2,928 matches
-
englezii nu au trecut la represalii radicale, cum ar fi vrut aliații lor francezi, poate. Clericii lui Cauchon, în chip deosebit, vânturau ideea înjghebării unui proces de răsunet. Tânăra inculpată să fie acuzată de infracțiuni grave. Cum ar fi: minciună, erezie, ba chiar și lipsa fecioriei. Ei au reușit, cu perfidie și cu iscusință drăcească, să o disocieze pe eroină de regele Charles al VII-lea. Voiau, astfel, să-l atragă pe suveran de partea lor, iar Jeanne să rămână singură
Tainele istoriei: mirajul legendelor by Vasile Filip () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91790_a_92336]
-
una și în teancuri mari. Minciunile. De aici și până la încropirea unui tribunal nu mai rămăsese decât o jumătate de pas. Actul de acuzare era ca și întocmit. Acesta putea în orice clipă să fie condensat în doar două cuvinte: „Erezie, vrăjitorie”. Pierre Cauchon, care se dovedise deosebit de abil și de perfid pe tot parcursul măsluirii cazului, era și posesorul unor titluri care îi permiteau să obțină șefia acelui tribunal. Pe care să-l dirijeze în așa fel încât să obțină
Tainele istoriei: mirajul legendelor by Vasile Filip () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91790_a_92336]
-
El putea emite o hotărâre chiar mai înainte ca Papa de la Roma să-și comunice poziția. Pentru o mai mare siguranță, Cauchon ceruse ceva mai înainte ca procesul să fie transferat în jurisdicția Inchiziției, motivându-și lapidar solicitarea: „Crimă cu erezie”. Pentru ca reușita să fie deplină, a propus ca loc al judecății orașul Rouen. Parisul era socotit ca nesigur. În componența tribunalului au intrat, pe lângă episcopul de Beauvais, cu asesorii lui, canonici englezi și normanzi, universitari parizieni și alții, toți
Tainele istoriei: mirajul legendelor by Vasile Filip () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91790_a_92336]
-
va fi deferită autorităților civile, care vor împlini sentința arderii pe rug”. Chiar și așa, Cauchon nu se simțea mulțumit. El voia o victorie mai răsunătoare, care nu se putea obține decât prin renunțarea de către Jeanne la așa-zisa erezie. Adică compromiterea ei totală, în fața oamenilor de rând mai cu seamă. Distrusă moral și fizic, eroina s-a îmbolnăvit. îi mai rămăsese credința în Dumnezeu. Profitând, ca de obicei, de situație, Cauchon și-a întețit presiunile. A dus-o în
Tainele istoriei: mirajul legendelor by Vasile Filip () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91790_a_92336]
-
la Dunăre, iar Audius (adept al său) în Sciția, soboarele ariene sunt convocate la Serdica și Sirmium. Fierberea produsă de arianism a contribuit și ea să imprime o viață latină, fiindcă era o credință populară a acestor regiuni. Dar alături de erezie, datina ortodoxă este prezentă și ea la romanicii nord-danubieni, ei fiind separați de împăratul eretic, Valens (364-378). Astfel, la Tomis, avem o serie întreagă de episcopi, fideli ortodoxiei niceene. Acești numeroși și modești episcopi locali, "asemenea cu stareții din primele
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
creștinism mai puțin riguros, cu multe elemente străine de dogma sa, în care s-au infiltrat idei și tradiții vechi, precreștine (necreștine), așadar, un creștinism popular, spontan, mai aproape de sufletul oamenilor. Întrebare: printre creștinii din nordul Dunării au pătruns și erezii ale secolului al IV-lea? Petre Ș. Năsturel, într-un studiu despre Creștinismul românesc în epoca invaziilor, ajungea la concluzia că strămoșii românilor au păstrat constant simbolul niceo-constantinopolitan (325-381). Pe parcursul secolului al IV-lea, în sudul Dunării, s-au afirmat
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
al IV-lea? Petre Ș. Năsturel, într-un studiu despre Creștinismul românesc în epoca invaziilor, ajungea la concluzia că strămoșii românilor au păstrat constant simbolul niceo-constantinopolitan (325-381). Pe parcursul secolului al IV-lea, în sudul Dunării, s-au afirmat mai multe erezii, mai ales cea ariană, încât aceasta a divizat episcopiile sud-dunărene: cele de Sirmium, Singidunum (Moesia Prima), de Ratiaria (Dacia Ripensis) au fost luate de arieni, iar altele ( de Viminacium, Oescus, Aquae) au păstrat comuniunea cu Athanasie de Alexandria și alți
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
credincioși și apărătorul locuitorilor din dioceza sa. Viața romană la Dunăre era puternică și înfloritoare, episcopatele numeroase o dovedesc.34 Răspândirea creștinismului printre barbari este opera misionarilor, astfel, Sf. Niceta de Remesiana a contribuit la creștinarea bessilor traci. După apariția ereziei ariene, populația latină, ca și romanitatea răsăriteană, au rămas fidele ortodoxiei Bisericii universale. Episcopatele latine s-au menținut și în vremea stăpânirii hunilor, acestea au apărat pe locuitori împotriva năvălitorilor. Împăratul Justinian a reorganizat episcopatele, subordonându-le autorității imperiale. Însă
