29,334 matches
-
-l văd într-o stare așa de mizerabilă. De obicei arăta așa de plin de viață. Erau multe lucruri pe care îmi doream cu disperare să le aflu. Ai o prietenă nouă? E la fel de drăguță ca mine? Ți-a fost dor de mine? Dar eram mult prea șocată ca să fiu în stare să deschid gura. M-am întors către Brigit. Arăta ca atunci când nu era deloc machiată. Cu toate că acum era de-a dreptul tencuită. Asta era ciudat! Totul era ciudat! Ultima
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
ciudat! Ultima dată când o văzusem sau avusesem vești de la ea a fost în apartamentul nostru din New York, în timp ce plecam spre aeroport împreună cu Margaret și cu Paul. Aș fi îmbrățișat-o, dar ea stătuse ca o momâie. — O să-mi fie dor de tine, i-am spus atunci. —Mie n-o să-mi fie deloc dor de tine, mi-a replicat ea. în loc să mă supăr, mi-am șters din minte întregul incident. Abia acum îmi amintisem. Curva, m-am gândit. A venit Josephine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
în apartamentul nostru din New York, în timp ce plecam spre aeroport împreună cu Margaret și cu Paul. Aș fi îmbrățișat-o, dar ea stătuse ca o momâie. — O să-mi fie dor de tine, i-am spus atunci. —Mie n-o să-mi fie deloc dor de tine, mi-a replicat ea. în loc să mă supăr, mi-am șters din minte întregul incident. Abia acum îmi amintisem. Curva, m-am gândit. A venit Josephine care a zis ceva despre Brigit și Luke. Cum că veniseră de la New York
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
sex sau clasă socială. Mă întrebam dacă așa se simțeau și prizonierii de război sau ostaticii. Dacă aveau aceeași senzație: că fuseseră împreună până-n iad și-napoi și că tocmai această călătorie era aceea care îi unea. Cu toate că le duceam dorul celor care plecaseră, lipsa lor nu lăsa în urmă un gol. Restul dintre noi, cei rămași, ne învârteam în jurul spațiilor părăsite de ei, le înconjuram și le umpleam. Așa că foarte curând după plecarea lui Mike, de pildă, locul gol în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
și decesul în aceeași zi. Am devenit centrul atenției și chestia asta mi-a plăcut la nebunie. Așa cum m-am dat în vânt și după felicitare, discurs, toate urările de bine, lacrimile, îmbrățișările și promisiunile de genul „O să-mi fie dor de tine“. Până și Sadie-sadica, Efervescenta-recepționera și Finbar, grădinarul idiot au venit să-mi ureze numai bine. Plus doctorul Billings, toate asistentele, consilierii și, bineînțeles, pacienții. Am ținut și eu același discurs pe care l-a ținut toată lumea. Cum atunci când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
înăbușitor. Primele trei zile le-am petrecut ascunsă în camera mea de la cămin, dormind și citind reviste, cu jaluzelele trase. N-ar fi trebuit să vin, mă gândeam nenorocită. Nu făcusem altceva decât să-mi redeschid vechile răni. îmi era dor de Nola și de toți ceilalți. îmi era dor de familia mea. Jeanie m-a sunat din Dublin, iar eu am fost încântată. Asta până când a început să mă ia tare. —Te-ai dus la vreo întâlnire? —Ăăăă, nu. Ai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
camera mea de la cămin, dormind și citind reviste, cu jaluzelele trase. N-ar fi trebuit să vin, mă gândeam nenorocită. Nu făcusem altceva decât să-mi redeschid vechile răni. îmi era dor de Nola și de toți ceilalți. îmi era dor de familia mea. Jeanie m-a sunat din Dublin, iar eu am fost încântată. Asta până când a început să mă ia tare. —Te-ai dus la vreo întâlnire? —Ăăăă, nu. Ai sunat-o pe prietena Nolei? Nu. —Ți-ai căutat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
ireparabile. Nu mă așteptam să fiu așa de tristă, am spus. — Eu mă așteptam. — Da? Eram foarte surprinsă. —De curiozitate: de ce ai acceptat să ne întâlnim? —Eram curios. Am vrut să văd dacă te-ai schimbat. Și mi-a fost dor de tine, a adăugat Luke pe un ton glumeț. Se pare că te-ai schimbat, a continuat el clătinând din cap. Ar trebui să te duc la un test de conducere, dar se pare că ți-ai păstrat toate părțile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
Când streșinile plâng Elena Marin Alexe În noaptea asta streșinile plâng, comori de perle în palme se strâng, tremură-n mine, amintiri ce-s vii, arome de flori , dor de bucurii. Mugurii tresar sub fulgul de nea, visând soarele ce-n zări hoinărea la verdele crud mă gândesc mereu și speranță port în sufletul meu. În noaptea asta streșinile plâng și cu jalea lor inima îmi frâng, adă Doamne
