3,228 matches
-
79 2.1.4. Întreprinderile publice 83 2.1.4.1. Concept. Evoluții 83 2.2. Costuri sociale și costuri private 86 2.2.1. Noțiunea de cost social 86 2.2.2. Principiile internalizării 88 2.2.3. Dezbaterea Coase Pigou 89 2.2. Prețul serviciilor publice 92 2.3. Evaluarea proiectelor publice 95 2.3.1. Analiza cost-beneficiu 95 2.3.2. Diversitatea criteriilor de alegere a proiectelor 97 2.4. Demonopolizarea și privatizarea întreprinderilor publice 98 2.4
[Corola-publishinghouse/Administrative/1458_a_2756]
-
de asemenea fi atașat chiar de firmă, dacă lucrează acolo sau este locul de unde a ieșit la pensie. Dacă vreți să știți mai mult KAHNEMAND D., KNETSCH J.L. și THALER R. (1990Ă, « Experimental Tests of the endowment effect and the Coase theorem», Journal of Political Economy, 98(6Ă, 1325-1348. NOFSINGER J.R. (2001Ă, The Psychology of investing, Pearson Prentice Hall. 6 Când Marte și Venus se hotărăsc să economisească Cum bărbații și femeile sunt inegali în fața riscului și încrederii în deciziile lor
[Corola-publishinghouse/Administrative/1954_a_3279]
-
un preț mult mai ridicat decât cel pe care speră să îl obțină. Procedând astfel, el poate influența estimarea agentului imobiliar și, mai important decât atât, pe cea a cumpărătorilor potențiali. Aceștia vor găsi cu siguranță că treaba e cam cusută cu ață albă, dar, în momentul în care să facă o contrapropunere, vor avea tendința de a cere o reducere prea slabă, mai ales dacă au o viziune vagă asupra prețurilor de pe piață. Dacă vreți să știți mai mult NORTHCRAFT
[Corola-publishinghouse/Administrative/1954_a_3279]
-
cu capul în jos... „Căutați-i omului urechea...”, roagă un spital londonez Scotland Yard-ul. Polițiștii găsesc într-adevăr o ureche la barul „Half Moon” - într-un coș de hârtii - și o aduc victimei bătute măr „într-o discuție”. Medicii cos urechea la loc; la Santiago de Chile, inspectorii de poliție se chinuie amarnic câteva zile ca să pună mâna pe doi gangsteri: în ziua de 2 mai, cei doi bandiți - reperați într-un hotel - pun pe fugă poliția și unul dintre
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2292_a_3617]
-
cel mai rău caz, au gândurile lor cu care pot popula soarele și luna; oricum - singurătatea dnei Sharon Sites Adam e o problemă a dlui Adam, soțul. Pe mine m-ar fi interesat o unică problemă: care e modelul rochiei cusute de dna Adam pe ocean în timpul călătoriei de la Yokohama în California? Cu pliuri sau fără? Evazată sau...? Cu decolteu sau fără...? Cu fronseuri? Pe biais? Sau simplă-simpluță? Și ce culoare? Știu că sute de ziariști se vor fi repezit să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2292_a_3617]
-
-o și așezându-se la rând ca să depună pardesiul la garderobă, aducându-și aminte în acea clipă de un singur text: articolul unui cunoscut critic literar român care, prin ’50, ridicase un imn garderobierei de la Balșoi Teatr, cea care îi cususe agățătoarea paltonului, întruchipând astfel extraordinara generozitate a omului sovietic, dusă până la acest infinit mic; lângă garderobiera mea stătea, pe un scaun, o fetiță care citea, impasibilă, o carte cartonată, un Pușkin pentru copii, probabil. Sala era fastuoasă, până la balcon unde
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2292_a_3617]
-
cu Hefaistos (Hephaestusă, a fost iubită de Ares, zeul războiului, Dionsos, Hermes și Poseidon, precum și de muritorii Anchises și Adonis. În antichitate voluptatea se Învăța În școli, așa cum se Învață azi scrisul și cititul sau cum sunt Învățate fetele să coase sau să brodeze. Astfel, o tânără cunoștea Încă de la pubertate „procedeele galante” ale artei amorului, În afara cazului În care era destinată să intre Într-un harem. Într-o țară În care meseria de a oferi plăcere era nobilă și stimată
Fetele nopţii : povestiri de viaţă by Daniela Mirela David () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1167_a_1953]
-
să spun că acolo la mine pe stradă aveam cele mai frumoase jucării și copiii Încercau să mă tragă pe sfoară să Îmi ia jucariile, și de mult ori mai făceam schimb cu fetele: ele Îi dadeau haine de păpuși cusute la mână și eu din cele primite. Ei, și cu timpul am atras invidia celor din jur și din cauza asta m-au exclus din grupul lor, pentru că având și haine frumoase și mama tot timpul era obsedată de curățenie, spunea
Fetele nopţii : povestiri de viaţă by Daniela Mirela David () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1167_a_1953]
-
