3,530 matches
-
e obișnuit să se uite printr-o lunetă, așa încât clipi de câteva ori, dar după un moment își înălță privirea și spuse nu foarte sigur pe el: — Pare un butoi. Asta cred și eu... - îi dădu dreptate fratele său. Un butoi prins de o parașută. — Apă? Beduinul încuviință în timp ce adăuga: — Probabil conține o bună parte din rezerva lor de apă. — Și ce caută acolo? — Se vede că l-au aruncat pe dune ca să nu se spargă lovindu-se de stânci și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
e așa de prost încât să lase atâta apă în mijlocul deșertului. — Și cine crezi că le-ar putea-o lua? întrebă fratele său. N-au renunțat la ea, pentru că știu că nici un animal n-ar reuși vreodată să deschidă un butoi din ăsta de metal, și că noi nici măcar nu ne putem apropia. S-or fi gândit, poate, că ăsta e locul cel mai sigur: în mijlocul unei dune și la vedere. — O tentație destul de mare. — Sau poate o capcană. Dacă ne-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
mulțumim lui Nené Dupré. — Și nu știu nici că tu poți să-i vezi. Mă tem că încep să bănuiască, deoarece prea am țintit bine. - Gacel făcu o scurtă pauză înainte de a întreba: Câtă apă ar putea să aibă un butoi ca ăsta? — Nu cred că ajunge la două sute de litri. Îți dai seama ce-ar fi dacă am reuși să le-o luăm? Suleiman zâmbi ușor. - O mână de europeni fără apă în mijlocul deșertului - s-ar căca pe ei din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
două sute de litri. Îți dai seama ce-ar fi dacă am reuși să le-o luăm? Suleiman zâmbi ușor. - O mână de europeni fără apă în mijlocul deșertului - s-ar căca pe ei din mers. — La ce distanță crezi că este? — Butoiul...? Cred că la vreo trei kilometri. Destul de departe ca să putem face ceva. Într-adevăr, destul de departe. Oricum, mi-a venit o idee. — Care...? — Să fac ceea ce nu s-ar aștepta să facă un tuareg. — Adică...? Două ore mai târziu, când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
făcând ca șuvoaie groase de apă să țâșnească în toate direcțiile. Cei șapte oameni țipau, blestemau, alergau și trăgeau cu armele. Nu erau deciși ce să facă: să încerce să-l lichideze pe agresor sau să caute să ajungă la butoi ca să împiedice scurgerea prețiosului lichid - dar Gacel Sayah nici măcar nu-i luă în seamă, atent doar să-și continue acțiunea distructivă, până când, în sfârșit, se declară mulțumit, convins că făcuse un rău ireparabil. Abia atunci se ridică în picioare și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
-l de un braț, îl saltă ca pe un fulg, făcându-i loc în spatele lui, pentru ca apoi să se întoarcă fără grabă la adăpostul sigur din munți. Când Julio Mendoza îi comunică lui Bruno Serafian vestea proastă că pe fundul butoiului mai rămăseseră doar câțiva litri de apă și cinci gloanțe, armeanul încercă din răsputeri să se controleze, ca să nu le transmită cumva oamenilor săi panica ce se înstăpânise dintr-o dată pe sufletul său. Doar în câteva minute, datorită unei îndrăznețe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
șapte profesioniști n-au fost în stare să se înfrunte cu un beduin păduchios ca să-și apere rezerva de apă. - Mecanicul ar fi vrut să tragă un scuipat, dar nu avea destulă salivă. - Din fericire, ne-a mai rămas un butoi, dar mă tem că ăsta nu ajunge pentru toți. — E de necrezut! protestă unul dintre ei. Un singur tip a fost în stare să ne-o tragă. Pur și simplu de necrezut! — Sunt de acord că, în parte, este vina
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
uitat ceva de care într-adevăr trebuia să ții seamă: că ne înfruntam cu deșertul și că cel mai important lucru era apa. — N-am uitat de ea. — Ah, nu? Atunci cum se face că n-am adus decât două butoaie? — Am adus trei... - interveni Cesar Mendoza. Am calculat că dacă avem ploștile pline și trei butoaie, câte unul pe zi, ar fi fost mai mult decât suficient. — Trei...? repetă surprins sud-africanul. Și unde este al treilea? — Parașuta nu s-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
că cel mai important lucru era apa. — N-am uitat de ea. — Ah, nu? Atunci cum se face că n-am adus decât două butoaie? — Am adus trei... - interveni Cesar Mendoza. Am calculat că dacă avem ploștile pline și trei butoaie, câte unul pe zi, ar fi fost mai mult decât suficient. — Trei...? repetă surprins sud-africanul. Și unde este al treilea? — Parașuta nu s-a deschis. S-a spart în aer. Se putea crede că nesperata mărturisire avu strania virtute să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
