2,785 matches
-
dva: �Inten? iile trebuie s? se bizuie pe ac? iuni�. Pentru Iorga, chiar ? i �n domeniul istoriei, ideile nu puteau fi separate de ac? iune, ceea ce �nsemna lupt?. Ac? iunea ? i ideile alc? tuiau o unitate, deci ac? iunile nu trebuiau privite �n lumină ideilor sale, idealurile sale c? l?uzîndu? i ac? iunile. Ar fi nedrept s? individualiz? m vreun element ca fiind punctul de cotitur? al unei vie? i sau vreun eveniment adecvat că sens ? i chiar că ritm ca fiind
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/959_a_2467]
-
de soldă? îi rom�ni etc. Trebuie s? fim avertiza? i asupra faptului c? r? sp�ndirea zvonurilor antisemite nefondate, a calomniilor ? i a acuză? iilor false are �n Europa r? s?ritean? o asemenea tradi? ie �nc�ț toate acestea trebuie privite mai mult dec�ț cu ne�ncredere! Totu? i, �n timpul Primului R? zboi Mondial, evreii din Transilvania ? i cei din Bucovina erau de partea Puterilor Centrale, patria lor; simpatia evreilor est? europeni pentru Puterile Centrale necesit? unele explică? îi. Primul R? zboi
by NICHOLAS M. NAGYTALAVERA [Corola-publishinghouse/Science/959_a_2467]
-
longitudinală a învățării permanente, în vreme ce lifewide learning redă dimensiunea transversală, secvențială a acesteia. Această din urmă expresie accentuează mai puternic complementaritatea învățării formale, non-formale și informale, integrate și integrabile într-o activitate intensă și de o durată determinată a individului. Privită longitudinal, de-a lungul întregii vieți a individului, învățarea permanentă privilegiază învățarea formală, desfășurată în instituții specializate de educație și formare și finalizată prin obținerea unor calificări și diplome recunoscute oficial. Continuumul învățării permanente exprimat de sintagma lifewide learning aduce
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
Suport în faza de inițiere și dezvoltare Această fază este esențială, deoarece încă de la început, se stabilesc căile de comunicare și de vehiculare a informațiilor, alături de structurile decizionale, obiectivele operaționale și modalitățile de învățare. Faza de inițiere și dezvoltare trebuie privită ca un spațiu de învățare oferit membrilor rețelei, în care aceștia vor descoperi împreună ce este aceea o rețea, cum funcționează și care ar fi rolul lor ca indivizi și ca reprezentanți de organizații. c) Atragerea și menținerea în parteneriat
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
longitudinală a învățării permanente, în vreme ce lifewide learning redă dimensiunea transversală, secvențială a acesteia. Această din urmă expresie accentuează mai puternic complementaritatea învățării formale, non-formale și informale, integrate și integrabile într-o activitate intensă și de o durată determinată a individului. Privită longitudinal, de-a lungul întregii vieți a individului, învățarea permanentă privilegiază învățarea formală, desfășurată în instituții specializate de educație și formare și finalizată prin obținerea unor calificări și diplome recunoscute oficial. Continuumul învățării permanente exprimat de sintagma lifewide learning aduce
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
Suport în faza de inițiere și dezvoltare Această fază este esențială, deoarece încă de la început, se stabilesc căile de comunicare și de vehiculare a informațiilor, alături de structurile decizionale, obiectivele operaționale și modalitățile de învățare. Faza de inițiere și dezvoltare trebuie privită ca un spațiu de învățare oferit membrilor rețelei, în care aceștia vor descoperi împreună ce este aceea o rețea, cum funcționează și care ar fi rolul lor ca indivizi și ca reprezentanți de organizații. c) Atragerea și menținerea în parteneriat
[Corola-publishinghouse/Science/1947_a_3272]
-