pălea cu fiecare clipă care se scurgea, era dus la clinica familială, cu urechea împachetată într-un tub de înghețată de vanilie, pe care îl avusese la îndemână în gheretă, ca să rămână congelată pentru ca doctorul Banerjee să i-o poată coase la loc. — Mușcăturile de om, spuse doctorul Banerjee, relaxându-se la ușa clinicii sale și discutând cu reprezentantul ziarului local după ce examinase atât spionul, cât și pe băiatul de la Hungry Hop, se întâlnesc cel mai des vara și iarna, dare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
el. Abia astăzi aflu că alev fiind, scriam și eu scrisori prin sat foștilor colegi într-un stil nu prea obișnuit. Voi ce mai beți, ce mai mîncați? Soarele tot de la răsărit răsare? Popa Alexandru tot cu ață albă își coase izmenele?" Ar trebui sa le văd aceste scrisori, ca să cred că nu sânt inventate de alții. PROFESORII Din ciocnirile sau prieteniile mele cu profesorii descopăr cel mult că se învață bine cu profesorul care inspiră simpatie, dar se învață în
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
În grindină. Așa cum clopotele bisericilor sau ale mânăstirilor se deosebeau doar prin sunet și ritm, semnificația lor fiind aceeași. Le Împărtășea aceste gânduri fetelor, dintre care două le acceptau, iar a treia Îl făcea naiv și se mulțumea să-i coasă cămașa, dar În toate astea Fima vedea doar diferite forme ale unei idei unice. Fata cea retrasă, Yael Levin din Yavniel, nu se sfia să li se alăture când Înotau dezbrăcați În nopțile calde, cu lună, În apele vreunui iaz
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
Asta contrazicea total imaginea lui Fima În ochii prietenilor săi, ai Yaelei, ba chiar În ai lui Însuși, imaginea unui zăbăuc neîndemânatic, cu două mâini stângi, care nu avea să Învețe niciodată să repare un robinet ce curgea sau să coasă un nasture. În afară de Dimi și de părinții săi, mai avea și gașca: niște oameni plăcuți, așezați, dintre care unii Îl cunoșteau pe Fima Încă din timpul facultății și fuseseră indirect implicați În aventurile sale din anul țapului, iar câțiva dintre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
pași catifelați ca ai unei pisici călcând pe o tablă fierbinte, sosi și doctorul Eitan. Mesteca gumă, mișcându-și alene fălcile, cu gura Închisă, cu buzele subțiri strânse. Wahrhaftig spuse: —A fost un Schnitz foarte bizar. Bine că l-ai cusut strâns. Gad Eitan răspunse: Am scos-o din asta. Arăta cam urât. Wahrhaftig spuse: În legătură cu transfuzia ai avut perfectă dreptate. Eitan răspunse: —Mare lucru. Era cât se poate de clar de la Început. Iar Wahrhaftig spuse: —Dumnezeu ți-a dăruit degete
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
aniversările zilelor sale de naștere din copilărie și de emoția subtilă care se strecura În sufletul lui și În Ierusalim la apropierea sâmbetei, uneori Încă de joi seara, datorită spălatului rufelor, curățeniei și gătitului. Servitoarea pregătea gâturi de găină umplute, cusute cu ac și ață. Mama sa făcea compot de prune, dulce și gros ca lipiciul. Morcovi fierți dulci. Și pește umplut și colțunași și ștrudel. Sau plăcintă cu stafide. În afară de tot felul de dulcețuri, gemuri și un fel de pastă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
cu perle și pietre semiprețioase, iar printre ele descoperi deodată pieptănul din carapace de broască țestoasă pe care mama sa obișnuia să-l poarte În părul ei blond, la ceafă. Doar căciulița croșetată albastră, de bebeluș, cu moțul de lână cusut pe ea nu se zărea nicăieri. Cada din baie era susținută de labe de leu din bronz și pe raftul din spatele ei se aflau pachete Întregi cu săruri de baie, diverse creme, uleiuri, medicamente și unguente. Fu surprins să vadă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
s-au rănit unul pe celălalt. Și-au produs răni care nu aveau să se mai închidă vreodată. Când a ajuns la clinică, doctorii au fost nevoiți ca mai întâi să-i așeze la loc oasele rupte și s-o coasă, înainte să-i facă avortul, iar când s-a ajuns la acest ultim moment Jina se convinsese deja că viața ei era mai importantă decât orice altceva. Jina a auzit mugetul vâltorilor din față, s-a uitat la spuma albă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2245_a_3570]
-
țurțuri, mă uitam mai Întîi la ei cum răsfrîng lumina, abia apoi Îi zdrobeam În măsele. Volumului pe care-l aveam În mînă Îi spuneam „carte“, dar i s-ar fi potrivit mai degrabă denumirea de „caiet“. Chiar eu Îi cususem laolaltă filele la orele de lucru manual, cu un ac lung și cu sfoară de legat pachetele. Paginile erau deja scrise În momentul coaserii, aveau o margine Îndoită și prin Îndoitura aceea treceam acul În două locuri. Iar Înainte de a
