30,395 matches
-
cel mai bun caz, ei votează pentru un partid pentru că, punând în balanță programele, îl preferă pe unul în raport cu celelalte. Acesta poate fi un lucru bun, deoarece votanții sunt forțați să ia o decizie. Pe de altă parte, totuși, aceasta sugerează că alegătorii nu decid pe baza programelor: ei evită problemele urmărind identificări durabile. Ideea numită emfatic "teoria mandatului" ar trebui prin urmare respinsă. Dar ea rămâne vie în mintea politicienilor și multor alegători. Am putea spune, oare, că ei se
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
rămâne vie în mintea politicienilor și multor alegători. Am putea spune, oare, că ei se înșeală și că miturile pur și simplu mor greu? Dintr-o perspectivă empirică, aceasta poate fi concluzia corectă, dar există și o altă ipoteză, care sugerează că teoria mandatului înseamnă de fapt că un partid, după ce a obținut o majoritate, intră în contact cu poporul cu întreg poporul, nu doar cu susținătorii lui. Contractul stipulează că partidul învingător poate face ce a spus că va face
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
adesea mai degrabă vehicule pentru cererile grupurilor de interese decât instrumente de legătură directă între oameni și guvernare. Dar potențialul unei astfel de legături există cu adevărat. Într-adevăr, acest potențial este mai important pentru viabilitatea sistemului politic decât o sugerează numărul mic de situații în care se întâlnește. Partidele pot deveni instrumente de mobilizare directă dacă tensiunea este ridicată. Existența unei astfel de oportunități de rezervă este crucială: dă oamenilor șansa, în contextul unei structuri competitive, de a folosi partidele
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
1963). Treptat, totuși, a crescut interesul pentru descoperirile detaliate și pentru căutarea relațiilor generale de anvergură medie, dar aceste evoluții sunt recente și până acum au produs doar rezultate relativ limitate. Ar fi util să examinăm progresul făcut și să sugerăm direcții pentru investigațiile viitoare. * În acest capitol de încheiere vom face o recapitulare, reîntorcându-ne mai întâi la cadrul general, la problemele pe care le ridică și, în particular, la rolul jucat de norme și instituții în structurarea comportamentului. Apoi
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
dar majoritatea acestor regimuri s-au prăbușit, nu doar în Europa de Est și în fosta Uniune Sovietică, ci și în restul lumii. Ele nu au reușit să impună noile norme și structurile care fuseseră create pentru a le materializa. Această evoluție sugerează că guvernele întâmpină dificultăți serioase în a se asigura că structurile total noi capătă rădăcini reale. O înțelegere mai bună a dinamicii impunerii, precum și a construirii și erodării legitimității este așadar esențială. Apariția și dezvoltarea structurilor Mult mai importantă este
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
poeziei. În care pot intra, în proporții variabile, și luciditatea, și imaginația; și interogația, și certitudinea; și ordinea, și haosul; și scenografia minuțioasă, și improvizația bufă. Un text din Sfârșitul drumului, începutul călătoriei oferă o definiție a poeziei care îi sugerează în egală măsură complexitatea și ambiguitatea specifice acestui leac hipnotic ce poate deveni, doar uneori, inginerie textuală: "...îmi vâjâie niște chestii prin creier, nu le-aș zice nici idei, nici imagini, nici scenarii, nici apoftegme, nici concepte, și nici în
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
Premiul Uniunii Scriitorilor din Republica Moldova (2001), Premiul Festivalului româno-canadian de poezie "Ronald Gasparic" (2001). Cu ani în urmă, Cezar Ivănescu intuia în debutantul Liviu Apetroaie un poet de certă erudiție poetică, ancorat într-o tradiție de cea mai bună calitate, sugerându-i, în același timp, un proces de clarificare interioară: "Lui Liviu Apetroaie nu-i rămâne decât să-și împlinească erudiția și să-și exerseze intuiția lirică. Rădăcinile sunt vii, maeștrii de certă valoare, orizonturile ample. Nu lumea de afară îl
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
este însuși Giacometti producând micul său neant local") este valabilă și în cazul pânzelor textuale ale lui Aruștei. Orice figură a artistului ieșean îl reprezintă și îi reproduce, într-o manieră paradoxală, dar neîndoielnică, neantul interior. Un neant care este sugerat, aproape fără excepție, de toate însemnele existenței sale de hârtie. Vidul este transmis, bunăoară, de recuzita sa definitorie, de solemnitatea aspră a gesticii sale ori de pauperitatea decorului în care își duce teribila povară a existenței. Dar mai ales de
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
are decât speranța supraviețuirii (firește, ipotetice) prin creație. Dacă un cititor funciar optimist ține cu tot dinadinsul să caute undeva în carte lumina revelatorie, nu o poate găsi decât în puținele texte dedicate acestui fel de supraviețuire. Însăși vocabula supraviețuire sugerează nevoia unei escatologii în acest caz, una individuală, nu una universală de care conștiința artistică nu este deloc străină. Acela care își atribuie, frecvent, o gesticulație și o menire de cosmocrator știe că, de fapt, nu e decât "stăpânul cuvintelor
