2,830 matches
-
al directorului F.-F., „om greoi la înțelegere, fără nici o comuniune sufletească cu artele”. Totodată, pe un ton apologetic, ditirambic, Elena Popescu își exprimă atașamentul necondiționat față de I.E. Torouțiu și admirația pentru „autoritatea morală a cărturarului” (5-6/1939). Antimodernismul publicației răzbate și în contribuțiile lui Const. I. Popescu, ca în articolul Război imposturii moderniste (4-6/1944), unde se declară solidaritatea cu revista „Ramuri”, la fel de înverșunată în a respinge fenomenul literar modernist. În mod cert, prin causticitatea și subiectivitatea pe care le
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286968_a_288297]
-
forme, o efervescență a Închipuirii dătătoare de sens, adică un mănunchi de inițiative de o putere spărgătoare de stavili ca a semințelor și de o exuberanță năvalnică, precum a larvelor sau a vieții embrionare. Toate aceste atitudini, orizonturi, accente, inițiative răzbat În pofida presiunii ce-o exercită conștiința asupra lor, ca de sub humă, În lumina de deasupra” (Trilogia culturii, 1969). Μ Tot ceea ce nu reușește să obțină atributul de „consecvent” se transformă, treptat, În arbitrar (În hazard). Dar, paradoxal, acel ceva care
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
când se dovedește incapabilă să răspundă la Întrebarea dacă tatăl lui Hamlet și Claudius au aceeași mamă, o Întrebare totuși esențială pentru tribul Tiv: «Tatăl lui Hamlet și unchiul său aveau aceeași mamă? Ă Întrebarea sa nu avu timp să răzbată până la mine; eram prea bulversată, prea deconcertată să aflu că unul dintre elementele cele mai importante din Hamlet a fost scos din joc. Am răspuns ușor vag că bănuiam că aveau aceeași mamă, dar că nu eram sigură, povestea nu
[Corola-publishinghouse/Science/2314_a_3639]
-
în care Ana Blandiana găsește prilejul să își exprime concepția cu privire la poezie și la creația literară. Într-o societate în care totul pare să fie interzis, mai ales frumosul, menirea artistului pare să fie una foarte dificilă, munca pentru a răzbate la lumină, reușind totodată să își apere propriile idei, părând a fi una sisifică aproape: Am obosit să mă nasc din idee,/ Am obosit să nu mor -/ Mi-am ales o frunză,/ Iată din ea mă voi naște,/ După chipul
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
mai sînt aristocrații dandy de pe vremuri. Nu, ei sînt frondeurii al căror Îndepărtat strămoș este Lafcadio al lui Gide, dar nici măcar atît: ei reprezintă generația societății de “hiper-consumație” (Gilles Lipovetsky), copiii excesului, dependenți de violență&drog&sex, a căror umanitate răzbate rar și parcimonios, ale căror acte “gratuite” venite din libertatea fără Dumnezeu și-au pierdut majestatea. Una dintre eroinele din Baise-moi ucide cu sînge rece un copil, dar crima comisă este relatată de un discurs ale cărui mize n-au
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
Lazăr Încearcă În zadar să Învie fără a muri totuși niciodată, subiectul blanchotian se simte ca peștele În apă. Abia cînd poate repeta la infinit și tematiza dispariția - fără Însă a o Înscena diferit pentru a provoca surprize - locutorul blanchotian răzbate tot mai insistent. Cu cît mai insistent, cu atît mai monocord - scriitura Îl apără ca un scut de respingere, de refuzul căruia i se simte destinat. Din acest presentiment destinal al claustrării trebuie să fi apărut orientarea lui ideologică din
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
