2,851 matches
-
se prindă în jocul ei. Melania clătină din cap, sugerând dezamăgirea. — O fi mazăre ? Sau varză ? se prefăcu el că se încurcă din nou. Ea clătină din cap cu și mai multă putere. Atunci el își îngustă ochii și ridică nările, adulmecând : — Te pomenești că e... Și apoi împreună : Praz cu măsline ! Melania bătu din palme și râseră amândoi. El nu știa ce înseamnă să iubești pe altcineva. O făcea să sufere și îi era rușine. Era o suferință mai mare
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
două picioare. Ar fi avut urechi mici și ascuțite, țâșnind din părul creț, și o singură sprânceană groasă, dintr-o tâmplă în cealaltă, cu o ușoară arcuire în dreptul nasului. Care nas s-ar fi așezat bont pe maxilarele alungite, cu nările groase și răsfrânte, și peste o gură rânjind întruna din dinții lungi. Ar fi fost ușor adus de spate, dar asta doar din dorința de a părea ca și ceilalți oameni, altminteri înălțimea l-ar fi scos chiar și pe
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
pe dimensiunile pielii, și nu ale trupului, atârnând și fluturând, ca niște rufe puse la uscat. Singurul care-și păstrase măreția de odinioară și pe care pielea, cu toate strădaniile ei, nu reușea să prisosească, era nasul coroiat, cu niște nări uriașe care, înfundate de umezelile ce se scurgeau din ochi, se opinteau să tragă aerul, ca niște foale. Și, cum izbânda morții e fără putință de tăgadă asupra cărnii, dar nu și asupra cheratinei, părul Bunelului cobora peste umeri, dându
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
imaginea în oglindă a celuilalt. Amândoi erau ceacâri, atâta doar că unul avea ochiul stâng albastru și cel drept castaniu, iar celălalt începea albăstreala cu ochiul drept. Unul avea un neg mare și scorțos ca o ciupercă de lemn lângă nara stângă, celălalt lângă nara dreaptă. Se pieptănau cu cărare, netezindu-și părul, unul într-o parte, altul în cealaltă. Cel cu ochiul stâng albastru apuca, mai ales, cu mâna stângă, celălalt, după cum îi arăta ochiul, cu dreapta. Poate că, și
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
celuilalt. Amândoi erau ceacâri, atâta doar că unul avea ochiul stâng albastru și cel drept castaniu, iar celălalt începea albăstreala cu ochiul drept. Unul avea un neg mare și scorțos ca o ciupercă de lemn lângă nara stângă, celălalt lângă nara dreaptă. Se pieptănau cu cărare, netezindu-și părul, unul într-o parte, altul în cealaltă. Cel cu ochiul stâng albastru apuca, mai ales, cu mâna stângă, celălalt, după cum îi arăta ochiul, cu dreapta. Poate că, și dacă ar fi știut
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
la numărul de senzație. Puțică din dreapta începu să mănânce semințe de dovleac, băga câte una în gură și Puțică din stânga scuipa cojile. Apoi Puțică din stânga ceru un chiștoc aprins și trase un fum pe care Puțică din dreapta îl scoase pe nări. Apoi trase Puțică din dreapta și Puțică din stânga suflă câteva rotocoale desăvârșite. Fură atât de impresionați, încât Lucică încercă zadarnic, arătându-se pe rând ciung, olog, amândouă deodată, ba chiar făcând și o criză de epilepsie, să le stârnească interesul. Isaia
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
în oraș vreun bloc mai înalt ca mormanul ăsta. — Nici nu e, întări Bunelu. Dacă mai pui la socoteală și macaraua ruginită... Tufișurile foșniră. Întâi ieși Marchiza, cu pași împleticiți, scuturându-și poalele fustei. În spatele ei, cu pieptul înainte și nările fremătând, cu mersul satisfăcut și crăcănat, venea Calu. — Ce ai, femeie, de bălăngăni așa din cap ? întrebă Bunelu, singurul care privea scena cu detașare. — Mi-a înțepenit gâtul, bodogăni Marchiza. — Ziceam să nu-i cauzezi la inimă, îl admonestă Isaia
