3,145 matches
-
au asemenea degete. Sunt prea mari și puternice. Dacă ai un asemenea deget, atunci te sprijini doar în el. în mijlocul cititului el s-a sculat brusc, ațintindu-și privirea în tavan, ca și cum ar fi căutat niște semne acolo, pe scândurile vopsite în alb. S-a scuzat că niciodată nu reușea să apară când inginerul silvic era acasă. Poate ar trebui să fie suficient de curajos și de energic ca să vină când Mercedesul mare și negru e în fața casei, prin urmare inginerul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1873_a_3198]
-
Dar știința merge înainte. Da, succesele științei în domeniul medical sunt copleșitoare. Prin urmare, acum știm cum se numește boala. E incurabilă. Prin urmare, în prima mea zi de școală, în august 1946, stăteam la Norsjövallen, în sala de clasă vopsită în verde, împreună cu micul meu defect, care încă nu avea nume. Și atunci ne-am pornit să silabisim. învățătoarea a desenat cu creta pe tabla neagră o literă. Eu mi-am fixat privirea pe un nod din lemnul lăcuit al
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1873_a_3198]
-
pe alții cu pumnii. Când bătea vântul, pe Râu, sub noi, se stârneau rotocoale albe. E foarte greu să descriu acel sentiment de solidaritate care poate cuprinde oamenii într-o seară de miez de vară. Eu ședeam pe o bancă vopsită în negru, un pic deasupra camarazilor mei. Sau, mai bine spus, deasupra noastră. Directoarea stătea în picioare în fața mea, îmi citea scrisoarea mamei, iar mici rafale de vânt făceau ca hârtia subțire, de culoarea teracotei, să fluture, împodobită cu monograma
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1873_a_3198]
-
existența asigurată. Avea un costum negru de piele, părul îi era lucios, pieptănat peste cap, și când m-a salutat, m-a prins de amândouă mâinile. Pe biroul lui se afla o begonie artificială, pe care o sculptase și o vopsise unul din lucrătorii în lemn din ținut. Mai trăiește și astăzi, dar un alt bancher i-a moștenit afacerea și costumul. El a orbit. Acum câtva timp l-am întâlnit în localitate. Nu e nimic, mi-a spus el. De
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1873_a_3198]
-
Pot să nu-i spun numai dacă e și ea de acord. În cele din urmă, pare să mă fi observat. Suspină cu un aer dramatic în timp ce mă privește și spune: ― Jemima, te-ar deranja dacă ți-aș tunde și vopsi părul după instrucțiunile Geraldinei, dar fără să-ți spun ce am de gând să fac? Doamne, zice el, și scutură din cap. N-am mai făcut asta niciodată. Ei, ce naiba. Încuviințez din cap: ― Bine, Jeff. Mă crezi sau nu, dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
Chaquie era așa de disperată să scape de atențiile lui Dermot și de flautul lui. Omul era detestabil. Iar grija absolut evidentă pentru aspectul lui exterior îl făcea și mai detestabil. își tot atingea părul, care, nu numai că era vopsit până la rădăcină, uscat cu föhnul și tapat, dar în final devenise rigid din cauza cantității uriașe de fixativ cu care fusese tratat. Părul lui Dermot avea atât de mult volum încât arăta aproape ca un stup de albine. L-am privit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
ani, aparatele digitale pentru amatori le-au înlocuit tot mai mult pe cele cu peliculă. Camera obscură trebuie să fie perfect etanșă și să lase să pătrundă lumina doar prin obiectiv. Pentru a evita reflexiile parazite de pe pereții laterali, este vopsită cu o vopsea antireflex de culoare neagră (figura 2.4). Dintre alte calități necesare menționăm: - cadrul de expunere trebuie să asigure planeitatea filmului; - planul peliculei fotosensibile trebuie să fie perpendicular pe axul obiectivului, iar dacă avem o cameră obscură descentrabilă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2019_a_3344]
-
folosință și sticle goale. Cred că la prima vedere, pare ceva în regulă să se facă așa ceva, ca să ne simțim și noi cumva mai aproape de Europa, dar în realitate se pregătește terenul pentru niște impostori, și anume niște firme private vopsite în portocaliu, care vor să ne vândă, la prețuri mai ceva ca de Rolls-Royce-uri, niște mașini de colectat ambalaje montate pe stradă. Aceste mașini, ca și alte produse tot atât de hilare, ar trebui să fie cumpărate în scurt timp și puse
Amintiri din sufragerie by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83874_a_85199]
-
