3,245 matches
-
că pacea poate fi asigurată nu prin intermediul unui Congres al suveranilor, ci prin crearea unei federații de state întemeiată pe principiile voinței naționale (Duroselle, 1990, 358-359). În Germania, Immanuel Kant publică la Koenisberg, în timpul revoluției franceze, în 1795, Pentru pacea perpetuă, unde, la fel ca și Rousseau, propune o confederație generală a statelor europene ale căror regimuri politice trebuie să fie însă republicane, întrucât numai în această formă de stat se poate obține consimțământul cetățenilor pentru a se declara război, sperând
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2349_a_3674]
-
obștea are întâietate asupra intereselor private. Stăpânirile locurești, deși mai stabile ca alte terenuri agricole, nu erau nici ele permanente din cauza imposibilității tehnice de a menține mulți ani la rând același teren în exploatare agricolă. Odată cu apariția tehnicilor de exploatare perpetuă, stăpânirile locurești se permanentizează, devin ocini. „Un alt factor de apariție a ocinilor a fost creșterea populației, care face mai acută lupta de concurență dintre gospodării și, în special, diferențierea populației în bogați și săraci. Tragerea de garduri, care aveau
Acţiune colectivă şi bunuri comune în societatea românească by Mirela Cerkez () [Corola-publishinghouse/Administrative/793_a_1819]
-
dacă ar fi căzut prea de timpuriu În manierism, Însă dacă ar fi fost un poet manierist, ar fi fost unul de calitate. Încărcătură emoțională a fiecărui poem nu e una căutată sau elaborată, ea vine dintr-o stare poetica perpetua, stare care i-a dat posibilitatea unei ușoare exprimări. Alexsandru Malin Tăcu intra astfel În categoria tinerilor poeți sacrificați de istorie, de istoria unor mâini murdare, istorie care a Îngăduit nedreptăți de tot felul, răzbunându-se pe te miri ce
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
concave,/ Îmi adun basmele tropotind din potcoave/ Fulgere tinere pe drum vertical./ Făcătoarele de lacrimi pe șea fără cal./ Mă taie peste umeri un chip alb-pietros;/ Zborul de cuvântalbatros/ Sângerând pe vârful de spadă/ Urmărit de visuri de pradă - / Rămân perpetuu omul crâng,/ Cu copilul de mână cât viața de lung”. Parcă să ne scoată din atmosferă gravă a momentului, jucăuș și sprințar la Început, cu iz de legendă și glumă pământeasca, sfârșind Într-o seriozitate, prielnica momentului și prevestind conținutul
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
rebours În ființă umană, Încât după o anumită vârstă uităm să ne copilărim, să redevenim altruiști, generoși, puternici și inocenți, așa cum eram la douăzeci de ani. Nu știu de ce, după ce-și trădează idealurile tinereții, după ce uită frumusețea, nebunia, lumină, perpetua beție a vârstei de aur, oamenii sunt Înclinați să blameze privilegiile acesteia, să-și abjure credințele cu care au plecat la drum, să-și compromită țelurile, să se lepede de prietenii și colegii de odinioară, să rupă legăturile cu trecutul
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
de spirit inefabila. Dar detașându-mă de imaginea descendentei, Îmi Îngădui să mărturisesc felul cum l-am perceput inedit. Înalt, frumos, distins, elegant, cu privirea penetranta și Încântătoare. Faustic Într-un halou de magii galopante. Dominator modest, prevenitor și... ieșean perpetuu dispus să te considere un prieten apropiat. Animator de discuții În orice domeniu, informat până la detalii tehnice surprinzătoare. Hermeneut În esență, o enciclopedie emblematica a bibliotecilor fără margini. Fluent În enunțuri, concis În replică la obiect, cu talent pentru metaforă
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
E un monstru, cum a spus autorul, care trebuie cunoscut. Are 1500 de camere, din care 1200 cu baie. Are mai multe săli de mese imense, fiecare decorată în stil diferit. Totul e public, saloanele, barurile, restaurantele, fumoarere. O mișcare perpetuă în saloanele de ceai; cafenele, saloane de recepție, sala de biliard, salonul doamnelor, care e salonul Mariei Antoaneta. Magazin de flori, fotograf, birou telefonic, birou telegrafic, trei cabinete medicale, ziare, reviste; biroul hotelului cu 1500 de cutii cu numărul camerelor
30.000km prin SUA. 1935-1936 by Prof. dr. Nicolae Corn??eanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83483_a_84808]
-
oare să faci Enciclopedia, și Secolul Luminilor, și Revoluția cu scopul de a afirma că-i suficient să Încovoi suprafața unei oglinzi ca să te prăbușești În imaginar? Și că imaginea din oglinda obișnuită, celălalt care te privește, condamnat să rămână perpetuu stângaci, În fiecare dimineață când te bărbierești, nu e iluzie? Făcea oare să-ți spună toate astea, În această sală, ori ți-au fost spuse numai pentru a-ți sugera să privești În alt fel restul, micile vitrine, instrumentele ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
