2,969 matches
-
elanul unor tendințe de a sociologiza complet viața psihică individuală. Dar nu este singurul exemplu: acestui fenomen i se poate asocia și aspectul volitiv din sistemul personalității, care-i face, de exemplu, pe unii oameni să dea convingerilor lor o fermitate atât de mare, Încât pot să reziste unor influențe chiar bestiale sau să Înfrunte moartea cu seninătate. Chiar și actul introspecțiunii Își impune caracterul său subiectiv, el realizând o cunoaștere despre sine limitată, dominată de vanități sau de diferite dorințe
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
sfinți"23. Încă de la acest nivel, cel de proiectare al modului de a scrie sau cel de explicare a modului în care a scris -, tăindu-le elanul tuturor acelora care ar încerca o interpretare clasică a operei sale -, se observă fermitatea trasării coordonatelor unei noi poetici. Pentru cunoașterea acestui nou tip de poetică este nevoie de o conectare la tot ce presupune paradigma neomodernă, în ansamblul său (poeta nedorind să se dezică de la aceasta), prin intermediul unei analize profunde, precum cea propusă
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
redgomatizare a culturii românești, fie din oportunism, fie pentru că au o sensibilitate naționalistă care intră în rezonanță cu național comunismul lansat de Nicolae Ceaușescu cu acest prilej. Alții din fericire, exact cei care dau tonul în viața literară refuză cu fermitate, prin declarații sau în practica scrisului, să facă din literatură un instrument de propagandă, dovedind o independență de gândire și o demnitate mai mult decât incomode pentru autorități"230. Comunismul reușește, astfel, scindarea lumii literare în două. Gabriel Dimisianu, unul
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
Romulus Rusan, Memorialul Victimelor Comunismului și al Rezistenței, conduce PEN Clubul român. Are o contribuție decisivă, la impunerea ca om politic a lui Emil Constantinescu, președinte al României, în perioada 1996-2000, dar nu se sfiește să-i critice lipsa de fermitate, în promovarea valorilor democrației. Volumul de versuri Soarele de apoi, publicat în 2000, dovedește că Ana Blandiana a rămas, înainte de toate, o poetă, chiar dacă, animată de sentimentul răspunderii față de ce ve întâmplă în țara ei, s-a lăsat absorbită, multă
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
spus și delegatul de bloc... Da, are. Maria: Și-atunci? Mihai: (deodată energic) Și-atunci, în primul rînd, trebuie să mă ascultați. Să terminați odată cu ifosele voastre de copii teribili, cu tot soiul de pretenții, nemulțumiri și reproșuri. (crește în fermitate) Să vă intre în cap că nu trăiți undeva... la un conac... ci într-un bloc, nu singuri, ci și cu alți oameni și că trebuie să ne menajăm reciproc! E clar? Să mă ascultați! Asta trebuie în primul rînd
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
afiș; începe să citească, de fapt să miște din gură numai, fără nici o sonoritate, care, oricum, ar fi fost acoperită de bătăile din pereți; Citește": mai întîi e oficios, apoi conciliant și, pe măsură ce bunica se îndreaptă spre el cu multă fermitate, mimează o vorbire amenințătoare, susținută de gesturi; odată ajunsă în fața delegatului, bunica îi ia cu calm afișul din mînă și, la fel de calmă, începe să-l rupă; în timp ce bubuitul crește, ceilalți membri ai familiei se apropie de bunica, presiunea asupra delegatului
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
de la celălalt"57. "Colegiul invizibil"58 desemnează cercetătorii care fac parte din ea. El funcționează în sincronie, în homeostazie cu exteriorul care îl înconjoară. Interacțiunile interne îi dau o reală omogenitate și înseși principiile unei cibernetici psihoterapeutice, orchestrale, guvernează cu fermitate ansamblul. A) Faimosul "double bind" Putem lua aici, de exemplu, faimosul double bind sau dubla constrîngere. Într-un context unde două sau mai multe persoane sînt prinse într-o relație intensă, este emis un mesaj, structurat în așa fel încît
Comunicarea by Lucien Sfez [Corola-publishinghouse/Science/922_a_2430]
-
de a susține ordinea vizuală. Expresia artistică are totuși nevoie de forme profund dinamice. Dacă trebuie să descrie experiența umană, acestea trebuie să fie însuflețite. Aici avem din nou noroc. Deși imaginile optice proiectate pe retina ochiului nostru au aceeași fermitate statică a obiectelor ale căror suprafețe le reflectă, nu putem spune același lucru despre duplicatele lor obținute electrochimic de sistemul nervos. Acestea sunt mult mai în natura respectivelor procese, la fel și echivalentele lor în conștiință, adică în percepția vizuală
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