simpatică invitație adresată musafirilor care zăbovesc în prag și par a nu se decide să-l treacă! „Nu vă temeți de oaspeții care s-au așezat, ci de cei rămași în picioare”, ne previne un frumos proverb rusesc, din care răzbate plăcerea nedefinită de a mai întârzia o clipă la frontiera dintre obligația de a pleca și dorința de a rămâne. Cultura occidentală a dezvoltat această plăcere a zăbovirii în prag, pe care supravegherea o pervertește, o anulează chiar, căci ea
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
forța cuvântului rostit, căci știe foarte bine că și trupul poate fi elocvent, așa că nici în această privință nu consimte să-și slăbească vigilența. Supraveghetorul este un cititor experimentat, inițiat în interpretarea detaliilor; el deslușește pasiunea amenințată a îndrăgostiților care răzbătea „până și din tăcerea lor” (II, 8, v. 748). Iunia știe și ea că împăratul pândea „un gest care să ne trădeze complicitatea” (III, 7, v. 992) și că numai un tânăr naiv ca Britannicus îi putea reproșa iubitei lui
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
condiția poetului și a poezie, Adrian Păunescu descinde din Macedonski și din Eminescu. Atacând tema libertății spiritului, problema devine gravă: "Și bucură-te că nu găsești/ Această bărbie, ocupată/ De un ștreang." Un întreg trecut de sacrificii și de calvar răzbate prin versurile poetului "când au trecut toate/ am putut auzi/ muzeele sufocându-se de-atâta sânge reamintit" ("Fertile tăceri"). Versurile rămân sub constelația unei stări învălmășite, demonstrând un context disperat care l-a făcut să decanteze durerea: "O, disperații cântăreți
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
mai ales s-a impus, poeții foarte tineri se întrec în a-l imita pe cel care a reintrodus suflul romantic, discursiv, al poeziei civice, patriotice cu un larg mesaj social. Poetul se face mesagerul unui timp viitor, versul lui răzbate din prezent spre viitor, sau invocă un trecut glorios de fapte ca o permanentizare a conștiinței naționale. Adrian Păunescu este un generos, într-un ideal cetățenesc cu tot suflul revoluționar al epocii. Poetul desfășoară o lucidă meditație asupra timpului contemporan
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
-mi aud cânii. Aste să le spui, Iar la cap să-mi pui Fluieraș de fag, Mult zice cu drag; Fluieraș de os, Mult zice duios; Fluieraș de soc, Mult zice cu foc! Vântul, când a bate, Prin ele-a răzbate Ș-oile s-or strânge, Pe mine m-or plânge Cu lacrimi de sânge! Iar tu de omor Să nu le spui lor. Să le spui curat Că m-am însurat Cu-o mândră crăiasă, A lumii mireasă; Că la
LIMBA ŞI LITERATURA ROMÂNĂ GHID DE PREGĂTIRE PENTRU EXAMENE ŞCOLARE by CRINA- MIHAELA CHIRIAC () [Corola-publishinghouse/Science/625_a_1292]
-
Prin toate aceste calități deosebite, personajul trezește în sufletul ascultătorului (cititorului) nu compasiunea, ci admirația și prețuirea, deoarece el întruchipează însușirile alese ale omului din popor, ale poporului însuși, cu o gândire și înțelegere profundă a fenomenelor. Din portretul ciobanului răzbate mai degrabă un protest puternic împotriva unei morți premature, nedrepte, nefirești și de aceea absurde. La fel de realizat și impresionant este și portretul măicuței bătrâne, al acestei mame îndurerate, prezentat succint în câteva versuri de către feciorul ei: "Măicuță bătrână,/ Cu brâul
LIMBA ŞI LITERATURA ROMÂNĂ GHID DE PREGĂTIRE PENTRU EXAMENE ŞCOLARE by CRINA- MIHAELA CHIRIAC () [Corola-publishinghouse/Science/625_a_1292]
-
remarcă mai întâi folosirea modului indicativ, timpurile prezent și perfect simplu în părțile epice atunci când acțiunea se desfășoară rapid: "vin","se cobor","se vorbiră", "se sfătuiră", "nu tace", "nu place"etc. Viitorul popular și regional "a fi", "a bate", "a răzbate" (cu formă identică cu cea de infinitiv), "-i zări", "-i întâlni" (format cu auxiliarul (îi), "s-or strânge", "or plânge" sugerează posibilitatea acțiunii, realizabilă numai în cazul înfăptuirii omorului, iar perfectul compus este prezent în alegoria nuntămoarte și în episodul
