6,028 matches
-
deconspiră caracterul convențional atît al spețelor literare cît și cel al lumii pe care o (re)constituie. Dincolo de eșafodajul teoretic al suprarealismului care încearcă a se scutura, în mod exasperant, de "gîndire" ca și de "literatură" ("Sînt infectat de literatură, exclama Gellu Naum, pînă dincolo de măduvă și pariez că orice medic ar vedea în fiecare din nervii mei cangrena puturoasă a poeziei"), nu ne putem împiedica, așadar, a vedea un caz al conștiinței însăși ce se caută în negația de sine
Conștiința avangardei by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/14748_a_16073]
-
amatoare "tarentată", Lica Gheorghiu, fiica lui Gheorghiu-Dej care a erupt în Erupția: "Cu lipsa de talent și de grație a unui robot pe rotile, bondoacă și mofluză, nu tocmai dedată la limbajul articulat, cu o pronunție masticată de aroganța prostiei (...) exclamă, cu sinceră dificultate: "Prefer să miros a Chanel decît a gaz!"(...) Cînd memoria fostului secretar general și a familiei sale va intra în dizgrație, Erupția va fi pus sub obroc de cenzura ceaușistă, dirijată cu gelozie de la cabinetul II împotriva
Spațiul ingrat și nenorocul istoric by Eugenia Vodă () [Corola-journal/Journalistic/17359_a_18684]
-
însoțit de o pletoră de ofițeri de rang înalt, și pe, țineți-vă bine!, pe poetul și cântărețul Georges Brassens. Într-o emisiune din 1983, sinologul Simon Leys o înfruntă sarcastic pe fosta maoistă italiană, Maria- Antonietta Macciocchi: „E normal, exclamă Leys, ca imbecilii să prefere imbecilitățile, la fel cum merii fac mere, dar nu pot accepta această prezentare idilică a Revoluției culturale”. A doua zi, constată un comentator în „Le Nouvel Observateur”, vânzările cărții italiencei, „Două mii de ani de fericire
„Apostrophes“ pe DVD () [Corola-journal/Journalistic/2956_a_4281]
-
Roxana Covrig Un fost expert din DNA a făcut dezvăluiri uluitoare. "Este devastator!", a exclamat, șocat, realizatorul Mihai Gâdea. În dosarul "Telepatia" (ICA) a fost umflat prejudiciul sub presiune și lacrimi, a dezvăluit fostul expert din DNA, Dumitru Gheorghiu. "Specialista DNA nu a greșit. A fost obligată să greșească în umflarea prejudiciul. Eram în delegație
Expert DNA, dezvăluiri uluitoare. Mihai Gâdea: Este devastator by Roxana Covrig () [Corola-journal/Journalistic/81581_a_82906]
-
străini." Iată, iarăși, un dialog al său cu nimeni altul decât cu James Joyce, în timp ce irlandezul poza pentru portretul devenit, mai apoi, celebru: Reprodus chiar de Brâncuși: " Joyce a fost uimit: "Dar am crezut că ești un artist modern", a exclamat el. "Dar e modern", am spus. "Dar am crezut că o să faci un portret abstract." " Dar nu sunt un artist abstract!" Mi-am dat seama, la acest punct, că el voia ceva cu totul diferit de ceea ce eu avusesem în
Încă o biografie by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/9743_a_11068]
-
Toma întîlnindu-se cu Manea (sînt amîndoi, boieri din ținuturi diferite), ospătîndu-l din plosca cu vin, acela, hain, în timp ce bea cu stînga, cu dreapta scoate paloșul și-l lovește pe Toma "unde-i greu voinicului", apoi fuge mișelește. Toma, rănit greu, exclama: "Alelei fecior de lele!/ Cum răpiși zilele mele!/ De te-aș prinde-n mîna mea,/ Zile tu n-ai mai avea!". Își încinge rană, se urcă pe murgul sau și îl îndeamnă să-l ajungă pe ticălosul Manea. "Manea-n
PE MARGINEA UNOR MITURI FONDATOARE by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/17679_a_19004]
-
