29,334 matches
-
avuseseră timp să se adăpostească. Majoritatea erau Gardieni pe care nu-i plângeam, dar erau și câțiva trecători nevinovați care nu vor mai ajunge acasă. Câteva lumânări nu vor mai arde în geam în seara asta pentru imperiul al cărui dor îl duc. Începuse să ningă și mai tare. Se uita de câteva momente în capătul străzii la un punct pe care nu-l vedeam. Deodată, începu să răsară un corp verde întunecat printre fulgii de zăpadă jucăuși. Se apropia din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
împreună cu ceilalți Sfetnici și cu Cronicarul, simți celălalt suflet cum se contopi cu al său. Era minunat! Dar apoi durerea începu. Era sfâșietoare! Era deosebită și îngrozitoare prin faptul că nu era o durere fizică. Era una sufletească. Era ca dorul sau ca cea pe care o simți când moare cineva apropiat. Dar e de mii de ori mai tare! Și ăsta era abia preludiul... Procesul, agonia, dură mai bine de trei ore. Era trecut bine de miezul nopții, când Feodin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
Leverif... Dacă stau bine și mă gândesc la împrejurări, nici mie nu-mi vine să cred că am ajuns până aici. Majoritatea celor care au început revoluția sunt bine și teferi în acest tren. Era uimitor! Mulți, totuși, sufereau de dorul de casă. Le era dor de părinți și de prietenii de la bloc. Le era dor de serile petrecute bând bere ieftină și fumând țigări la colț de stradă. Altora le era dor de fotbalul pe care-l jucau pe terenul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
mă gândesc la împrejurări, nici mie nu-mi vine să cred că am ajuns până aici. Majoritatea celor care au început revoluția sunt bine și teferi în acest tren. Era uimitor! Mulți, totuși, sufereau de dorul de casă. Le era dor de părinți și de prietenii de la bloc. Le era dor de serile petrecute bând bere ieftină și fumând țigări la colț de stradă. Altora le era dor de fotbalul pe care-l jucau pe terenul cartierului. Minorității, căci exista una
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
cred că am ajuns până aici. Majoritatea celor care au început revoluția sunt bine și teferi în acest tren. Era uimitor! Mulți, totuși, sufereau de dorul de casă. Le era dor de părinți și de prietenii de la bloc. Le era dor de serile petrecute bând bere ieftină și fumând țigări la colț de stradă. Altora le era dor de fotbalul pe care-l jucau pe terenul cartierului. Minorității, căci exista una, îi era dor de bătăile care se încingeau pe aleile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
acest tren. Era uimitor! Mulți, totuși, sufereau de dorul de casă. Le era dor de părinți și de prietenii de la bloc. Le era dor de serile petrecute bând bere ieftină și fumând țigări la colț de stradă. Altora le era dor de fotbalul pe care-l jucau pe terenul cartierului. Minorității, căci exista una, îi era dor de bătăile care se încingeau pe aleile întunecate dintre blocuri. Și le era dor de toate astea pentru că știau că nu se vor mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
și de prietenii de la bloc. Le era dor de serile petrecute bând bere ieftină și fumând țigări la colț de stradă. Altora le era dor de fotbalul pe care-l jucau pe terenul cartierului. Minorității, căci exista una, îi era dor de bătăile care se încingeau pe aleile întunecate dintre blocuri. Și le era dor de toate astea pentru că știau că nu se vor mai întâlni cu ele prea curând. Locul în care vor ajunge avea să fie total diferit față de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
și fumând țigări la colț de stradă. Altora le era dor de fotbalul pe care-l jucau pe terenul cartierului. Minorității, căci exista una, îi era dor de bătăile care se încingeau pe aleile întunecate dintre blocuri. Și le era dor de toate astea pentru că știau că nu se vor mai întâlni cu ele prea curând. Locul în care vor ajunge avea să fie total diferit față de cel pe care l-au părăsit. Doar că nu se gândise nimeni din pasageri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
murmurul nemulțumirilor ca să-ți dea un semnal de alarmă. Ascultă, băiete, lucrurile n-au mers... Lucrurile n-au mers rău? Au mers chiar foarte bine? De aia atâtea provincii au venit de bunăvoie la fostul mod de guvernare! Le era dor de greul Imperiului, nu? I-ați manipulat pe toți! Gregory Allston! Ai dat ordine și au fost urmate întocmai! Milioane... miliarde de oameni au murit din cauza ta! Ai adus în pragul colapsului cinci Uniuni! Din cauza ordinelor tale, omenirea a avut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