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
mutau de pe unul pe altul. Magdalena se întinsese pe pământ, cuibărindu-se ca în pân tecul mamei. Lucică îi mângâia șuvițele lipite cu sudoare de fruntea fier binte. Puțică se apropiară de cădelniță, trăgând cu nesaț din alcoolurile evaporate, dar nările lor tăbăcite de aurolac nu simțeau din vălătucii aceia destul cât să-și amă gească ochii țepeni și creierele înmuiate și nălucitoare. În întuneric, mormanul uriaș putea fi acum orice, povârnișurile se îndreptau, grohotișurile de cioburi colorate, țesăturile destrămate, cartoanele
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
urechilor de măgar pe care le conturau smocurile ciulite. — Tu, de colo, strigă pițigăiat bătrânelul, valea ! Frizeria e ceva mai încolo, pe dreapta ! — Auzi, moșule, își ridică Maca privirile, dacă ai un păr așa frumos, de ce-ți iese din nări cu duiumul și- atâta ? De fapt, Maca era mulțumit. Zâmbi, cu zâmbetul lui în stare să crape oglinzi. Bătrânul se aplecă, indignat, lovind cu pumnii în pervazul ferestrei. — Zici că aici nu e voie să parchezi ? îl ațâță iarăși Maca
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
frunte. — Uitasem. Lumile în care am copilărit nu arată deloc la fel. Iar tu parcă nu mai arăți ca la amiază. M-am pieptănat altfel. Când merg la școală, îmi strâng părul. — Până și buzele îți sunt mai cărnoase. Și nările. Iar ochii nu-i mai ai rotunzi și mirați, ci alungiți și languroși. Poate te schimbi, în funcție de momentul zilei ori de omul cu care vorbești. Sunt convins că mulți bărbați se uită la tine... — Bărbații nu se uită la mine
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
le aerisească. Simți ceva mișcându-i-se printre glezne, surceaua îmblănită mieună și țâșni spre pragul primei uși deschise de la parter, întregind tabloul. Doi țânci în haine desperecheate și lălâi, rași în cap și trecându-și, în răstimpuri, mânecile pe sub nările înfundate de o umezeală verzuie, îl priveau fără expresie. În spatele lor, femeia își strângea capotul la piept, cu o inutilă pudoare, căci decolteul nu putea ajunge din urmă sânii căzuți. Bărbatul trăgea din țigară, cu ochiul pe jumătate închis, prețăluindu-l
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
aduce, dar nu pot lua nimic de la noi. Ajunseseră aproape de vârf. De aici, lumea se deschidea în toate părțile. În jur, umbrele se opriră, în cercuri concentrice, de netăgăduit. Dintr-odată fața bătrânului se schimonosi. Respirația îi ieșea fierbinte pe nări. Din albul ochilor țâșni o privire necruțătoare. Întinse pumnul spre ei : — Vă cunosc... scrâșni. Credeați că nu vă cunosc... Vă știu pe nume pe fiecare... Nenorociților... Coate-goale ! Așa credeai, mă ? se întoarse spre Maca. Dacă-ți lași lațele astea nespălate
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
pat bricheta și o aprinse iarăși. Umbrele se retraseră pe pereți, sâsâind. Trase un sertar și găsi un muc de lumânare pe care îl ridică aprins deasupra capului. Umbrele își continuară dansul, mâinile parcă li se întindeau, dar flacăra lumâ nării le pecetluia pe perete. Așeză lumânarea pe noptieră și se apropie, încurajat. Celelalte umbre își unduiră spinările și se dădură deoparte, atât cât să-și facă loc și umbra lui. Intră în lumea lor amenințătoare, chipurile celelalte o priviră dușmănoase
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