că nu trebuia s-o fi trimis în acel loc. Acesta este modul englezesc de a acționa; drept, progresiv, rostogolindu-se înainte peste rotițele tradiției și bunelor maniere. Urmează indicațiile și vei pluti la nesfârșit, binecuvântat de o mișcare socială perpetuă. Ignoră-le și te vei izbi de pereți. Cererea lui Paul Gertler de a studia la Cambridge este din păcate respinsă. Jonathan pornește cu el pe o cărăruie acoperită cu gheață de lângă râu și Gertler îi spune pe îndelete că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
cu care-și hrăneau și mai mulți copii care deveneau adulți și apoi mureau și deveneau strămoși la rândul lor, ajutau la aducerea noului an, căci forța ancestrală devenea tot mai puternică, dând forță lumii Fotse printr-o mișcare mitică perpetuă. Dar acum acest curs este întrerupt. Acum nu există decât trecutul și viitorul. Poate că misionarul a adus trecutul și viitorul cu el în desagi când, străbătând ținutul, le-a vorbit despre Dumnezeu cel de sus și despre zeul mort
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
în mintea cititorului. Tatăl este acela care pune capăt, într-un târziu, zarvei copiilor printr-un cuvânt scurt și hotărât de ,,gospodar la casa lui”, pe care mama îl întărește prin ,,câteva nănașe, pe îndesate.” Copilăria lui Nică pare o perpetuă înlănțuire de scene hazlii: ,,a doua zi des-dimineață le începeam de la capăt”, pe care autorul le-a prins în scrisul său într-o ordine a memoriei afective, nicidecum cronologice. Cele două opere surprinse în paralel zugrăvesc imagini ale copilăriei departe
Manual de compunere pentru clasele II - VIII by Luminiţa Săndulache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1636_a_2907]
-
în același timp pe deplin realizat (inteligibilul este întru totul real). Mintea conține astfel un numar care este simultan infinit și definit. Viața în lumea inteligibila poate fi, în consecință, descrisă că mișcare care continuă la infinit, si totusi este perpetuu completă (5.8.9.25; 3.8.11.23; 6.5.12.13). Nu există nici plictiseală de această viziune, nici sațietatea din partea celui care vede. Nu există o goliciune pe care sațietatea să o poată îndepărta, nici părți care
Adversus haereses. Filosofie creştină şi dialog cultural (IV) by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/150_a_65]
-
spatele lat, avea brațele unui marinar chior pomenit în vechile povești cu pirați, un nas turtit care ar fi descumpănit și pe cel mai priceput chirurg plastic și o cicatrice oribilă care-i deforma gura și-i impunea un rânjet perpetuu. În acest caz chirurgia estetică ar fi fost eficace, dar el ținea la cicatricea lui ca la ochii din cap. Era ca o medalie pe care era autorizat să o poarte în toate împrejurările. În plus, mai purta și o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
avut de luptat din greu cu aceea din imaginația mea pentru a mă convinge că merita „deranjul”. Până azi, am momente în care lumea reală mi se pare mai săracă, mai ștearsă, chiar mai puțin consistentă ontologic - de parcă ar avea perpetuu nevoie de un fel de „efect de real”. M.I.: Da, așa am descoperit lumea largă, prin cărți și imaginație. O lume diferită de aceea în care trăiam, oarecum fictivă. Cu Israelul era altceva, el nu intra la început în niciuna
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2006_a_3331]
-
lor se contrazic reciproc; » comunicativ = arta de a-ți ține gura în fața șefilor și de a urla la colegi; » memorie foarte bună = capacitatea de a-ți aduce aminte că ai făcut și ceea ce nu ai făcut; » abilități de lider = predispoziția perpetuă de a tăia din salariu și de a-ți concedia subordonații; » atitudine pozitivă = puterea de a spune că totul e ok când este limpede ca lumina zilei că nimic nu-i ok; » rezistență la stres = capacitatea de a mima nepăsarea
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2166_a_3491]
-
reabilita întrucâtva în dogmatica creștină imaginea șarpelui, nu a celui biblic, bineînțeles, ci a celui de casă (Natrix Natrixî, văzut ca un appendix terrae. Un ulcer contractat în timpul unei misiuni de creștinare în Numidia imprimară feței sale un aer de perpetuă suferință, așa că alegerea sa în fruntea bisericii catolice la sinodul din 1621 nu miră pe nimeni. Cu excepția unei singure inițiative despre care vom vorbi mai încolo, a fost un papă foarte liniștit. Gurile rele calvine îl porecliseră „Assonnato” (Somnorosulî. îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
moarte, una care se deosebea precum cerul de pămînt de pseudosărbătorile din fiecare noapte și pe care doar Întunericul și luminile de neon o puteau adăposti. Dacă Întunericul este indispensabil ritualurilor, atunci urma să fie o lume a unei nopți perpetue... S-a alăturat probabil valsului neîntrerupt, fără nici o legătură cu bucățelele de hîrtie purtate pe aripile vîntului, cu tristețea și oboseala ce urmează, firesc, după orice distracție. EL ar fi stat atunci, acolo, cîntărind și punînd față-n față visurile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