clădire veche cu două etaje în stil neoclasic. Avea fațada proaspăt zugrăvită și ornamente în jurul ferestrelor. Lângă ușa de intrare, un panou rezemat de zid, informa pe oricine trecea pe acolo că în spatele clădirii se află terasa hotelului. O săgeată vopsită în verde era îndreptată spre o boltă generoasă străjuită de o poartă masivă din lemn dată acum de perete. Cristi se îndreptă într-acolo și pătrunse înăuntru. O pergolă năpădită de iederă acoperea întreaga grădină de vară, filtrând aproape complet
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
îngădui lucrătorilor să ia o pauză de odihnă. Nu prea lungă, doar cât să bea o sticlă de bere și să fumeze o țigară. Cu o macara, urma apoi să încarce capcana într-o remorcă dar nu înainte de a o vopsi. Boris ținea morțiș ca lucrul să fie terminat în cele mai mici detalii. Voia să plece din Baia de Sus, imediat ce bestia era capturată. Mihailovici își făcuse și el apariția în curte. Până atunci, nu trecuse niciodată pe acolo. Se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
Tatăl meu intuise exact că făceam pe grozavul. De săptămâni bune nu mai reușeam să aștern pe hârtie o idee nouă, chiar și lecturile mele deveniseră sterile și cu impresia de déjà-vu. În sala mică de la Filologie mirosind a proaspăt vopsit, singura cu luminile aprinse de pe tot etajul, am apărut străin ca un teleportat la cercul de creație de după-amiază. Chiar nu era cazul să afle cenacliștii, majoritar fete, că în geanta mea veche care-mi apasă un umăr, mereu dreptul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
o țigară cât stă tramvaiul în stație cu ușile deschise. Am făcut experiența, plecând de la policlinică cu un grup de fete oacheșe. Una, cu fața mică în formă de bec, nu tocmai oacheșă, cu pomeți proeminenți, bărbie ascuțită, buzele subțiri vopsite într-un roșu-corai, față de „femeie a dracului“, cum ar fi spus un fizionomist, tocmai și-aprinsese țigara înainte să se suie și rămăsese în ușa deschisă de la spatele tramvaiului, s-o soarbă cu înghițituri mari ca soldatul în post, pe când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
State spre granița cu Mexicul - cred că ideea îmi venise într-o seară, când am văzut-o ieșind de după tejgheaua ei, încălțată în niște cizme lungi cu ținte, gen cowboy; pe una dintre fetele ei, care se purta cu unghiile vopsite în nuanța aceea oribilă, pentru mine, a solzilor de pește, o trimisesem în Rusia asiatică, într-un sat de pescari pe Enisei, rupt de lume; Anton visează la Spania, cred că nu numai de pe vremea căpșunarilor; numai de la mama nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
cu căciulă brumărie, o ține întoarsă vag spre mine. Fetei cu un aer rece de străină, care probabil va coborî la prima, prea înaltă pentru mine, cu buzele obosite de ruj și mâna încleștată de bara de aluminiu cu unghiile vopsite rubiniu spre mine, lasă să se ghicească sub hainele de iarnă, cojoc lung, cizme italienești, o fire mai degrabă abordabilă, în timp ce, complexată probabil de statura ei, își ține un picior flexat, cu genunchiul despicându-i poala cojocului. Două țărănci cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
din față, cu scurtă de piele maron și cizme până peste genunchi. Sprijinită de faianța roșie, parcă adormită și ea de căldură, trage nervos fumuri scurte și dese din țigara care-i tremură între degetele roșii de ger, cu unghiile vopsite în culoarea solz-de-pește. Nu se poartă cu capul acoperit, părul șaten-închis în valuri peste haină, de fapt exact ceea ce m-a atras la ea privind din stradă, nici n-ar suporta vreun acoperământ. De când ea s-a oprit în separeul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
fie persoane multe În fiecare apartament și că o să am multe formulare de completat, În special, pe persoane. Este singurul bloc reabilitat termic din zonă și arată foarte frumos pe dinafară. Mă gândeam În sinea mea: “dacă, pe dinafară este vopsit gardul și Înăuntru, leopardul”? Am făcut mai Întâi recunoașterea cu o zi Înainte. Blocul se Întinde pe două străzi: câteva scări, pe o stradă, restul, pe altă stradă, un bloc În formă de “L”, cu o curte interioară, de el
Pete de culoare by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91516_a_107356]
-
cu parfumul ei puternic și dulceag. Încercam să găsesc ceva la acea femeie care să-mi placă, să pot s-o primesc în suflet dar în acele momente mintea mea o percepea ca pe o caricatură. Avea părul despletit și vopsit blond iar chipul ei îmi amintea de Miss Pyggy, purcica din Mupets. Oare ea se vedea frumoasă? Nu aveam putere să râd și doar un zâmbet îmi scăpă prin colțul gurii. De ce-ți rânjești fasolea la mine negrule? mă
