3,279 matches
-
credința (ori speranța) într-un bine viitor. Acest bine viitor este incert, el presupunând fie o realizare a unor condiții bune, fie moartea ca scăpare de orice suferință actuală. Din această a doua perspectivă am putea spune că viitorul presupune coincidența cu trecutul individual, respectiv inexistența noastră. Speranța unui mai bine pentru copiii noștri o trăim într-un mod extrem de personal, ca fiind cumva vorba de mai binele nostru. Poate e însă și o sublimare a gândului la mai răul pe
Din alchimia unei existenţe. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1406_a_2648]
-
orizont ce lasă să se vadă doar o posibilitate unică: moartea ca imposibilitatea oricărei posibilități. Chiar și libertatea mentală tinde să se dizolve, începând să coincidem cu ceea ce am exprimat (pierderea memoriei putând să ne fure și această dovadă a coincidenței cu sine, rămânând doar intuiția unui eu căruia nu-i mai putem descifra conținuturile). Când propria minte nu ne mai poate surprinde prin noutatea unui gând înseamnă că sfârșitul e aproape (chiar dacă biologic "o mai putem duce"). Două modele diferite
Din alchimia unei existenţe. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1406_a_2648]
-
vreo explicație pentru situația ta specială? - Nu prea. Doar câteva speculații făcute de predecesorul meu, care ar lua ceva timp pentru a fi redate. - Foarte bine. Figura celui care-l privea se aspri dintr-o dată. - Cum ai putea să explici coincidența că o sută șaptezeci și opt de mii de nave de război ale Imperiului Dzan se trezesc așa, fără nici un avertisment, într-un loc necunoscut din spațiu și în spațiul acela se află o capsulă în care te afli tu în stare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85124_a_85911]
-
transcede controlul uman. Brusc, în urma acestui răspuns. Dan Lyttle deveni un caz aparte. Se scurseră câteva momente, chiar și pentru un corp Gosseyn, dotat cu inteligență, asociațiile care se impuseră necesitând mai mult decât o trecere în revistă. Ceea ce păruse coincidență... acolo... atât cu Gosseyn Unu și Gosseyn Doi, deodată - ce? Deodată, paznicul de hotel Dan Lyttle, care intrase în camera unui Gilbert Gosseyn și-i salvase viața, părea să aibă legătură cu... tot ce se întâmplase... Și totuși, cum se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85124_a_85911]
-
un mod foarte silențios. I se mai spune și vindecătorul liniștit. {i ca să ne dăm seama de schimbările majore din viața noastră, trebuie să le observăm cu atenție pe cele mici. } i se poate schimba radical viața printr-o banală coincidență sau întâmplare neînsemnată, așa cum a fost la mine. Nu aș fi adus în discuție această întâmplare, dacă nu ar fi fost momentul deblocării mele mentale. Este o întâmplare simplă, dar pentru mine este punctul de început, scânteia care mi-a
LINIȘTEA DIN INTERIOR by Doina Comanici () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1631_a_3047]
-
ajuns la expresiune în oda pindarică) - aceeași concurență făcută duratei curente se afirmă stăruitor. * Imnul spiritual e scris, fără colaborare, dar coeficient, de poeți din țări și decenii diferite. Dar urechi de critic neinițiate interpretează această omogenitate incongruentă într-o coincidență materială. Rilke și Nichifor Crainic apar d-lui E. Lovinescu în suprapunere. * Și fiindcă asociația vrea astfel, să definim chiar acum poziția noastră față de tradiționalism: lirica nouă nu are de combătut tradiționalismul ca atare, ci numai tradiționalismul timid. A înnoda
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
liceului Louis-le-Grand. În acest an, Galois prezintă Academiei de Științe primul său memoriu privitor la rezolvarea ecuațiilor. Cauchy, căruia memoriul îi este încredințat spre cercetare, îl pier-de, așa cum rătăcise cu câțiva ani în urmă memoriul celebru al lui Abel. Această coincidență pune într-o lumină particulară caracterul sau cel puțin spiritul de ordine al acestui curtean legitimist care, matematicește, se așează hotărât cu o treaptă mai jos față de acești solicitatori ai săi nesocotiți: Abel și Galois. Ușurința cu care Cauchy primește
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]
-
în peștera subterană. 11. Zenobia îmi devansa gesturile și intențiile; nu știu dacă punctul ei de vedere coincidea cu al meu, deși s-ar putea spune că nu trăiam individual; dar punctul nostru de vedere, totdeauna coincident, era altceva decât coincidență. Aveam impresia că până și tăcerile ei îmi vorbeau despre ceva pe care îl știam de mult, ceva imposibil de formulat în cuvinte, simțit de obicei ca o împăcare, ca o știință totală și liniștită. Ea mă ferea de explicații