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
le practică), ea este totuși contrazisă de textul testimonial în care, pe de o parte, detectivul postulează un cod atitudinal menit să proiecteze ființa în profunzimi nebănuite; pe de altă parte, la un alt nivel al discursului, cititorului i se sugerează dacă nu un cod hermeneutic in nuce, măcar o pistă de lectură axată pe inocența sinonimă, și aici, cu anularea prejudecăților interpretative: "Trebuie să stai mult timp singur ca să poți auzi lumina. Trebuie să-ți lași nările în strujeni ca să
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
evidente desigur, sunt cele recunoscute de poet în elementele peritextuale. Motoul volumului despre iluzie și discrepanță. about illusion and discrepancy. sobre ilusión y discrepancia (Editura Fundației Culturale Poezia, Iași, 2009), spre exemplu, e împrumutat dintr-un "străvechi text gnostic", și sugerează un cod atitudinal emblematic: Într-un colț al ruinelor se află mulți bărbați care citesc misterele înscrise pe tablele existenței. Alături de harababura roții destinului, ei știu lucruri uluitoare și călăuzesc măgari". Două volume de versuri trimit, și mai direct, la
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
nu știe nimic din toate astea. El îmi va continua psaltirea" (VIII. Celălalt Lazăr). Deși, în aparență, ultima dintre cele Nouă variațiuni... pare a rupe seria istovitoare a reflectărilor (pe ultimul Daniel îl privește primul Kiril), finalul redeschide cercul demonic, sugerând reiterarea nesfârșită a poveștii: Se sfârșea luna april și începea luna martie. Daniel se apropie de fântână. (...) Era într-o noapte de vineri spre luni. Luni stătu toata ziua și plânse aplecat peste fratele său Daniel. Din puț îi privea
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
figuri emblematice "apocalipsa declanșată pe străzi", fantoșele abandonate pe trotuar, Manechinele dar numai pentru a le reliefa contururi ori semnificații noi (așa cum se întâmplă, spre exemplu, cu Povestea micuțului Hans și Tânguirea micului Hans, Daniel: Pleoape închise) sau pentru a sugera continuitatea de profunzime a poeticii sale (printre Imaginile de pe strada Kanta întâlnim, bunăoară, un căutător de gunoaie "îmbrăcat la costum și cravată/ (toate luate de la Second Hand)/ cu ochelari fumurii". Tot nou este scenariul entropiei spre care converg sensurile celui
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
de foame,/ lasă că strâng eu,/ tu mergi cu Domnul/ zi bogdaproste și pleacă// să fie primit,/ ești primul meu cititor" (Iubite cetitoriu). Deși reprezentativ, din perspectiva oscilației între registre și stiluri diferite, pentru ansamblul cărții, acest text introductiv nu sugerează totuși starea necesară ingerării corespunzătoare a celor cincizeci și patru de poeme care vor urma. Tematica lor e prea serioasă pentru a fi consumată în grabă și cu atât mai puțin într-o manieră grobiană: erosul și tentația absolutului (ciclul
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
influențele poetice considerate drept dominante. Prima secțiune a cărții, Țara bursucilor, publicată inițial în anii '70 în revista studențească "Alma Mater", conține de altfel o serie de texte în care, mai mult chiar decât vocația peisagistică a poetului (pe care ar sugera-o titlul), se face simțită necesitatea raportării la marile modele poetice. În sonuri variate (care merg de la atitudinea clasic-reverențioasă la cea mai ascuțită ironie postmodernă), Nicolae Manea reia și adaptează teme, motive și sensibilități specifice modernismului poetic autohton, dar nu
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
creator ești/ suferința însă/ te face înțelept/ între lumină și întuneric" (Recunosc...) etc. Paradoxal, scopul ultim al acestui gen de creație ce dă, pe spații largi, impresia de melting pot compozițional, tematic și stilistic, este tocmai acela de a-i sugera cititorului necesitatea disciplinării (prin creație!) a haosului în care trăiește. Aceasta îmi pare, în orice caz, a fi motivația de adâncime a felului în care poetul Doru Maximovici mai apăsat ca niciodată, Sub norii amintirilor unei lumi integre trăiește ceea ce
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
Cronica, Iași, 2011). Membru al Uniunii Scriitorilor din România. Câteva premii pentru proză, între care Premiul național "Mihai Eminescu" (1998) și premiul revistei "Convorbiri literare" (1998). Privite ca întreg, cărțile versificate scrise de Vasile Popa-Homiceanu dau impresia că încearcă să sugereze un parcurs existențial în două trepte semnificative: luarea în posesie a universului, respectiv gândirea lui. Prima modalitate de raportare este posibilă, în cazul său, grație unei extreme acuități a privirii (de altfel, motivul predilect în volumul de debut poetic al
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