diplomă de regizor, să abordezi poduri , beciuri sau baruri în loc de scene clasice... era pentru unii ridicol, pentru alții blasfemie. Nu conta că participam cu spectacolele mele în diferite festivaluri internaționale unde primeam recunoaștere și premii. Pentru rigiditatea acelor vremuri, eram privită doar ca o diletantă. Singurul om care în acea perioada mi-a fost alături și a văzut în mine mai mult decât o licență de regizor care să-mi autentifice valoarea a fost profesorul Alexa Visarion. Având clasa paralelă de
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
termeni filmici a unei variante scenice anterioare, de răsunător succes național și internațional. Asumată, teatralitatea opresivă situează filmul în zona unui experiment stilistic de certă anvergură, susținut de interpetarea de tip expresionist a protagoniștilor . În sfârșit, recentul Ana, se cuvine privit, fără urmă de îndoială, ca o superbă profesiune de credință. Un film poliedric, de o frumusețe vrăjită, cu imagini care îți taie respirația, cu sensuri ascunse străfulgerând între replici aparent banale, cu personaje simbol și jalnice fantoșe. Mai cinematografic ca
[Corola-publishinghouse/Science/1453_a_2751]
-
În revistă a principalelor concepții cu privire la natura instituțiilor, Crawford și Ostrom (1995) identifică trei tipuri importante de astfel de conceptualizări: instituții-ca-echilibre, instituții-ca-norme și instituții-ca-reguli. Scopul celor trei abordări e de a oferi explicații pentru regularitățile observate În comportamentele umane. Instituțiile privite ca un comportament spre echilibru presupun asumpția că indivizii raționali ce interacționează Între ei Își ajustează continuu răspunsurile planificate ca reacții la comportamentele celorlalți, până ce nu Își mai pot Îmbunătăți situația doar prin propriile acțiuni. O astfel de abordare pune
[Corola-publishinghouse/Science/2346_a_3671]
-
În parte și, mai ales, pentru statele ex-comuniste, care nici ca model statal european, nici organizațional și nici funcțional nu sunt asemănătoare cu cele vest-europene, „exportatoare de acquis” (modelul statului fordist sau welfare state). Raportarea politicii la contextul globalizării trebuie privită, În acest caz, mai degrabă prin perspectiva tensiunilor permanente create Între politicile economice de construire a pieței europene unice (SEM1) și limitele instituționale și funcționale ale statelor care influențează procesele de Înfăptuire a politicilor publice naționale. De aceea, multă vreme
[Corola-publishinghouse/Science/2346_a_3671]
-
pe care le utilizează. Ca atare, și noi vom încerca mai întâi să clarificăm, chiar și numai succint, noțiunile pe care literatura de specialitate și legislația în vigoare le folosesc în domeniul supus investigației. După părerea noastră, această problemă trebuie privită și analizată puțin mai nuanțat, deoarece aceste noțiuni au fiecare în parte o semnificație proprie. Desigur, într-un sens larg și foarte general, s-ar putea susține că toate aceste concepte sunt sinonime, deoarece privesc, în ultimă instanță, organizarea teritoriului
[Corola-publishinghouse/Science/1527_a_2825]
-
pe două, ca în România, astfel încât rezultă limpede că relații de colaborare eficientă nu se pot stabili decât între autoritățile publice care reprezintă unități administrativ-teritoriale organizate la același nivel. În al cincilea rând, propunerea de reînființare de noi județe trebuie privită și prin rolul pe care județul urmează să-l aibă în viitor în dezvoltarea economico-socială a țării, în ansamblul său. Nu trebuie omis faptul că județul este, de regulă, o creație artificială (chiar dacă nu una arbitrară) a legiuitorului, în timp ce comuna
[Corola-publishinghouse/Science/1527_a_2825]
-
