3,299 matches
-
județului Tulcea, vă rog a-mi primi demisiunea"2459. Urmare a demisiei domnului colonel Ștefan Anastasescu Magheru, la 5 decembrie 1901 a fost emis un decret regal contrasemnat de către ministrul de Interne, Petre S. Aurelian, prin care "domnul Ioan Bastache, licențiat în Drept, actual consilier la Curtea de Apel din Galați, este numit în funcțiunea de prefect al județului Tulcea, în locul domnului Ștefan Anastasescu Magheru, demisionat"2460. La 23 decembrie 1901, printr-o telegramă expediată din Tulcea, domnul Ioan Bastache anunța
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
Sandu Munteanu, de către vicepreședintele Ștefan Borș, precum și de către membrii Ioan Nicolau, D. Mateescu-Buzău și Hairi Omer. La 19 februarie 1902 a fost emis la București un decret regal contrasemnat de către ministrul de Interne Vasile Lascăr, prin care "domnul Luca Ionescu, licențiat în Drept, fost secretar general de minister, fost prefect de județ, este numit în funcțiunea de prefect al județului Tulcea"2533. A doua zi a fost emis un alt decret regal conform prevederilor căruia "domnul Alexandru Grigore Ciurea, licențiat în
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
Ionescu, licențiat în Drept, fost secretar general de minister, fost prefect de județ, este numit în funcțiunea de prefect al județului Tulcea"2533. A doua zi a fost emis un alt decret regal conform prevederilor căruia "domnul Alexandru Grigore Ciurea, licențiat în Drept, (...) este numit în funcțiunea de subprefect la plasa Constanța, județul Constanța"2534. Ulterior, spre finele anului 1902 a fost numit prefect al județului Constanța domnul Scarlat Vârnav 2535. La 11 ianuarie 1903 prefectul județului Constanța, Scarlat Vârnav a
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
decret regal prin care "comuna urbană nereședință Sulina (...) este autorizată a da în concesiune domnului Blebea din Constanța (...) iluminatul cu electricitate"2966. La 20 martie 1909 a fost emis la București un decret regal prin care "domnul Ioan N. Drăghici, licențiat în drept"2967 era numit "în funcțiunea de subprefect al plășii Măcin din județul Tulcea"2968. La 28 martie 1909 era publicată noua organizare administrativă a județului Tulcea. Astfel, acesta cuprindea "comunele ce vor compune județul Tulcea, cu satele, cătunele
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
la castelul Peleș la 27 octombrie 1912 și contrasemnat de către ministrul de Interne, domnul Take Ionescu, "se numesc (...) în funcțiunea de subprefecți în județul Constanța domnii: Ion Dimitrievici, locotenent, la plasa Mangalia, în locul domnului căpitan Anton Popovici, demisionat; N. Rădulescu-Dobrogea, licențiat în Drept, la plasa Hârșova, în locul domnului Grigore Vartanovici, căpitan, demisionat; Virgil Ionescu, licențiat în Drept, la plasa Ostrov, în locul domnului M. Bucureanu, demisionat"3142. La scurt timp de la aceste numiri, în perioada 8-14 noiembrie 1912, au fost organizate de către
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
Take Ionescu, "se numesc (...) în funcțiunea de subprefecți în județul Constanța domnii: Ion Dimitrievici, locotenent, la plasa Mangalia, în locul domnului căpitan Anton Popovici, demisionat; N. Rădulescu-Dobrogea, licențiat în Drept, la plasa Hârșova, în locul domnului Grigore Vartanovici, căpitan, demisionat; Virgil Ionescu, licențiat în Drept, la plasa Ostrov, în locul domnului M. Bucureanu, demisionat"3142. La scurt timp de la aceste numiri, în perioada 8-14 noiembrie 1912, au fost organizate de către noul guvern alegeri parlamentare în cursul cărora "cetățenii României din dreapta Dunării vor uza pentru
Dobrogea. Evoluţia administrativă (1878-1913) by Dumitru-Valentin Pătraşcu [Corola-publishinghouse/Administrative/1412_a_2654]
-