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
în rândul sfinților, după moartea sa, Teotim I este pomenit la 20 aprilie.39 După el, pe scaunul de la Tomis s-a aflat episcopul Timotei, amintit în legătură cu lucrările Sinodului III ecumenic de la Efes, din 431, la care a fost condamnată erezia lui Nestorie. El a semnat cele "12 anatematisme", propuse de Chiril de Alexandria, și sentința de condamnare a lui Nestorie. Nu știm în ce împrejurări și-a încheiat păstoria. Urmașul său direct a fost episcopul Ioan, amintit înainte de 448, care
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
Patriarhiei de Constantinopol. Concluzionăm, cel dintâi ierarh al Bisericii scythane, din secolul V, a fost Timotei, care a semnat actele conciliului III ecumenic de la Efes (431), iar pe la 445-446, 448, arhiepiscop era Ioan, apărător al credinței adevărate și adversar al ereziilor nestoriană și monofizită, în 449, Alexandru, care a condamnat erezia lui Eutihie și a semnat actele de condamnare ale acestuia. În 458, thronosul tomitan era ocupat de Theotim II, care apăra cu fermitate profesiunea de credință a părinților de la Chalcedon
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
din secolul V, a fost Timotei, care a semnat actele conciliului III ecumenic de la Efes (431), iar pe la 445-446, 448, arhiepiscop era Ioan, apărător al credinței adevărate și adversar al ereziilor nestoriană și monofizită, în 449, Alexandru, care a condamnat erezia lui Eutihie și a semnat actele de condamnare ale acestuia. În 458, thronosul tomitan era ocupat de Theotim II, care apăra cu fermitate profesiunea de credință a părinților de la Chalcedon (451), apoi Petru (470-496), în 520, Paternus, "episcopus provinciae Scythiae
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
două categorii opuse: boierimea și țărănimea aservită. Înrăutățirea situației sociale a țărănimii și stăpânirea străină (bizantină) au dus la un climat de nemulțumire, de revoltă socială și haos, ceea ce a generat în Bulgaria o credință dualistă bogomilismul. Aceasta era o erezie socială și religioasă, după numele întemeietorului său legendar, "popa Bogomil" (Teofil). Erezia bogomilă era îndreptată împotriva bisericii oficiale și, în același timp, era o doctrină ostilă ordinii feudale.18 Legăturile strânse între români și slavi, între nordul și sudul Dunării
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
și stăpânirea străină (bizantină) au dus la un climat de nemulțumire, de revoltă socială și haos, ceea ce a generat în Bulgaria o credință dualistă bogomilismul. Aceasta era o erezie socială și religioasă, după numele întemeietorului său legendar, "popa Bogomil" (Teofil). Erezia bogomilă era îndreptată împotriva bisericii oficiale și, în același timp, era o doctrină ostilă ordinii feudale.18 Legăturile strânse între români și slavi, între nordul și sudul Dunării au influențat evoluția socială și culturală a românilor, instituirea relațiilor feudale la
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
Chestiunea Djilas a fost discutată în ianuarie 1954 în cadrul Comitetului Central al Ligii Comuniștilor. Deși Djilas erau unul dintre camarazii apropiați ai lui Tito încă de pe vremea partizanilor, acest fapt nu l-a împiedicat pe liderul iugoslav să-i condamne ereziile. În acest cadru, Tito s-a referit direct la problema reducerii influenței partidului: Am fost primul care a vorbit despre reducerea rolului Partidului și al Ligii. Nu am spus însă că acest lucru avea să se petreacă în șase luni
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
el menționează: "În zilele noastre tot norodul ține de biserica creștinească a Răsăritului. Nu se îndoiește nimeni de slova credinței, nimeni nu se arată fără luare-aminte față de vreuna din porunci și nu face nimic din cele oprite de biserică. [...] O erezie sau un eretic nu s-au arătat vreodată în Moldova și cu atît mai puțin s-ar fi putut răspîndi. Poate că pricina este și că norodul nu a primit niciodată învățătura scolastică și cea vicleană a clevetitorilor, ci a
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
ediție trilingvă a Evangheliilor. Doctrina luteranismului îi apropie și impresionează pe catolicii din Moldova. Pretutindeni, arma propagandei este folosirea limbii naționale. În aceeași epocă, spre 1550-1551, apare un catehism reformat pentru sloveni și pentru croați. Cronicarul polonez Orechovius notează că erezia se întinde pretutindeni, pînă în Rusia. Pentru a contracara influența Reformei, s-au impus două metode: represiunea și competiția. Prima este aplicată de Ștefan Rareș și Alexandru Lăpușneanul. Ofensiva împotriva armenilor din 1551, condusă de Ștefan Rareș, este cunoscută și
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
