29,334 matches
-
Viața e prea scurtă ca să fie trăită lent, adaugă el: încă unul din clișeele lui plictisitoare. Deci te întorci lunea viitoare. Da, Jemima? ― Ei bine, de-aia am sunat. ― Și eu care credeam că m-ai sunat pentru că ți-era dor de mine, spune el cu un suspin. Atunci dă-i drumul, dragă. Urmează vești proaste, am știut asta din clipa în care mi s-a spus că ești la telefon. ― Chestia e că vreau să mai stau un pic. ― Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
mult ca acasă. Am o casă, un iubit, și acum încep în sfârșit să-mi fac prieteni. Poate că Lauren e singura prietenă pe care o am aici, dar e un început și începe să compenseze lipsa Geraldinei. Le duc dorul până și Sophiei și Lisei - deși pot să fie niște scârbe, până la urmă sunt mai apropiată de ele decât de oricine altcineva. Vreau să zic că doar locuiesc cu ele, sunt practic familia mea. Dar Lauren ar putea ajunge să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
mă aștept să-i aud cheia în broască. Numai că nu se întâmplă așa. Iar eu continui să navighez pe canale. Deodată, ajung să privesc un program de călătorii, destinația prezentată azi fiind Londra: mă trece un val imens de dor de casă când camera prinde Big Ben-ul, Tamisa, Houses of Parliament. Ben lucrează acolo, în apropiere de Tamisa, de malul sudic. Mă întreb oare ce face Ben acum? Și acesta este ultimul meu gând înainte să adorm. Capitolul douăzeci și cinci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
că a făcut asta, e atât de jenant, spune Ben. Acum știi totul despre mine. ― Îți cunosc trecutul, râd eu. ― Știu, suspină el. M-ai și avertizat. ― Eu am întotdeauna dreptate. ― Da, râde el. Întotdeauna. Doamne, Jemima. Mi-a fost dor de tine. Îmi pot da seama cât de sincer e, din vocea lui. Îmi dau acum seama și cât de tare mi-a fost și mie dor de el, și asta nu numai pentru că-l iubesc. Mi-a lipsit chestia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
trist, prea tare ca vechea Jemima Jones, așa că gândesc logic și vin cu scuza perfectă: ― Fac o rubrică pentru Kilburn Herald, și știi și tu cum e redactorul-șef, trebuie să rămân aici, altfel îmi pierd slujba. ― O să-mi fie dor de tine, îmi șoptește el într-un final, trăgându-mă aproape de el și sărutându-mă pe frunte. ― Ne putem scrie, spun eu în disperare. Sau putem vorbi la telefon. ― Cu siguranță, dă el din cap. Îmi scrii, te rog, adresa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
văd că seamănă arată suspect de mult cu un bilet de avion. Dar de ce mi-a trimis Geraldine un bilet de avion? Apoi observ că e ceva scris pe înveliș, și recunosc scrisul care-mi spune: „Vino acasă. Mi-e dor de tine. Ben.“ Și știu de ce s-au întâlnit Ben și cu Geraldine, și știu că asta a fost probabil ideea Geraldinei pentru că este atât de tipic pentru ea, dar nici că-mi pasă. Lui Ben îi e dor de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
e dor de tine. Ben.“ Și știu de ce s-au întâlnit Ben și cu Geraldine, și știu că asta a fost probabil ideea Geraldinei pentru că este atât de tipic pentru ea, dar nici că-mi pasă. Lui Ben îi e dor de mine și vrea să vin acasă. Mă uit încet la bilet, de aprope, și răsuflu ușurată când citesc că este un bilet dus de la LAX la Heathrow pentru poimâine. Poimâine! Merg acasă! ― Vezi? spune Lauren, aruncându-și brațele în jurul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
cremă hidratantă și am adormit buștean, după care am fost trezită de stewardesa care mi-a pus în față un platou pentru micul dejun. Îmi dau seama acum că nu-mi lipsesc prea multe din Los Angeles, deși îi duc dorul lui Lauren. M-a condus până la aeroport, și ne-am îmbrățișat minute-n șir. Ea plângea și mă tot întreba ce-o să se facă fără mine. Am simțit că-mi vine și mie să plâng, dar entuziasmul venirii acasă a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2027_a_3352]
-
sî mergim acasî, cî om plângi acolo împreunî cu mama Zănovia. Știu eu cî de-amu’ nu i sî mai usucî lăcrimili... Calul, ca și cum ar fi priceput spusele bătrânului, a gungurit a nechezat. ― Da, da. A sî ni fie tari dor di ei, da’ mari-i Dumnezău șî i-a aduci acasî răpidi șî sănătoș’. Hai sî pornim la drum, cî sî troienești calea. Uiti cî o șî început sî batî vântu’... Odată cu aceste cuvinte, bătrânul a scuturat omătul adunat pe
