentru ca în finalul volumului să treacă în revistă în scurte constatări, geneza doinei și istoricul preocupărilor științifice de cercetare a ei dar și pătrunderea acestei specii în sfera muzicii culte (de salon, în veacul trecut și muzica contemporană înglobând noile tehnici elecronice și acustice). Chiar dacă cercetarea domnului doctorand Vincent Rastädter se constituie deocamdată într-o minuțioasă subsumare și prezentare a celor mai importante cercetări românești asupra doinei, volumul este un
Doina. O introducere ?n c?ntecul liric rom?nesc by Sanda H?rlav-Maistorovici () [Corola-journal/Journalistic/84071_a_85396]
-
ediția a II-a, 2006), cuvîntul este cuprins cu o explicație parțială și contextuală: "apelativ folosit pentru exprimarea simpatiei vorbitorului fața de interlocutor (pus în circulație de popularul actor Florin Piersic)". Pe fundalul așteptărilor firești - la un mesaj în termeni culți, făcînd apel la valori din sfera responsabilității sociale - apare surpriza lexicală și stilistică a mesajului: sintetizat de un termen argotic, presupunînd superioritatea prin deșteptăciune. E, desigur, o adaptare îndrăzneață, bazată pe anumite ipoteze asupra preferințelor publicului și asupra șanselor de
Ciocoflender by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/8890_a_10215]
-
a aduce în domeniul normativ nuanțări inteligente, spirit de toleranță și simț al limbii, pentru care le felicit pe autoare. Stabilirea unei norme ,academice" a limbii literare e un lux al culturilor constituite, care fac diferența fundamentală între popular și cult. Sînt impuse unele reguli convenționale, stabilite de o comunitate înzestrată cu autoritate în domeniu (academie, societate a lingviștilor sau a filologilor etc.), care face o selecție între variațiile existente în uz, în funcție de foarte multe criterii, dintre care cele mai importante
Noutăți normative by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/11586_a_12911]
-
analoagă, omoloagă (unicele admise în vechiul DOOM). Se admit (ba chiar se recomandă) accentele trŕfic, ŕntic, nu doar trafěc, antěc. Se recomandă mânăstire (dar se admite și mănăstire; în vechea ediție era invers). Se abolește un semn distinctiv al intelectualului cult față de insul incult: forma recomandată de persoana I singular a verbului a continua este de acum înainte (eu) continui, nu (eu) continuu: s-a preferat o formă mai frecventă în uz și care avea un oarecare suport analogic; de fapt
Noutăți normative by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/11586_a_12911]
-
au hiat, ci diftong (a ploua, a oua); vorbitorii au asimilat spontan pe a continua altor verbe de tipul a tăia - (eu) tai, a sui - (eu) sui, etc. E drept că mulți s-au (ne-am) străduit să rostim forma cultă recomandată pînă acum; e momentul să ne des-străduim... Multe alte noutăți privesc scrierea compuselor - rezolvată de la caz la caz, în funcție de echilibrul între tradiția scrisului, gradul lor de sudură, analogie etc. În mai multe situații, DOOM-2 a decis scrierea fără blanc
Noutăți normative by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/11586_a_12911]
-
cunosc opera a făcut ca distincția să-i fie oferită chiar în preajma datei de 16 iunie. Pentru Esterházy, ziua această, frecvent invocată în românele sale, are o dublă conotație. Pe de-o parte, literar, reprezintă momentul în care începe cartea cult al lui James Joyce, Ulisses. Pe de altă parte, politic, trimite la momentul, tabu în Ungaria comunistă, în care a fost executat Imre Nagy. Premiul Festivalului, acordat de Primăria Mangalia, a fost înmânat de primarul Mihai Claudiu Tusac tânărului romancier
Festivalul Internațional „Zile și Nopți de Literatură” ediția a VIII -a by Reporter () [Corola-journal/Journalistic/7214_a_8539]
-
