4,726 matches
-
anatomice de la Maisons- Alfort. Altcum decît înspre glaciațiuni cu efect compact, prodigiile la care visează în prezent compatriotul nostru bucureștean tind la un dinamism de speță prevalent organică. În recentele întocmiri care umplu vajnic atelierul lui Bogdan Lascăr, massa e frămîntată după un ritm al compulsiunilor netemătoare. „Inclasabile”, își judecă tînărul plastician pornirile, raportîndu-le totuși la o metodă de abordare, de el numită „sculptura neurofiziologica”. Cărțile aruncate pe masă, formula aceasta, dezvăluită ca într-un gest de provocare, să nu ne
În simbolismul corpului by Dan Hăulică () [Corola-journal/Journalistic/5666_a_6991]
-
pun la punct câteva detalii ale unui plan complex de salvare pentru a se evita catastrofa căderii felinului ( masculinul de la felină). Prim plan cu forțele de ordine privindu-se întrebătoare, chiar discutând și gesticulând ceva spre copac, dovadă că le frământă problema. Și, în sfârșit, în sfârșit... S-a găsit soluția: un viteaz ostaș român e gata să-și dea viața pentru onoare, patrie și pisic. Se urcă în copac viteșește ( repet) urmărit de cameraman, și toată suflarea ( tăiată) a celor
Oscar pentru un pisic by Telefil () [Corola-journal/Journalistic/13674_a_14999]
-
aprobarea lui, să citesc Coranul în fiecare seară și să mă rog împreună cu toți din casă de câteva ori pe zi. Am promis că voi fi ascultătoare. A treia zi am trecut deja la bucătărie. Prima soție a lui Issa frământa din apă și făină un fel de turte (lipie), iar eu le coceam. Mâncarea de bază era carnea de oaie, năutul, bamele, mult orez, un fel de bulion de roșii și șattu (ardei iuți tocați mărunt). De voie, de nevoie
Agenda2003-2-03-d () [Corola-journal/Journalistic/280578_a_281907]
-
al participării și al intervenției prompte. Se petrec în preajma noastră lucruri pe lângă care nu putem trece apatici. Se cuvine să intervenim, să luăm poziție față de ele, și dacă o facem să o facem la timp. Chestiunea revizuirii valorilor, care a frământat atâta lume după decembrie " 89, sub impulsul răsturnărilor din societate, nu l-a lăsat indiferent pe C. Stănescu. Nici nu-l putea lăsa indiferent pe observatorul din apropiere, și parcă ubicuu, al mișcării literare, pe cititorul fervent al puzderiei de
Foiletonul de sâmbătă by Gabriel Dimisianu () [Corola-journal/Journalistic/12660_a_13985]
-
în ordinea următoare: apă călduță, laptele călduț, untul topit în prealabil în cuptorul cu microunde (atenție, untul trebuie să fie călduț, nu fierbinte, în momentul când îl adăugați), gălbenușurile, plicuțetul de drojdie, zahărul tos, cardamonul praf o lingurița, făina. Se frământă 30 minute și se lasă la dospit alte 60 minute. Luați un castron mare, puneți în el făină, faceți în mijlocul făinii o gaură și adăugați drojdia, zahărul tos, zăharul vanilinat, coaja rasă de lămâie, gălbenușurile, untul topit, apă călduță, laptele
Paște 2014: O pască cum rar ați gustat. Secretele dezvăluite de Maria Secrieriu, de la MasterChef by Anca Murgoci () [Corola-journal/Journalistic/36375_a_37700]
-
ălora de le purtați 'mneavoastră trena - adică analfabetele Elena și Gâdea?! Și atunci, să ne mai mirăm că suntem taxați drept o țară de troglodiți? Că avem o civilizație în care e de la sine înțeles că bucătarul cu degetul puroind frământă dezinvolt aluatul prăjiturilor pentru cofetăria cutărui orășel din Moldova? Că abandonul copiilor a atins cote everestice ale dezinvolturii? Că bătaia orbească, jaful, violul, sudalma descreierate au ajuns modalitățile predilecte de dialog social? Adevărul e că văzând toate aceste figuri din
Sentimentul românesc al "procesului etapei" by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/15759_a_17084]
-