țin de burtă și țip. Aud atunci un urlet puternic ce vine din celălalt capăt al sălii. — Nu clintiți și liniște! Împăratul Hsien Feng se aruncă între mine și eunucul-șef Shim. E în roba sa de mătase galben deschis. Nările îi freamătă, iar ochii îi sunt plini de mânie. An-te-hai stă în spatele lui, abia răsuflând. Eunucul-șef Shim îl salută pe Majestatea Sa, dar nu primește nici un răspuns. Nuharoo se ridică de pe jilțul ei: — Majestatea Voastră, vă mulțumesc foarte mult
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
capitalul total al unei companii. RBAR se determină prin înmulțirea ratei reglementate a rentabilității cu baza reglementată a activelor. ────────────────────────────────────────────────────────────────────────���───── Rezerva de reglaj Rezervă care trebuie să fie mobilizată automat și primar integral în maximum 30 sec., la o abatere cvasistațio- nară a frecvenței de ± 200 mHz de la valoarea de con- semn și trebuie să rămână în funcțiune pe o durată de minimum 15 minute dacă abaterea se menține ─────────────────��──────────────────────────────────────────────────────────── Rezerva de reglaj Rezerva de putere care, la abaterea frecvenței și/sau secundar
EUR-Lex () [Corola-website/Law/246258_a_247587]
-
instantaneu o serie de schimbări în organism. Fiecare dintre acestea vă permite să reacționați rapid, să evitați rănirea și să scăpați de pericol. Prin examinarea fiecărei schimbări pe rînd, puteți clarifica avantajele acestui răspuns de alarmă. Respirația se accelerează, iar nările și plămînii se deschid larg. Astfel, crește cantitatea de oxigen necesară mușchilor. Bătăile inimii și presiunea sîngelui se întețesc, astfel încît oxigenul și elementele nutritive de care are nevoie organismul să poată fi transportate rapid acolo unde este nevoie de
Psihoterapia tulburărilor anxioase () [Corola-publishinghouse/Science/92028_a_92523]
-
deviat dinspre sistemul gastrointestinal, iar digestia alimentelor ingerate recent se produce într-un ritm mai lent. Procesul de evacuare a reziduurilor aflate deja în intestine se accelerează. Scade cantitatea de salivă produsă, determinînd senzația de gură uscată. Ritmul respirației crește. Nările și căile respiratorii se dilată, pentru ca aerul să pătrundă mai repede. Ficatul eliberează glucide, pentru a produce rapid energie. Mușchii sfincterului se contractă, pentru a închide orificiul anal și pe cel urinar. Acest răspuns este generat prin eliberarea diverșilor hormoni
Psihoterapia tulburărilor anxioase () [Corola-publishinghouse/Science/92028_a_92523]
-
anxietate, aveți tendința să vă grăbiți și vreți să faceți totul prea repede! Concentrați-vă asupra reducerii profunzimii respirației. Respirați pe nas, pentru a limita volumul de aer inspirat, prevenind astfel hiperventilația. Ar trebui să simțiți aerul intrînd ușor pe nări. Relaxați mușchii stomacului. Mișcarea respiratorie este atît de ușoară, încît este dificil să fie deosebită de respirația normală, din perspectiva unui observator. Sînteți pregătiți? Iată ce trebuie să faceți: Tehnica de încetinire a ritmului respirator 1. Inspirați normal, țineți-vă
Psihoterapia tulburărilor anxioase () [Corola-publishinghouse/Science/92028_a_92523]
-
sistemul nervos involuntar, care determină o serie de modificări în organism. Fiecare modificare vă ajută să acționați rapid, să evitați rănirile și să scăpați de pericol. Dacă analizăm fiecare schimbare pe rînd, avantajele acestor reacții devin evidente. Respirația se accelerează, nările și plămînii se deschid mai mult, astfel încît crește cantitatea de oxigen necesară mușchilor. Ritmul cardiac și presiunea sanguină se intensifică, pentru ca oxigenul și elementele nutritive necesare organismului să ajungă mai repede acolo unde este nevoie de ele. Mușchii primesc