spus dascăli, că eram de-o seamă) mi-au fost prietenii mei, Radu Petrescu, Costache Olăreanu... Ei au funcționat ca un fel de busolă. Mi-au arătat nordul. Și de la ei, care erau oameni citiți (noi n-am fost neapărat culți, livrești, am fost doar oameni care au citit), am învățat să descopăr literatura. Asta mi-a plăcut să fac, am știut de la zece ani că o să fiu scriitor. A, sigur, am ocupat de-a lungul timpului și cîteva funcții, dar
Mircea Horia Simionescu: "... Și v-am spus o mare minciună" by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/10868_a_12193]
-
ideea de toleranță le e complet străină înaltelor fețe bisericești de la noi. E aproape sigur că nici unul dintre ei n-a citit această carte. Ei și-au asumat mecanic viziunea stabilită de lentilele deformatoare ale regimului fostului ayatolah. Dacă muftiul cultului musulman din România, Murat Iusuf, a dat dovadă nu doar de înțelepciune, ci și de o rară diplomație ("Fac apel la toți musulmanii să citească această carte și să nu dea curs unor provocări care pot veni din partea altor persoane
Versetele patriarhale by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/8927_a_10252]
-
impus mai ales cea de a doua (de limbaj profesional); tradiția românească îi asociază mai ales semnificații sociale (jargonul franțuzit). Termenul își dovedește utilitatea mai ales cînd denumește varianta orală, colocvială a limbajelor de specialitate: cea care nu are trăsăturile culte ale unui adevărat limbaj științific, ci amestecă registre și forme, tratându-le cu destulă libertate. Unul din cele mai tipice jargoane de astăzi este cel informatic, despre care am scris de mai multe ori și care se caracterizează prin răspîndire
"A hackui / a hăcui" by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/16068_a_17393]
-
din ortografia titlului, "-l" final nu mai era notat. Favorabil transcrierii fidele în scris a pronunției s-a arătat, la un moment dat, și Al. Graur. Renunțarea la formele cu "-l" - care caracterizează nu doar limba scrisă, ci și registrul cult al oralității formale, solemne - nu ar face însă decît să anuleze o diferență stilistica, producînd deci o uniformizare, o sărăcire a exprimării. Situațiile în care scrisul accepta (din diverse rațiuni stilistice, prozodice) dispariția articolului "-l" sînt descrise în detaliu de
Articolu' by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/18196_a_19521]
-
utilizare în care esențială este efemeritatea momentului prezent, accentul căzînd pe ideea de provizorat ("deocamdată"), pe implicarea unei schimbări. Semnificațiile contextuale ale adverbului se regăsesc într-o sinonimie bogată, putînd fi exprimate de mai multe cuvinte și expresii populare sau culte deopotrivă (deocamdată, pentru moment - calc din fr. ,pour le moment", pînă una-alta etc.). Cum în dicționarele noastre adverbul este tratat în cadrul articolului despre adjectivul momentan, indicațiile etimologice îl privesc mai ales pe acesta, care ar proveni - prin etimologie multiplă
Momentan by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/10946_a_12271]
-
că ,sprijinul exterior" acționează și astăzi, cînd momentan apare, în Internet, în multe texte tehnice sau publicitare, traduse ori imitate. Oricum, adverbul momentan - care are avantajul unei forme scurte și transparente - este extrem de folosit astăzi (în vreme ce adjectivul, preferat de stilul cult și de dicționarele noastre, este destul de rar), în limbajul curent oral, dar și în scrisul jurnalistic: Momentan, la noi au luat o pauză de ecran" (EvZ TV 23-29 dec 2005, 8); , Momentan, el se află în stare de arest" (EZ
Momentan by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/10946_a_12271]
-
studiul introductiv - cu Descriptio Moldaviae, al lui Dimitrie Cantemir, cât și ideile fundamentale pe care se bazează concepțiile sale lingvistice și istorice. De pildă, Budai-Deleanu este primul lingvist român care amendează teoria clasică, potrivit căreia limbile romanice descind din latina cultă, arătând că, în procesul romanizării, populațiile autohtone nu au intrat în contact nemijlocit cu latina lui Cicero, ci cu cea populară, vorbită de coloniști. Astfel încât atitudinea sa față de latinismul intransigent, dominant la Blaj, nu poate fi decât una critică, de vreme ce
