3,626 matches
-
începu să se uite prin colecția de CD-uri a lui Dylan cu o invidie admirativă, exclamând când descoperea ceva rar. —Uită-te la asta. Catch a Fire al lui Bob Marley - în ambalaj original. Cum a reușit asta, afurisit norocos ce e? Lui Ashling îi venea greu să îi dea atenție. Bărbații și colecțiile lor muzicale. Și Phelim era exact la fel. —Pentru numele lui Dumnezeu! continuă Ted să explodeze. Primele două albume Burning Spear la Studio One. Credeam că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
Pentru numele lui Dumnezeu! continuă Ted să explodeze. Primele două albume Burning Spear la Studio One. Credeam că nu le poți găsi decât în Jamaica. —Dylan și Clodagh au fost în Jamaica în luna de miere, spuse Ashling. Unii sunt norocoși, spuse el, sugerând regretul. ...Colecția completă de Billy Holiday și Verve, spuse Ted, de parcă îi venea să vomite. De unde a scos-o pe asta? O caut de ani de zile! ...Tool, adăugă el. Aha! se bucură el de ceva. Își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
vreau decât... — Nu! Ultimul lucru pe care și-l dorea Ashling era ca Ted să înceapă să saliveze dulceag pe lângă Marcus, rugându-se să îi fie cel mai bun prieten. Păi, noroc atunci, spuse Ted, în timp ce Ashling își arunca piatra norocoasă în noua sa poșetă brodată, se încălța cu sandalele și se pregătea să plece. Sper să fie o iubire venită din ceruri. —Și eu sper, recunoscu Ashling, după care îi trimise un sărut lui Dumnezeu sau oricui era Ministrul Celest
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
putea. Cireașa de pe tort a venit când Mercedes a intrat pe ușă cărând după ea bagaje pe care erau înfășurate bilete de aeroport. Se pare că fusese tocmai la New York, pentru un weekend. Târfă răsfățată, se gândi Lisa tristă. Târfă norocoasă. Și cum de toată lumea părea să știe unde fusese Mercedes, cu excepția Lisei? Mercedes fusese însărcinată să aducă diferite lucruri pentru fiecare: pantaloni albi Levi’s pentru Ashling - se pare că erau la jumătate de preț acolo; o șapcă Stussy pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
fost atât de obosită în viața mea. Am fost la ședință foto de modă care a durat toată ziua. Clodagh a făcut o pauză, exuberanța murindu-i pe buze, după care începu să fiarbă de ciudă. Ashling era o tută norocoasă. O tută norocoasă și fabuloasă. O făcea intenționat, doar pentru a-i face în ciudă lui Clodagh și vieții ei plictisitoare. Nu prea pot vorbi, se scuză Ashling. Trebuie să mă pregătesc. Trebuia să fiu la Marcus acum cinci minute
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
obosită în viața mea. Am fost la ședință foto de modă care a durat toată ziua. Clodagh a făcut o pauză, exuberanța murindu-i pe buze, după care începu să fiarbă de ciudă. Ashling era o tută norocoasă. O tută norocoasă și fabuloasă. O făcea intenționat, doar pentru a-i face în ciudă lui Clodagh și vieții ei plictisitoare. Nu prea pot vorbi, se scuză Ashling. Trebuie să mă pregătesc. Trebuia să fiu la Marcus acum cinci minute. Clodagh era distrusă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
Bun, o să îmi iau avocat. Nu mai suporta discuția asta, și s-a rearanjat în scaun, pentru a întreba vesel: Cum mai e cu munca? — Nebunie. Abia m-am întors din Franța și înainte de asta am fost în Bali. Ticălos norocos. După ce plec de aici, am puțin timp liber până la spectacole. Dădu din cap către costumul Lisei. — Nu am mai văzut costumul ăsta până acum. Ea se inspectă. —Nicole Farhi. Furat de la o ședință foto în ianuarie, cu un an în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
disperarea amenința să o cuprindă. Vagabondajul era o boală mult prea răspândită - dacă îi tai un cap, apar două în locul lui. Boo era rezolvat, avea un job, un apartament și chiar și prietenă, dar el era unul dintre cei mai norocoși: inteligent, prezentabil și încă destul de tânăr, pentru a se putea adapta la viața normală. Erau mulți alții care nu aveau nimic și care nici nu vor avea - învinși de viața care îi catapultase pe străzi și chinuiți de foame, disperare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
bomba pe care el tocmai o lansase - faptul că „întâlnise pe altcineva“. Fierbea de furie și era foarte umilită. Mai ales pentru că, undeva în mintea ei, își imaginase mereu că ea îi făcea lui o favoare, că fusese cea mai norocoasă zi a vieții lui când ea renunțase la căsnicia ei și îi căzuse în brațe. O deranja destul de mult că îi fuseseră dați papucii. Nu se mai întâmplase de când Greg, sportivul american, își pierduse interesul pentru ea, cu o lună