Caietul crâsmarului by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/482_a_731]
-
brațele lotrului? Nuuu. L-a fiert la foc mic, ca pe sarmale. Din toamna ce trecuse și până în vara următoare nu i-a dat nici o speranță lotrului. Cât despre hangiu... Acesta era bucuros că îi intrau galbenii în pungă. De dorurile nevestei nu-și dădea seama, fiindcă șperla de lângă el știa să-l îmbrobodească... ― Și crezi că hangița nu voia de adevăratelea să se lase pradă lotrului? - a întrebat țârcovnicul. ― Da’ dumneata nu știi ce spun franțujii? - a întrebat profesorul. ― Ce
Caietul crâsmarului by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/482_a_731]
-
în han tocmai când hangița se depărta de masa lotrului. ― Bună seara și poftă bună. Ai fost servit după voia și pofta inimii sau mai dorești ceva? - l-a întrebat hangiul. ― Dacă ar fi după pofta inimii mele... ― Da’ ce doruri te frământă? ― Câte nu-l ard pe om, mai ales la tinerețe?! ― D-apoi cine te oprește să ți le împlinești, omule? Tânăr ești, de libertate nu te poți plânge. Lumea îi largă... ― Îi mai bine să nu vorbim de
Caietul crâsmarului by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/482_a_731]
-
ea să întrebe, dar și-a stins vorbele cu o umbră de tristețe în ochi. ― Acum... du-te, dar fii atentă să nu-ți vadă ulciorul. Nu-mi duce grija, că mă întorc eu. Până atunci, am să-ți duc dorul. ― Să ai... Să fii cu băgare de seamă, bădie... „Fiindcă știu eu că faci numai lucruri cu primejdie” - ar fi vrut să-i spună, dar s-a oprit și, cu un oftat nereținut, s-a depărtat. Din ușă, i-a
Caietul crâsmarului by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/482_a_731]
-
ai clipi... Ușa bucătăriei s-a deschis încet și hangița, îmbrăcată de ducă, a ieșit cu grijă, să nu facă zgomot... Au ajuns repede la bordei. Lotrul a întețit focul. Apoi, la lumina și căldura lui, s-au iubit cu dor și nesaț... Când cocoșii cântau a doua oară, Irinuța „dormea deja dusă”... în patul ei din bucătărie... Dimineață, hangiul s-a trezit mai târziu ca de obicei. Din nou au început să-i umble prin cap întrebări la care nu
Caietul crâsmarului by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/482_a_731]
-
hanului... Hangița a ieșit în prag. ― Bine ai venit. Intră, să nu te vadă slugile - l-a întâmpinat ea. Cu mers de lup, lotrul a pășit în curte. Când s-a văzut în casă, a sărutat-o cu tot focul dorului. ― Ce ai de mâncare, frumoasa mea? ― Ți-am pregătit o friptură de ți se topește în gură și niște Tămâioasă adusă zilele trecute. ― Unde spunea feciorul că ți-a plecat bărbatul? ― La Huși, să aducă Busuioacă de Bohotin. ― Atunci, în
Caietul crâsmarului by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/482_a_731]
-
facă loc între ei. Au devenit un singur trup... În sfârșit, când și-au revenit din focul dragostei, lotrul a umplut două ulcele cu Tămâioasa luată de la han... Înainte, însă, de a bea și-a adus aminte că în focul dorului de a o avea pe hangiță a uitat să-și pună la îndemână pistoalele, cum făcea de obicei. Le-a scos din chimir, a cercetat încărcătura și le-a așezat la îndemână... După ce au băut pe îndelete, hangița s-a
Caietul crâsmarului by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/482_a_731]
-
știu... Spune, ce ai cu nevasta mea? Hohotul de râs al lotrului l-a tulburat pe hangiu... ― Ce poate să aibă un bărbat tânăr și liber cu o femeie ca a ta? Tânără, frumoasă, și lăsată s-o apuce toate dorurile din lume... Priceput-ai sau... trebuie să-ți dau mură în gură? Tăcerea hangiului a fost marcată doar de un scrâșnet... ― Așa că, dacă dorești să mai ai un gologan în pungă și dacă nu vrei ca hanul să ia foc
Caietul crâsmarului by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/482_a_731]
-
-o la bucătărie... Șerpoaica, însă, a mai zăbovit în fața lotrului preț de o clipită, timp în care i-a spus din priviri: „Mi-i dor de tine... Te iubesc!...” Focul din ochii lotrului i-a răspuns: „Și eu mor de dorul tău!...” Când hangița s-a întors să plece, lotrul a ridicat ulcica cu vin și i-a urat hangiului: „Să ai noroc și zile pline de câștig”. Răspunsul acestuia a fost un mormăit neînțeles... A dus apoi ulcica cu vin
