29,334 matches
-
pentru voi ! O mașinuță, spuse Marinel. Ba o păpușă ! spuse Ana. Tatăl copiilor era plecat de mult timp, la muncă pe meleaguri îndepărtate. Era un om tare bun și își iubea mult copiii. Mereu îi ocrotea și le vorbea frumos. Dorul de copii îl chinuia și pe el, dar n-avea încotro. Trebuia muncească pentru ca ei să aibă pe masă o bucată de pâine. Mama se apropie încet și începu să le citească scrisoarea: Dragă Moș Crăciun, Noi știm că tu
Încercări literare by Rodica Cojocaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1222_a_1927]
-
badi Ghițî, nu avem oali gata arsî di-o căruțî! Poati mai Încolo, di Moși! Apăi, poati am sî merg cu Nihai a lu’ Olaru! Rămâi cu ghini șî zî-i lu’ Victor cî am trecut pi la el, cî dor sântem veri, păi nu-i așa? Da, badi, mergi sănătos și neta!, spunea Maria bucuroasă că văru’ Ghițî nu a insistat mai mult, „Doamni ferești, să mai discoperi chiupul cel mare, cî ari o limbî ră șî spurcatî!” Victor Olaru
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
a fost cuprinsă de un tremur și Începu să plângă din ce În ce mai Încet până când Victor fu trezit, fie de urletul lui Vizanti, fie de bocetul nevestei sale. Ce ai, fa? Te-ai prostit, nu ai mai auzit câine căruia Îi este dor de muierea lui sau nu știi că așa se bucură cucuvelele când pun de un plod, doi, trei?! Tu râz, omuli, da’ știi când o murit Baba Ana, acu doi ani, cum mai cânta’ cucuveaua pi șura ii și cum
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
fusese „uitat” În celălalt pat, ca și celelalte. Au stat așa un timp nefiresc de lung, apoi o anumită chemare a făcut ca Tuți să Întindă mâna peste băiat și cu acea cunoscută prefăcătorie duioasă i-a șoptit: Benone, ce dor mi-a fost de tine! Trucul nu a ținut, Rică Olaru i-a șoptit tandru cine este și că el este un băiat cuminte. Fata și-a despletit cele două codițe și i-a trecut pletele scurte peste fața de
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
tatăl meu? Regret dar nu pot spune nimic, dar nimic! Este foarte secret și dacă-ți iubești tatăl și știu că-l iubești foarte mult, secretul trebuie să rămână secret! Să știi că a mai slăbit și Îi este foarte dor de toată familia și de colegii săi! Nu pot să merg pe urmele mata și să-l văd? În niciun caz, s-ar nărui toate speranțele noastre și ne-ai vârî În gura lupului! Și eu ce trebuie să fac
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
mai mare și nu Înțelegea de ce se simțea amenințat. Ada se Îndreptă spre ușă și cu un aer cât se poate de calm o deschise și, marșând, spuse: Ce bine-mi pare că ai venit chiar acum, Îmi era tare dor! Eram În camera alăturată și aranjam În ordine alfabetică volumele din literatura română, hai să-ți arăt! O voce bărbătească, vag cunoscută lui, răspunse precipitat: Nu pot, am doar două trei minute până claxonează șoferul, sunt chemat la secretarul comitetului
Învierea pământeană by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1269_a_1901]
-
atâta timp cât și-a propus, adică până când s-a plictisit să-și Împartă timpul prețios cu altcineva Înafara familiei și a cărților. Suferința a fost de foarte scurtă durată, iar experiența trupească nu a făcut decât să sporească și mai mult dorul de despărțire. Era o problemă În plus. Începuse de altfel să scrie primele poeme, În care-și epuiza deseori frustrările, obsesiile și mai cu seamă dorințele carnale. Într-un cuvânt, acest adolescent lucid, părea că se supraveghează singur de undeva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
aveam numai pe ea. Eram aerul ei, mândria ei, seninul ei. Despre tata nu vorbeam, iar pe mama am visat-o o singură dată, legănând un prunc, Înfășat În scutece aurii, cu fețișoara roz. Mama Îi spunea pruncului că o dor rău rinichii, că țara noastră va intra În curând ca membră cu drepturi depline În Uniunea Europeană, iar la urmă i-a vorbit de Teoria Undelor Magnetice, telefonia mobilă care distruge creierul, despre lovitura de stat din Zambia și deșeurile care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
câtorva prieteni apropiați ce se Întâmpla cu el, dar nu primise decât ironii, zâmbete și sfaturi inutile În situația dată. Într-una din nopți, când chinurile și suferința Îi răscoleau lui Ben mintea și trupul, i s-a făcut un dor cumplit de trupul ei fragil. Se hotărâse să-i spună cât de mult o iubește, să-i mângâie părul, să-i șteargă lacrimile și poate cine știe să o ducă departe de locul ăsta otrăvit. Un polițist Își făcea absent