Psihoterapia tulburărilor anxioase () [Corola-publishinghouse/Science/92028_a_92523]
-
și presiunea sanguină. Transpirația devine abundentă, pentru a menține temperatura constantă a corpului. Sîngele este direcționat spre mușchi, care se încordează, gata de acțiune. Ritmul digestiei scade. Secreția salivară se diminuează, determinînd senzația de uscăciune a gurii. Crește frecvența respirației. Nările și sacii pulmonari se deschid larg, pentru a permite accesul rapid al aerului. Ficatul eliberează zahăr pentru a spori rapid nivelul de energie. Mușchii sfincterului se contractă, închizînd orificiile intestinului și vezicii urinare. Reacțiile imunitare scad, fapt benefic pe termen
Psihoterapia tulburărilor anxioase () [Corola-publishinghouse/Science/92028_a_92523]
-
specios, nici nu au avut �n inten?ie s? abuzeze de referin?e ?i dezbateri critice. ?i bibliografia selectiv? este una strict necesar?, pentru orientare. Formă enun?ului care surprinde un eveniment simplu este simplu sau simplificat pentru a facilita nara?iunea ?i �n?elegerea. Autorii au l?sat deoparte, se �n?elege, detalii considerate mai pu?în importante. Poate lipsesc imagini ce ar fi adus mai mult din ambian?a cunoa?terii socialului prin sociologie �n alte epoci (cum procedau
by Charles-Henry CUIN, François GRESLE [Corola-publishinghouse/Science/971_a_2479]
-
trage de capătul unei sfori, făcând să tresalte de bucurie barba un sfert de oră...". Ciocul "de lemn aromatic" al lui Grummer, are rolul precis de a atrage clienții - "Cum intri la ei în magazin, un miros delicios îți gâdilă nările"- sau de a fi întrebuințat ca "ofertă specială" - "Algazy [...] îți dă dreptul, dacă ai cumpărat un obiect mai scump ca 15 bani - să... miroși puțin ciocul lui Grummer...". Cotadi și Dragomir alcătuiesc un cuplu antinomic, construit în oglindă față de cuplul
[Corola-publishinghouse/Science/84939_a_85724]
-
ales), fetele altfel frumoase! plîng... Important este că l-am văzut, de-aproape, pe marele Zavadski!... * 1991. La Teatrul Mic, o premieră cu un text german, montat de Vlad Mugur. Urmărind ce se petrece pe scenă, deodată, îmi intră-n nări un plăcut, dar neadecvat, miros de friptură. Mai ales că era un spectacol tragic, nu Scrisoarea... lui Ciulei. Ies pe hol să văd ce se petrece; acolo dau peste Dan Micu (directorul teatrului) care coboară grăbit la subsol (unde era
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
un metru. Și, mîngîindu-l, a susurat: "De-acuma-s cineva! Am butucul meu! AL MEU! L-am luat din banii mei, nu ai unității! Sînt mare, cu frumosul meu butuc!"... Și și-a culcat capul pe el, sorbindu-i, cu nările fremătînde, tainicele arome... Sincer să fiu, nu înțelegeam prea bine importanța social-economică a butucului în viața fostului critic literar; probabil însă că datorită lui putea tăia carne mai multă și, deci, vinde de trei-patru ori mai mult; fapt, într-adevăr
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
a spus că Sava îi prinsese nu știu cum de față, actorului, o bucată de carne crudă: și-n spectacol i se lipea de carne un fier înroșit în foc. Unele spectatoare cică ar fi leșinat chiar la scena asta, simțind în nările miloase mirosul cărnii fripte! În camerele acestor emisare ale trecutului stăruia un miros inconfundabil: parcă de... noblețe și tensiune culturală... de parfumuri dispărute și tipar colbuit. De vopsele (ulei) și imortele. Aveau ceva de muzeu ilegal, încăperile doamnelor d-anțărț
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]