sau un prost... Dar, e mai bine, - așa, obiectiv. Se duce primul sfetnic. Se uită la stofă, nu vede nimic. Escrocii o lăudau... Atunci, sfetnicul, ca să nu se facă de rîs că e un viclean sau un tîmpit, începe să exclame: "Vai ce desene frumoase! Vai ce culori!" Împăratul, auzind, și tare curios, trimite pe un al doilea sfetnic, să probeze... Și acesta pățește la fel. Minte, oricît de bun și de drept era... Și-așa, cu toții ce se perindă pe-
Drum bun, Frederik! (intermezzo) by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/17234_a_18559]
-
indo-europene, la legile hittite sau construcția teatrelor antice. Antichitățile noastre este o experiență de lectură inedită, care te face să treci prin postura curiosului, apoi a inițiatului, ademenindu-te spre aceea a filologului. Astfel încât, la finele acestei cărți, să poți exclama, convins: antichitățile noastre! Meritul cel mai mare (implicit pedagogic) al cărții provine din decupajul comentariului, din alternanța echilibrată dintre detaliul cultural picant și informația științifică relevantă, dintre punerea în temă și focalizarea pe o problematică strictă, combinând comentariul personal cu
Antichități actuale by Raluca Dună () [Corola-journal/Journalistic/2536_a_3861]
-
de step. Cetățeanul român se uita uimit în jur. Erau de toate. Ce să fi ales?... Banane, că nu prea mai văzuse... Cât dorește onoratul client... Mușteriul a stat, s-a gândit și a zis: Două! - Două kilograme? imediat! a exclamat vânzătorul, încetând să mai țopăie. - Nu, a murmurat, românul... două... bucăți... - A, două bucăți?... a făcut negrul, două?! se miră el, - nu-i venea să creadă, două? - repetă și începuse să râdă: having a party!... o să aveți o petrecere,... o
A doua bătălie crâncenă de pe strada 52 by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/7201_a_8526]
-
cere să i se dea o ultimă șansă. Să i se restituie armele, și o să lupte cu toți... " Dacă am să mor, am să mor și gata, voinicește". Iar marele Mahomet acceptă, impresionat. Dacă până și neîncrezătorul căpitan Alzonios, cațaonul, exclamă: - Bravos Arginene, ești mare! te ador!!... Și turnirul care urmează, începe. (Din volumul Caftane și cafteli, Ed. C.R., iulie 1993)
Un Hercule valah by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/7431_a_8756]
-
Occident... Pe urmă, această ființă uzată, care trăise atâția ani de foamete acută, vrea să mă învețe pe mine, mai ales, care nu știam, rusește. De ex. când îi arăt, mutește, cheia camerii, ea râde fericită din cauza darului nostru princiar, exclamând veselă: Niet, niet, pa ruski! adică să-i spun numărul camerii pe rusește; și nu mă lasă până când nu spun și cifra și cluci... E felul ei de a mă răsplăti, de a se achita, învățându-mă cu duioșie limba
Pa ruski by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/13090_a_14415]
-
Atunci a fost prezent, în ultimul său an de viață, criticul de artă Petru Comarnescu. În sobrietatea atmosferei vernisajului a explodat pur și simplu reflectorul televiziunii cu un zgomot asurzitor care a speriat asistența. Doar ilustrul critic de artă a exclamat, după incidentul cu reflectorul buclucaș, devenit moment aproape crucial în viața lui Grangure: „Acum s-a născut un artist adevărat”... Nonconformismul său izvorât din dragostea pentru lemn și filozofia sa a avut de-a lungul timpului conotații legate de evoluția
Agenda2005-12-05-c () [Corola-journal/Journalistic/283499_a_284828]
-
nume începe cu S. nu fac parte, ca o obscură Addenda divină, la excepțiile ivite pe parcurs. Fără ca acest S. să știe că este de fapt manipulat!... - Extraordinar. Nu-mi venea a crede. - Bine, dar asta-i curat politică!, am exclamat cu surprindere. Omicron aprobă zâmbitor. Asta era situația. Și se tot scărpina în modul acela dizgrațios, pe care l-am arătat mai sus -, niciodată nu-l mai văzusem făcând așa ceva... Vasăzică știe, și se face că nu știe -, repetai sufocat