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
laolaltă filele la orele de lucru manual, cu un ac lung și cu sfoară de legat pachetele. Paginile erau deja scrise În momentul coaserii, aveau o margine Îndoită și prin Îndoitura aceea treceam acul În două locuri. Iar Înainte de a coase Împreună foile groase și a face din ele un caiet, le per forasem cu poezii, care luate din manualul de română, care din antologii Împrumutate de la biblioteca școlii. Nu tran scriam pentru mine decît pasteluri, adică poezii ce puteau fi
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
ca măcar unul de-al lor să poată ajunge În America. Banii nu puteau fi strînși pentru toți În același timp, așa că mai ales tinerii erau trimiși pe rînd. A venit și rîndul unui băiat de doisprezece ani. I-au cusut biletul de vapor pe dinăuntrul cămășii, iar pe dinafară, pe piept, i-au brodat inscripția: „Acest copil trebuie să ajungă În America. Rugăm să fie ajutat!“ Scriitorul arată că „civilizația acelor timpuri“, cele de dinaintea primului război mondial, a făcut posibilă
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
a picura de la Chicago, dacă nu În fiecare lună, măcar Într-un ritm dătător de iluzii. A mai trecut un an cu țîrÎita asta care a apucat totuși să umple o ulcea. Floare nu ținea Însă banii la vedere. Îi cosea și-i descosea dintr-o pernă din odaia ei. Scrisorile de la bărbat Îl ne dumereau și pe preotul care i le citea și i le deslușea. Pomean folosea de la o vreme niște cuvinte de toată mirarea, spunea bunăoară că basu
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
decît să fixeze ziua plecării cînd ceasornicarii vor reveni să vadă cum merge pendula. PÎnă În ziua aceea, a mai deșertat o dată perna În ulcea ca să măsoare volumul dolarilor. Mai sporise. I-a luat foaie cu foaie și i-a cusut În haine, lăsînd cîte ceva și la Îndemînă. Meșterii s-au Întors, au văzut că pendula umblă, bate bine ceasurile și jumătățile, drept care s-au oprit pentru plecare asupra unei zile de lucru cînd femeia să fie singură acasă. TÎnăra
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
Însă, cu prinsă de remușcări, i-a mărturisit tatălui ei totul. Acesta a scăpat ca prin minune de urmăritorii lui. A dispărut În ultima clipă Într-una dintre galerii, nu Înainte de a arunca asupra prințesei un blestem mare: să-și coasă Vilma cămașa de mi reasă, cu Îngăduința de a Împunge cu acul doar de șapte ori pe an. După alții, i se lăsase putere pentru o singură Împun sătură, una singură, și aceea cu păcat greu, numai În ziua de
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
societății. Mergea dincolo de Înjosirea personală. Trecuse peste acele idei În timpul războiului, În Polonia - trecuse de-a binelea peste toate, mai ales peste durerea idioată a pierderii privilegiilor de clasă. Cât de bine putea cu un ochi, Își cârpea ciorapii, Își cosea nasturii, Își freca chiuveta, Își trata pentru iarnă lucrurile de lână cu un spray. Bineînțeles existau doamne, fiica lui, Shula, nepoata (prin alianță), Margotte Arkin, În apartamentul căreia trăia. Mai trebăluiau pentru el, când Își aminteau. Câteodată făceau mult, dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
la patul de moarte. Ce contează cum o numești? — Ar trebui să Îi cer iertare? Vorbești serios? — Sunt complet serios. Dar cum aș putea - e Împotriva tuturor lucrurilor. Vorbești cu cine nu trebuie. Chiar și pentru tata ar fi prea cusut cu ață albă. Nu Îmi pot imagina așa ceva. — A fost dintotdeauna un om bun. Iar acum e pe ducă. Chiar nu poți să te gândești la ceva să-i spui? — Ce e de spus? Și dumneata nu te poți gândi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
Omul ăsta lucra de mulți ani la fermă. Un pezevenghi bătrân, cum îi spunea fermierul, cu afecțiune însă; ținea la el, erau împreună doar de atâta vreme. Jumătate din an Jonas îndeplinea munci ocazionale: scotea apă pentru grădină, tăbăcea piei, cosea iarba. Dar când se apropia vremea însămânțatului, devenea un om important. — Jonas, vino aici, repetă fermierul și luă pușca de calibru 33 pe care o ținuse până atunci rezemată de scaun. În anotimpul ploios, Jonas își petrecea zilele dormind în
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2204_a_3529]