demisia de onoare și să nu mai reprezinte, în nici un fel, Parlamentul care a girat-o. Ca de obicei, însă, el este și profitor, și disident, și înalt oficial, și pamfletar anonim. Trage toate beneficiile, cu aerul că e un perpetuu martir pentru cauza Țării. Dar nu se văd deloc chinurile lui, presiunile inimaginabile la care este supus, pătimirile unui om drept, pentru care adevărul există. Se vede un personaj rubicond, cu centrul niciunde și circumferința peste tot, care îl insultă
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2207_a_3532]
-
devii o legumă academică post-modernă, ca toți ceilalți de aici? Pentru moment tac, citesc cât pot de mult (acum am pe masă Jean Starobinski - La mélancolie au miroir) și mă uit pe geam cum ninge. Cam atât. Condiția de „student“ perpetuu, cioranian, este admirabilă și detestabilă, à la fois. Nu pot explica. P.S.: Din cauza decalajului orar, nu pot dormi noaptea. Am văzut la ore mici de dimineață un reportaj turistico-culinar despre Geneva, difuzat de TV5. Cuțite în inimă și (aproape) lacrimi
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1949_a_3274]
-
liberal. Nu spun că liberalii n-au dreptul, ba chiar obligația de a-și asuma o asemenea măsură, mai ales atunci când situația pensionarilor e atât de dramatică precum în România. Însă de la a și-o asuma până la a o trâmbița perpetuu, ca pe-o mare realizare liberală, e o cale ce n-ar fi trebuit parcursă de un guvern de asemenea coloratură politică. Pentru că această trâmbițare exagerată nu dovedește altceva decât o disperare electorală, o derută ce pare să-i împingă
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2171_a_3496]
-
uzat de culoare ce fusese cândva neagră și pe care se putea citi, imprimat cu un cenușiu murdar : "Dumnezeu nu există". Justin nu și-a ridicat privirea de pe caldarâmul pe care îl fixa ca și cum ar fi fost într-o transă perpetuă. Dora a simțit că el îi percepe prezența și totuși nici vechea adiere de zâmbet nu i-a fluturat pe chip, nici privirile nu li s-au întâlnit pentru vreo fracțiune de secundă. Această ultimă întâlnire, ca și mesajul de pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
Întrebat cineva. Și apoi ceilalți au Început și ei să pună Întrebări: — Îți place orașul? Îți place mâncarea? Cât stai? Ai de gând să revii?... Deși au Întâmpinat-o călduros, s-au Întors destul de repede la atitudinea lor standard de perpetuă apatie, fiindcă nimic nu putea tulbura ritmul greoi ce predomina la Café Kundera. Cei care aveau nevoie de viteză și variație puteau pur și simplu să iasă afară, fiindcă din astea se găseau Îndeajuns pe străzi. Aici domnea o leneveală
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
oază În marmură neagră, poeme. În intervalul 1940-1947 apar paisprezece titluri de volume și plachete de versuri. Apoi Întemnițat politic În diverse localități, nu-și mai regăsește ritmul și după 1955 se refugiază În literatura beningă pentru copii. Personaj În perpetuă combustie - continuă distinsul critic, voluntarist și sentimental, eruptiv și Înplantat În vis, tribun și asediat de gânduri, C. A. Munteanu era conștiință patetică - „În linia romantică a unui Ugo Foscolo (exponenet al Risorgimentuluiă - sugestiv din „Cântarea” lui Al. Russo, durere
Refugiaţi basarabeni apostoli ai neamului românesc by Vlad Bejan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91599_a_93564]
-
l-au calificat ca un mare filozof „idealist-reacționar”. Fiind copil Încă Sergiu Grose se mută În orașul Bălți unde urmează școala primară apoi Liceul „Ion Creangă”. În anul 1936 am participat Împreună la Concursul Tiinerimii Române din București cu premiantul perpetuu, viitorul filozof și om de Litere Eugen Coșeriu. Din copilărie a avut influența fericită a mamei care după cum afirmă Sergiu i-a imprimat trei principiii fundamentale: 1ă Să fii cinstit față de propria conștiință și față de poporul căruia aparțiii; 2) Să
Refugiaţi basarabeni apostoli ai neamului românesc by Vlad Bejan () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91599_a_93564]
-
Îi smulg masca: Îl prezint pe administratorul domnului Commendatore, Giovanni Croce. Detractorii fabulează că ar fi originar din Rioja și că adevăratul lui nume este Juan Cruz. Dar adevărul e cu totul altul: patriotismul Îi este notoriu; devoțiunea față de Commendatore, perpetuă; accentul, deosebit de neplăcut. Domnul Commendatore Sangiácomo, Ricardo Sangiácomo, Eliseo Requena, Giovanni Croce - acesta e cvartetul uman care a fost de față la ultimele zile ale Pumitei. Arunc În cuvenitul anonimat gloata salariată: grădinari, argați, surugii, maseuri... Mariana a intervenit irepresibil
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]