2,928 matches
-
Bisericii față de legea morală era foarte restrânsă pentru gnostici, dar prea largă pentru montaniști. Din acest motiv, atât unii cât și ceilalți nu puteau să rămână supuși Bisericii, întrucât impunerea disciplinei sale în domeniul moral și doctrinar se împotrivea esenței ereziei lor. Necesitatea unei alegeri libere de a gândi și acționa i-au determinat pe gnosticii să se îndrepte spre o lumea culturală a filozofiei greco-romane, iar pe montaniști să descopere o biserică fără ierarhie ori impunere de legi, sprijinindu-se
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
trădare a conformității genuine și integrale a legii evanghelice, care dezicea viața militară și războiul considerate repugnante și antitetice principiilor umanității, fraternității și pacifismului predicate de către aceasta. De aceiași părere erau și maniheii, cu toate că învățătura lor nu era o simplă erezie creștină, ci chiar o nouă religie. Biserica a considerat-o erezie datorită însușirii unor elemente tipic creștine, inserate în teoria sa, cu privire la existența binelui și a răului, în cazul disputelor cu gânditorii creștini. Pentru manihei serviciul militar și războiul aparțineau
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
viața militară și războiul considerate repugnante și antitetice principiilor umanității, fraternității și pacifismului predicate de către aceasta. De aceiași părere erau și maniheii, cu toate că învățătura lor nu era o simplă erezie creștină, ci chiar o nouă religie. Biserica a considerat-o erezie datorită însușirii unor elemente tipic creștine, inserate în teoria sa, cu privire la existența binelui și a răului, în cazul disputelor cu gânditorii creștini. Pentru manihei serviciul militar și războiul aparțineau dumnezeului rău, motiv pentru care au respins ambele variante, din respect
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
brațele ridicate. Persecuțiile împotriva soldaților creștinii și a Bisericii din secolele II-III, au fost cauzate de puternica influență a antimilitarismului gnosticilor. Filozofii păgâni și poliția imperială nu au reușit să distingă finețea teologică și diferența conceptuală dintre creștinism și celelalte erezii apărute din diferite motive, fie împotriva Bisericii, fie împotriva statului, determinând o reacție la întâmplare. Un exemplu în acest sens ne este oferit de Martirologiul roman care, pentru ziua de 22 iunie, ne amintește martiriul celor 10.000 de soldați
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
mult mai înalt de spiritualitate, capabil să exprime - potrivit crezului lor - adevărata esență a creștinismului. Dorind o reformare a Bisericii și acționând în acest sens, Montanus a ieșit în afara ei căzând, potrivit sfântului Ilarie din Poitiers (315-367), în mama tuturor ereziilor. La baza noii mișcări se afla o isterie religioasă extremistă care ajungea la exaltarea mistică și chiar la nebunie, a cărei expresie erau mult lăudatele extaze și contactele cu Duhul Sfânt, prea inactiv pentru a promova continuu niște eunuci, îmbătați
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
importanța. Atât Galerius în Orientul Mijlociu, cât și Dioclețian în Egipt și Maximian în Africa au rămas foarte surprinși de răspândirea maniheismului, care tulbura ordinea socială și destrăma armata prin doctrinele sale revoluționare. Dioclețian a constatat personal efectele vătămătoare ale acestei erezii creștine în urma răscoalei egiptenilor (296), la care maniheii au participat personal, încurajați de Narses, care se folosea de ei pentru o intensă propagandă antiromană în zonele mărginașe cu imperiul său. Împărații tetrarhiei cunoșteau că maniheismul, prin patria de origine și
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