MARINESCU, Ștefan Vida (22.VI.1951, Uiești, j. Giurgiu), poet, critic literar și publicist. Este licențiat în filologie la Universitatea din Timișoara, secția limba și literatura română (1973) și la cea din Craiova, secția română-franceză (1980). Funcționează ca profesor și director adjunct la liceul din Videle, oraș în care, între 1982 și 1988, conduce Casa de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288035_a_289364]
-
A urmat cursurile Colegiului Național "Mihai Viteazul" din București. În anul 1952, a promovat examenul de admitere la Institutul de Relații Internaționale din București, pe care îl absolvă în anul 1957, ca șef de promoție cu Diploma de Merit. Este licențiat în Relații Internaționale și Drept Internațional Public. Limbi străine: franceza, engleza și greaca. Activitate diplomatică În iunie 1957, la terminarea studiilor universitare, a intrat în Ministerul Afacerilor Externe, trecând succesiv, timp de 47 de ani, prin toate gradele și funcțiile
[Corola-publishinghouse/Administrative/1547_a_2845]
-
activitatea diplomatică și s-a pensionat la 1 februarie 1993. EMINESCU DRAGOMIR Născut la 6 decembrie 1934, în orașul Galați. Este căsătorit și are doi copii. Studiile universitare în anii 1952 1956 la Facultatea de Filologie a Universității București, fiind licențiat în filologie sârbo-croată. Limbi străine: franceza, rusa, sârbo-croata și bulgara. Carieră diplomatică (1956 1997): După încheierea studiilor universitare, a intrat în Ministerul Afacerilor Externe și a parcurs toate treptele ierarhiei diplomatice, de la Atașat stagiar la Ambasador. Ca tânăr diplomat, a
[Corola-publishinghouse/Administrative/1547_a_2845]
-
doi copii. Studii Școala primară Bâltișoara (1938 1943). Școala medie tehnică de Cărbune, Lupeni, Valea Jiului (1943 1950). Institutul de Mine, Petroșani, Valea Jiului (1950 1951). Institutul de Relații Internaționale, București (1951 1955). Institutul de Stat de Relații Internaționale, Moscova (1955 1959). Licențiat în relații internaționale. Doctor în drept, specialitatea drept internațional public. Limbi străine: franceza, engleza, rusa. Cariera diplomatică Consilier juridic principal, Ministerul Afacerilor Externe. Promovări succesive până la gradul diplomatic de Secretar I (1959 1963). Reprezentant permanent a.i. al României pe lângă Oficiul
[Corola-publishinghouse/Administrative/1547_a_2845]
-
către sfârșitul lunii mai a aceluiași an, imediat după încheierea păcii. În prezent, este veteran de război, având gradul de locotenent-colonel (r). În anul 1948, s-a căsătorit cu Maria Roșculeț și au împreună un fiu și o fiică. Este licențiat în limba și literatura engleză (secundar limba română) al Facultății de limbi Germanice din cadrul Universității București. De asemenea, în urma susținerii examenelor de specialitate, a obținut diplomele oficiale de traducător de beletristică din limbile engleză și franceză. După absolvirea cursurilor de
[Corola-publishinghouse/Administrative/1547_a_2845]
-
C.F.R. din Buzău. Cursurile Universității "C.I. Parhon", Facultatea Muncitorească, la Liceul "Mihai Viteazul" București, pentru echivalarea studiilor de liceu (1950 1952). Institutul de Relații Internaționale, București (1952 1957). Cursuri speciale de perfecționare profesională, organizate de Ministerul Afacerilor Externe pentru diplomați. Licențiat în Relații Internaționale. Limbi străine: engleza și franceza. Activitatea diplomatică La 19 iunie 1957, a fost angajat în Ministerul Afacerilor Externe, cu funcția de Referent ajutor relații, la Direcția Consulară. În 1958, a fost avansat în funcția de Referent relații
[Corola-publishinghouse/Administrative/1547_a_2845]
-
copii, în comuna Scoarța, județul Gorj. Are doi copii, Rodica (40 ani) și Alexandru-Sergiu (45 ani). Studii Școala elementară în comuna natală (1939 -1943). Liceul "Matei Basarab"-București (1948-1952). Facultatea de economie politică Leningrad (1952-1957), ca bursier al statului român. Licențiat în economie politică. A absolvit cursurile de perfecționare profesională pentru personalul diplomatic. Limbi străine: rusa și franceza. Activitate diplomatică A lucrat în M.A.E., în perioada 1960-1980. În 1962, a fost trimis în misiune diplomatică permanentă la Ambasada României