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
scutit de întrebări îndrăznețe. Astfel că, media-loco și televiziuni naționale aveau să informeze și să relateze cu lux de amănunte evenimentul, și-n zilele următoare. În ce ne privește, socot că am fost privilegiată și că am avut... o zi norocoasă ! (aveau, de altfel, să-mi mărturisească aceasta și consilierii mei). Îngăduiți-mi să înșir, în continuare, câteva din „câștigurile” zilei... Profil de ministru O atitudine pragmatic-generoasă Foarte interesat să vadă școlile „cu de-amănuntul”; grija pentru detalii („Diavolul se ascunde
Cuvântul - dinspre şi pentru oameni... : declaraţii politice, texte de presă, discursuri, interviuri, corespondenţă by Sanda-Maria ARDELEANU () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100953_a_102245]
-
stat Închis. După primul an, Începi să pierzi totul, chiar și rațiunea. CÎnd am ieșit, am Început să trăiesc pe străzi, unde dumneata m-ai găsit după o eternitate. Erau mulți ca mine, tovarăși de galerie sau de amnistie. Cei norocoși aveau pe cineva afară, pe cineva sau ceva la care să se Întoarcă. Ceilalți completam oastea nenorociților. O dată ce primești carnetul pentru clubul ăsta, nu mai poți renunța niciodată la statutul de membru. Majoritatea nu ieșeam decît noaptea, cînd lumea nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
cu cîțiva centimetri. — Daniel, mai ești acolo? — Da. — Te-a surprins. Am Înghițit o salivă de consistența betonului armat. — Nu. Ce mă surprinde e că Încă nu te-ai măritat pînă acum. Nu ți-or fi lipsit pretendenții. Cine-i norocosul? — Nu-l cunoști. Se numește Jacobo. E un prieten al unchiului meu Gustavo. Șef la Banca Spaniei. Ne-am cunoscut la un recital de operă organizat de unchiul meu. Jacobo e pasionat de operă. E mai În vîrstă decît mine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
fetele ei, fie și numai ca să doarmă Îmbrățișați. Irene glumea că ele erau aproape la fel de singure ca el și că singurul lucru pe care Îl doreau era un pic de afecțiune. — Vecinul meu, monsieur Dardieu, mă consideră omul cel mai norocos din univers. L-am Întrebat de ce nu se Întorsese la Barcelona În căutarea Penélopei. S-a cufundat Într-o tăcere lungă, iar cînd i-am căutat chipul În Întuneric, l-am văzut șiroind de lacrimi. Fără să-mi dau seama
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
Mă uit la ei cînd sînt Împreună și știu că Îi unește o legătură nevăzută, pe care eu abia pot Începe s-o Înțeleg. Îmi e de-ajuns să mă simt o parte din insula lor și să mă știu norocos. Librăria ne aduce atît cît să trăim fără lux, dar nu sînt În stare să mă imaginez făcînd altceva. VÎnzările se reduc de la an la an. Eu sînt optimist și Îmi spun că ceea ce urcă va coborî, iar ceea ce coboară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
să-și îngrădească cu nimic inițiativa; că până la nuntă (dacă nunta va avea loc) își rezervă dreptul de a spune „nu“, chiar și în ceasul al doisprezecelea; absolut același drept i-l oferă și lui Ganea. Curând, printr-o întâmplare norocoasă, Ganea a aflat precis că ostilitatea întregii lui familii față de această căsătorie și față de Nastasia Filippovna, manifestată în scenele de acasă, îi este deja cunoscută în amănunțime Nastasiei Filippovna; nu deschidea această discuție, deși Ganea se aștepta în fiecare zi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
privit chipurile simpatice- acum obișnuiesc să studiez chipurile cu atenție -, când v-am auzit primele cuvinte, pentru prima dată de la despărțirea de copii, mi-am simțit sufletul ușor. Chiar m-am gândit, tot atunci, că, poate, într-adevăr sunt un norocos; doar știu că nu-i întâlnești de prima dată pe oamenii de care te atașezi imediat, iar pe dumneavoastră v-am întâlnit de îndată ce am coborât din tren. Știu prea bine că e penibil să-ți dezvăluiești sentimentele față de oricine, dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
iarna în Château des Fleurs din Paris, unde, la timpul lor, au lăsat sume imense de bani. Putem spune cu certitudine că măcar o treime din dijma luată de la iobagi a acaparat-o proprietarul parizianului Château des Fleurs (ăsta om norocos!). Oricum ar fi, nepăsătorul P. l-a crescut princiar pe cuconașul luat de suflet, i-a angajat guvernanți și guvernante (neîndoielnic, foarte drăguțe), pe care, fiindcă veni vorba, le aducea chiar el de la Paris. Însă ultimul vlăstar al neamului boieresc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