culturale și religioase, pe care și le-a interiorizat În decursul formării sale. Valorile morale completează forțele sufletești interioare. Le atribuie un sens, o vectorialitate. Ele vor constitui, În final, profilul moral al persoanei respective. Voința și forța de acțiune, fermitatea acestuia. Acest om va fi stăpânul său. Al acțiunilor sale, pe care nimeni și nimic nu-l vor clinti din deciziile sale. El este cel care merge până la capăt, neînfricat și hotărât. Este modelul de personalitate fermă, deplin construită și
[Corola-publishinghouse/Science/2266_a_3591]
-
un sens univoc: fie că întăresc, confirmă (cu date istorice, sociale, morale), fie pun sub semnul întrebării, atenuează ori contrazic caracterul definitiv al unora din afirmațiile pe care le-au formulat alți cercetători sau eu însumi în alte situații. Prețuiesc fermitatea, dar și mai mult iubesc nuanțele, fără de care adevărurile ar fi incomplete. Vrînd să lărgesc orizonturile fiecărui aspect, le-am căutat unde m-am priceput, nu știu însă dacă întotdeauna în locurile cele mai adecvate. Totuși, și cînd am rămas
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
umane. Astfel, carateristici de genul: „emotivitatea”, „activitatea”, „secundaritatea”, „dispoziția”, vor imprima comportamentului la frustrare un caracter mai mult sau mai puțin „subiectiv”, „afectiv”, sau unul „obiectiv”, „integrat”. De asemeni, însușiri ca: simțul răspunderii, capacitatea de înfrânare/de inhibiție, perseverență, curajul, fermitatea, tendința spre dominare sau supunere etc. explică, în mare măsură, diferențele individuale în reactivitatea față de agenții frustranți. Personalitățile care aparțin timpurilor „extreme” (antagonice), care prezintă fie o hipertrofie a personalității (ca în sensul megalomaniei, al supraestimării), fie o depresiune a
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
paralizante, ci mai ales un sprijin, un stimulant și o sursă mobilizatoare de energie pentru elev, lucru care nu poate fi realizat decât atunci când ea se întemeiază pe meritele profesorului, pe superioritatea lui morală, pe înalta lui conștiință de răspundere, fermitate și simț al măsurii. Numai o asemenea autoritate realizează o disciplină conștientă, care devine interioară și autonomă, o disciplină a caracterului. În acțiunea de prevenire a unor frustrări școlare excesive, esențială este și acțiunea de instituire a unui sistem de
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
scopurile societății. Nu putem afirma că dezvoltarea politică este "mobilizarea și participarea în masă" sau "construirea democrației" sau chiar "stabilitate și schimbare ordonată", așa cum au sugerat unii, după analiza lui Pye (Pye, 1966: 39-42); și nici nu putem afirma cu fermitate că "sindromul" dezvoltării politice include aspirația spre "egalitate", cum sugerează Pye (1966: 45-6). Ne aflăm pe tărâmul prescrierii și nu putem pretinde nu avem o justificare logică în acest sens că aceste valori sunt valorile pe care toți trebuie să
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
Amendamentelor Constituționale americane din 1791. Drepturile acopereau libertăți de exprimare, ale religiei, presei și de întrunire; ele includeau de obicei și o referire la proprietate, care era, în interpretarea lui Locke, protecția oamenilor liberi. Aceste drepturi au fost exprimate cu fermitate și claritate ca fiind "naturale, sacre și inalienabile, astfel ca această declarație, mereu prezentă înaintea tuturor membrilor corpului social, să le reamintească fără încetare drepturile și îndatoririle lor", pentru a folosi formularea Declarației franceze a drepturilor din 1789. Drepturile erau
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
evident dintr-o predispoziție apăsat melancolică, ușor bucolică, prin care se valorizează tocmai tradiția poetică de cea mai bună calitate. Atât imaginarul poetic, cât și formula prozodică par a ilustra o racordare decisă la tradiția literară. Textele se sprijină, cu fermitate, pe o structură livrescă ale cărei nervuri nu pot fi nicicum ignorate. La tot pasul ele invocă personaje mitologice, provincii imaginare și simboluri livrești dintre cele mai cunoscute, care se bucură totuși de un tratament fabulatoriu sau cel puțin de
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
liniștească lucrurile, să protejeze, să restaureze. Virtuțile care îi sînt atribuite și de la care se așteaptă salvarea cetății amenințate corespund întru totul termenului general folosit de latini pentru a desemna o anumită formă a exercitării autorității politice, aceea numită gravitas: fermitate în ceea ce faci, experiență, prudență, sînge rece, măsură, moderație. "Nu-mi doream decît odihnă", ne asigura în martie 1934 președintele Doumergue, chemat din nou la putere după tulburările din 6 februarie. "Vîrsta mă făcea să-mi doresc odihna pe care
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
altă parte, este ignorată chiar de cei care plănuiesc să construiască o societate viitoare după un model oferit de trecut, dar a cărui configurație tradițională (Instituțiile republicane a lui Saint-Just este în acest sens un foarte bun exemplu) înlătură cu fermitate orice evoluție, orice adaptare virtuală, legiferează în atemporal, plasează într-o realitate neschimbată Cetatea de mîine. Vis al limpezimii, al comuniunii, al efuziunii și al armoniei, mitul Vîrstei de aur se dovedește încă o dată a fi un vis al permanenței