Elenă Marin Alexe Vântul colinda tot mai nervos, mușcând cu lăcomie frunzele ofilite de istovul verii și în grabă lui, aruncă un zâmbet semeț pe zorii diafani, ce abia se ițesc printre scâncete, sărutând cu lumina aprinsă, zarea pustie de dor neîmplinit în horă luminii. Soarele, se strecoară în pași de dans, ocolind valuri de nor, sfios și tandru, depune că o pecete sărutul cald pe fructul purpuriu, apoi triumfând el și rodul bogat, își dau mâna cu bucuria culegătorului. Trăiesc
Octombrie by Elena Marin Alexe () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83271_a_84596]
-
stătea pe stinghia lui. Era un papagal cenușiu african transgenic, acum în vârstă de doi ani. Când era pui, primise o varietate de gene umane care, până în acel moment, nu avuseseră vreun efect sesizabil. — Arăți bine, scumpo, mi-a fost dor de tine, zise Gerard, imitând din nou vocea soțului ei. — Mulțumesc, spuse ea. Vreau să te întreb ceva, Gerard. — OK, dacă insiști. — Spune-mi. Cât face treisprezece minus șapte? — Nu știu. Ea ezită. — Care rămâne dacă din treisprezece scazi șapte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
perfect tot felul de sunete: sonerii de ușă, sonerii de telefon, trasul apei la toaletă. — Gerard, te rog ... Sunet de pași. Un clinchet și un scârțâit, ca și cum s-ar fi deschis ușa din față. — Arăți bine, scumpo, mi-a fost dor de tine, spuse Gerard, imitând vocea soțului ei. — Gerard, începu ea. O voce de femeie: — Oh, Richard, a trecut atât de mult ... Tăcere. Sunetul unui sărut. Gail încremeni, uitându-se la Gerard. Papagalul continuă, abia mișcându-și ciocul. Era ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
nu se știa care era tatăl puiului lor, așa că cimpanzeii nu aveau noțiunea de tată. Cimpanzeii aveau doar mamă. Dave părea să fi fost un copil chinuit, de care mama cimpanzeu nu avusese grijă. Se uita la Lynn cu un dor fățiș, iar ea răspundea la asta. Totul era foarte emoționant ... și foarte neașteptat. — El nu e copilul tău, mamă, o repezise Tracy. Tracy era la vârsta la care își dorea atenția părinților. Era geloasă pe orice motiv de distragere. — Știu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
nor pe cer - un zumzet de albine printre albăstrele vacanță de basm - fetița vede-ntre nori ursul și vulpea pescăruși în zori - încet-încet nisipul prinde culoare teiul încărcat - la orice adiere praf de lumină cântec de greieri - mă prinde iarăși dorul de chitară secetă în sat - din când în când albine pe bluza cu flori ceas vechi în gară - măsurând așteptarea ultimul greier “Uitați-vă cu băgare de seamă la corbi: ei nu seamănă, nici nu seceră, n-au nici cămară
Vara cu greierii ei by Cristina Oprea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83680_a_85005]
-
populară românească veche, aplecat pe niște benzi de magnetofon pe care tata-preotul mi-l cumpărase cu greu, că nu se găseau, nu că nu avea el bani, aveam înregistrări din toate provinciile României, le ascultam atent, furam inflexiuni, melodii, Of, dor, dor, dor, ș-aolică, țațo, mor,/ Ia-mă în brațe și-mi dă flori/ Și nu mă lăsa să mor devenise laitmotiv, păi, asta ai cântat de când erai în leagăn, de ne-am minunat cu toții, ți-e frică de moarte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
românească veche, aplecat pe niște benzi de magnetofon pe care tata-preotul mi-l cumpărase cu greu, că nu se găseau, nu că nu avea el bani, aveam înregistrări din toate provinciile României, le ascultam atent, furam inflexiuni, melodii, Of, dor, dor, dor, ș-aolică, țațo, mor,/ Ia-mă în brațe și-mi dă flori/ Și nu mă lăsa să mor devenise laitmotiv, păi, asta ai cântat de când erai în leagăn, de ne-am minunat cu toții, ți-e frică de moarte?, n-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
veche, aplecat pe niște benzi de magnetofon pe care tata-preotul mi-l cumpărase cu greu, că nu se găseau, nu că nu avea el bani, aveam înregistrări din toate provinciile României, le ascultam atent, furam inflexiuni, melodii, Of, dor, dor, dor, ș-aolică, țațo, mor,/ Ia-mă în brațe și-mi dă flori/ Și nu mă lăsa să mor devenise laitmotiv, păi, asta ai cântat de când erai în leagăn, de ne-am minunat cu toții, ți-e frică de moarte?, n-ai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