mai fi folosit s-o spun...? — Ne-ar fi folosit ca să fi avut mai multă grijă de apa care ne-a rămas... - spuse unul dintre cei prezenți. Și ne-ar fi folosit ca să nu lăsăm la vedere blestematul ăla de butoi... Niciodată nu mi-a trecut prin cap că s-ar putea gândi să se lanseze în acel atac nebun. — După cât se pare, ție nu-ți trece niciodată nimic prin cap. Dumnezeule sfinte! Nu știu de ce naiba nu ți-l zburăm
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
Iar via se întinse-n zări, Că hrăpăreții de romani Au pus gînd rău întregii țări. Belșug de băuturi bețive Se raportau în fie-ce an, Și-au declarat, găsind motive Primul război daco-roman. Dar legiunile, se știe Dădură iama prin butoaie Și cînd intrară-n bătălie Mîncară-o mamă de bătaie. În bine vinul a schimbat Altă istorică-ncleștare La Rahova, cînd i-a-nfruntat Pe cruzii turci, Ștefan cel Mare. În ziua-aceea fiind ger, Se îmbătară turcii praf Cu vin de Huși, fiert cu
BALAD? VITICOL? by Constantin IURAȘCU Tataia () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84341_a_85666]
-
clarinetul, fluierul și doba. Jocul bumbierilor îbumbiereasca) este specific Bucovinei, în special zonei Câmpulungului, avându și originea din armata austriacă. Sărbătorile de iarnă se sfârșeau ca și în zilele noastre, o dată cu Boboteaza și Sfântul Ion, când lumea se înghesuia la butoaiele cu agheasma mare, chiar dacă era din belșug, să rămână și pentru a doua zi. Preotul intra din Ajun în casele credincioșilor, stropind cu o legătură de busuioc, agheasma purtată de dascăl într-o cofă din brad, pe rând toate încăperile
MEANDRELE DESTINULUI by SORIN-CONSTANTIN COTLARCIUC () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1596_a_2962]
-
Halal progres a adus democrația postrevoluționară în sportul de masă din zonele rurale! La popicăria din incinta stadionului, împătimiții amatori de popice jucau pe bani, atât individual, cât și pe echipe, până noaptea târziu, timp în care se bea un butoi cu bere la halbă, adus în mod special pentru a încălzi oarecum atmosfera, căci majoretele și „manechinuitele” botoxate nu erau încă la modă. Noi, puștimea din preajma stadionului, eram nelipsiți și necesari în timpul jocului, pentru a ridica la loc popicele doborâte
MEANDRELE DESTINULUI by SORIN-CONSTANTIN COTLARCIUC () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1596_a_2962]
-
box, cursa în saci, skanderbeg, trasul frânghiei, săritura în lungime, stâlpul cu premii), dar și de fumăraia grătarelor cu mici, fleici, cârnăciori și pastramă de oaie, de mirosul plăcut împrăștiat de vata de zahăr și înghețata de casă, de bătutul butoaielor cu bere și de destupatul zgomotos al sticlelor cu limonadă. Sătenii, în majoritatea lor agricultori, crescători de animale, se distrau rar duminica, în general mergeau la sfânta biserică, pe atunci sâmbăta se lucra și nu era la modă week-end-ul de
MEANDRELE DESTINULUI by SORIN-CONSTANTIN COTLARCIUC () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1596_a_2962]
-
actuale, ce ilustrau declarația personajului, o fotografie din arhiva lor, veche de vreun an. Șocul a fost imens: între tinerelul cu figură de șmecheraș frumușel, tras printr-un inel, care fusese ieri, și ex-ministrul fălcos și greoi, tras printr-un butoi, care era azi, vedeai mai degrabă o relație de rudenie. Poza de anul trecut părea să reprezinte fiul rebel al malacului de azi. De atunci am început să fiu atent la schimbare. Și am văzut că da, se petrece foarte-foarte
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2177_a_3502]
-
unui cimpoi: Berlioz spunea că el...,,lasă să se audă un refren vesel, acompaniat de bas, care nu știe să facă decât două note. Beethoven a voit desigur să caracterizeze prin aceasta pe vreun bătrân țăran neamț, urcat pe un butoi, înarmat cu cine știe ce rablă de instrument, din care scoate cu mare greutate cele două sunete principale...De câte ori oboiul intonează cântecul său naiv și vesel, ca o fată gătită pentru horă, fagotul cel stricat vine să-și sufle cele două note
Simfoniile lui Beethoven by MIHAIL MANCIU [Corola-publishinghouse/Journalistic/449_a_930]
-
asistarea la o slujbă în biserică sau templu, filosofarea privind cerul înstelat în noapte sau, pur și simplu, un somn într-un pat primitor. Diogene din Sinope, ascetul și filosoful cerșetor dintre anii 412 î.Hr. 322 î.Hr., era fericit în butoiul lui, dându-ne un exemplu concret de cât de simplu se poate trăi în viață. Sună ciudat, dar te poți distra oriunde și cu cheltuieli foarte mici sau gratis. Nu costă nimic să asculți trilurile unei privighetori, țârâitul unui greier