Ion Budai-Deleanu în ediție critică (II) by Răzvan Voncu () [Corola-journal/Journalistic/5133_a_6458]
-
lui, străfulgerată de asociații surprinzătoare, respiră aerul straniu și totodată firesc al poeziei adevărate. Sunt însă rare momentele, în volumul de față, când se atinge acest prag. Efectul colateral al multiplicării și diversificării liniilor stilistice (prozaică și înaltă, populară și cultă, reflexiv-intelectualistă și organic-viscerală) îl reprezintă falsetul. Mihail Gălățanu dă, pe alocuri, impresia că a uitat ce voia să scrie și completează spațiile albe, în disperare de cauză, cu ce-i vine la îndemână. Reflexele de poet și supratema cărții se
Sex și mistică by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/9631_a_10956]
-
Rodica Zafiu Limbajul textelor folclorice e în bună măsură o construcție cultă: operațiile de transcriere și selecție reduc uneori particularitățile dialectale și cenzurează aproape întotdeauna zona populară a vulgarității. Norme variabile în timp au acționat pretutindeni, stabilind ceea ce este sau nu interesant, ceea ce se poate sau nu publica. În cazul particular al
Ghicitori by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/13598_a_14923]
-
referitoare la reglementările legale (afișate în casierii) se vor adresa direct S.R.R. / S.R.T.V. l sumele plătite în avans la Direcția Regională de Poștă Timișoara se vor restitui prin mandat poștal la domiciliu. V. CORDUNEANU Pesah l Sărbătoarea primăverii Pentru credincioșii cultului mozaic, sărbătoarea de Pesah reprezintă amintirea eliberării providențiale a poporului evreu din robia egipteană, sub conducerea lui Moise. Pesah, denumită sărbătoarea primăverii, a libertății sau a azimelor, este una din cele trei ocazii în care tradiția impunea pelerinajul la Ierusalim
Agenda2003-15-03-28 () [Corola-journal/Journalistic/280902_a_282231]
-
ciudată sau chiar amuzantă, m-a făcut să încerc o analiză cantitativă, pe epoci literare, bazată pe numărul de titluri selectate din fiecare gen. Materia dicționarului se distribuie în felul următor pe epoci și pe genuri literare: Detașez de literatura cultă creațiile populare (poezie și proză), în număr de 11: culegeri de proverbe, doine, balade, basme, inclusiv culegerile lui V. Alecsandri și Petre Ispirescu, plus titluri individualizate ca Monastirea Argeșului (ar fi fost utilă și o poziție Meșterul Manole, care să
Catalogul bibliotecii esențiale by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/13114_a_14439]
-
considerăm că singura formă acceptabilă a numeralului cu valoare substantivală sau pronominală ar fi unu (în exemple ca: Va fi ales doar unu din cei o sută de candidați). Or, o asemenea normă e foarte departe de practicile scrisului românesc cult. Într-o lucrare de referință care din fericire nu trebuia să fie concisă și care se bazează pe sute de citate - dicționarul academic (Dicționarul limbii române - DLR, Tomul XII, partea a 2-a, Litera U, 2002) - , se consideră cu dreptate
Unu și unul... by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/10929_a_12254]
-
se poate disocia perfect, valorile fiind în bună măsură suprapuse). Opoziția dintre formele unu și unul ține în acest caz nu de specializarea gramaticală sau lexicală, ci de registrul limbii, corespunzînd păstrării lui -l final din articolul horărît, în limba cultă scrisă, spre deosebire de pierderea lui în vorbirea orală și populară (omul / omu'). Așadar, chiar dacă rostim în genere Am adus ziaru', sau A intrat unu din zece, vom scrie, potrivit codului limbii standard, Am adus ziarul și A intrat unul din zece
Unu și unul... by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/10929_a_12254]
-