mamițica și tanti Mița au promis tânărului, adică mie, cel mai iubit dintre elevi, o explicație pertinentă: de ce e necesar să învăț în sistemul actual de învățământ românesc. Ca orice elev dotat normal într-un sistem de educație anormal, mă frământă câteva interogații retorice de bun simț. Un sistem educațional care se respectă ar trebui să aibă o strategie pe termen mediu sau lung, care să vizeze limpede răspunsul la întrebarea de bază: de ce să învețe elevul? La ce bun atâta
Partidul e-n toate by Nicolae MUNTEANU () [Corola-journal/Journalistic/7032_a_8357]
-
Constantin Țoiu Asinus aureus Pe arșiță, pe ploaie, pe vânt, măgarul era mereu la datorie. De o veșnicie părea a nvârti acel butuc de lemn care, printr-un angrenaj rudimentar, frământa argila dintr-un bazin circular, ncins n ghizduri grele de ciment. Din depărtare, strania arătare sugera, mai degrabă, silueta unei fântâni ntre plopii de pe malul Dunării, decât o ingenioasă manufactură țărănească. Într-un sat toropit sub dogoarea amiezii, când lucrătorii
Un român scrie în Canada by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/7017_a_8342]
-
cu siguranță, de câteva ori ocol Pământului. Suporta cu stoicism foamea, setea, biciul și loviturile. Părea mpăcat cu acest calvar, nvârtind fără oprire acel butuc, convins de cosmica lui misiune. Învârtea, poate, "Osia Lumii". Până ntr-o zi când, lemnul ce frământa lutul părea o cumpănă de fântână părăsită. Doar vântul toamnei mai șuiera printre stelajele din șoproanele părăsite, unde, altădată, se uscau țiglele și olanele. Focul cuptorului se stinsese demult, iar printre stoborii rari și putrezi ai gardului nu se mai
Un român scrie în Canada by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/7017_a_8342]
-
puțin educat Schindler în filmul Agnieszkăi Holland, reușind să salveze în timpul ocupației naziste a Lvov-ului câțiva evrei ascunși în sistemul de canalizare al orașului, scenariul filmului fiind inspirat dintr-un fapt real. Dincolo de frica cronică, microsocietatea din intestinele orașului este frământată de dorințe și instincte care scot la suprafață slăbiciunile umane ale fiecăruia. Dacă, inițial, rațiunea pentru care muncitorul Socha îi ajută pe evrei este una strict pecuniară, mica lor colonie constituind o excelentă sursă de venituri, contactul direct cu drama
MECEFF 2013 – un mare festival mic by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/3468_a_4793]
-
două adunături de cârpe, ce nu se deosebesc cu absolut nimic înde ele, în cel mai bun caz aducând a chipuri umane doar prin platele și tâmpele lor tigve. În timpul jocului, aceste cârpe sunt oameni vii, autentici, dotați cu inimă, frământați de pasiuni. De aici și accepția limbajului drept un joc cu păpușile, în care, din flendurile sunetelor, sunt înjghebate jucării pentru toate situațiile posibile în viața lumii. Oamenii care vorbesc aceeași limbă sunt participanți la acest joc. Pentru cei ce
Un eseu de Velimir Hlebnikov - Temeiul nostru by Leo Butnaru () [Corola-journal/Journalistic/14389_a_15714]
-
Sorin Lavric Dan Iacob, Această lume nu e o concluzie, Editura Eikon, Cluj-Napoca, 2013, 164 pag. Oamenii frămîntați de sensul vieții suferă de o crasă deficiență spirituală: nu pot suporta viața decît în prezența unei perspective lăuntrice. E vorba de ochiul interior, de acel orizont de duh fără de care șirul zilelor devine o pacoste stupidă mergînd către nicăieri
Ieșirea din cărți by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/3530_a_4855]
-