pentru că a fost denunțat, cerându-i-se acum cea mai deplină ascultare. Primele disensiuni ale lui Licinius cu Constantin au început în 314 și au culminat în 321, când cel dintâi a trecut pe față de partea lui Arius (250-336), inițiatorul ereziei cristologice omonime (318-381). Odată cu crearea sciziunii a întreprins și o persecuție susținută contra soldaților creștini, poruncind ca în fiecare oraș să fie eliminați și să se retragă gradul oricărui militar care nu va accepta să aducă jertfe demonilor. În aceste
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
pe 3 ianuarie, cu ajutorul Domnului nostru Isus Cristos, care cu Tatăl și cu Duhul Sfânt trăiește și domnește în vecii vecilor. Amin. 2. Imperiul roman de Occident 2.1. Constantin I (306-337) În urma libertății acordate Bisericii pentru depășirea crizelor interne (erezii) și a sprijinului politico-financiar a lui Constantin pentru sporirea stabilității organizatorice a Bisericii (conciliile), servirea statului nu mai era contra conștiinței. Serviciul militar era considerat licit și chiar obligatoriu în conștiință, în timp ce obiecția de conștiință, susținută și practicată de unii
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
călugări, prin tortură, mărturisiri conforme părerilor sale, fără să-l convingă totuși pe Baskerville de justețea raționamentului său. Într-adevăr, anchetatorul ajunge În ce-l privește la o concluzie diferită. El crede că aceste crime nu sunt direct legate de erezie și că monahii au murit pentru că au Încercat să citească o carte misterioasă, ascunsă cu gelozie În bibliotecă. Și izbutește Încetul cu Încetul să-și facă o idee asupra conținutului cărții și a motivelor pentru care cel ce interzice accesul
[Corola-publishinghouse/Science/2314_a_3639]
-
cel puțin au dorit să iasă de sub contextul ei. În acest sens conceptul de păgânism surprinde unul din Orizonturile de sens ce au existat concomitent cu existență Bibliei în "lumile" creștine. Spre o astfel de concomitență trimite și conceptul de erezie; cu diferența că acest tip de orizont de sens își are sorgintea în tipuri specifice de interpretare a Bibliei. În felul acesta ajungem la ceea ce se numește interpretarea oficială a Bibliei și la raportul pe care această interpretare îl avea
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
pentru talentul său în alchimie. În acele zile alchimia oferea o cale spre adevăr pentru cei care puteau pătrunde pe cărările ei misterioase. Zenon se străduie să-și deschidă ochii și să vadă lumea așa cum este ea: o cloacă a ereziei și ipocriziei în care sufletele curajoase sunt arse pe rug în timp ce necredincioșii sunt puși în libertate. Aceasta este înspăimântătoarea realitate de la Inchiziție la Reformă, domnie a terorii negre în epoca lui Galilei și a ereticului Tommaso Campanella, ei înșiși aflați
by George Rousseau [Corola-publishinghouse/Science/1102_a_2610]
-
lume în care ereticul legendar și presupusul sodomit din secolul al XVI-lea, Michael Servetus, ca și alții, a fost condamnat la moarte în contumacie de către Inchiziția spaniolă și apoi ars pe rug în 1553. (În această perioadă acuzația de erezie era deseori întărită de acuzația de sodomie). Zenon este unic, dar în mod paradoxal rămâne doar un alt eretic. A fost o epocă în care înșelăciunea era însoțită de magie: figuri vrăjite sau care vrăjesc, ghidate de planete, legându-și
by George Rousseau [Corola-publishinghouse/Science/1102_a_2610]
-
zi are să fie mai rapidă decât precedenta. Nu poate scăpa de cătușele înțelepciunii antice, mai ales de teoriile grecești despre timp și schimbare; nici nu renunță la propriile scrieri anterioare (Prototeoriile și Preziceri despre lucrurile viitoare) pentru că este convins că erezia lui este adevărată. Dacă în viața lui a fost un ateist rătăcitor și un sceptic negativist, acum recunoaște că în ultimă instanță nu poate exista nici o scăpare: acesta este motivul pentru care se hotărăște să îndure cea mai dureroasă moarte