cu previziunile asupra unor competiții sportive sau electorale, în vreme ce prognostic apare aproape exclusiv în context medical. Pronostic și prognostic au origine comună, în limba greacă: substantivul prognostikon și adjectivul prognostikos au trecut în latină ca prognosticum și prognosticus; ca termeni culți, savanți, au fost preluați de franceză (pronostic, pronostique) și de multe alte limbi europene. Până să apară noua ediție din DOOM, dicționarele noastre moderne indicau ca formă standard doar pe pronostic, față de care prognostic era considerat o variantă învechită. Această
Pronostíc și prognóstic by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/5522_a_6847]
-
XVI-lea și al XVII-lea. Cele două romane, Dansatoarea de Kabuki de Sawako Ariyoshi și Sângele florilor de Anita Amirrezvani, deschid porțile spre teritoriile artelor, în care femei neobișnuite ajung să creeze (un teatru nou, popular, care concurează teatrul cult și aristocratic, cum face Okuni din Izumo) sau să recreeze (modele noi de covoare, cum face tânăra persană fără nume) în domenii rezervate până atunci în exclusivitate bărbaților. Cele două romane evocă societăți medievale diferite, cea japoneză măcinată de războaie
Teatru Kabuki și covoare de Isfahan by Elisabeta Lăsconi () [Corola-journal/Journalistic/7695_a_9020]
-
covoarelor, alta a poveștilor. Paginile încântătoare se compun din povești: cinci din cele șapte istorii presărate de-a lungul capitolelor provin din poveștile iraniene sau islamice, iar două, care încheie Capitolul Unu și Șapte îi aparțin scriitoarei, sunt așadar basme culte. Ele sunt și preferatele mele: povestea trandafirului și povestea păsării care își oferă penajul și sângele fetei ca să vopsească și să țeasă covoare măiestre. Domnii sângeroase și glorioase Cititorul îndrăgostit de literatura niponă și familiarizat cu romanele istorice ale lui
Teatru Kabuki și covoare de Isfahan by Elisabeta Lăsconi () [Corola-journal/Journalistic/7695_a_9020]
-
la nevoile comunicării cotidiene, familiare, pe cînd comunicarea în domeniile superioare, culturale și științifice, asociate firesc variantei literare, a recurs tot mai sistematic la limba rusă. Marginalizată și supusă programatic unor distorsiuni care vizau păstrarea și exacerbarea caracteristicilor regionale, varianta cultă a limbii române din Basarabia s-a îndepărtat de varianta literară comună, folosită ca limbă oficială pe teritoriul României. Țelul ideologic subiacent acestui proces l-a reprezentat șubrezirea temeiului lingvistic al sentimentului etnic și al conștiinței apartenenței naționale a populației
Româna de dincolo de hotare by Valeria Guțu Romalo () [Corola-journal/Journalistic/16247_a_17572]
-
Bun cunoscător "din interior" al problemelor cu care se confruntă limba română literară din Republica Moldova în condițiile concrete ale comunicării, autorul și-a conceput lucrarea ca instrument pus la îndemîna tuturor basarabenilor aspirînd la o bună stăpînire a limbii române culte. Optînd pentru modul lexicografic de prezentare - care are avantajul de a permite o consultare punctuală rapidă ori de cîte ori apare o nedumerire sau o ezitare, cînd vorbitorul - avizat - nu e sigur de justețea opțiunilor și a deprinderilor sale lingvistice
Româna de dincolo de hotare by Valeria Guțu Romalo () [Corola-journal/Journalistic/16247_a_17572]
-
departe; că pot construi pe seama lui edificii trainice 7. De la semănătorism încoace, Creangă a trebuit să treacă printr-o lungă receptare identitară, care a obosit și s-a uzat în timp, prin suprasolicitare, dar care nu a putut explica frazarea cultă, densă în volute, „cărturărească” a paginii sale, cu sonorități adesea complicate, de slujbă și oratoriu liturgic bizantin. Intervine însă aici o demonstrație subtilă care merită urmărită până la capăt. Având în spate „o concepție, etică, umanistă străveche”, Creangă se îndepărtează de
„Lumea pe dos” și „personajul anapoda”, într-o viziune comparativă by Cristian LIVESCU () [Corola-journal/Journalistic/3463_a_4788]