Caietul crâsmarului by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/482_a_731]
-
se rărească, până ce, în cele din urmă, s-a oprit de tot. Abia atunci s-a văzut cum unii purtau pe obraz picături de apă ce se rostogoleau domol despicându-se în firele de păr ale bărbilor nerase. Erau... lacrimile dorului greu de stăpânit. Când au terminat de mâncat, căpitanul a ordonat: ― Pregătiți-vă de drum. Într-un sfert de ceas, plecăm... Mergeau de câteva ceasuri bune. Mers fără spor. Stratul de zăpadă așezat pe pământul dezghețat era mic și călcau
Caietul crâsmarului by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/482_a_731]
-
gândit cu o satisfacție sălbatică: „Acum aș putea fi la muncă. Nu sunt și mă bucur“. Am închis ochii, dar gândurile mă purtau, împotriva voinței mele, către Luke. Durerea inițială provocată de respingerea lui se retrăsese pe nesimțite, făcând loc dorului. Luke și cu mine trăisem practic împreună, iar absența lui mă durea. N-ar fi trebuit să încep să mă gândesc la el și la ceea ce spusese fiindcă asta mă făcea să mă simt ușor isterică. Eram cuprinsă de dorința
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
cititul revistelor, la băile în jacuzzi, la exercițiile fizice, la solare, la abdomene plate, la coapse suple, la pielea curată și strălucitoare! Gândește-te la celebritățile cu care te vei bate pe umăr. Gândește-te la cât îți va duce dorul Luke și la cât va suferi când te va vedea întorcându-te triumfătoare la New York. Doctorul Billings a continuat cu descrierea condițiilor impuse pentru șederea mea acolo. —Ai voie să primești vizite duminica după-amiaza, dar nu și în primul weekend
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
Christy 1. Acum că știam despre ce era vorba, nu aș mai fi avut nici o obiecție să cad în genunchi ca să-l primesc... dar destul cu tâmpeniile astea! Simțindu-mă dintr-odată singură, mi-am dat seama că-mi era dor de Brigit și de Luke, că-mi era dor să am alături pe cineva cu care să vorbesc prostii. M-am chinuit să alung gândul la Luke și să mă întorc la Christy și la corpul lui. N-ar fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
nu aș mai fi avut nici o obiecție să cad în genunchi ca să-l primesc... dar destul cu tâmpeniile astea! Simțindu-mă dintr-odată singură, mi-am dat seama că-mi era dor de Brigit și de Luke, că-mi era dor să am alături pe cineva cu care să vorbesc prostii. M-am chinuit să alung gândul la Luke și să mă întorc la Christy și la corpul lui. N-ar fi grozav, m-am gândit eu, cu mintea plutind aiurea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
fost întâmpinată de parc-aș fi lipsit nu știu câți ani. Aproape toată lumea a sărit de la masă - cu toate că Eamonn și Angela nu s-au ridicat - și-a început să strige chestii de genul „A venit îNAPOI“ și „Bravo, Rachel, ne-a fost dor de tine“. în onoarea gurii mele mutilate, Clarence m-a absolvit de îndatoririle care țineau de spălatul oalelor. Ceea ce m-a făcut să mă simt la fel de bine ca în ziua în care am fost trimiși acasă fiindcă se spărseseră țevile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
pe nenorocitul ăla cu care sunt măritată și coșul cu rufe murdare a fost răsturnat în public. M-au amenințat cu o dispoziție judecătorească, iar acum trebuie să stau până la sfârșit. —Ei..., am zis eu cu stângăcie. O să-mi fie dor de tine, am adăugat, dându-mi seama că aia era realitatea. —Și mie o să-mi fie dor de tine, a urlat Chaquie. 52tc "52" în dimineața următoare, am avut parte de obișnuita fugăreală de-a lungul coridorului către Sala Abbot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
M-au amenințat cu o dispoziție judecătorească, iar acum trebuie să stau până la sfârșit. —Ei..., am zis eu cu stângăcie. O să-mi fie dor de tine, am adăugat, dându-mi seama că aia era realitatea. —Și mie o să-mi fie dor de tine, a urlat Chaquie. 52tc "52" în dimineața următoare, am avut parte de obișnuita fugăreală de-a lungul coridorului către Sala Abbot. Am dat buzna pe ușă, râzând și îmbrâncindu-ne în goana către cele mai bune locuri. Spre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]