9,526 matches
-
inclus pe compilația "greatest hits" "The Immaculate Collection". Discul single a fost lansat în ianuarie 1985, odată cu detronarea șlagărului „Like a Virgin” de pe prima poziție a clasamentului "Billboard Hoț 100". În „”, Madonna și-a arătat pentru prima dată talentul în comedie, apărând într-o costumație asemănătoare celei purtate de Marylin Monroe în "Gentlemen Prefer Blondes". Deși „Borderline și „Lucky Star” fuseseră des difuzate de MTV, „Like a Virgin” și „Material Girl” precum și următoarele ei videoclipuri au fost difuzate în mod repetat
Material Girl () [Corola-website/Science/312096_a_313425]
-
funcție cu doar un an în urmă), îi mai cuprindea pe tinerii actori Anda Caropol, Emil Hossu, Gilda Marinescu și Alexandru Repan. Dintre montările de teatru în care a fost distribuită Lucia Mureșan, de un succes deosebit s-a bucurat comedia "Micul infern" de Mircea Ștefănescu, în regia lui Mihai Berechet. Spectacolul a fost prezentat în nouăsprezece stagiuni, însumând aproape șapte sute de reprezentații. Din distribuție mai făceau parte: George Alexandru, Ion Dichiseanu, Emilia Dobrin, Silvia Dumitrescu-Timică, Dorin Moga, Ștefan Radof și
Lucia Mureșan () [Corola-website/Science/320005_a_321334]
-
este un film de comedie românesc din 1979, regizat de Haralambie Boroș. Rolurile principale sunt interpretate de actorii Dem Rădulescu, Jean Constantin, Sebastian Papaiani, Puiu Călinescu, Coca Andronescu și Nae Roman. Această producție cinematografică este alcătuită din conversațiile unor călători cinefili în drum spre studiourile
Expresul de Buftea () [Corola-website/Science/327666_a_328995]
-
multor secvențe din filmele românești din perioada 1927-1977. Secvențele de legătură reprezintă aproximativ 40% din lungimea totală a filmului. Pe platoul de filmare de la Buftea, un regizor (interpretat de Dem Rădulescu) încearcă să filmeze o scenă dintr-un film de comedie în care un personaj (interpretat de Vasile Muraru) trebuie să calce întâmplător pe o coajă de banană și să alunece. Ceilalți actori trebuiau să înceapă să râdă atunci când personajul a căzut, dar nu au făcut-o, iar regizorul le reproșează
Expresul de Buftea () [Corola-website/Science/327666_a_328995]
-
un tren cu destinația Buftea, regizorul se gândește la sarcina de a-i face pe spectatori să râdă. El îi întreabă pe vecinii de compartiment și pe celelalte persoane cu care se întâlnește în tren dacă le plac filmele de comedie și ce anume îi face să râdă. Fiecare afirmație a respondentului este însoțită de prezentarea mai multor secvențe sugestive din filmele românești. Astfel, un controlor de bilete negricios (Jean Constantin) răspunde că el nu râde decât atunci când apare în film
Expresul de Buftea () [Corola-website/Science/327666_a_328995]
-
nu râde decât atunci când apare în film actorul Jean Constantin, al cărui nume nu și-l amintește, dar despre care afirmă că e grozav, fantastic, fenomenal și nemaipomenit. O femeie care croșetează (Coca Andronescu) afirmă că ei nu-i place comedia fără muzică, controlorul completând că și lui îi plac filmele în care cântă Margareta Pâslaru. Regizorul susține că muzica creează o bună dispoziție și atunci poantele se digeră mai ușor. În discuție intervine un bătrânel (Nae Roman) care spune că
Expresul de Buftea () [Corola-website/Science/327666_a_328995]
-
Margareta Pâslaru. Regizorul susține că muzica creează o bună dispoziție și atunci poantele se digeră mai ușor. În discuție intervine un bătrânel (Nae Roman) care spune că lui i-au plăcut filmele de la început. Regizorul completează că unele momente de comedie precum cele din filmele făcute după opera literară a lui I.L. Caragiale au trecut proba timpului și plac și astăzi. Doi tineri care se pupau pe culoar (interpretați de Adriana Trandafir și Petre Lupu) răspund că lor le plac momentele
Expresul de Buftea () [Corola-website/Science/327666_a_328995]
-
Dem Rădulescu calcă pe o coajă de banană, moment în care filmul se termină. Centrul de Producție Cinematografică București a propus spre aprobare C.C.E.S. (Consiliul Culturii și Educației Socialiste) la 14 iunie 1978 un proiect de rezervă intitulat „Și totuși, comedia”, prin care se intenționa aniversarea a 50 de ani de comedie românească. El urma să fie produs în situația apariției unor probleme în realizarea planului general al Studioului. Devizul limită era de sub 1 milion de lei, filmul urmând a fi