LIMBA ŞI LITERATURA ROMÂNĂ GHID DE PREGĂTIRE PENTRU EXAMENE ŞCOLARE by CRINA- MIHAELA CHIRIAC () [Corola-publishinghouse/Science/625_a_1292]
-
alte elemente, o semnalează sau o evocă. Vocea poetului între manifestările primei ediții a Festivalului literar-artistic „G. Bacovia” a fost și un spectacol de „sunet și lumină”. Cînd am ajuns la casa poetului era deja seară. Prin ferestrele larg deschide răzbătea vocea sa. Nu pot să uit uluirea pe care am resimțit-o, la fel ca mulți dintre oaspeți. Unul dintre ei mi-a mărturisit: „Nici nu credeam că există...” într-adevăr!... Acest aspect al difuzării operei bacoviene e puțin cunoscut
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
lor mult mai întunecate, profilurile existențiale reduse la câteva definitorii, iar gestica stereotipă; în ciuda referințelor "reale", autenticitatea este mimată și minată, lumea atrofiată, iar umanitatea anonimizată. Poetica e acum una a refuzului, a revoltei surde, a pumnilor strânși, deși nu răzbate, în afară, decât o doză suficientă de ironie groasă ori cinism. Opțiunea conștientă, lucidă, este pentru fuga de bâlciul deșertăciunilor (un text se numește chiar foto de bâlci), abstragerea ca o formă de situare în pofida unei umanități care de ziua
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
consens. Noile generații preiau obsesii îndelung pregătite de istorie și le sporesc vigoarea. Cum trebuie să ne definim față de alteritate? Unde ne situăm în lume? Ce putem face pentru a ne asigura o poziție onorabilă în raport cu aceasta? Sunt chestiuni ce răzbat destul de frecvent în presă și ele obligă, se înțelege, la noi eforturi autocognitive. Felul în care se discută apartenența noastră la Europa comportă, în ansamblu, un exces de emotivitate. S-ar putea spune că e vorba de realități cu totul
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
autocrat trebuie să dețină controlul asupra tuturor persoanelor și chestiunilor din viața copilului, chiar și a celor mai mărunte detalii. Părintele autocrat e ușor de recunoscut după tonul de comandă pe care îl are în orice comunicare, din care, adesea, răzbate un aer de superioritate. Utilizează frecvent expresii de genul:,, faci așa cum zic eu că eu știu mai bine, taci, nu mai comenta”. De obicei răspunde în locul copilului la întrebări adresate direct acestuia, fără să-i dea răgaz să formuleze el
ARTA DE A FI PĂRINTE by Mihaiela Tudosă () [Corola-publishinghouse/Science/91745_a_93073]
-
pur și simplu inacceptabile. Am auzit relatări atît de dezgustătoare despre șefi, încît abia mă pot hotărî să le reproduc. Șeful unui prieten de-al meu a plecat într-un concediu de trei săptămîni. La sfîrșitul primei săptămîni, mirosul care răzbătea din biroul său a devenit absolut insuportabil, astfel încît salariații au spart ușa și au intrat înăuntru. în sertarul biroului, au descoperit rămășitele mai multor sandvișuri cu ouă și cu ton. Un alt șef pe care-l cunosc nu-și
[Corola-publishinghouse/Science/1886_a_3211]
-
să se nască iarăși și iarăși (conflict ontologic, viață- moarte; singurătatea metafizică a omului modern care nu mai comunică, real, cu Dumnezeu). Ultimul tablou îl aduce în scenă pe Ionaascetul cu barbă ca a schivnicilor de pe fresce, Ionailuminatul, hotărât să răzbată la lumină, fiindcă a descoperit că libertatea absolută nu e în afară, ci înlăuntrul său, în spirit. Moartea sa ritualică echivalează cu evadarea din „cercurile de cretă“ ale multiplelor limitări și cu eli berarea eului spiritual, de esență luminoasă, divină
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2893]