Paradoxul lui Ahile by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/7085_a_8410]
-
Corneliu Bogdan, conștient de unele greșeli făcute de ai săi, mai puțin reușiți, cum ar fi tupeul, impertinența, lipsa de obiectivitate, precum și un anume "spirit comunitar" îndreptat contra celor de alt neam. O dată, aflîndu-mă între ei, la universitate, unul a exclamat: "Și-acum, că am rămas noi între noi..." Dîndu-și seama că mai era un român de față, acela schimbase repede vorba. Acești inși mediocri, fanatici, agresivi dintr-un complex de inferioritate, nu ar admite niciodată că ar păcătui, că ar
Note, contranote by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/17079_a_18404]
-
nu te-ai născut astfel; dar măcar să fii sincer, trăind, altă șansă neavînd. De curînd, întîmplarea a făcut să mă întîlnesc, după mulți ani, la intrarea în R.l. cu eminentul critic plastic Radu Bogdan (nici o rudenie cu celălalt). Bucuros, el exclamase subliniind ironia cu gesturi amicale: "Uite cine se zice că-i antisemit, autorul Galeriei!" Într-adevăr, de la Hary Brummer, de pe vremuri, mi se trăgea faima că aș fi un filosemit. Generația mai nouă, deobicei dezrădăcinată, nu știu de ce azi mă
Note, contranote by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/17079_a_18404]
-
despre grevă minerilor, urmat de unul despre grevă docherilor, Ken Loach, putea deveni o victimă a prea-încercatilor nervi de spectator! Dar domnul micuț și firav ce privea timid după ochelari, spunea publicului glume de la filmări, era conciliant în fața ziariștilor și exclama disperat "Doamne, ce film prost am facut!" Tot după doi ani s-au întors la Salonic și Bernardo Bertolucci și Lucian Pintilie, dar numai prin ultimele lor filme: Besiged și Terminus Paradis, cel din urmă, inclus în ciclul "Privire asupra
De la Valladolid la Salonic by Magdalena Stanciu () [Corola-journal/Journalistic/18122_a_19447]
-
cu largi simpatii printre intelectualii democrați ai vremii. Mi-aduc aminte că am fost aleși, împreună, într-un juriu de premiere al Asociației Scriitorilor din București. Cînd juriul s-a întrunit pentru a delibera și decide, dl N. Carandino a exclamat cu voce tare: Dacă m-au ales pe mine în juriu, e semn sigur că vor să-l premiem pe N. Ceaușescu". Avea haz, cîteodată, amar, întotdeauna cunoscîndu-se, de departe, omul de spirit. Și nu și-l pierduse nici în
N. Carandino la "Dreptatea" by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/15921_a_17246]
-
dialect aproximativ harghiteano-maramureșan... Să vezi amu țâpurituri!... După fizionomia feței pe care ne-o arată televiziunile, sigur că domnul Tăriceanu l-ar fi demis cumva inclusiv pe ministrul Hărdău, însă acesta fiind și cumătrul președintelui PD Emil Booooooc... - O, Doamne!, exclamă Haralampy, că încâlcite ți-s cărările... Și spune aceasta înainte să-l fi auzit pe domnul Traian Băsescu în Parlament și în direct pe Realitatea Tv (în ziua de 19 iunie), ghilotinând cu o voce tip George Vraca în "Apus
"Amice, ești... idiot!" (I.L. Caragiale) by Dumitru Hurubă () [Corola-journal/Journalistic/10504_a_11829]
-
Gabrielei Vrânceanu Firea, cu hotărâtă și demnă responsabilitate parlamentară: "-Avem un președinte iresponsabil...!" -Nu e cam caustic, domnu' ?, mă întreabă șoptit prietenul. La orișice caz, domnu' vecin, eu cred că nea Cicero, dacă-ar fi naturalizat pe malul Dâmboviței, ar exclama, sunt sigur, un: -O, tempora...!, care l-ar trânti în fund pe Catilina... Și îți mai garantez, că, după ce ar mai vedea-o pe "Antena 1" și pe Mihaela Rădulescu într-o minijupă de școlăriță post-decembristă (și cu un decolteu