Expresul de Buftea () [Corola-website/Science/327666_a_328995]
-
filmul se termină. Centrul de Producție Cinematografică București a propus spre aprobare C.C.E.S. (Consiliul Culturii și Educației Socialiste) la 14 iunie 1978 un proiect de rezervă intitulat „Și totuși, comedia”, prin care se intenționa aniversarea a 50 de ani de comedie românească. El urma să fie produs în situația apariției unor probleme în realizarea planului general al Studioului. Devizul limită era de sub 1 milion de lei, filmul urmând a fi format în proporție de 80% din materiale de arhivă, iar restul
Expresul de Buftea () [Corola-website/Science/327666_a_328995]
-
până la data de 31.12.2007 alcătuită de Centrul Național al Cinematografiei. Într-un articol publicat în 1979 în revista Cinema, criticul Eva Sârbu remarca acid că secvențele selectate de producătorii acestui film demonstrează slaba calitate a filmelor românești de comedie: "„Scotocind și scormonind în 30, 40, 50 de ani de comedie cinematografică, autorii abia de reușesc să scoată o oră și jumătate de zâmbete, presărate cu două-trei hohote. Să fie vina autorilor? A selecției lor? „Expresul de Buftea” scoate la
Expresul de Buftea () [Corola-website/Science/327666_a_328995]
-
Cinematografiei. Într-un articol publicat în 1979 în revista Cinema, criticul Eva Sârbu remarca acid că secvențele selectate de producătorii acestui film demonstrează slaba calitate a filmelor românești de comedie: "„Scotocind și scormonind în 30, 40, 50 de ani de comedie cinematografică, autorii abia de reușesc să scoată o oră și jumătate de zâmbete, presărate cu două-trei hohote. Să fie vina autorilor? A selecției lor? „Expresul de Buftea” scoate la iveală, voit-nevoit, nu lipsa comicului din comediile noastre, cu puținătatea lui
Expresul de Buftea () [Corola-website/Science/327666_a_328995]
-
50 de ani de comedie cinematografică, autorii abia de reușesc să scoată o oră și jumătate de zâmbete, presărate cu două-trei hohote. Să fie vina autorilor? A selecției lor? „Expresul de Buftea” scoate la iveală, voit-nevoit, nu lipsa comicului din comediile noastre, cu puținătatea lui. Să le fim deci recunoscători pentru oglinda pe care ne-au pus-o sub ochi preț de un ceas și jumătate și în care se reflectă, palid, încercănat și anemic, chipul comediei noastre de azi”". În
Expresul de Buftea () [Corola-website/Science/327666_a_328995]
-
nu lipsa comicului din comediile noastre, cu puținătatea lui. Să le fim deci recunoscători pentru oglinda pe care ne-au pus-o sub ochi preț de un ceas și jumătate și în care se reflectă, palid, încercănat și anemic, chipul comediei noastre de azi”". În "„Istoria filmului românesc (1897-2000)”", criticul Călin Căliman considera că s-a intenționat că acest film să fie o „antologie comică”, dar producția s-a dovedit în cele din urmă "o „probă de incapacitate” a regizorului, care
Expresul de Buftea () [Corola-website/Science/327666_a_328995]
-
ABBA câștigase concursul de la Brighton, Lyngstad a apărut într-un video amuzant, realizat pentru pauza concursului, intitulat "Our Last Video". Fiecare dintre cei patru membri ai grupului au avut apariții scurte, ca și, printre alții Cher și actorul britanic de comedie Rik Mayall. Materialul video nu a fost inclus pe DVD-ul oficial al concursului, dar a apărut ca DVD separat sub marca Universal Music. A fost prima dată când cei patru au lucrat împreună, de la despărțirea formației în 1982, deși
Anni-Frid Lyngstad () [Corola-website/Science/335273_a_336602]
-
și tranziția. A avut premiera absolută la teatrul radiofonic al Studioului teritorial de radio Tg. Mureș a piesei Mandache și Tranziția la 5 septembrie 2003 cu actori ai teatrului din Sibiu (director Constantin Chiriac), în regia lui Dan Glasu. Aceeași comedie în regia lui Dan Glasu este programată în stagiunea 2003-2004 la Teatrul Național din Tg. Mureș. Debutul editorial s-a produs în anul 1968 cu volumul de poezii Dincolo de umbre, tipărit la Editura pentru Literatură, București.
