29,334 matches
-
să ne hrănim sufletul cu frumos și să ne bucurăm de viață; să știm să deschidem ochii și la lucrurile mărunte, să le prețuim. Haide, omule, nu te lăsa învins, arată timpului cât îi poți fi de folos! Mi-e dor de codrul verde M-am săturat să vorbesc cu mine, însămi; mi-e dor de un dialog sincer, prietenesc. Plec să mă sfătuiesc cu fratele meu, codrul, flinta am lăsat-o în cui, îmi iau doar un stilou. Fug de
Reflecţii by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91646_a_93227]
-
să deschidem ochii și la lucrurile mărunte, să le prețuim. Haide, omule, nu te lăsa învins, arată timpului cât îi poți fi de folos! Mi-e dor de codrul verde M-am săturat să vorbesc cu mine, însămi; mi-e dor de un dialog sincer, prietenesc. Plec să mă sfătuiesc cu fratele meu, codrul, flinta am lăsat-o în cui, îmi iau doar un stilou. Fug de subsolurile mizere, cu șobolani, de găștile de vagabonzi și de hiene, Perverșii ce stau
Reflecţii by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91646_a_93227]
-
dacă voi nu mă vreți, eu vă vreau. Deci, rămân”! (ehei, la umbra ei, mulți trântori huzuresc!) Copii nu mai avem, au plecat peste hotare, izgoniți de sărăcie și de situația precară. Orfani de țară, duc în suflete dureri, iar dorurile lor se transformă în lacrimi. Ană, mai reziști în strâmtoare? Dar tu, Mărie? Aprinde o lumânare, femeie, că ți s-a spânzurat bărbatul înglodat în datorii. Libertatea este împănată cu iluzii; feliile se împart pe săturate. Mai doriți? Dimineți de
Reflecţii by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91646_a_93227]
-
când ești atât de apoape de mine vreau să-mi crească brațe uriașe, lungi de 356.578 de km să te pot îmbrățișa, să închei un contract mutual cu tine, să-mi promiți că o să-mi luminezi potecile pline de dor iar în primăvara aceasta îmi vei da nopțile de dragoste înapoi". Luna s-a făcut mică de tot și mi-a răspuns: “stai, nu mă îmbrățișa, s-ar produce un cutremur devastator de la atâtea emoții! Așteaptă să mă îndepărtez și
Reflecţii by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91646_a_93227]
-
în vis, acolo unde îți dorești...” Apoi a dispărut, lăsându-mă cu mâinile întinse în aer. M-am hotărât: mâine îmi cumpăr de la o agenție imobiliară virtuală un petic de pământ pe lună să fiu mai aproape de nopțile mele de dor... Revelion ratat Trecuse Crăciunul cu bine, sănătoasă. Moșul fuse darnic, și de astă dată. Ca o Penelopă cuminte, credincioasă, îmi țeseam de zor o rochie prea-frumoasă și-l așteptam pe Ulise pe mess, conectată. (plecase-ntr-o localitate civilizată, să
Reflecţii by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91646_a_93227]
-
o trăsură țesută de iluzii”, spune poeta, asumându-și mărginirea, visându-și nemărginirea. Până la urmă, orice clepsidră se întoarce... Tot ce e omenesc, e în paginile acestei cărți. Omenescul de care ne ascundem, și de care ne este atât de dor, omenescul de care fugim, și pe care îl căutăm exact atunci când nu mai avem lumină să-l vedem. Dar, în planul secund, în „jocul secund” al poeziei, Vasilica Ilie rămâne o însingurată. Asta pentru că vrea să iubească lumea aceasta deodată
Reflecţii by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91646_a_93227]
-
neatinsă, doar de suflet, a poeziei. Vom spune că suntem fericiți de contemporaneitatea Vasilicăi Ilie. Vom spune că lumea, deși tristă, e mai frumoasă așa... „O, suflet al meu, să-ți rămâie poezia!” Liviu Apetroaie O poetă ce-și cântă dorurile între înmugurire și pârguire Într-un continuu dialog cu Eul propriu, Vasilica Ilie caută cheile potrivite ca să desferece sentimentele, lăsându-le mai apoi să țâșnească precum cele din cutia Pandorei. Dintre toate acestea: foame de dragoste, setea neostoită de îmblânzire
Reflecţii by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91646_a_93227]
-
pârguire Într-un continuu dialog cu Eul propriu, Vasilica Ilie caută cheile potrivite ca să desferece sentimentele, lăsându-le mai apoi să țâșnească precum cele din cutia Pandorei. Dintre toate acestea: foame de dragoste, setea neostoită de îmblânzire a curgerii timpului, dorul de lumină, sunt printre cele mai pregnante. Erosul liric este potolit, tandru, liniștea abisală a sufletului alternând perpetuu culorile anotimpurilor: verdele înmuguririi, galbenul-auriu al pârguirii, arămiul vârstelor bogate ori albul pur al senectuții - elemente spectrale ale luminii descompuse în versuri