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
ai cerut să rămân toată viața cu tine, să ascultăm Ravel, să aruncăm pietricele rotunde În lacul Cișmigiu, să privim chipurile oamenilor ghicind caracterul lor, să nu poluăm planeta cu gunoaie și să urcăm pe munți atunci când ni se face dor și sete de aerul lor. Recunosc, nu-mi ceri prea mult, dar ne putem trezi mâine-poimâine la marginea societății, cerșind. Trebuie mult mai mult ca să fim un cuplu respectat și apreciat, chiar dacă societatea nu ne cere acest lucru.,, Draga mea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
vreo șină de cale ferată. Mă gândeam că va fi un om mai puțin care să-L amintească În gândurile lui. Recitirea Psalmilor m-a bucurat peste măsură. O Întâmplare care m-a răscolit. Acum mă Înțelegi de ce Îmi e dor de Kawabata? Era un suflet căruia la un moment dat nu i s-a mai oferit decât șansa mâinii Întinse și nu a avut de ales. Mă simțeam Într-un fel superior lui. Eu alesesem. El nu. Aveam un ascendent
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
lucrurile Începute bine și terminate prost.Ți s-au părut Înșelătoare, energii negative, pierdere de timp. Te-ai refugiat Într-o bizară economie de cuvinte, tocmai tu, care iubeai cuvintele, și erai obsedat de ele. Antoniu, chiar nu Îți este dor de cărți și de misterioasele lor capcane? Vocea nu mai Întreabă. Antoniu Își pipăie buzunarul de la haină În care a strecurat banii, decis să-și Încheie ziua de cerșit. Vânzătoarea de ziare Îl strigă, vrea probabil să-i dea gratis
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
a lui Dumnezeu, amestec de soare și stele , mirosind a scorțișoară și a parfum amărui de mușețel. Dar și ea a dispărut Într-o bună dimineață, ca și când nu ar fi existat decât În imaginația mea. Mi s-a făcut este dor să scriu. La Uniunea Europeană mă gândesc foarte rar aproape că nu-mi mai pasă de ea. Am visat-o Într-o noapte În chip de matroană de bordel, cu buzele vopsite Într-un roșu elecrizant, așteptând clienții cu un surâs
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
pe care trebuia s-o eliberez., deși casa avea multe Încăperi. Îi plăcea cel mai mult asta, pentru că avea lumină de sud care lui Îi convenea cel mai bine. ,Plein air-ul,, nu-l prea atrăgea, deși câteodată i se făcea dor și de ieșitul În natură, dincolo de deal, unde era o pădurice de fagi. Pe scurt, pictorul a venit mai devreme cu o săptămână, exact săptămâna pe care vroiam să o tai din orarul șederii mele. Se anunța o toamnă lungă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
cotidian. L-a citit pe nerăsuflate și, a dat peste această adresă, Într-o reclamă de carte. Acum, merge glonț spre locul În care și-a pus mari speranțe. Ar vrea după asta, să dea o târcoală ghetoului. Îi e dor de el, și nu-i mai e frică de criminalul-violator.. Cine știe? Poate a fost din nou Închis și ,,casa,, e goală. Traversează acum, bulevardul Mareșal Averescu, și merge În lungul lui, până ajunge la un bloc cu zece etaje
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
lua totul. Iar după o perioadă - eu o numesc „timpul limită”, sau „pragul” - îți dai seama că ai, undeva în adâncul sufletului, un gol care doare, care se cere umplut, și căruia începi să-i pui un nume pur românesc: dor. Și iată așa, cum vezi din attache, drumul meu spre Canada începuse în zilele revoluției, chiar fără să fi știut această. Am scris deja prea mult, o să continui data viitoare, Vick Dragă Victor, Impresionantă povestea ta. În Constantă a fost
Taraba cu vise by Sava Nick () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91662_a_92378]
-
internet, e gratis. Am plătit o groaza pe telefon. Exagerează. Vorbim câteva minute în fiecare seară, după șapte. E mai ieftin... Nu mă lasă să o sun. - Tot nu ai ce-mi spune. - Decât că te iubesc și mi-e dor de tine. - Asta poți să-mi scrii pe email. Mda. Mi-e dor să vorbesc cu oamenii - chiar ascunși sub identități false. Sunt atat de singur, încât îmi vine să mă dau cu capul de pereți! <victor50>: hi, maya <maya
Taraba cu vise by Sava Nick () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91662_a_92378]
-