by George Rousseau [Corola-publishinghouse/Science/1102_a_2610]
-
poeme cu final previzibil,/ populate de gângănii fărâmicioase,/ de whisky and soda,/ poeme cu stil./ am scris aceste poeme în silă,/ și astăzi conținutul lor testamentar/ mă paralizează./ dar mâine îți voi dărui/ câteva crenguțe de liliac alb,/ dragostea mea, erezie". În ordinea propriu-zis poetică (destul de indiferentă, în fond, la nodurile biografice din care au rezultat numeroase dintre Scrisorile de închiriat), transpare mai degrabă intenționalitatea de adâncime a retoricii discursive : aceea de a răsturna faptul semnificativ al unei existențe individuale în
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
înțelegere rațională a textului. Analiza noastră a fost mult dezvoltată de Thierry Magnin, pe plan teologic și pe plan logic, în cartea sa14, într-o adevărată piesă de bravură transdisciplinară. Thierry Magnin oferă o cheie pentru înțelegerea a ceea ce cuvîntul erezie poate acoperi astăzi: o ruptură de logica terțului inclus și a nivelurilor de realitate. Desigur, Trinitatea rămîne un mister pentru inteligența noastră. Dar asta nu exclude o lectură rațională a dogmei. De fapt, dincolo de acest exemplu, corespondența dintre logica terțului
[Corola-publishinghouse/Science/1461_a_2759]
-
avea să impună pentru multă vreme creștinismul ca unică religie a Europei. Doar evreii i-au supraviețuit, ici și colo, în mici ghetouri mereu amenințate. Creștinismul triumfător s-a închis cu aroganță în el însuși, urmărind și suprimînd ezitările și ereziile. Monopolul creștin asupra oricărei credințe și asupra oricărui mod de gîndire avea să domnească în Europa medievală. Recucerirea creștină s-a oprit la Gibraltar, netrecînd dincolo de Europa. Cruciadele (1095-1270) eșuaseră deja în încercarea lor de a readuce creștinismul pe tărîmurile
Gîndind Europa by Edgar Morin [Corola-publishinghouse/Science/1421_a_2663]
-
moment, mesajele evanghelic, grecesc, roman fermentează sub mantia bisericească, însă aceasta le ține în frîu și împiedică orice răbufnire. În perioada Evului Mediu, orice revenire la sursele religioase care ar opune Biblia și Evangheliile doctrinei bisericii catolice este condamnată ca erezie, excomunicată, reprimată, anihilată. Dimpotrivă, în interiorul gîndirii creștine se deschide un dialog între rațiune și credință. Rațiunea nu se opune credinței, ci se vrea a fi complementară, chiar necesară acesteia. Astfel, sfîntul Anselm de Canterbury (1033-1109) își propune să arate că
Gîndind Europa by Edgar Morin [Corola-publishinghouse/Science/1421_a_2663]
-
și Dogma catolică. Revenirea la textele sfinte revitalizează mesajul lui Iisus și al apostolului Pavel privind întîietatea credinței, revigorează măreția Dumnezeului lui Abraham, pune sub semnul îndoielii divinizarea catolică a Fecioarei. Catolicismul medieval reușise să înăbușe și să suprime ca erezie orice nouă interpretare a surselor evanghelice. Însă reactivarea surselor evanghelice și iudaice devine de nestăvilit în secolul al XV-lea și, sub influența exacțiunilor papalității, în Germania izbucnește Reforma (1517), care se va propaga asemenea unei unde, sub diverse forme
Gîndind Europa by Edgar Morin [Corola-publishinghouse/Science/1421_a_2663]
-
feminin (castitate, puritate și supunere prin jurământul făcut lui Dumnezeu și îngerilor) și idealul masculin (atitudinea războinică, hotărâtă, curajoasă și încăpățânată). După cum afirmă Lilas Edwards, condamnarea Ioanei d'Arc de către un număr impresionant de judecători bărbați este mai puțin consecința ereziei ei "adevărate" și mai mult efectul "identității ei androgine 151". Creându-se pe sine deliberat ca "fiica aleasă a lui Dumnezeu", asemenea fecioarelor-martir din epoca sa, și refuzând să renunțe la hainele bărbătești, atitudinea Ioanei d'Arc este percepută ca