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
care Natura o clocește ca să se compenseze și o vomită, ca pe o taină, pe sub cealaltă față a ei, apăruse în viața mea, cam pe la optsprezece ani, poate din aceeași nevoie de compensare sau poate numai pentru că, printr-o ciudată coincidență, purtam amândoi același nume de familie. Pe atunci aveam, pesemne, un surplus de energie care trebuia cheltuită și mergeam la rugby de două ori pe săptămână, joia la antrenament, duminica la meci, eram cel mai tânăr din echipă, jucam frumos
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
și puțin pieziș față de ușa odăii mele, doamna locuia cu maică-sa, ale cărei gemete de veterană a suferinței le auzeam ziua și noaptea, poate exagerez când spun că mă pândea, s-ar fi putut să fie vorba de simple coincidențe, dar aproape în fiecare dimineață, când mă duceam să cumpăr pâine sau vinete, doamna aceea (se numea cam Gerda) ieșea din cameră, să mă întâmpine. În mâna dreaptă ea ținea olița, în mâna stângă un cățel de usturoi. „Vezi ce
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
inevitabil obscure, apar de obicei învăluite în aparențele unei perfecte banalități, care constituie crusta însăși a desfășurării lor. Abia observabile, ele se mențin la limita unui echivoc gata oricând să-ți demonstreze că nu poate fi vorba decât de simple coincidențe... În ceea ce mă privește, un înverșunat fanatism poetic (marea capcană a vieții mele) îmi agrava blocajul săpând tot mai adânc prăpastia dintre mine și puținii poeți pe care i-aș fi putut iubi. Nimeni nu trebuie să vadă dispreț sau
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
o ediție princeps. N-aveam bani, am pus cartea la loc și am plecat. Am mai hoinărit un timp, pe străzi. Îl întâlnisem sau nu pe Agrippa ? Mă gândeam că, oricum, tot funcționase ceva. Mă gândeam la jalnica logică a coincidențelor. Mă gândeam să nu mă mai gândesc... Se întunecase de-a binelea când, la un colț al străzii Batiștei, l-am întâlnit pe Constantin. Stătea acolo, în dreptul unui bec, avea pe gură un zâmbet umil, câinesc aș putea zice. Poate
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
continuat aparenta rutină. Tata continua să mă privească. Acum o să-nceapă, mi-am zis În sinea mea. — Ieri a trecut pe-aici o fată foarte simpatică. Zicea Fermín că e sora lui Tomás Aguilar? — Da. Tata dădu din cap, cîntărind coincidența cu o mină de ia-te-uită. Îmi acordă o clipă de răgaz Înainte de a reveni la atac, de astă dată cu aerul că-și aduce aminte dintr-o dată de ceva. — Ascultă, Daniel. Cu siguranță, azi o să avem o zi ușoară și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2275_a_3600]
-
ca să mor Ca Romulus rege, Uitat, legendar... Cuprins de-o furtună, Pierdut să dispar, În codrii Bacăului... * Amurg Pe seară, la geamuri, un nour violet și de aramă, Pe drum, la aceeași oră, se târâie un lanț de fier, Și coincidențe aranjate pe-o tristă gamă- Azi iar mi-i frică... și cred, și sper... O zi fără anotimp și ordine militară, Și prin vecini s-aud mici pregătiri de masă, Însă produsele au început să dispară- Și mulți au plecat
Plumb. Cu voi. Scântei galbene. Stanțe burgheze by George Bacovia [Corola-publishinghouse/Imaginative/295560_a_296889]
-
nu mai are timp să-și lucreze pământul. Nelucrându-și pământul, ajunge curând "la mila satului". Aide a împlinit săptămâna trecută 50 de ani. Născută în 10 mai, de ziua regelui, de-a lungul anilor avusese de suferit din pricina acestei coincidențe. Pe vremea comuniștilor, această aniversare se transformase în obiect de banc politic, "tu și regele, știm noi ce știm", cicăleli, comentarii pe seama unei zile de care ea nu avea prea mare folosință, ba chiar ar fi vrut ca această zi
by Ana Luduşan [Corola-publishinghouse/Imaginative/1103_a_2611]
-
mine, își zise el cu o scurtă tresărire. Dacă în tribul său o fi obiceiul să se adauge și un nomen la prenomen, mă întreb dacă nu cumva ceilalți aborigeni îl strigă așa: Albert! Albert! Albert!... Trepidă, încântat de presupusa coincidență. Tresări ca o trestie trezită de zefirul zorilor care adie ușor printre tremurătoarele stufărișuri, dezmeticindu-se treptat la chemările repetate ale doamnei: Albert! Albert! Albert!... Albert, de câte ori să te anunț că micul dejun se răcește de tot? Peste șapte zile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1512_a_2810]
-
am amenințat spunându-i: Poartă-te bine cu mine, altfel aranjez să fii mutat pe secția a IX-a. Secția a noua era locul cel mai neplăcut pentru gardieni și era utilizat ca măsură disciplinară pentru ei. Printr-o pură coincidență, când Relu s-a prezentat la lucru a doua zi, a fost trimis pe secția a noua. Bineînțeles, nu aveam nici un amestec. Mi-a trimes un bilet printr-un deținut de încredere în care scria: „Te rog scoate-mă de pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2286_a_3611]