Reflecţii by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91646_a_93227]
-
de baie, dar mă mulțumesc să susțin: — Aș zice că suferi și mai ai nevoie de timp să-ți revii. Au trecut deja cinci luni. Cât timp ați fost împreună? Doi ani și jumătate! Bine, e normal să-i duci dorul, dar pozele astea îți fac mai mult rău! Te distrug! Ai devenit obsedată. Simt cum un val de furie mă inundă și se revarsă din mine. Nu, nici măcar nu pot să sufăr. Nu mai strig, dar vocea mea e atât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
De multe ori, am sunat doar de dragul de a-i auzi vocea înregistrată, dar se întâmpla să răspundă și atunci închideam pe loc. E îngrozitor să nu-i pot spune: „Sunt eu, Rebecca, mă mai iubești? Mi-e atât de dor de tine...“ Dar, în loc de asta, apăsam la întâmplare niște butoane pentru a da impresia unei legături proaste și apoi închideam repede, simțind că inima îmi sparge pieptul. În seara asta îmi răspunde robotul. Dar o dată nu e de ajuns. Mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
are în mână ultima ediție din Time Out. Nu, spune-mi că nu e adevărat! Ba da! Privește! Arată nemaipomenit! Răsfoiește paginile până la cea însemnată cu un bilețel autocolant și îmi arată un anunț scris cu litere îngroșate: „Vă e dor de fostul iubit/ă? Sunteți depășiți de situație? Lăsați un mesaj la Rebecca - exesanonymous@hotmail.com pentru a participa la întâlnirile Ex-ilor Anonimi. Veți putea discuta cu persoane care au probleme asemănătoare și vă înțeleg. Nu mai stați pe gânduri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
O, Dumnezeule! În acest caz Ex-ii Anonimi s-ar numi Toți-Bărbații-Sunt-Niște-Porci. Știu ce vrei să spui. Îmi place să-i văd și pe ei suferind pentru că li s-au dat papucii, chicotește Daisy. Sună îngrozitor, dar... mi-e atât de dor de Lewis. Oftează. —Aș vrea să fi spus și eu ceva despre noi. Dar nu-i nimic! Voi aștepta cu nerăbdare săptămâna viitoare. Voi fi prima, dacă vrei! Fie cum zici tu! Sper că adevăratele mele sentimente nu sunt date
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
să fie ceva ce nu i-a plăcut, nu știu ce, dar dacă mi-ar spune... Daisy face mare caz de asta și totuși nu a fost decât o aventură de o noapte. Eu nu spun în fiecare zi că îmi e dor de Patrick, deși, în comparație cu a ei, relația mea seamănă a căsnicie. Imediat, însă, mi se face rușine că gândesc astfel, mai ales că Daisy este deschisă față de mine și recunoaște că suferă. Eu am fost mereu mai interiorizată și prefer
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
După spusele lui Daisy, Lewis a căzut în capcană. Într-unul din rarele momente când Finn nu era prin preajmă, agățat de ea, a venit și a întrebat-o ce face, ba chiar a asigurat-o că i-a dus dorul, însă a fost, desigur, foarte ocupat. Chiar și atunci când s-a reîntors iubițelul, i-a spus că i-ar plăcea să mai iasă împreună și i-a cerut permisiunea s-o sune. Daisy era în al nouălea cer. Finn a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
comand de băut, se scuză el. —Rebecca! De când nu te-am mai văzut! Matt îmi pune pe masă un pahar cu vermut, același pe care obișnuiam să-l beau când veneam aici cu Patrick. —Ce mai faci? Mi-a fost dor de tine! Îl îmbrățișez cam stângaci, deoarece nu am loc să mă ridic de pe scaun, barul fiind foarte mic și mesele foarte apropiate unele de altele. — Ne-ai cam neglijat, îmi reproșează. — Am vrut să treacă un timp... până se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
împreună, putea să fie cu oricine voia ea, dar parcă e prea de tot că l-a ales tocmai pe el, ce Dumnezeu? Iar acum mă tot sună. Știți, pentru că ați ascultat aproape toate mesajele. Îmi tot spune că-i e dor de mine și că vrea să discutăm. Pe de altă parte, mama nu-mi spune altceva decât ce aranjamente florale a comandat și ce rochii or să poarte domnișoarele de onoare - de parcă aș da două parale pe asta! Cred că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