Efectul de bumerang: eseuri despre cultura populară americană a secolul XX by Adina Ciugureanu [Corola-publishinghouse/Science/1423_a_2665]
-
punct de vedere cultural, spiritual, este trimis la coșul de gunoi al istoriei. Este vorba despre o paradigmă de cunoaștere care nu mai este valabilă pentru noile exigențe aduse de modernitate. Științe precum magia, astrologia sau alchimia se transformă în erezii care se ocupă de idoli, demoni, fantasme. Încetul cu încetul, știința modernă ia locul vechilor științe. Imaginarul Renașterii pe care s-a clădit o adevărată cultură este ignorat și înlocuit cu legități, raționamente, concepții și paradigme specifice spiritului modern. Trecerea
by Cristina Gavriluţă [Corola-publishinghouse/Science/1065_a_2573]
-
chiar duplicitar în raport cu religia și magia. Personal, sunt convinsă că nu este suficient să spunem că "dorința de a cunoaște viitorul, de a interveni artificial cu concursul nemijlocit al Diavolului, în existența noastră sau a altora este un păcat similar ereziei și aproape la fel de grav ca apostazia". Înțelegem nemulțumirea sa față de persoanele care au profitat de pe urma unor practici ciudate. Aceasta nu explică însă opțiunea sa de a arăta cu degetul și de a stigmatiza. Gestul nu este tocmai profitabil, mai ales
by Cristina Gavriluţă [Corola-publishinghouse/Science/1065_a_2573]
-
închinau diavolului. O anumită parte a literaturii de specialitate atribuie bărbatului rolul de vindecător neoficial în societatea medievală, folosind ierburi și practicând divinația. În condiții similare, femeia risca să fie acuzată de magie și vrăjitorie. Bărbatul putea fi acuzat de erezie sau de complicitate prin simplul fapt că era soțul, fratele, tatăl, copilul unei vrăjitoare. În aceste reprezentări colective, femeia ocupa polul opus, negativ. Cunoașterea femeii-magician sau prezicătoare nu mai este una de ordin filosofic, ci una demonică (ea rezultă din
by Cristina Gavriluţă [Corola-publishinghouse/Science/1065_a_2573]
-
de ciudate ar părea ele sunt făcute de cercetători obiectivi și cu simțul răspunderii științifice și pe temeiul unor observații foarte atente ale realității morbide. Faptul că ele surprind, nu înseamnă că ar fi și inexacte: adesea, pretinsa eroare sau erezie de astăzi s-a dovedit a fi adevărul de mâine. Iată acum un citat dintr-un manual de patologie generală operă a unui ne-homeopat, în care legătura dintre aceste maladii și tuberculoza Koch este de asemenea subliniată. „În cursul
Chirurgia modernă a sindroamelor posttuberculoase. Tuberculoză și homeopatie by Alexandru-Mihail Boțianu, Petre Vlah-Horea Boțianu, Oana-Raluca Lucaciu () [Corola-publishinghouse/Science/91974_a_92469]
-
toate nenorocirile ei. Pentru că vechiul legămînt al lui Ezra și Neemia nu mai era respectat decît pen-tru a strînge cu chinga populația mozaică din Iudeea, dar și din ghetourile existente printre Neamuri, fariseii au considerat momentul prielnic să-și impună erezia în societatea iudaică, datorită faptului că dogmaticii tradiționaliști - saduceii - erau în minoritate. Clocitoarea s-a pus în orașul Alexandria unde trăia cel mai mare și mai bogat grup de mozaici din afara Iudeei. Iar tartorul acestor acțiuni, care le-au adus
ADEV?RURI ASCUNSE by CONSTANTIN OLARIU [Corola-publishinghouse/Science/83086_a_84411]
-
ci și asupra sadu-ceilor, care avînd opinii diferite, se simțeau constrînși să urmeze curentul majoritar atunci cînd oficiau în Templu. Deși nemurirea sufletului nu este afirmată nicăieri în Tora, fariseii au făcut din această idee un element de bază al ereziei/doctrinei lor. Mai aveau ca o contradicție gravă față de scrierile religioase pe care le slujeau, existența îngerilor și răsplata judecății cerești după înviere. Dar aceste idei au pă-truns în cultura și religia iudeilor farisei de la galii stabiliți în Galileea la
ADEV?RURI ASCUNSE by CONSTANTIN OLARIU [Corola-publishinghouse/Science/83086_a_84411]