C?nd stre?inile pl?ng by Elena Marin Alexe () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83341_a_84666]
-
pentru a intra în cartea aceasta, doar în costumație politică, exclusiv. Nu pot decât să le urez să iasă cu bine, din actuala horă politică, sănătoși și doar cu ceva cozi, tip DNA, fiindcă pușcăriile îi așteaptă cu drag și dor, cu gratii noi, plătite din fonduri europene. Ioan Mititelu 2011 La început de 2011 Deși am o teamă grozavă de acest an în care sunt întemeiate semne că ne va termina Bocul cel mic și Bețivanul cel mare, nu am
Amintiri din sufragerie by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83874_a_85199]
-
altfel a și rămas, i-a căzut în sfârșit și lui fisa, cum să iasă din pasa asta proastă și s-a gândit că nu se cade ca tocmai el, ditamai Dumnezeul să se prăpădească în plină putere creatoare, de dor și de urât, ci conform principiilor marxist-leniniste, care nu apăruseră, dar pe care el le intuia încă de pe atunci, să treacă la muncă și să facă și el o treabă oarecare. Și s-a apucat moșul să creeze. La puterea
Amintiri din sufragerie by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83874_a_85199]
-
ea acum, și mai presus de asta, fără un proiect viabil de înlocuire. Ce spuneți, oare nu a venit timpul ca să apară un proiect politic bine structurat și pe termen lung în afara lui Traian Băsescu? Vă întreb și eu asta dor așa, ca un bun cetățean și alegător cu carte de alegător în regulă. Dar până când eroul scrierilor mele de acum, va apune dincolo de orizontul politic, dați-mi voie să mai trag în el, măcar la foc, cu foc... Păzea, „șoșoiul
Amintiri din sufragerie by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83874_a_85199]
-
pledoarie pentru Baia de Sus, începu Ileana să vorbească după ce trase adânc aer în piept, dar trebuie să știți că aici m-am născut, aici am copilărit și, în perioada în care am fost plecată la studii, mi-a fost dor de locurile astea. Nu vreau să plec de aici, chiar dacă este o localitate micuță și cu un viitor destul de incert. Sunt atașată de orășelul acesta, chiar îl iubesc. Îmi plac oamenii de aici, îmi plac locurile din împrejurimi și nici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
încins la gură să își aprindă țigara. Fuma în tăcere privind la flăcările ce jucau peste lemnele cu care alimentase el focul. Cu dosul palmei își șterse o lacrimă din colțul ochiului. I se rupea inima și îi era un dor sfâșietor de Rândunel, fecioru-său care se pierduse. Nu se putea împăca cu gândul că tocmai lui i se întâmplase o nenorocire atât de mare. Băiatul era primul și singurul lui copil și ținea la el ca la lumina ochilor. Îl
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
și astfel să-l prindă în capca nă. Se întoarse cu spatele, recunoscător lui Calistrat care, așa cum era el, se străduise să-l inițieze în tainele muntelui acela blestemat. Zâmbi amar și își strivi o lacrimă între pleoape, îi era dor de Moș Calistrat. Ciudat, în tot acest timp, nu simțise nici o dorință să se întoarcă, iar pe bătrân nu-l mai văzuse de când plecase din Baia de Sus, cu trei ani în urmă. Până la telefonul primit alaltăieri, nici măcar nu mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
Încercase pălinca autohtonă și se văzuse nevoit să recunoască că nu era rea deloc. Începea să înțeleagă de ce românii nu se prea omorau cu votca din moment ce aveau la dispo ziție așa ceva, însă din când în când, tot îl mai încerca dorul după o petrecere între bărbați stropită din belșug cu votcă. La sfârșit de săptămână își făcuse obiceiul să meargă la terasa unde se ducea toată suflarea din micul orășel. Nu făcea mare lucru acolo, altfel înțelegea el să se distreze
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
că lucrurile stăteau tocmai pe dos, ultimul paznic murise fără urmași iar el nu era decât un înlocuitor ales la întâmplare, a cărui viață nu mai avea nici o importanță. Gândurile îi fugiră la Ileana și la fiul său, Mihăiță. Un dor cumplit de amândoi îl cuprinse, simțind în suflet o revoltă fără margini. Nu, în nici un caz nu avea de gând să stea acolo așteptându-și sfârșitul. Trebuia să facă ceva, nu prea știa ce, dar nici nu putea rămâne cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