el, când de fapt sunt total străini și se văd pentru prima dată. Poate că receptivitatea înflăcărată a prințului fusese influențată mai mult de rafinamentul acestei politeți. Poate că era dinainte prea dispus și chiar captivat de ideea unei impresii norocoase. În realitate însă, toți acești oameni (deși, desigur, erau „prieteni ai casei“ și între ei) nu erau nici pe departe nici mari prieteni ai casei, nici cine știe ce prieteni între dânșii, cum îi luase prințul, de îndată ce le fusese prezentat și i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
„Malin și Alină. Ai doi copii cu numele mângâierii și al florii. Ce minunată e vestea ce-ți vine prin mijlocirea poeziei! Să-ți trăiască și să fie norocoși”. C.D. Zeletin Explicația autorului: Alexandru Malin Tăcu, Alexandru Tăcu Zeletin, ca și C. D. Zeletin și Neculai Ciochina provin din aceeași localitate, cu anumite relații de rudenie ÎN LOC DE PREFAȚĂ: 22 DECEMBRIE În decembrie 1986, eram elev În ultimul an de
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
literatură, ci un simplu cititor - În cazul de față plin de dragoste. Am aflat că ai doi copii cu numele mângâierii și al florii: ce minunată e vestea ce-ți vine prin mijlocirea poeziei! Să-ți trăiască și să fie norocoși! Sper că scrisoarea asta să fie un Început. Dada Dintre cele 17-18 poezii comentate mai sus de Dada, doar 3 le vom regăsi În volumul care avea să apară de abia În 1992: „Inscripție pe un ceas pervers”, „Braconierii” și
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
unde sunt aranjate scaunele cu spătar, dar nu se cuvine să deranjeze lectura începută. Vor aștepta până se termină. Se uită prin sală să vadă cine a venit. Agită ușor mâna către Aemilius Lepidus. Strănepotul lui Augustus, feciorul Marcellei. Om norocos. Soarta nu i-a hărăzit să cunoască pericolele legate de căsătoria cu o prințesă. Fratele mai mare a fost însă ghinionist. S-a însurat cu Iulia Minor și ispășesc acum amândoi nu se știe ce păcate în exil. Se aștepta
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
vechilor celți, fapt deja amplu dovedit. Pe o anumită cale, Thithemius Învață aceleași sisteme criptografice utilizate de Templieri”. „Impresionant”, zise Belbo. „Iar transcrierea mesajului secret ce spune?” „Calm, domnilor. Thithemius prezintă patruzeci de criptosisteme majore și zece minore. Am fost norocos, sau poate că Templierii din Provins nu și-au stors prea mult creierii, fiind siguri că nimeni n-ar fi ghicit cheia lor. Am Încercat imediat cu primul dintre cele patruzeci de criptosisteme majore și am pornit de la ipoteza că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
pentru un agent secret astăzi, dar În vremurile acelea era considerată o vrăjitorie. Firește că pentru a descifra se urmează calea inversă și se Înlocuiește fiece literă a textului cifrat cu litera ce urmează. Am Încercat și, desigur, am fost norocos să reușesc de la prima tentativă, căci iată soluția”. Transcrise: „Les XXXVI inuisibles separez en six bandes, cei treizeci și șase de invizibili Împărțiți În șase grupuri”. „Și ce Înseamnă?” „La prima vedere, nimic. E vorba de un fel de titulatură
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
Hol-q Qaa Nothoa Zimz, Od Commah Ta Nopbloh Zien... (Israel Regardie, The Original Account of the Teachings, Rites and Ceremonies of the Hermetic Order of the Golden Dawn, Ritual for Invisibility, St. Paul, Llewellyn Publications, 1986, p. 423) Am fost norocoși, căci am avut parte de un prim colocviu de cea mai Înaltă calitate, cel puțin În ceea ce privea inițierea noastră. Cu ocazia aceea trioul era complet, eu, Belbo și Diotallevi, și puțin a lipsit ca la intrarea oaspetelui să nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
Nu te chinuie faptul că n-o să știm asta niciodată? Mă Întreb unde locuia și cum arăta. Nu știa că pipa lui o să fie găsită aici de unii ca noi În 1947, nu crezi? — Poate că a fost suficient de norocos să nu-și poată imagina anul 1947. — Poate cineva o să găsească pipa ta, peste trei sute de ani. — Nici o șansă! zise Fraser. Pun rămășag pe o mie de lire, pînă la ultimul bănuț, că mica mea pipă și tot restul or
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]