-
exis tenței, spintecând burta monstrului marin. În tabloul al IIIlea, Ionaarheul reface, sim bolic, toată istoria omenirii, năzuind să se nască iarăși și iarăși, iar în ultimul tablou Ionaascetul cu barbă ca a schivnicilor de pe fresce și Ionailuminatul, hotărât să răzbată la lumină, descoperă că libertatea e înlăuntrul său, în spirit. Item 3: prezentarea, prin referire la drama studiată, a patru elemente de structură și de compoziție Formele multiple ale solitudinii omului modern întro lume ce șia pierdut ordinea și sensul
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2893]
-
anterioare, cu transcendența operei lor, cu atât mai mult cu cât azi unii percep acest dialog ca un sentiment care-i separă de generațiile trecute, în loc de a cerceta transcendența operei lor în confruntarea inerentă cu timpul și spațiul dat. Ceea ce răzbate în lucrare este efortul acestor înaintași de a purifica prin medicină acest colț din univers care este asigurarea sanogenezei omului. Modul cum acești înaintași au purtat istoria medicinii pe umerii lor și nu s-au prăbușit sub greutatea ei, devine
DE LA SPITALUL LUI DRAGHICI by MIHAI CIOBANU, VALERIU LUPU, NICOLAE BARLADEANU () [Corola-publishinghouse/Science/790_a_1489]
-
cunoaște viitorului și cunoașterea în general. Orb și trăind în locuri întunecoase, indică, în vis, necesitatea de a sonda propriul sine pentru a găsi adevărul sau soluția. Invită subiectul să își depășească angoasele și să își înfrunte demonii pentru a răzbate la lumină. Cal Calul simbolizează extraordinara putere a energiei pulsionale. Evocă înflăcărarea, forța, elanul, dinamismul, dorința. Considerat drept cea mai frumoasă cucerire a omului, reprezintă, atunci când este dresat, stăpânirea inteligentă a instinctelor, folosirea pulsiunii în serviciul unor misiuni nobile. Iată
[Corola-publishinghouse/Science/2328_a_3653]
-
S-au făcut apoi creneluri în pereții magaziilor, prin care s-au introdus gurile mitralierelor și s-a început să se tragă din plin. Țipetele sfâșietoare au acoperit detunăturile gloanțelor de mitraliere. Deoarece s-a observat că gloanțele nu pot răzbate până la ultimii oameni, s-au astupat crenelurile și ieșirile magaziilor, s-au umplut cu paie podurile, s-au stropit pereții și acoperișurile cu benzină și gaz și sa dat foc. Limbi uriașe de foc se înălțau spre cer, cei dinăuntru
ROMÂNIA 1941-1943 by LAVINIU LǍCUSTǍ () [Corola-publishinghouse/Science/91605_a_107352]
-
S-au făcut apoi creneluri în pereții magaziilor, prin care s-au introdus gurile mitralierelor și s-a început să se tragă din plin. Țipetele sfâșietoare au acoperit detunăturile gloanțelor de mitraliere. Deoarece s-a observat că gloanțele nu pot răzbate până la ultimii oameni, s-au astupat crenelurile și ieșirile magaziilor, s-au umplut cu paie podurile, s-au stropit pereții și acoperișurile cu benzină și gaz și sa dat foc. Limbi uriașe de foc se înălțau spre cer, cei dinăuntru
ROMÂNIA 1941-1943 by LAVINIU LǍCUSTǍ () [Corola-publishinghouse/Science/91605_a_107352]
-
extinzându-și sugestiile, „internaționalizându-se”. Erotismul intens ocupă un loc important în prozele scurte din Natașa blues, dar o dimensiune nouă se insinuează în scrisul lui S., mizând pe confruntarea copilului precoce, atoateînțelegător, cu lumea celor maturi. Amintiri proprii par să răzbată ici-colo, prelungindu-se în povestirile din volumul Iulia. Viziunea mizantropică, cinic-dezabuzată uneori, a naratorului, se ciocnește de aceea ingenuă, neexperimentată și lacomă de cunoaștere a copilului, a cărui privire limpede naratorul-scriitor știe să și-o reamintească. În acest mod violent
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289829_a_291158]