3,341 matches
-
jandar, s-a speriat. „Cred că știu de ce au venit după mine... Doamne! Ce să fac? Să merg la ei? Nuuu... Nu merg! Mai bine am să...” Cu hotărârea luată fulgerător, a deshămat iute armăsarul cel sur și, cât ai clipi, se afla deja călare pe el. Abia când cal și călăreț dispăreau în codru, jandarul a dus pușca la ochi și a tras un foc de armă. De ce? Numai el știa... Speriată, hangița și-a dus mâinile la ochi și
Caietul crâsmarului by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/482_a_731]
-
ordinelor și mișcărilor, nici nu și-a dat seama când s-a trezit sfredelit de ochii comandantului de batalion... ― Cum te numești, sergent? - l-a lovit întrebarea. ― Să trăiți, domnule locotenent colonel, sunt sergentul Dumitru Dinsus! - a răspuns fără să clipească. ― Locotenente, după terminarea revistei, te prezinți la raport cu sergentul Dinsus! ― Am înțeles, domnule locotenent colonel! După ce a trecut prin fața ultimului pluton, colonelul s-a retras spre centrul platoului și a ordonat „pe loc repaus”. S a lăsat o liniște
Caietul crâsmarului by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/482_a_731]
-
un colac de salvare. Cloisters! Cloisters era un loc celebru! Sute de vedete rock fuseseră internate în fosta mănăstire din Wicklow îcontribuind, fără îndoială, cu o bine-venită taxă de exil), unde își petrecuseră cele două luni obligatorii. Apoi, cât ai clipi, încetau să mai distrugă camere de hotel și să-și parcheze mașinile în piscine, scoteau un nou album, erau invitate la toate talk show-urile, unde vorbeau cu blândețe și aveau un aer senin și unde apăreau cu părul tuns
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
Apoi, liniște! Luke zăcea prăvălit peste mine. Pielea i se făcuse de găină, iar capul și-l așezase în scobitura umărului meu. în cele din urmă, s-a ridicat într-un cot și m-a privit multă vreme fără să clipească. După care a zâmbit: un zâmbet larg, superb, aproape îngeresc. —Rachel, păpușico, cred că te iubesc. 7tc "7" —Gata, uite, acolo e clinica Cloisters! Tata a încetinit îceea ce era destul de greu de vreme ce tot drumul, din Dublin până acolo, condusese
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
-o razna și a mâncat un castron întreg cu pateuri. Care nu trecuseră prin cuptor. Amintirea asta părea să-i facă rău. — Ți s-ar întoarce stomacul pe dos, a continuat Mike. Pe cuvânt! A înfulecat castronul ăla cât ai clipi... Dumnezeule, l-a completat Stalin cutremurându-se. Parcă era ora de masă la zoo. N-am putut să-nchid un ochi toată noaptea! — Și-acum unde e? am întrebat eu. Nu-mi plăcea felul poruncitor în care fusese evacuat Eamonn
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
calmă aproape m-a păcălit. După aceea, însă, mi-am luat seama. — Nu sunt o persoană matinală, am răspuns scurt. Celine a zâmbit. Și din privirea aia am înțeles că mă judecase deja. Euforia mi s-a risipit cât ai clipi. Știe, mi-am spus stânjenită. Știe totul despre mine. Cred că după ceai ar fi mai bine să te bagi în pat, mi-a spus ea. Am discutat cu consilierul de serviciu și am hotărât că nu e grav dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
Toți s-au tras mai aproape de mine. Ochii le străluceau de interes. — Nici nu v-ar veni să credeți, le-am spus. Un program de optsprezece ore pe zi nu e ceva neobișnuit. Și-ți poți pierde slujba CÂT AI CLIPI, le-am spus pocnind din degete ca să le demonstrez cât de ușor era. Iar în New York nu există ajutor de șomaj. Toți au scos un „ooooooo“ care însemna că erau șocați. Puteai să ajungi în stradă în numai câteva zile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
lui Brigit. —Arăți foarte bine, i-am spus. — Și tu la fel, a zis ea. După care am rostit la unison: — Nu arătăm deloc rău pentru două vițelușe! Apoi am ieșit să ne amestecăm printre oaspeți. 27tc "27" Cât ai clipi, apartamentul se umpluse. La baie era o coadă de-un kilometru. Cei care așteptau erau oamenii care făcuseră cumpărături la „magazinul“ lui Wayne și care erau încă mult prea inhibați ca să tragă pe nas în public. Dar situația asta nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