La Bruxelles, in poarta, oare cine bate? by Dumitru Hurubă () [Corola-journal/Journalistic/10148_a_11473]
-
români și de România, ci părea luminată de o forță Divină; dar inimitabilul său zâmbet, și inconfundabila-i voce, ușor, dar teatral-tremurată, dădeau înfățișării sale întruchiparea mântuirii neamului, fapt care l-a umplut pe Haralampy de extaz făcându-l să exclame: - Ni-l-ai, mă! Vezi-l? Extraordinar! Parcă-i Gânditorul de la Hamangia cu țăcălia nerasă... Așa și era. Privindu-l ne-am amintit cu nostalgie arogantă că, la înscăunarea sa în 1996, dispunea de 15.000 de specialiști (acum, probabil
A doua venire a domnului Emil Constantinescu by Dumitru Hurubă () [Corola-journal/Journalistic/13313_a_14638]
-
plimbat prin satele dobrogene, Carvăn Cuigiuk spre Canaraua Fetei, văzînd cum copii de 6 ani călăresc caii fără frîu și cum poți manevra Dacia să cobori o rîpă, dacă ești localnic, și cum trec gîștele voioase, sîsîind pe mijlocul uliței, exclama de fiecare dată: "Kusturica!" Primul lucru pe care l-a făcut cînd a ajuns la Lisabona a fost să-mi trimită acest film, o poveste miraculoasă despre oameni și locuri care rezonează destul de bine, se pare, cu vechea Portugalie. Mica
Viața ca un miracol by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/9169_a_10494]
-
mai târziu, soldatul american intră în catedrală, pentru a o vizita, și vede câțiva oameni care tocmai puneau un coșciug pe catafalc. - Cine este mortul? îl întreabă soldatul pe preot. - Je ne sais pas, vine răspunsul acestuia. - Pe toți sfinții! exclamă soldatul american. Sărmanul, nu a rezistat nici măcar o oră!
BANCUL ZILEI: Un soldat ajunge de la nuntă la înmormântare by Bratu Iulian () [Corola-journal/Journalistic/62100_a_63425]
-
Printr-o stranie coincidență, lectura imediat următoare a fost emoționantul Dv. editorial dedicat Domnului Zaharia Stancu. Este cel mai frumos articol scris de Dv. în ultima vreme. După citirea lui, i-am parafrazat în gând pe cronicar și pe Călinescu exclamând: "Nasc și în România caractere!" Ce mi-a plăcut din articol mai mult a fost însuși faptul că Dv. ați avut marele caracter de a repovesti cu sinceritate și înduioșare un episod care nu poate lăsa indiferent pe nimeni. Suntem
VOCI DIN PUBLIC () [Corola-journal/Journalistic/14319_a_15644]
-
mai aproape de noi la Ernesto „Che” Guevara și Carlos Marighella, eroul lui Cernîșevski a inspirat comportamente fanatice, frenezii chiliastice și pasiuni nihiliste. Pe urmele precursorului întemnițat de țar, Lenin a scris, în 1902, pamfletul Ce-i de făcut? în care exclamă: „Trebuie să visăm!”. Au trecut anii, partidul de avangardă întemeiat de Lenin a organizat lovitura de stat din noiembrie (stil nou) 1917, a stat la putere până în decembrie 1991, când a avut loc prăbușirea URSS. În urma unor acerbe lupte politice
Despre materialismul oniric - Lenin, Stalin, Hrușciov și visul tovarășei Lazurkina by Vladimir Tismăneanu () [Corola-journal/Journalistic/5116_a_6441]
-
ei patrie. Ceremonial simbolic ce trebuia să însemneze schimbarea naționalității viitoarei suverane. Spiritul său se potrivi atât de bine noului ei rol încât ajungând la Strasbourg primarul îi adresase, în limba germană, un compliment de bun sosit, la care principesa exclamase primele sale cuvinte în franțuzește, - cuvinte istorice: "- Nu-mi vorbiți în germană, domnule; începând cu această zi, nu mai înțeleg decât franceza!" Vorbe care făcuseră o mare impresie asupra lumii franceze și care fuseseră începutul unei sincere iubiri față de viitoarea
Maria-Antoaneta sau indulgența istoriei by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/6670_a_7995]