ispitei și l-aș ruga să vină după mine. Mai degrabă îi trimit un mesaj. Nu e cea mai bună metodă de a-ți exprima sentimentele, dar în final sună cam așa: Somerset e splendid. O noapte perfectă. Mi-e dor de tine. În momentul în care îl expediez văd două siluete ieșind printr-o fereastră franțuzească. E destul de întuneric, dar, după părul lui blond și după rochia ei roșie și strâmtă, îmi dau seama că sunt Finn și Vanessa. Vorbesc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
nostru și că numai noi ne puteam juca sub el. Nu era mare lucru, doar că ne făcea să ne simțim mai bine, știi?... Și ne-am așezat sub copac și Vanessa a început să spună că îi era foarte dor de mine, că e îndrăgostită de Barney, dar că încă mai ține la mine, și că nu știe ce să facă. Înainte să-mi pot da seama ce fac, am luat-o în brațe și am început să ne sărutăm
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
Sper să fie el, zic eu încet. Hai, fugi! Îmi prinde capul în mâini și-l ștampilează cu un sărut pe frunte. —Ești o prietenă foarte bună, Rebecca. Mă duc și citesc mesajul. Singur fără tine în Londra. Mi-e dor de tine. Ne vedem duminică! Fără „pupici“, dar zice că-i e dor de mine și că se simte singur... Simt că mă cuprinde o căldură, ca și cum m-ar îmbrățișa. Pentru câteva clipe, mă las purtată de această bucurie că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
mâini și-l ștampilează cu un sărut pe frunte. —Ești o prietenă foarte bună, Rebecca. Mă duc și citesc mesajul. Singur fără tine în Londra. Mi-e dor de tine. Ne vedem duminică! Fără „pupici“, dar zice că-i e dor de mine și că se simte singur... Simt că mă cuprinde o căldură, ca și cum m-ar îmbrățișa. Pentru câteva clipe, mă las purtată de această bucurie că îl am pe Jake, în timp ce bietul Finn e nefericit, singur și dezorientat în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
coborâm și-o să ne distrăm. Nu te las aici să zaci și să te simți ca naiba. Nu pare să se lase convins prea ușor, dar eu mă simt puternică acum, că am certitudinea că lui Jake îi este la fel de dor de mine pe cât îmi e mie de el. Îi ignor protestele și îl las singur pentru câteva clipe, ca să se schimbe. Peste două minute, își face apariția în slipul lui cu dungi și ia aceeași poză cu care credeam eu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
Între timp, cu mâna cealaltă încep să smulg franjurii de mătase ai șalului chinezesc cu care Daisy a acoperit canapeaua. „Rebecca, sunt Jake“, zice o voce al cărei timbru gros și foarte masculin mă face să mă înfior. „Mi-e dor de tine. Îmi pare rău că nu a fost un sfârșit de săptămână prea reușit. Tot cu tine vreau să fiu. Adică...“, face o pauză,... „sunt de aceeași părere ca și la Whitstable, dar chiar mi-e dor de tine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
Mi-e dor de tine. Îmi pare rău că nu a fost un sfârșit de săptămână prea reușit. Tot cu tine vreau să fiu. Adică...“, face o pauză,... „sunt de aceeași părere ca și la Whitstable, dar chiar mi-e dor de tine. Suntem prieteni atât de buni și n-aș vrea să te pierd, chiar n-aș vrea. Te rog, sună-mă când primești mesajul ăsta. Te rog. Mă gândesc la tine“. Sunt foarte contrariată. Apăs pe steluță, ca să mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
ce crezi că înseamnă asta? Că încearcă să scape de tine? sugerez eu. —Exact. Nu-ți dă să mănânci din înghețata lui cu lingurița, și nici nu te sună în aceeași seară să-ți facă capul calendar despre cât de dor îi e de tine! E de necrezut! Pot să pun pariu că, dacă te mai vezi cu el, ați ajunge să faceți sex și chiar când ai crede că relația a devenit într-adevăr serioasă, te-ai trezi că îți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
puțin îi poți lăsa să răspundă și tu ești cel care decizi când se sfârșește convorbirea. E ca și cum îi părăsești tu acum, la altă scară, bineînțeles. E jalnic, dar e tot ce poți face. 2. Comunicarea. Îți este atât de dor de comunicarea care exista între voi, încât chiar și numai sunetul vocii lor și impresia că vă aflați în același loc sau că, în sfârșit, sunteți legați printr-o linie telefonică reușesc să recreeze întru câtva relația, măcar pentru câteva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]