naiba! m-am gândit. Nu stau în picioare în propria-mi bucătărie și nici nu-mi scot rochia pentru plăcerea lui Luke Costello. —Sau vin eu acolo și ți-o scot, mi-a aruncat el o amenințare voalată. Cât ai clipi, înfricoșată, m-am trezit apucând nasturele și descheindu-l. Nici mie nu-mi venea să cred ce făceam! Se întâmplase ceva cu butonul de comandă al Furiei - în loc să mă simt ușurată fiindcă eram îmbrăcată în rochia scurtă și sexy Alaia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
reușit să pătrundă până-n hol, de unde a văzut o tipă hispanică, înaltă cam de-un metru, cu ochi căprui și gene lungi și cu o atitudine de genul „nu te pune cu mine că frații mei te taie cât ai clipi“. —în secunda în care-am văzut-o, pur și simplu am știut - ai înțelege ce vreau să spun, Rachel - am știut că e încurcată cu Carlos. —Intuiție feminină, am murmurat eu. Deși poate că ar fi fost mai nimerit să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
moment sacru. După care s-a îndepărtat. Eram amețită și aeriană. —A, să nu uit, a adăugat întinzându-mi un pachețel care părea să fi apărut de nicăieri. Apoi, fără să mai piardă timpul - sau, mai corect spus, cât ai clipi - Luke a făcut stânga-mprejur și a luat-o în jos pe stradă, lăsându-mă privind în urma lui cu gura căscată. Pentru numele lui Dumnezeu, mi-am spus nevenindu-mi să cred. Adică, pentru numele lui Dumnezeu! L-am lăsat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
zis Shake. —Slavă dracului, a mormăit Gaz, după care și-a pus dosul palmei pe frunte, ca o fată bătrână din epoca victoriană care i-a văzut puța unui bărbat și era pe punctul să leșine. Pleoapele lui Gaz au clipit de vreo câteva ori, apoi s-au închis de tot, iar picioarele i s-au strâns sub el. — Cade, cade, a anunțat cu un glas dramatic Shake, în timp ce Gaz se prăbușea pe podea. Gaz leșinase! Ce haios! Luke, Brigit și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
am întrebat eu. —Nimic, mi-a răspuns Joey pe un ton defensiv. Dintr-odată mi-am dat seama. — Și-a făcut un tatuaj, am exclamat eu. De asta a leșinat? Ce fătălău, m-am gândit disprețuitoare. Gaz a deschis ochii clipind des din gene. Nenorocitul ăla era un măcelar, a croncănit el. M-a torturat. M-am mai uitat o dată la mâna lui - „ASSS“ —Ce voiai să-ți facă? l-am întrebat. —Să-mi tatueze numele celei mai grozave trupe din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
de nervii lui Chaquie, m-am dus și-am trezit-o. Trebuia să vorbesc cu cineva. Din fericire, Chaquie era mult prea amețită ca să mai lase să iasă la lumină recent descoperitele ei gesturi arțăgoase. în timp ce Chaquie stătea pe pat, clipind ca un iepure orbit de lumină, am început să vociferez spunându-i cât de umilită fusesem. I-am promis c-o să mă răzbun pe Luke și pe Brigit, indiferent cât îmi va lua. — Când Dermot a venit pe post de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
ființe decente sau nu. O persoană așa de egoistă încât fură, fără să se gândească măcar o clipă dacă sau cum îl afectează pe cel de la care a furat. Cineva care-și dezamăgește colegii de muncă și angajatorii fără să clipească. O persoană cu un sistem de valori distorsionat. Cineva care habar nu are cine e, care împrumută accentele oamenilor cu care stă de vorbă... Și Josephine i-a dat înainte. De fiecare dată când termina o propoziție, credeam că și-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
mă compar așa încât să ies mereu în evidență. Am clătinat din cap. Mă cam așteptam la ce avea să urmeze. Și... și... Brigit s-a oprit. O lacrimă i-a căzut pe mână. Apoi a înghițit cu greutate și a clipit. Am zis că vorbește prostii. Eram așa de furioasă pe tine încât nu puteam să-mi dau seama că și eu purtam o parte din vină. N-ai avut nici o vină, am insistat eu. Ba a avut dreptate, i-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
nu pornești? Scoase din nou din viteză și răsuci cheia în contact. Ascultă mieunatul îndelung al demarorului care se străduia să pună motorul în funcțiune. Degeaba, acesta nu voia să prindă viață. Ochii îi coborâră pe indicatoarele de la bord care clipeau slab. Rezervorul de motorină era pe jumătate plin, deci nu aceasta era cauza. Curent în acumulator avea, doar auzea demarorul învârtindu-se. Și atunci, care era cauza? Dădu din nou la cheie, așteptând nerăbdător vreun efect. Nu, motorul nu voia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