Impresii de călătorie by Victor Geangalău () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1217_a_1939]
-
avut Fortaleza do Monte, fort în bună stare și astăzi, dotat cu tunuri, construit de ordinul iezuit în perioada 1617 și 1626. În atacul olandezilor de pe mare, un preot din Fort a reușit performanța de a trimite o ghiulea în butoiul cu pulbere al unei corăbii, producând mare panică în rândul atacatorilor. Fațada de piatră a Catedralei Sf. Paul, construită în 1602 și arsă în 1835, rămasă și astăzi în picioare. După un an Guvernatorul olandez Jan Coen a afirmat în
Impresii de călătorie by Victor Geangalău () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1217_a_1939]
-
găseau utilizare curentă și cele din ceară de seu. Datorită noii tehnici a distilării petrolului de veacuri extras în jud. Prahova - de la lumânări s-a trecut cu timpul la iluminatul prin lampa cu „gaz”. Acest produs era greu transportabil, în butoaie de diverse mărimi, pe drumuri ce lăsau de dorit. Astăzi, însă, iluminatul a devenit un fapt obișnuit, în tot orașul neexistând zone neelectrificate. Alimentarea cu energie electrică a localității se face din sistemul energetic național prin linii electrice de medie
MONOGRAFIA ORAŞULUI BREAZA by DIANA ALDESCU () [Corola-publishinghouse/Administrative/91908_a_93221]
-
în domeniul tutunului, zahărului, coniacului. În 1985, Gorbaciov începuse să scoată viile: 70000 de hectare au distrus numai de la noi. Basarabia era cel mai mare producător de coniac din vin, cu sute de fabrici. Vinul se distilează, se pune în butoaie mari, noi, de stejar, de 500. Și stă acolo 20-30 de ani. Toate butoaiele erau pline din 1964-1970. Gorbaciov a cerut să ducem vinul în Bașkiria, să facă drojdie pentru vite. Erau zeci de mii de tone de spirt pentru
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
hectare au distrus numai de la noi. Basarabia era cel mai mare producător de coniac din vin, cu sute de fabrici. Vinul se distilează, se pune în butoaie mari, noi, de stejar, de 500. Și stă acolo 20-30 de ani. Toate butoaiele erau pline din 1964-1970. Gorbaciov a cerut să ducem vinul în Bașkiria, să facă drojdie pentru vite. Erau zeci de mii de tone de spirt pentru coniac. Sangheli era ministru al agriculturii și a dus totul în cavernele de la Doi
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
facă drojdie pentru vite. Erau zeci de mii de tone de spirt pentru coniac. Sangheli era ministru al agriculturii și a dus totul în cavernele de la Doi Bani (Dubăsari, Transnistria). După 1990, s-a pus spirt nou, fără valoare, în butoaiele din Basarabia. În 1990, când a ajuns Mircea Druc prim ministru, i-a dat ordin lui Sangheli să aducă spirtul înapoi, dar acesta a refuzat. Acum, Smirnov produce la fabrica lui, «Kvint», din Tiraspol, coniac din spirtul basarabean, vechi de
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
au prelins toți după el. „Îi blăstăm mari aiși, bre, îmi spune la ureche Ștefănică Burghelea. Teletin are o soră la București. O vinit și ea de Paști la casa bătrânească. Ea-i moștenitoare și are vie acolo. O găsît butoiul gol și a dat vina pe Teletin, cumnatul ei. Și atunci, Maghița, fimeia lui Teletin, o luat-o pi Verjinica lu Barbu șî s-o dus la vrăjîtoru șel orb di la Slobozîia. Așiala vedi tăt, bre... Șî vrăjitoru i-
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
Olimpiei, porni chiar de dimineață în oraș și se urcă în tramvaiul cu cai din Calea Rahovei, care mergea pe Calea Moșilor. Se dădu jos la Bariera Moșilor și se îndreptă spre Șoseaua Mihai Bravul, spre strada Fundătura Vaselor. Trecu printre butoaie noi și alte ustensile de dogărie, scoase în fața prăvăliilor, printre mormane de rogojini, pe dinaintea prăvăliilor cu lână și plăpumi, și intră în Fundătură, ocolind prin strada Vaselor și strada Mașinii, ca să se gândească mai bine ce felicitare să-i facă
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
o parte. Curtea avea înfățișarea unui han cu case de jur împrejur, vechi și cu încăperi ce se ghiceau prea mari. Latura din fund a patrulaterului avea o tindă pe stâlpi de lemn, prefăcută în geamlâc. Curtea era plină de butoaie, de doage, de scânduri scurte de stejar, de papură, fiindcă într-o parte ședea un dogar. Erau și câteva căruțe țărănești cu coviltir. Într-un colț, un individ potcovea un cal prins între trei bare în chip de uluci. Un
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]