proprii ale persoanelor ce compun persoana juridică. Dimpotrivă, comunitatea de bunuri nu exprimă alte interese în afara intereselor soților privite în cadrul căsătoriei. Dacă natura juridică a comunității de bunuri este explicată prin noțiunea de persoană juridică, în mod necesar, comunitatea trebuie privită fie ca o asociație de persoane, fie ca o personificare a avutului comun al soților 19. Dacă comunitatea de bunuri ar fi privită ca o asociație de persoane, soții ar trebui să lege între ei două asociații, dintre care o
[Corola-publishinghouse/Science/1527_a_2825]
-
cuvinte, în conținutul comunității de bunuri intră nu numai dreptul de proprietate, dar și alte drepturi reale, precum și drepturile de creanță. Mai mult chiar, în conținutul comunității de bunuri, intră nu numai drepturi, dar și obligații. Comunitatea de bunuri trebuie privită, așadar, ca o universalitate juridică, în sensul că aceasta poartă asupra totalității drepturilor și obligațiilor, totalitatea drepturilor constituind activul, iar cea a obligațiilor formând pasivul patrimoniului comunitar al soților 29. În literatura de specialitate, autorii care s-au ocupat de
[Corola-publishinghouse/Science/1527_a_2825]
-
din activit]țile legale. Dar nu toate drepturile legale sunt și drepturi morale, iar multe dintre cele din urm] își vor continua existența chiar și într-o societate care, în marea să majoritate, este de acord cu chestiunile privind comportamentul, privite doar că drepturi morale, nu și legale. O intrebare legat] de existența unui drept legal își poate g]și r]spunsul stabilind dac] exist] norme legale care detaliaz] respectivul drept și specific] penalit]țile pentru inc]lcarea lui. (Dup] cum
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
drepturile de a face anumite lucruri și drepturile de a provoca unele lucruri s] ți se întâmple său s] se întâmple cuiva. Dar termenul acoper] o varietate mult mai larg]. De obicei, se convine asupra faptului c] diferențele includ drepturile privite că revendic]ri, ca puteri, ca libert]ți sau că imunit]ți. Sensul dominant ar putea foarte bine s] fie acela de „revendicare” și acesta, care de altfel este și sensul cel mai restâns, este corelativul „datoriei”. Distincțiile sunt expuse
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
poziție dominantă în raport cu "structura", așa cum a arătat și Jenkins (1994), auto- și hetero- definirea sunt de fapt două puncte ale aceluiași continuum. Definirea internă este o consecință a negocierii cu definirile externe și viceversa. De aceea procesul de identificare trebuie privit și înțeles ca un proces de negociere ce depinde de aranjamentul social dat de context. Vom spune plecând de aici că identitatea colectivă este identificarea contextuală cu ceilalți prin intermediul elementelor sau caracteristicilor recunoscute ca similare. În funcție de teoriile la care vrem
by Horaţiu Rusu [Corola-publishinghouse/Science/1049_a_2557]
-
ecuație algebrică), de tip mecanicist, nu mai dă drept de cetate demersului poetic. Obiectualul este studiat într-o perspectivă unidimensională, guvernată de o cauzalitate univocă și indiscutabilă. Legea determinismului universal domină până și reprezentările despre intervențiile divinității în existența ființelor, privite ca parte a sistemului mecanicist, redundant și inexpresiv. La aceasta tradiție iconoclastă punctată decisiv de raționalism se adaugă în secolul XVIII empirismul factual, prin David Hume și Isaac Newton, care afirmă o altă "opoziție" față de imaginar, faptul, antonim al confuziei
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
de reprezentare, conținuturile ei sunt strict informative, lipsite de interes pentru memorie și pentru conotări suplimentare. Abia într-o a doua etapă a procesului de semantizare, în care reprezintă simbolic referentul, imaginea devine o unitate funcțională a sistemului imaginarului. Astfel privită, ea ajunge să compenseze pentru utilizator incertitudinile și să atenueze sentimentul de nesiguranță în lipsa unor răspunsuri existențiale certe. Devine un mijloc de (auto)cunoaștere, datorită distanței foarte reduse care o desparte de condiția (intimă a) fragilității individului, pe care îl