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
politic conduce la următoarea constatare: nu există un hiatus între individual și colectiv. Dar la o constatare asemănătoare conduce și orice încercare interpretativă ce pornește de la date de ordin psihologic. Acest al doilea fir conducător trebuie să fie urmat cu fermitate, cu atît mai mult cu cît, apreciindu-se că se referă doar la crize, la destructurarea societății, realitatea mitică riscă să pară înșelătoare și simplificatoare. Dacă e adevărat că, prin vicisitudinile și dereglările ei, istoria influențează realitatea psihologică, la fel de adevărat
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
cunoaște, pe de o parte un proces de "diviziune a muncii", de diferențiere (sentimentele devin mai fine, mai nuanțate, inteligența mai suplă și mai rapidă) și, pe de altă parte, un proces de unificare, de concentrare, care îi conferă putere, fermitate. Întemeindu-se pe concepția evoluționistă, căreia îi adaugă propriile sale observații asupra copiilor, Ad. Ferrière, conform "legii biogenetice", reafirmă paralelismul între viața individuală și evoluția speței umane (6, pp. 40-59; vezi 8). El stabilește mai multe etape de dezvoltare a
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
fiind disponibilitatea afectivă pozitivă pentru elevi. În scrierea sa Psychanalyse et Éducation, GEORGES MAUCO prezintă rezultatul unor cercetări în care se confirmă punctul de vedere psihanalist. Ceea ce prețuiesc în mod deosebit preadolescenții, la educator, sînt însușiri ca acestea: bunăvoința, încrederea, fermitatea, amabilitatea naturală, calmul. De aici rezultă o stabilitate afectivă a comportamentului său care face cu putință apariția la elevi a unui sentiment de securitate. Așa s-ar explica atitudinea lor plină ele respect pentru un astfel de profesor, cu care
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
atragă atenția asupra "materialismului vârstei coapte, a visurilor și ambițiilor neîmplinite, a orgoliului pozițiilor câștigate", așadar să insiste asupra nevoii de a pune la lucru oameni noi, tineri capabili să asume ideile lumii moderne, dar și să le aplice cu fermitate. Ideile cele noi să pătrundă în Parlament", îndemna spre finele carierei același Kogălniceanu, atent la nevoia de a se realize o veritabilă osmoză în ce privește colaborarea dintre generații. Asemenea idei agită azi pe tineri și vârstnici, pe oricare om de bine
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
Putna nu e străină de pledoaria lui Eminescu, sincronă, pentru îmbunătățirea progresivă, îndeosebi pe tărâm cultural, a stării românilor de peste munți. În mod constant, el a stăruit pentru o soluție pașnică, întemeiată pe o conștiință clară a drepturilor și pe fermitatea conduitei civice. La 1871, în plin dualism austro-ungar, când dominația pajurei bicefale părea să se consolideze, spiritele realiste de felul lui Xenopol ori Slavici nu întrezăreau altă soluție decât o luptă politică și culturală în cadrul existent. În lunga lui restriște
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
liber joc". Ipoteza unei prese rele încă se cuvine luată în calcul, așa cum au făcut, între alții, Kogălniceanu și Eminescu, ambii convinși că presa lipsită de valoare nu rezistă prea mult și că profesionalismul în domeniu presupune echilibru moral, cuviință, fermitate. Cât privește ecoul, "orice revistă are publicul de care știe să se facă vrednică", opina un condeier, la finele secolului trecut, dar se înțelege că acesta e cazul presei în genere. Un public matur impune un anumit nivel, o ținută
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
atunci ar fi bine să începi să găsești o cale de a reduce numărul îndatoririlor pe care ți le-ai asumat. Abordarea care îți sporește puterea de decizie te determină să te întrebi de ce faci anumite lucruri și plasează cu fermitate responsabilitatea acțiunilor pe umerii tăi, iar tu începi să realizezi că stă în puterea ta să schimbi lucrurile, dacă vrei. Acest mod de a gîndi te ajută să preiei controlul asupra situației și asupra destinului tău și îți sporește încrederea
[Corola-publishinghouse/Science/1886_a_3211]
-
de partea Legii. Ultimele scene - puternic impregnate de viziunea folclorică a predestinării - sunt de un intens dramatism. Înțelegând că șia distrus iremediabil căsnicia și viața, Ghiță renunță la jocul dublu și la disimularea geloziei șia urii, acționând întâia oară cu fermitate. Revenirea la valorile morale autentice nu mai este însă cu putință și eroii vor plăti cu viața abaterea de la norma etică. Destinele celor trei personaje, Ghiță, Ana și Lică, se înscriu sub semnul unei fascinații a răului, ca drame ale
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2893]