c-un genunchi înfipt în påmânt eu încå mai calc pe istoria scobitå în piatrå Și sunt dalta lovitå de soartå în poartå så stau så-l aștept så-i våd Primul pas de la începutul lumii råmas Că un zbor într-un dor de acasa Infinitului Departe de el însuși spiritul lui Buddha devenind miracol și Pasåre
Aripi de påmânt by Viorel Surdoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/866_a_1600]
-
grecii veniți din străvechea Eladă, înconjurându-se și cu boieri de neam elin, veniți, pe meleagurile bogate ale Moldovei, tocmai din Fanarul Stambulului. Cu așa pază, domnul își adusese și familia, slujitorii de taină, încercând ca nimeni să nu ducă dorul Ieșilor. Numai Alexandru Coconul era trimis să slujească în Țara Românească, domnind după povețele tătâne-su și sub privegherea mitropolitului Anastasie și a maicii sale Arghira. Țigăncile lustruiră podelele și înfășară paturile, coșarii curățară hornurile, alungând cucuvelele, care-și făcuseră
Chemarea străbunilor by Dumitru Hriscu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/555_a_735]
-
arcuite și agitându-și, neputincioasă, brațele și picioarele prea strânse în legătoare. Scâncetul o trezi din cascada amintirilor. Legănă, încă lunatic, pătuțul, deșteptându-se ca dintr-un somn adânc. De o săptămână, născuse o fetiță, Măriuca, care-i mai alinase dorul și-i înnegurase gândurile. „Dacă el nu s-a mai întoarce? Dacă înștiințarea era adevărată? Nimeni nu se întorsese de la Cotu Donului!” Așa petrecu Safta vreo doi ani, neîncredințându-și apăsările nimănui, muncindu-și pământul, fiind ajutată de Vasile și
Chemarea străbunilor by Dumitru Hriscu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/555_a_735]
-
să piardă examenul? La rugămințile familei, i-a descris, după primirea rezultatelor la examenul de bacalaureat, locurile natale, că mai are trei frați și trei surori, că moșul Gheorghe era tatăl ei adevărat, iar mama ei murise în timpul războiului, de dorul bărbatului socotit pierdut prin stepele rusești. Consternată de tot ceea ce i se dezvăluise, Mariana se înfurie, dar, cu timpul, își dădu seama că noua familie o salvaseră de la pieire, dându-i o nouă șansă în viață. Se lăsă antrenată în
Chemarea străbunilor by Dumitru Hriscu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/555_a_735]
-
ani la Gheșur, unde se dusese, după ce fugise. 39. Împăratul David a încetat să mai urmărească pe Absalom, căci se mîngîiase de moartea lui Amnon. $14 1. Ioab, fiul Țeruiei, a băgat de seamă că inima împăratului era aprinsă de dor după Absalom. 2. A trimis să aducă din Tecoa o femeie iscusită, și i-a zis: "Fă-te că plîngi, și îmbracă-te în haine de jale; nu te unge cu untdelemn, și fii ca o femeie care de multă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85050_a_85837]
-
Dor de Eminescu Românul, fie că e om de rând, sau personalitate, în fiecare an vibrează pentru geniile naționale. Un compatriot de-al nostru, consătean, care considera că localitatea natală seamănă cu o pădure, spunea, că nu trebuie să începem anul
Ramuri, muguri si mugurasi de creatie olteniteana Antologie de poezie și proză oltenițeană by Nicolae Mavrodin si Silviu Cristache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91640_a_93376]
-
sus’ Indiferent de limbă,etnie sau culoare Toți au un suflet și o inimă ce doare Iubiți copii de pe pământ Și ascultați cu drag al lor cuvât Priviți atent în ochisorii lor Și nu-i lăsați să vă plângă de dor Iubiți copii de când se nasc pe lume Nu îi lăsați să n-aibă rost și nume Nu-i aruncați în ghene la gunoi Căci poate ei scăpavă-vor din nevoi Iubiți copii și nu le luați dreptul la viață Atâta timp cât Domnul
Ramuri, muguri si mugurasi de creatie olteniteana Antologie de poezie și proză oltenițeană by Nicolae Mavrodin si Silviu Cristache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91640_a_93439]
-
o simt în suflet ca pe o lumină, E pentru că acum e prima oară Când inima mi-e caldă și senină. Și dacă stelele în strălucirea lor Mă-ndeamnă ca privirea să le-o dăruiesc, E pentru că au învățat cuvântul dor Iar prin sclipirea lor fiorul îl cunosc. Și dacă luna blândă cu al ei mister Trimite surâzând o mângâiere, E pentru că în dărnicie, nor și cer, Încununează iubirea lumii în tăcere. Și dacă iarna în alb de stea În drumul
Aproape de cer by Vera Crăciun () [Corola-publishinghouse/Imaginative/318_a_547]