Anonim pe ringul adolescenţei by Liviu Miron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/252_a_500]
-
mai mult noaptea, iar, când se ia curentul, ne vine să dăm de pereți cu cele două radiatoare mici care mai dezmorțesc aerul. Ca să ne ajute, Fodorii și Kety ne fac cadou câte o sobiță de tuci: una neagră, alta vopsită cu ceva argintiu. Fără să fac mofturi, în toamna lui ’87 îl chem pe meșterul Hansi de la Giarmata, care sparge cu sârg pereții în bibliotecă și dormitor până nimerește două găuri în horn și trage o mândrețe de burlane cotite
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
fac? Ciorapi negri, am ciorapi negri? Că gri n-am mai văzut de-un secol, iar culoarea piciorului... poate a piciorului de lemn, că piciorul meu sigur n-are culoarea aia. Victorie: am și ciorapi negri! Nou-nouți, neremaiați, foști piciorii, vopsiți de mama cu Gallus negru. Și balerinii negri ai mamei, noroc că purtăm amândouă 38, iar ea nu prea se-ndeasă la pantofi fără tocuri. Norocul meu, că și-așa strigă idioții pe stradă după mine „Cinci metri fără cap!“ și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
cititor și un spectator de teatru cum n-am mai întâlnit de atunci, am ajuns rapid la concluzia că acasă, pe frontul de vest, nu mai era nimic de făcut. Și-atunci, în loc să-mi văd de „sala mea“ - căreia îi vopsisem geamurile în albastru, îi instalasem o ușă rulantă de care nu trecea nimeni până nu se schimba de toate hainele și pe care o formolizam și o sterilizam cu ultraviolete de cinci ori pe zi -, am făcut o revistă. Cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
cu toate mirosind a proaspăt și a acasă. Curtea arăta dezolant, cu șopronul cel vechi plin de unelte, șuruburi, piulițe, vase sparte, sfori, cabluri, mături rupte, ziare vechi, cârpe, iar într-o zi mama reușea să adune gunoaiele morman, să vopsească totul, să pună flori și să ne monteze un leagăn - totul fără gălăgie, ca prin farmec. Începusem chiar să bănuiesc că bunica ne repartiza de colo-colo prin casa cea lungă pentru că avea nevoie de cineva care s-o facă frumoasă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
vrut să-și expună trupul căzut în neputință. Pe atunci, păstra un simț al cochetăriei destul de neînțeles pentru mine. Deși nu mergea nicăieri, o chema pe tanti Emilia, o coafeză ieșită la pensie, cu degete contorsionate de reumatism, să o vopsească sau să-i facă permanent cam o dată la două luni. Și moftul cu Băile Felix i se trăgea tot din vanitatea cu care își îngrijea aspectul fizic. Ai mei aveau de fapt o obsesie pentru locul ăsta, taică-meu îmi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
cu argintiu, cu patru perechi de aripi. îți aștepți iubitul cu masa pusă și un pahar de vin din vița sfințită a pietrei-muntelui-vânăt-de-la apus. șase deasupra: la portița grădinii tale suspendate, seara bat trei magi. le deschizi portița verde, recent vopsită cu sevă de baobab-bătrân capricios, ei pășesc în grădina dragostei tale, tu îi poftești la masă. ursul panda roșu se bucură la vederea mesei tale de chihlimbar, masa cristalizată din lacrimile urșilor clanului abenaki, și te gratulează. zeița chuang-mu nu
Cartea dragostei by Bogdan O. Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1319_a_2883]
-
te pregătești pentru ziua cea mare, a sosirii prințului tău mult iubit, îți ungi picioarele fine cu ulei proaspăt de notholirionlila, care îndepărtează oboseala și conservă alura tendonului lui ahile, îți faci pedichiura cu coarne de pui de cărăbuș-hercule, îți vopsești unghiile cu eleganță dulceață de cireșe amare, te așezi pe carapacea de broscuță țestoasă de galapagos și aștepți să te usuci. pentru ca zeița chuang-mu să protejeze cuibul tău apretat trebuie ca prințul tău să fie sedus de picioarele tale. șase
Cartea dragostei by Bogdan O. Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1319_a_2883]
-
devin poeme, poemele fac de gardă, ține garda sus, sprijină te pe piciorul drept, pe care du-l puțin mai în spate, îndoaie-ți puțin genunchii, controlează ți respirația, prinde-ți părul tău lung și negru cu ace de lemn vopsite cu dungi roșii, concentrează-te la picăturile de ploaie care îți biciuiesc obrajii, persistă, e timpul favorabil pentru soții, nefavorabil pentru soți, ajută-l pe soțul tău să treacă din sufletul lui în sufletul tău, pe podețul de lemn mâncat
Cartea dragostei by Bogdan O. Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1319_a_2883]