și de vocea lui, am văzut... Eu n-am putut niciodată să scriu, și din ce scria tipa, nu înțelegeam nimicuța, nu înțelegeam ce mâzgălea pe hârtiile alea. Povestea aia despre artist și Dumnezeu... Odată ca niciodată, pe când cântecele de dor făceau să plângă lemnele și pietrele, pe când puricele își lua o cămașă mai subțire ca pânza de păianjen, o spăla cu lacrimi de turturică și s-arunca apoi în slava cerului de ne-aducea povești, pe când musca pe perete, mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
Și o inundă o frică pe care nu o avusese la intrare, se întoarce pe vârful tenișilor albi, iese din birou, apoi, din secretariat, închide ușa repede. Tina Mulțumesc. Da, tu, copilă, ca nimeni altcineva de pe lumea asta. Mi-e dor! Pe vineri, O. — O invita uneori aici, la Snagov, în weekenduri. Ce rost avea fata aia aici, la mine în casă? A filmat-o de nenumărate ori, aproape de câte ori a venit pe-aici, lua camera, se plimba rotund prin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
făceai? Ce fac cu tine acuma, le vorbesc. Le cânt și toate sunt pierdute. Și vocea lui caldă se ridică spre norii albi: Mărie, Mărie/ Ia să-mi spui tu mie:/ Care floare-nfloare/ Noaptea, pe răcoare?/ Floarea crinului și a dorului/ Astă floare-nfloare/ Noaptea, pe răcoare.../ Mărie, Mărie,/ Ia să-mi spui tu mie:/ Care frunză bate/ Vântul când nu bate?/ Frunza plopului și a dorului./ Astă frunză bate,/ Vântul când nu bate.../ Vorba lor începe, / Dar cine-o pricepe?... — E
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
Ia să-mi spui tu mie:/ Care floare-nfloare/ Noaptea, pe răcoare?/ Floarea crinului și a dorului/ Astă floare-nfloare/ Noaptea, pe răcoare.../ Mărie, Mărie,/ Ia să-mi spui tu mie:/ Care frunză bate/ Vântul când nu bate?/ Frunza plopului și a dorului./ Astă frunză bate,/ Vântul când nu bate.../ Vorba lor începe, / Dar cine-o pricepe?... — E verificat, știi cum ascultă cântecul ăsta?, pierdute, pot face orice cu ele, le duc pe Lună, le aduc înapoi, le culc pe iarbă, le ridic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
era în cabinet. Vă salut, ea e actrița aia tânără despre care v-am telefonat, a terminat teatrul la mine la Facultate, încă nu s-a angajat, n-a sărutat scena, dar o botezăm noi, vedem, în viitor, acuma o dor picioarele, articulațiile, zona inghinală, genunchii, mai ales... — Daaa?, păi, ce-ați făcut?, că e prea devreme, sunteți prea tânără pentru reumatism, artroze, doar sportivii de performanță... ați făcut sport de performanță?, nu?, ia dezbrăcați-vă să văd, vocea blândă n-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
foarte tinere fete... Iar el? O să vină și o să-mi spună iar că sunt nebună. Ipohondră. Ca la securiști: știți, e nebună, nu-i dați nici o atenție. Femeia, transpirată și roșie la față, se plimbă prin casă, merge greu, o dor picioarele, genunchii, mai ales, caută mobilul și scrie un mesaj: O să pierd ce am eu mai ușchit: mersul. Te rog, ajută-mă!, îl recitește și îl trimite, se liniștește. Rămâne cu telefonul în mâna dreaptă, așteptând. Trece mult timp până când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
Muriseră atâția oameni... Că oamenii mai și mor... Seara de 7 octombrie 2005, la Snagov, înainte de spectacolul cu Regele Lear... Loredana e în baie, face duș, se pregătește de spectacol. Singur, la birou, așezat în fața monitorului rece. Maestrului îi e dor de Tina, simte ceva sfâșietor ca pântecul textului pe care-l aștepți de 20 de ani și despre care știi că n-ai să-l mai scrii niciodată. Căzut în el, ascultând orice zgomot, oricât de mic, sperând să fie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1975_a_3300]
-
-i fac o vizită și domnului director, că dacă țața Maranda a auzit de sandalele soției mele din capătul celălat al satului, nu cred că n-o fi aflat și dom' director că sunt pe-aici și chiar mi-e dor să mai stăm un pic de vorbă. - Ba bine că nu! Apăi mergeți cu bine că eu vaștept cu fripturica! Mulțumindu-i doamnei Maria, am plecat către casa domnului director, două străzi mai la vale. Ne-am oprit în fața porții
Privind înapoi fără mânie by Gheorghe Bălăceanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91574_a_93568]