numărul de ani petrecuți în închisoare, în exil, de răzvrătirea deschisă în momente dificile, de rezistența în fața dușmanului, de gesturile de eroică ruptură de casta lor de pildă, apelul din 18 iunie 1940 al generalului de Gaulle. Toate formele de erezie, de nesupunere, de uzurpare lui Napoleon i s-a decernat titlul glorios de uzurpator, prototipul fiind imitat de toți oamenii de stat care și-au lăsat amprenta asupra acestui secol sînt atît sursa puterii celei noi cît și semnul alesului
Epoca maselor: tratat istoric asupra psihologiei maselor by Serge Moscovici [Corola-publishinghouse/Science/1426_a_2668]
-
ghimpi. Cântece și poeme contestatare din Europa și America Latină (Parafraze, tălmăciri, interpretări), București, 1993. Repere bibliografice: Dan Coman, Marginalii la romanul „Taina albă”, ST, 1956, 6; Nicolae Manolescu, Un „polemist” și sursele lui de informare, RL, 1991, 26; Sorin Vieru, Erezii și eretici, VR, 1992, 10-11; Tita Popescu, Omul și... umbra, ST, 1993, 1; Adrian Popescu, Umbra lui Galilei, ST, 1993, 3-4; Radu Voinescu, „El Rey”, RL, 1993, 35; Ov. S. Crohmălniceanu, O poveste adevărată, captivantă, CC, 1993, 10-12; Titu Popescu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288972_a_290301]
-
caută în biserică, nicidecum în afara ei. Vrea să curețe de mucegai creierele cardinalilor și să înlăture opreliștea dintre conceptul de Dumnezeu și cel de Natură. Atunci când își exprimă proprille idei teologice confraților, mulți își fac semnul crucii și se îndepărtează: Erezii, erezii, blasfemie, fra' Tommaso. Nici vorbă să se facă înțeles. Cine-l ascultă, nu-i vine deloc ușor să-l urmărească, ca și cum el ar muta cursul unui râu din matca sa și l-ar vărsa peste altele.Cuvintele se modifică
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
în biserică, nicidecum în afara ei. Vrea să curețe de mucegai creierele cardinalilor și să înlăture opreliștea dintre conceptul de Dumnezeu și cel de Natură. Atunci când își exprimă proprille idei teologice confraților, mulți își fac semnul crucii și se îndepărtează: Erezii, erezii, blasfemie, fra' Tommaso. Nici vorbă să se facă înțeles. Cine-l ascultă, nu-i vine deloc ușor să-l urmărească, ca și cum el ar muta cursul unui râu din matca sa și l-ar vărsa peste altele.Cuvintele se modifică atunci când
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
primenire ce-ar putea deveni periculos și ar scăpa de sub control. Acel Campanella, atunci când stă de vorbă cu confrații, se face ascultat, nu-i scapă din vedere nimic, discută prin argumente pro și contra. Adesea îi ies din gură și erezii, iar un Stareț nu poate rămâne nepăsător la așa ceva. Numai că trebuia să dea ochii cu acel binecuvântat stăpân și baron care făcea atât de multe pentru mânăstire, trimițând saci de făină și de legume, claponi, miei, putini de brânză
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
mai ignorant și afurisit, îi convinsese pe toți: prezența mea acolo era veșnic iscodită. Nu mai întâlnisem până atunci o ființă atât de nemernică și răutăcioasă. Eram dușmănit fără înconjur, fiecare cuvânt al meu era interpretat ca o probă de erezie, fiecare frază a mea ca o nesupunere. Se întâmpla adesea să mi se ia mâncarea de la masă căci, după el, șoptisem ceva celui de lângă mine, sau eram trezit în toiul nopții spre a fi trimis în biserică să mă rog
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
limită totuși, altfel ar fi fost mai bine să-l omoare în piața publică, spre a servi drept pildă și avertisment pentru cei ce încalcă principiile Bisericii. Un om condamnat, în mod repetat torturat și învinuit de fărădelegi abominabile, de erezie, magie, putea fi ars pe rug fără probleme. De ce acea amânare, acea așteptare la nesfârșit. Tommaso vedea în asta un plan precis: dacă s-ar fi predat, dacă ar fi cedat chiar și o singură clipă, triumful lor ar fi
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
de judecători și a ne pune la încercare, pentru a-și da seama dacă știm să fim în Spiritul său. Bine zis. De altfel, el ispăsește această lungă agonie mai ales fiindcă a atentat în contra Spaniei, și nu neapărat pentru erezie, căci de aceea nu-l va salva nimeni atunci când va termina de pătimit în locul în care acum e îngropat. Se spune că s-ar fi îngrășat și că bolile de care suferea i-au cam trecut. Este posibil ca un
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
nimic nu se opune esenței lui Dumnezeu, nimic nu va deveni o capcană primejdioasă, dar atunci când cineva afirmă că Dumnezeu nu se teme să se uite înlăuntrul propriei creații, înlăuntrul lumii fizice, atunci se vor ridica și strigăte scandalizate în contra ereziei, ca și cum s-ar teme să străpungă coasta lui Dumnezeu ascuns în natură. Avea dreptate Telesio! Cine a fost Telesio? Maestrul meu, un om care a îndrăznit să-l contrazică pe Aristotel. Te plictisesc, Căpitane... Într-o seară ploiasă, în timp ce marinarii
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]