-
cireșele roșii atârnau greu. Cu cât pătrundea trenul mai adânc în Tōhoku, cu atât erau mai numeroși pomii fructiferi. Știi cum se numesc cireșele acelea? Se numesc Napoleon. Tomoe și Takamori au tresărit când au surprins conversația de lângă ei. Ce coincidență ciudată! Să audă tocmai în regiunea aceasta, prin care treceau pentru prima dată, numele lui Napoleon! Cireșii, cu frunzele lor argintii în bătaia vântului, își etalau cireșele rubinii, mănunchi după mănunchi. Erau și fructe necoapte încă. De ce se numeau oare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2300_a_3625]
-
un țărănoi cu greieri în tălpi! - N-am susținut niciodată c-aș fi os domnesc... Trântește ușa. - M-am săturat de toanele tale, nu te mai suport! țipă. Să te cari din casa mea... Nu vreau să te mai văd! Coincidență. *** În mail mă așteaptă un set de poze de la Mircea, din Arizona. Are vreo sută douăzeci de kile, șort havaian, tricou în dungi, fălci de buldog. E tuns periuță. Ochii i s-au micșorat parcă, seamănă cu două borte într-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1987_a_3312]
-
imaginați, prin urmare, uimirea cu care am auzit deodată un cuc strigîndu-și numele. Ca în copilărie, am început să număr. Cucul și-a strigat numele de patruzeci și unu de ori. Mi-am simțit inima bătând cu putere, tulburat de coincidența cu numărul anilor mei. Și, în clipa aceea, mi-am adus aminte un amănunt pe care-l uitasem demult. Când eram foarte tânăr, mama s-a dus la cineva care i-a făcut horoscopul meu. Acel cineva i-a spus
Viața pe un peron by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295606_a_296935]
-
chioară a becului din sala de așteptare. Afară se auzea vântul, ca un bețiv ce da întruna târcoale gării. Prin geamul murdar se vedeau stelele, dar căldura rămânea înăbușitoare. Aceeași febră existase în atmosferă și în 9, 10 Thermidor. Stranie coincidență, nu? Văzîndu-mă că scriam, Eleonora mă privea mirată. Se învîrtea în jurul meu, mă întreba. Până la urmă a trebuit să-i explic. Atunci m-a lăsat liniștit să-mi termin "procesul". I-am fost recunoscător pentru asta și am uitat orice
Viața pe un peron by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295606_a_296935]
-
idolului, dar cicatricea accentua și mai mult râsul sarcastic și crud. Pe jos, era o crustă de noroi uscat, iar în această crustă se vedeau foarte bine urmele pașilor care după aceea dispăreau. Nu atât dispariția urmelor mă intriga, cât coincidența cu ceea ce visasem: la o parte din ele se vedea un semn. Unul din pantofii celui ce trecuse pe acolo părea să fi avut tocul rupt. I-am arătat și Eleonorei și s-a mirat și ea. Lăsînd-o apoi s-
Viața pe un peron by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295606_a_296935]
-
Republica Botswana făcuse o mare greșeală trimițându-l pe fratele ei la închisoare. Există oameni mult mai periculoși decât el, de aceia de ce nu se atinge nimeni? Este oare drept ca oameni ca... Lista era lungă și, printr-o curioasă coincidență, trei dintre cei enumerați erau cunoștințe de-ale ei, doi dintre ei chiar cunoștințe intime. Și își propunea să i se adreseze tocmai unuia dintre aceștia, domnului Philemon Leannye. Omul îi era îndatorat. Odată le spusese polițiștilor că fusese cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
te salvezi; Femeia cu părul roșu i-a urmat. Le-ai închis în aceeași proză, fiindcă nu vroiai să renunți la nici una. Nici nu mai știi care este realitatea. Pentru că după ce le-ai născocit, chiar le-ai întâlnit! Predicție ori coincidență, aproape că nu mai contează: te poți aștepta la lucruri asemănătoare... FILOZOFUL. Nimic de zis, totul de făcut. § Ai scăpat de Filozof, o vreme! Unui înțelept îi stă bine, uneori, să tacă. Te incomoda în desfășurarea imediată a evenimentelor. Nebunia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2239_a_3564]
-
Domeniul se află sub protecția Coroanei. De la un anonim primise și o epistolă. „...Regele și Castelanul au un strămoș comun...” Caravella. Aurul. Coroana. Răvașul. O serie neagră. Magistratul simte că este ținta unui atac precis. Laborios. Se gândește, totodată, la coincidențe, e un ins logic. Dilema, uneori, este mai greu de suportat decât chiar pericolul... Stațiunea, deocamdată, se pregătește să petreacă. Mai sunt câteva zile. Castelanul e ceva abstract, până acum: un fel de stafie care nu sperie pe nimeni. Chiar dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2239_a_3564]