Zeno Ghițulescu () [Corola-website/Science/317883_a_319212]
-
" " este un film de comedie românesc, prima din cele două părți ale seriei de scurtmetraje "Amintiri din Epoca de Aur", produsă de regizorul și scenaristul Cristian Mungiu. A avut premiera oficială în cinematografe în ziua de 18 septembrie 2009 în Italia și 25 septembrie în
Amintiri din Epoca de Aur 1: Tovarăși, frumoasă e viața! () [Corola-website/Science/317445_a_318774]
-
(în ) este un film american de comedie din 1987, regizat de Woody Allen după propriul scenariu. Filmul rememorează viața unei familii americane în timpul Epocii de Aur a Radioului, utilizând atât muzica, cât și amintirile pentru a relata povestea. Naratorul (Woody Allen) povestește cum i-a influențat radioul
Zilele radioului () [Corola-website/Science/325610_a_326939]
-
din URSS (1976), laureat al premiului de Stat al URSS (1979). Este unul dintre cei mai populari actori ai Uniunii Sovietice, avînd la activ peste o sută de roluri în teatru și film. Este cel mai mare maestru a genurilor comedie ("Гусарская баллада", "Ivan Vasilievici își schimbă profesia", " Ironia sorții, sau bucurați-vă De baie!", "Kin-dza-dza") și dramă ("Idiotul", "viraj Periculos", "Любовь земная"). A fost principalul artist al teatrului Vahtangov în perioada lui de glorie. S-a născut în familia juristului
Iurii Iakovlev () [Corola-website/Science/336753_a_338082]
-
lumea a început să-i acorde atenție pe stradă a fost cneazul Mîșkin din filmul "Idiot". Regizorul Ivan Pîriev, de îndată ce l-a văzut pe Iakovlev, a înțeles că aceasta este rolul său. Popularitatea lui Iakovlev a venit cu rolurile de comedie — Ivan cel Groaznic și managerul de bloc Ivan Bunșa în "Ivan Vasilievici își schimbă profesia" de Gaidai și Ipolit în "Ironia sorții, sau bucurați-vă De baie!" de Reazanov. În ultimii ani de viață nu a jucat în filme (ultimul
Iurii Iakovlev () [Corola-website/Science/336753_a_338082]
-
care investiga fenomene paranormale, "Arthur C. Clarke's Mysterious World" (1980), "Arthur C. Clarke's Mysterious Universe" (1985) și "Arthur C. Clarke's World of Strange Powers" (1994), pentru a fi parodiat în episodul "Big Foot" al serialului britanic de comedie "The Goodies", în care programul său ar fi fost anulat pentru că el, Clarke, nu ar exista. Opera lui Clarke este marcată de o viziune optimistă asupra modului în care știința va ajuta omenirea să exploreze sistemul solar și oceanele lumii
Arthur C. Clarke () [Corola-website/Science/312017_a_313346]
-
muzicalul era doar un spectacol ușor, de divertisment, de muzică și dans. Cu timpul acesta a devenit din ce în ce mai sofisticat. A fost creat de artistul britanic George Edwards, în anii 1890. Unul dintre succesele sale - "A Gaiety Girl" (1893) - era o "comedie muzicală". Această noțiune a fost folosită până în anii 1950, pentru a desemna acest gen de spectacole. Anii 1920 au lansat marea epocă a comediei muzicale americane. Câteva din succesele americane de după război au avut calitatea dramatică și muzicală necesară pentru
Muzical () [Corola-website/Science/319654_a_320983]
-
britanic George Edwards, în anii 1890. Unul dintre succesele sale - "A Gaiety Girl" (1893) - era o "comedie muzicală". Această noțiune a fost folosită până în anii 1950, pentru a desemna acest gen de spectacole. Anii 1920 au lansat marea epocă a comediei muzicale americane. Câteva din succesele americane de după război au avut calitatea dramatică și muzicală necesară pentru a supraviețui testului timpului, și multe dintre ele sunt readuse pe scenă chiar și în zilele noastre. Un alt punct forte a fost calitatea
Muzical () [Corola-website/Science/319654_a_320983]
-
în zilele noastre. Un alt punct forte a fost calitatea dansului. Simplu la început, dansul a devenit tot mai sofisticat și a început să reprezinte o adevărată atracție. Stilul modern al muzicalului american contrasta cu abordarea mult mai subtilă a comediilor englezești. Chiar și muzicalurile montate în Londra în West End, scrise de ultra-sofisticatul Noel Coward, aveau o tentă sentimentală cu o intrigă mai degrabă amuzantă decât incitantă. Punctul slab al spectacolelor americane îl constituia libretul - intriga și dialogurile erau de
Muzical () [Corola-website/Science/319654_a_320983]
-
(în ) este un film de comedie american din 1983, regizat de Harold Ramis și avându-i un rolurile principale pe Chevy Chase, Beverly D'Angelo, Randy Quaid, Dana Barron și Anthony Michael Hall. În film apar și comici ca John Candy și Imogene Coca, fotomodelul Christie
O vacanță de tot râsul () [Corola-website/Science/326394_a_327723]
-
de un semnificativ succes la box-office, aducând încasări de 61 milioane $ în SUA la un bugest estimat de 15 milioane $. În anul 2000, cititorii revistei "Total Film" au votat "O vacanță de tot râsul" ca al 46-lea film de comedie al tuturor timpurilor. El este considerat ca fiind cel mai bun film din seria de filme "National Lampoon's Vacation" și continuă să fie și astăzi un film popular, având un rating mediu de 94% "fresh" pe situl Rotten Tomatoes
O vacanță de tot râsul () [Corola-website/Science/326394_a_327723]