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
curând ceea ce teoria literară americană a anilor 1960, dublată de efortul estetizant al lui Hans-Robert Jauss, cupla la noțiunea de "instituție". Cel de-al treilea istoric, al culturii, se reinventează pe sine ca autor, în actul final, dar investește chipul privit frontal anterior cu un statut dramatic, de "mască", în spatele căreia vede actorul, care, la rândul lui, (parcă) nu vede că poartă o mască. Lipsește ultima scenă din această noua metodă de cercetare literară, în locul căreia rămâne o întrebare retorică: avea
[Corola-publishinghouse/Science/84959_a_85744]
-
sine, sunt simple cuvinte izolate care pot servi drept "material" de discurs prin intrarea lor în structura enunțării. Dar, deși Aristotel se ocupă în multe locuri ale operei sale și din mai multe perspective de tema categoriilor, acestea sunt întotdeauna privite, dacă se ia în seamă dimensiunea lor logică, numai ca elemente ale unei "enunțări"; cum se întâmplă, de altfel, și la Kant, unde categoriile (ca forme a priori ale intelectului) sunt "deduse transcendental" din apercepția originară "eu gândesc" și în
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
câteva dintre acestea. Argumentarea, ca raționament dialectic, păstrează toate condițiile formale ale raționamentului în genere. Și raționamentul științfic are anumite probleme speciale, iar Aristotel le-a tratat în Analitica secundă. În Topica, el va tematiza în special problemele raționamentului dialectic, privite, toate, din perspectiva celor două operații care justifică demersul argumentativ: stabilirea și respingerea "premiselor" sau "problemelor" dialectice, operații necesare înaintării către cunoașterea adevărului. Forțând puțin sensurile, am putea spune că raționamentul dialectic se constituie în legătură cu o "teză" (aceasta fiind, în funcție de
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
care să fie adevărată ori cât mai apropiată de adevăr. Dar aceasta nu este cu putință decât respectând reguli formale, care stabilesc aspecte generale, valabile, așadar, pentru mai multe cazuri. Insistența lui Aristotel, în acest tratat, de a tematiza definiția privită ca operație ce se adresează noțiunilor constituie un semn clar al intenției lui de a lămuri problemele noțiunii, atât pe cele care o privesc direct, așa cum este și definiția 94, cât și pe cele care o privesc indirect, așa cum sunt
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
Dasein-ului, adică în ordinea sa de constituire. Prin urmare, actul-de-principiu formulat mai sus, prin care temeiul este scos la iveală și adus la evidență, precum și toate constituirile "obiectuale" pe care le îngăduie (toate, bineînțeles, facte sau făptuiri ale Dasein-ului) trebuie privite, preluate și prelucrate interpretativ, nepierzând nicio clipă din vedere sensul originar al apriori-ului și pe purtătorul său. Date fiind acestea, trebuie urmată calea pe care însuși actul-de-principiu ca "scoatere la iveală a temeiului" o lasă în orizontul tocmai semnalat
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]
-
părtinirea, ordonarea și autorizarea; în orizontul administrării bunurilor în vederea satisfacerii nevoilor, orizont al vieții umane înseși, ideologia este necesară: formal, pentru că astfel avem prezentă însăși dictatura judicativului cu "autoritatea" sa "ordonatoare" și "părtinitoare". Cele trei fenomene părtinirea, ordonarea, autorizarea trebuie privite acum dintr-o altă perspectivă decât cea corespunzătoare celei de-a doua timporizări. Cei care au tematizat ideologia, începând cu de Tracy, până la Ricoeur, Habermas și Sloterdijk, semnalează și explică fenomenalitatea socială a ideologiei, angajamentele sale pragmatice și, mai cu
by VIOREL CERNICA [Corola-publishinghouse/Science/975_a_2483]