facem din nebunia noastră o lume de carne. Să coborîm valorile duhului nostru în viață, și să luptăm veșnic alături de ele. Vom vedea atunci uriași în morile de vînt și castelane în slujnicele cîrciumilor. Viața decolorată, monotonă, veștedă va ajunge frămîntată de diavolești și dumnezeiești porniri. Vom fi creștini, pentru că vom înstăpîni viața duhului în locul vieții trupești și sociale. ș...ț Eroismul propriu-zis nu se împlinește cu doruri sau nostalgii. Eroi sînt cei ce actualizează continuu și intens o viață care
Feminizarea democratică by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/8461_a_9786]
-
o placă ce-i indică statutul de monument istoric: "Palazzo Lanza Tomasi", reședința chiar a urmașilor adoptivi ai autorului Ghepardului... Aceeași vecinătate dintre Bălcescu și familia princiară Lampedusa se regăsește și la locul de liniște eternă. Întrebarea care i-a frământat pe toți, până astăzi, se referă la sepultura lui Bălcescu. A fost sau nu înmormântat în cripta Mănăstirii Capucinilor, aflată la marginea orașului ? în orice caz, Catacombele oferă un spectacol cu adevărat terifiant și probabil unic: sute și sute de
Căutându-l pe Bălcescu la Palermo by Mihai Sorin Radulescu () [Corola-journal/Journalistic/7623_a_8948]
-
uneori din noroi. Strângi din dinți, îți fixezi obiective ambițioase și muncești ca un nebun. E atât de simplu...”, spune Gregoire. Bun, nimic de reproșat, ba, mai mult, felicitări celor doi ambițioși. Copiilor, nu lui Popescu și Cartianu. Ce mă frământă este că simt în inima lui Grigore că el ar vrea să-i scrie această frază lui Antonescu, după alegeri: mai încearcă, asta e, ți-am zis că nu merge, din prima etc. Ceea ce, din nou îl apropie de CTP
De ce a plecat Moni în China? Pentru bani. PAMFLET () [Corola-journal/Journalistic/25299_a_26624]
-
să meargă mai departe, să depășească criza. Într-o astfel de perioadă de criză, potrivit profesorului universitar Ion-Ovidiu Pânișoară, doctor în Științe ale Educației în cadrul Facultății de Psihologie și Științele Educației, mulți părinți încearcă să fie alături de copiii lor, se frământă, se enervează ori pur și simplu sunt epuizați și se simt fără putere, în timp ce alții minimalizează problema, motiv pentru care cel mic va căuta sprijin în altă parte. În consecință, este recomandat ca orice copil să fie învățat să gestioneze
Părinți de succes: Secretul rezolvării unei perioade de criză by Elena Badea () [Corola-journal/Journalistic/32227_a_33552]
-
ore de recluziune în camera de pedeapsă de la Pforta, destinată alumnilor rebeli. După cinci ani de formare aspră, cei doi prieteni pleacă la Bonn și se înscriu la Facultatea Evanghelică de Teologie, în ciuda evidenței că niciunuia patosul creștin nu-i frămînta somnul. La Bonn, Paul descoperă sanscrita, în vreme ce Friedrich e atras de lumea ideilor. Prietenia lor seamănă cu o simbioză a contrariilor, în care Nietzsche e condescendent, malițios și mereu înclinat a-și lua peste picior amicul, în vreme ce Paul îi rabdă
Alumnus portensis by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/4072_a_5397]
-
că cineva îl întreba pe Călinescu: "Se mai poate scrie despre Eminescu, domnule profesor?" Iar Călinescu răspundea: "Cui îi e teamă să nu se apuce!" Mai încolo, îi povesteam episodul lui Edgar Papu, care zîmbea aprobativ. De atunci încoace mă frămîntă întrebarea: cine a dat naștere, în visul meu, frazei lui Călinescu? Sau, altfel, spus, cui aparține fraza amintită? Mie unuia, o declar sincer, nu cred că mi-ar fi dat prin cap. Cuprinderea unitară a operei eminesciene s-a lovit
Eminescu contra Eminescu by Ștefan Cazimir () [Corola-journal/Journalistic/7513_a_8838]
-
e poezia formelor legale ale naturii, în care omul și conștiința sa morală și-au aflat clima de bucurii și dureri; iar plutonică acea parte ce corespunde în general laboratorului și care ș...ț vine mai din adînc, de unde se frămîntă văpăile obscure". De aici încolo, întregul demers critic, desfășurat cu fervoare și erudiție, urmărește un unic țel: demonstrarea superiorității postumelor și calificarea antumelor drept rodul unui proces al degradării. Enunțurile de acest gen sînt atît de numeroase încît problema constă