în fiecare seară, după șapte. E mai ieftin... Nu mă lasă să o sun. - Tot nu ai ce-mi spune. - Decât că te iubesc și mi-e dor de tine. - Asta poți să-mi scrii pe email. Mda. Mi-e dor să vorbesc cu oamenii - chiar ascunși sub identități false. Sunt atat de singur, încât îmi vine să mă dau cu capul de pereți! <victor50>: hi, maya <maya>: vick! Doamne, de cînd te aștept! <victor50>: aș zice că ți-e dor
Taraba cu vise by Sava Nick () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91662_a_92378]
-
dor să vorbesc cu oamenii - chiar ascunși sub identități false. Sunt atat de singur, încât îmi vine să mă dau cu capul de pereți! <victor50>: hi, maya <maya>: vick! Doamne, de cînd te aștept! <victor50>: aș zice că ți-e dor de mine <maya>: să știi. Nu am cu cine vorbi <victor50>: sunt mai bine de 700 în room <maya>: mda... puști care așteaptă închiderea e- cafenelelor <victor50>: dar tu? <maya>: plec în curînd la lucru. Am intrat pînă îmi beau
Taraba cu vise by Sava Nick () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91662_a_92378]
-
sila>: în Europa se călătorește mult mai mult <victor40>: românii călătoresc mult mai mult <victor40>: dacă asta e motivul că pleacă de-acasă, mai bine stau acolo... <sila>: ai rude în țară? <victor40>: o soră. Și nepoate <sila>: ți-e dor de ei? <victor40>: desigur. Dar mi-e dor mai ales de țară <sila>: cum așa? <victor40>: greu de spus. Nu de ceva anume <victor40>: nu de oameni, nici de peisaj. Nici de ceva anume <victor40>: ci de totul. Șuetele la
Taraba cu vise by Sava Nick () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91662_a_92378]
-
victor40>: românii călătoresc mult mai mult <victor40>: dacă asta e motivul că pleacă de-acasă, mai bine stau acolo... <sila>: ai rude în țară? <victor40>: o soră. Și nepoate <sila>: ți-e dor de ei? <victor40>: desigur. Dar mi-e dor mai ales de țară <sila>: cum așa? <victor40>: greu de spus. Nu de ceva anume <victor40>: nu de oameni, nici de peisaj. Nici de ceva anume <victor40>: ci de totul. Șuetele la o bere, apusul de soare la obeliscul din
Taraba cu vise by Sava Nick () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91662_a_92378]
-
ce vrea. Mai bine mă duc să mă culc... - Cum de nu ești pe mirc? - Sunt obosit! - Aha, de aia... - Nu, Țușca, sunt obosit. Am obosit! - Te-ai săturat de mine, așa-i? Bine că recunoști! - Nu, Țușca. Mi-e dor de zilele când nu aveam nimic și mâncăm “friptură de cartofi” cu usturoi... Când ne plimbăm de mână prin zăpezile Edmontonului. Când mă întorceam obosit și înghețat acasă, și te găseam bună și caldă... - Nu din cauza mea nu mai sunt
Taraba cu vise by Sava Nick () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91662_a_92378]
-
plecarea ei,o noua surpriză. Motorul porni la prima cheie. Mașina funcționa perfect. (Și automobilele simt repulsia stăpânului?). Sub impresia acestui fenomen inexplicabil au pornit voioși în călatoria de afaceri. „Senin amurg,coboara-ți lin tăcerea Pe inima-mi de doruri chinuită... Și-n mareția ta nemărginită, Imi farmecă și-nvăluie-mi durerea”. (Mihai Codreanu) Excursia Luna februarie.Timpul excursiilor montane. In autocar muzica populară basarabeană e la modă.Interpreții ad-hoc se produc la microfon.Traseul e pitoresc. La Durău apar primele surprize
BANCHETUL CUGETĂRILOR by Eugen - Nicuşor Marcu [Corola-publishinghouse/Imaginative/1594_a_2966]
-
călare pe nor nebuna Trec vremurile pierdute în van pe cărări clipă cu clipă am sufletul plin de-ntrebări Tăcute umbre cutreieră timp prin jalea și jarul nestins vrând să culeagă uitarea Spre veșnicie curge izvorul de viață tremură zarea dorul de ceruri se-agață
Pierdute zile by Elena Marin Alexe () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83300_a_84625]
-
epigramă... Super!. De-a lui...Păstorel! EPIGRAMA Într-un arc ce-l încordezi, Prinzi cusurul, fără...teamă, Și-n săgeata ce-o lansezi, Pui...acid! Și-i...EPIGRAMĂ! VIAȚA CA O...PRĂJITURĂ Fac din viață-o... prăjitură; Pun iubire, vise, dor, Fraze pun spre-a nu fi...dură, Presărate cu...umor! PASTILUȚE CU UMOR Ofer --cum bogat nu îs- Pastiluțe! Tuturor! Poate măcar zece...mor Prăpădindu-se! De... râs! TRUFANDALE... Mănânc prima mea căpșună! Trece-alene, o...zeiță, Tânără, cu ochi de
Calul cu potcoave roz Epigrame-Fabule-Panseuri by Val Andreescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/468_a_877]