să ucidă un semen de al său. Asta nu înseamnă că ceea ce spun eu are o valoare absolută. Studii foarte serioase arată un procent de doi la sută din populația lumii sunt asasini naturali, predispuși genetic să omoare fără a clipi și fără remușcări. Dintre aceștia sunt recrutați membrii SAS, SEAL, Beretele Verzi, lunetiștii și ceilalți asasini oficiali, cei ce ucid cu acte în regulă. Doi la sută din populația globului, reprezintă totuși un număr destul de mare. Nu toți pot fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
niciodată nu-ți iei privirea de la ea. O clipă numai dacă te uiți în altă parte, te poate înhăța. Cristian tresări și se întoarse spre norul de ceață din fața lor. I se părea că este mult mai aproape de ei acum. Clipi din ochi și privi din nou. Nu era nici un dubiu, negura venea spre ei. Două prelungiri subțiri se furișau pe marginile drumului, căutând să-i ia prin învă luire. Situația era periculoasă, nu-și dădea seama ce se întâmplase dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
chiar i se păru că zărește un zâmbet pe fața lui. Încetează, te rog! Nu mai vorbi așa! No, crede-mă că mă doare rău! clătină încet Calistrat din cap, ducându-și mâna la piept. Acolo te doare? Moșneagul aprobă clipind din ochi: Tare de tot și nu numai acolo. Încearcă să nu mai vorbești! Păstrează-ți puterile! Te duc eu la un medic imediat. N-am ce căuta la medic. Ascultă, vreau să faci câteva lucruri pentru mine. Nu pot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
Cu ajutorul lui și al cunoștințelor sale, reușise în mai puțin de jumătate de an să își spele obrazul pătat. Îi pedepsise fără milă pe cei ce își bătuseră joc de el. Nu-i plăcea să ucidă, dar ordonase fără să clipească moartea acestora, mai ales că nu era nevoie să-și murdărească el mâinile cu sânge. Boris se ocupase de toate treburile murdare. Chiar dacă reușise să își recupereze pierderea și afacerile cu armament mergeau strună, se gândise că trebuia totuși să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
făcură apariția nori groși, vineții. Cu o viteză incredibilă, cerul se acoperi din toate părțile și intensitatea luminii scăzu foarte mult. Se făcuse aproape întuneric iar plafonul de nori începu să coboare pe versant ca un val uriaș. Cât ai clipi din ochi era înconjurat de o pâclă densă. Era în continuare extrem de cald și foarte umed. Respira greu, aproape gâfâind în timp ce în nări îi pătrundea un miros înțepător de pucioasă, care deja începea să-i ardă plămânii. Ochii îl usturau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
muncitorii care săpaseră acolo, se mișca ceva. Îmbrăcat în straiele lui aspre, Calistrat era acolo. Boris îl vedea alunecând de sus în jos, ca și cum ar fi coborât de pe versantul vertical. Știa că acest lucru era imposibil, scutură iarăși din cap clipind repede, convins că nu vede bine. Umbrele și semiîntunericul îi jucau feste. Acum, sprijinit în nelipsitul toiag, bătrânul stătea nemișcat cu fața spre masivul stâncos. Privea țintă spre gaura ce se deschidea în munte, părând a o examina cu atenție
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
No, credeam că te-au omorât brutele alea. Pardoseala rece din mozaic de ciment, îl apăsa pe obraz. Mirosea urât și era plină de praf. Ca prin ceață, îl auzea pe socrul său mișcându-se undeva, în apropiere. Deschise ochii, clipind repede și îi zări silueta masivă la numai doi pași. Își simțea capul cât o baniță, și îl durea cumplit dar încet, începea să își vină în simțiri. Ai idee ce s-a întâmplat? întrebă el cu voce slabă. Pop
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
roasă și cu dinții mâncați de plumb, e singurul care știe că pe-aici trecuse unul care-și citea poeziile, dar nici el nu l-a mai văzut de niște săptămâni. La privatizat, o fată drăguță cu trăsături de asiatică clipește repede din genele rimelate și din ochii de ștrasuri ai maimuțoiului imprimat pe piepții tricoului, impresionată de destinul pe care și eu abia pot să-l schițez, al poetului care probabil își găsise un loc mai bun unde să se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]