[Corola-publishinghouse/Administrative/1547_a_2845]
-
De altfel, Jeni explică: "Nu citesc niciodată ziare (...) Mă uit la toți acești politicaștri care mișună prin lume. Îmi este groază cât de diferită mă simt de ei." În paginile Jurnalului, autoarea, funcționară la Casa Autonomă de Finanțare și Amortizare (?), licențiată în litere și filosofie, apoi și în regie de teatru, te năucește cu observații mărunte, de mare acuitate: "Sunt persoane pe care e preferabil să nu le privești în ochi în timp ce mănâncă. Ochii lor capătă parcă o expresie de completă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1578_a_2876]
-
Pr. Circhi d’Anagni în septembrie 1634 scria Romei aproape cu nerăbdare despre întârzierea succesorului său, care nu putea să ajungă la Constantinopol înainte de martie 1635. Pr. Giovenale Falco abia ajunsese. Noul Prefect a călătorit cu Pr. Benedetto Emanuele Remondi, licențiat în teologie, care, nevoind să mai aștepte un pic la Smirna (azi Izmir, Turcia) îmbunătățirea vremii și-a continuat drumul singur. Însă, aproape de Melitene a înaintat spre o urâtă nenorocire. Datorită iscării unei furtunii înfricoșătoare, corabia s-a frânt în
Misiunea Fraţilor Minori Conventuali în Moldova şi Valahia din prima perioadă, 1623-1650 by Bonaventura Morariu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100996_a_102288]
-
Bisericii Catolice din acele locuri se afla în mâinile lor. Când a fost numit Prefect se gândea să aducă în Misiune noi elemente. A trimis din Italia spre Moldova, pe calea Germaniei și a Poloniei, doi preoți din Provincia Romană licențiați în teologie: Francesco da Castro și Girolamo d’Acquapendente. Aceștia au ajuns în Moldova în septembrie 1638, după ce l-au salutat la Cracovia pe Episcopul de Bacău care nu voia să-i recunoască. Despre acest fapt Pr. Petricca a informat
Misiunea Fraţilor Minori Conventuali în Moldova şi Valahia din prima perioadă, 1623-1650 by Bonaventura Morariu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100996_a_102288]
-
Marca Anconitana deja ales și delegat Provincial de Orient de către Ministrul General al Ordinului. Noul titular a ajuns la Constantinopol abia pe 19 aprilie 1641, după 6 luni și jumătate de călătorie, cu Pr. Andrea Ridolfi delle Fratte di Urbino, licențiat în teologie, aducând cu sine și subsidiile necesare misionarilor din Valahia și Moldova. Între timp, Viceprefectul Misiunii lăsat ca superior de Pr. Petricca era Pr. Francesco da Castro, care locuia la Câmpulung, în Valahia, alături de Pr. Giovenale Falco; celălalt colaborator
Misiunea Fraţilor Minori Conventuali în Moldova şi Valahia din prima perioadă, 1623-1650 by Bonaventura Morariu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100996_a_102288]
-
a avut activitate sacerdotală intensă în România. În data de 18.XI.1952, în timp ce se îndrepta spre un bolnav, a fost arestat; pe 24.01.1953 a avut loc procesul, la care nu a acceptat avocat, apărându-se singur (era licențiat și în drept): „...cu barba și cu părul său alb, părea un profet ieșit din mormânt... Președintele a dat ordin la cei doi milițieni să-l ia cu forța pe Monseniorul Ghika...” (El) „cu o mână se ținea de boxă
Franciscanii în Ţara Românească by Consuela Vlăduţescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100986_a_102278]
-
înfățișarea trupească și viață, între un suflet cu viguroase rădăcini înfipte în trecut, dar cu o minte iscoditoare cu vigilență a viitorului. În cazul Rășcanu, omul depășește biografia și profesia. Fiu de țărani din Bărboi Bârlad, elev la Liceul "Codreanu", licențiat în științe naturale și doctor în medicină, a fost asistent și șef de lucrări la Iași, București și din nou la Iași, unde, începând din 1911 și până la moarte, rămâne un adevărat stâlp al instituției și în mare măsură creatorul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1542_a_2840]