voi mă apropii de mine însumi". În acest sens, s-a putut vorbi adesea despre individualismul sau chiar egotismul lui Ioanid Romanescu, de puține ori s-a amintit însă faptul că acest egotism implică și ideea de spectacol. Marian Popa sugera, spre exemplu, nevoia poetului de spectatori care să asiste la abilele sale înscenări poetice: "Un egotism dezvoltat în sens ludic și activ, având nevoie adeseori de spectacol și chiar de exhibiționism (...). Un egotist are conștiința unicității sale solitare, care trebuie
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
prozaicului, a realismului biografic pe care l-au cultivat de la început majoritatea congenerilor: prin chiar acest element paratextual, Noduri pe linia vieții. Antologie de poezie 1985-2006 (Editura Paralela 45, Pitești, 2007), cartea și, prin extensie, întreaga sa creație poetică ar sugera, dimpotrivă, conștiința lucidă a fragmentării, a ruperii, a selectării acelor experiențe biografico-lirice capitale, de răscruce. În fapt, mai toate volumele autorului, scrise, cum afirmă undeva, la "flacăra flămândă" a sagacității, cuprind texte cărora ideea de experiență-limită, de sfâșiere ontologică (și
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
ideatică, alte și alte fațete: filosofard și sensibil, pătruns de raskolnikoviene interogații și deținător al apei vii, sfințite de orice păcat, călăul scapă de la început de încadrarea în tipologia clasică a sceleratului lipsit de conștiință și remușcări. Gestica lui, dimpotrivă, sugerează uneori tocmai candoarea, sensibilitatea, umanitatea chiar: își împodobește ferestrele "cu vitralii luminoase, viu colorate,/ cu imagini biblice/ ca la catedrale", iar în grădina de o geometrie severă cultivă flori multicolore, "aduse din paradisuri/ neinventate încă" (lacrimile paradisului), pe care apoi
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
esența secretă și prețioasă,/ esența a cincea", "formulă/ spre dezlegarea formulelor", "cristalul sublim", "foc nesfârșit", "echilibru cosmic", "marea Distilerie", essentia nobilis, "recipiente", "alambicuri,/ Țevi intestine contorsionate și țevi capilare", "substanța aceea nebună, alcoolul secret din cuvinte,/ Spiritum verbi" etc.) ar sugera faptul că ne aflăm în fața unei rostiri aproape sacerdotale despre actul poietic și finalitatea lui alchimică, deloc străină de principiul unificării totului Daniel Dimitriu, spre exemplu, a și fost înclinat să citească în cărțile lui Mihai Ursachi "o cale de
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
alt detaliu esențial: în ebraică numele albinei, Dbure, și cel al cuvântului, Dbr, provin din același radical. Asociind feminitatea cu albinele și, simultan, cu regalitatea ("regină exilată", respectiv "Doamnă" înveșmântată în "albastră togă"), eruditul poet nu face altceva decât să sugereze legătura strânsă, chiar indisolubilă, dintre eros/ feminitate și logos. Dacă la început apariția personajului feminin în orizontul eului poetic marchează reinvestirea universului interior cu sens pur existențial, ulterior aceasta îi mijlocește relevarea finalității estetice a lumii. Ba chiar, dintr-o
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
Facultății de Istorie a Universității București s-a înființat un Centru de istorie a imaginarului, sub direcția lui Lucian Boia. Dintre cele trei volume apărute sub coordonarea sa la Editura Universității București, două sînt consacrate miturilor comunismului românesc. Pentru a sugera inventarul de teme, imagini și simboluri, al acestei "definiri a ideologiei comuniste ca mitologie" (Lucian Boia) sînt utile, cred, citarea, din păcate selectivă, din motive de spațiu, a cîtorva autori: Al. Zub, Mituri istoriografice în România ultimei jumătăți de secol
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
insistent, repetat, acest elogiu al unității are, bineînțeles, valoare exorcizantă. Este asigurată pentru totdeauna victoria forțelor centrifuge [sic! n. trad.] asupra celor opuse, care produc explozii sau divergențe; este prevenit și reprimat pericolul continuu al rupturii, al sfîșierii. Contrar celor sugerate de o parte a istoriografiei contemporane, în cazul de față pericolul nu pare a fi creat de dorința de resuscitare a separatismelor regionale. Cvasiindiferența arătată în această privință de autorii noștri conduce, dimpotrivă, la ipoteza că măcar în acest domeniu
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
, revistă apărută la Mediaș, lunar, între septembrie 1933 și iulie 1939, sub conducerea unui comitet. Începând cu numărul 4-5/1933 apare de șase ori pe an. De la numărul 2/1936 director este Mihail Alexe și redactor - George Popa. Programul sugerează adaptarea tradiționalismului la noile orientări moderne (un „tradiționalism dârz, evolutiv”), și ca soluție reformatoare, „acceptarea literaturii bune sub orice înfățișare” (Gânduri de început). Colaborează cu versuri Radu Stanca, Ion Pillat, Radu Gyr, Al. T. Stamatiad, George Popa, Ion Th. Ilea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287745_a_289074]