-
, Mihai (23.VIII.1907, Tecuci - 5.X.1978, București), istoric literar, medievist. Este fiul Ecaterinei (n. Muste) și al lui Theodor Berza, moșier, licențiat în drept. B. a urmat Facultatea de Istorie a Universității din Iași, unde Ilie Minea și George Brătianu i-au fost mentori. De asemenea, a audiat cursuri la École Pratique des Hautes Études din Paris. Debutează cu studiul Matei al
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285711_a_287040]
-
organizațiile cetățenilor exasperați și aruncați în mizerie de indolența și nepriceperea conducătorilor”; „Tragedia continuă”; „Reducerea datoriilor la puterea de plată a debitorului de astăzi”; „Cum își bate joc ministrul de finanțe de salariații publici”. În materialul „Un îndemn” Ștefan Morariu, licențiat în drept, consilier în Societatea Centrală a funcționarilor publici Cernăuți afirmă că „apariția ziarului Renașterea este salutată de publicul funcționăresc. El umple un gol pe cât de mare, pe atât de simțit în rândul salariaților publici. El va fi organul de
BUCOVINA ÎN PRESA VREMII /vol I: CERNĂUŢI ÎN PRESA VREMII 1811-2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/460_a_970]
-
Biserica parohială la „Adormirea Maicii Domnului", zidită 1913 de parohieni și fondul bisericesc. Casa parohială de cărămidă. Sesia parohială 12 ha. Casa cooperatorului de cărămidă. Sesia cooperatorului 6 ha. Sesia cântărețului 3 ha. Sesia ponomarului l ha. Paroh: Ioan Flaișer, licențiat în litere și filosofie, născut 1889 preot în 1919, iconom 1937, paroh de la 1937. Cooperator: Arcadie Huța, născut 1909, diacon 1933, preot în 1934. Cântăreț: Grigore Vrănău, născut l898, provizor 1923, definitiv-1928. Gimnaziu profesional de 4 clase și o școală
BUCOVINA ÎN PRESA VREMII /vol I: CERNĂUŢI ÎN PRESA VREMII 1811-2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/460_a_970]
-
Heine, V. Umlauff, Em. Geibel, K.E Franzos și Carmen Syilva. Bibliografie militară, cu indicator alfabetic (analitic și numele autorilor) apare la Cernăuți în 1934 la Institutul de arte grafice și Editura Glasul Bucovinei, realizată de maiorul V.M Șerbănescu, licențiat în drept și litere. Servea pregătirii cadrelor de la Liceul militar din Cernăuți dar și ca material didactic pentru aprofundarea cunoștințelor teoretice ale cadrelor militare de carieră, pe genuri de arme, folosind și celor care rămâneau cu amintirile: „Amintiri demult și
BUCOVINA ÎN PRESA VREMII /vol I: CERNĂUŢI ÎN PRESA VREMII 1811-2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/460_a_970]
-
doar următoarele sunt prezentate în limba română: „Problema căldurii proprii a pământului” de N. Steleanu, Cernăuți; „Distrugătorii pădurilor Bucovinei. Fam. Ipidae „de Orest Marcu, asistent la Institutul zoologic, Universitatea Cernăuți; „Contribuțiuni la cunoașterea faunei Macrolepidopterelor din Basarabia” de Alexe Alexinschi, licențiat în științele naturii; „Despre Citellus în România orientală” de Constantin Cehovschi, șef de lucrări la Institutul zoologic Universitatea Cernăuți; ”Contribuțiuni la distrugătorii pădurilor din Bucovina - Fam. Ipidae” de dr.O. Marcu, asistent la Institutul de zoologie, Universitatea Cernăuți, „Terminațiile nervoase
BUCOVINA ÎN PRESA VREMII /vol I: CERNĂUŢI ÎN PRESA VREMII 1811-2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/460_a_970]
-
2002, nr. 1-4, pp. 136-152. 199 Paul Veyne, Cum se scrie istoria, traducere de Maria Carpov, Editura Meridiane, București, 1999, p. 117. 200 Numele său era, de fapt, Dumitru Ailincăi. S-a născut în 1908, în comuna Negrești (jud. Neamț). Licențiat în istorie și geografie (1933), a absolvit ulterior Facultatea de Litere și Filosofie din București. Și-a început cariera didactică în școală, apoi a trecut în învățământul superior. În 1972 a devenit profesor doctor în istorie la Universitatea din București
Didactica apartenenţei : istorii de uz şcolar în România secolului XX by Cătălina Mihalache [Corola-publishinghouse/Science/1404_a_2646]