Eminescu contra Eminescu by Ștefan Cazimir () [Corola-journal/Journalistic/7513_a_8838]
-
pasiunii, o poftă de lucru, bucurie. Își adoră Maestrul... cum a reușit Marin Cazacu să-i aducă la Sinaia pe acești doi mari dirijori, Mandeal și Andreescu? Cum și-au găsit aceștia timp pentru asta? E o întrebare care mă frămîntă. Au dirijat poate cele mai mari orchestre din lume, cu unii dintre cei mai mari violoniști, pianiști, au comunicat cu muzicieni de talie, cu artiști formidabili, cu talent și inteligență, au ridicat săli în picioare, au descoperit noi drumuri, tendințe
Plînsul violoncelului by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/6113_a_7438]
-
în spectacolul dumneavoastră. Am pășit într-un spațiu sau în altul, ne-am dus destinele pasate peste garduri și interdicții, în pași de vals, în pași de moarte. Ce este fericirea, Maestro? În timp ce unii băteau pas de defilare, alții își frămîntau iubirile cu tandrețe, prin cotloanele unui pat salvat de la dezmembrare. Cum au rezistat sufletele la atîtea dezmembrări? Și pactul semnat a fost, pentru unii, o deșirare interioară. În vreme ce o mamă evreică își spune povestea băiatului, fiind singura moștenire ce i-
Dragul meu Lev Abramovici by Marina Constantinescu () [Corola-journal/Journalistic/7812_a_9137]
-
lună cu răposatul:" - Nu degeaba vorbea Costache-al meu, săracul, Dumnezeu să-l odihnească, că tare deștept a mai ieșit băiatul ăsta... Tare te mai iubea, să știi, măi... măi..., pocnește din degete. - Ștefan, o ajută să nu-și mai frământe mintea îndurerată. - Da, Fănele, tare te mai iubea Costache-al meu". Firește, circul continuă, Ștefan ajunge să fie invitat și la parastasul din casa necunoscutului, la care participă ca un adevărat membru al familiei. În spirit postmodern, întreaga narațiune este
Tranziția la Iași by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/9372_a_10697]
-
dreptate. În România acestor vremuri nu se poate trăi nici din cizmărie sau strungărie și-n general din nici un fel de muncă cinstită. Practic, nu am în fața cui să mă justific. Deja îmi depășisem condiția descoperind că nu m-a frămîntat vreodată din cale-afară cine-mi citește unele fraze sau pagini, eventual o carte în întregime, ceea ce ar putea să fie o consecință a împrejurării că am început să-mi cunosc cititorii foarte de timpuriu, cu mult înainte de a mă apuca
Oameni și insecte by Radu Aldulescu () [Corola-journal/Journalistic/14334_a_15659]
-
murdare. Nu împlinisem încă douăzeci de ani. Aș fi putut trăi pînă la adînci bătrîneți îndeletnicindu-mă cu exchibiții de genul celor povestite mai sus și poate că mi-ar fi fost mai bine. Naiba știe. Nici asta nu mă frămîntă, ce ar fi fost dacă... Acum știu că atunci aveam în față primul meu cititor. Unul complet neavizat, desigur, dar să mă ierte Dumnezeu dacă greșesc: pînă și cele mai entuziaste recenzii la cărțile mele (am avut parte și de
Oameni și insecte by Radu Aldulescu () [Corola-journal/Journalistic/14334_a_15659]
-
fac mereu de-a lungul a treizeci de ani. Nu pot zăbovi ca să ofer explicații pe care oricum le socot inutile, iar asta ar veni la o adică în sprijinul a ce spuneam mai devreme, și anume că nu mă frămîntă cine mă citește. Mă întorc, iată, să precizez: nu mă frămîntă, dar nu mi-e cu totul indiferent. Nu scriu pentru cineva anume ori cutare segment de cititori, ceea ce ar putea echivala cu năzuința de a scrie pentru toată lumea. Pentru
Oameni și insecte by Radu Aldulescu () [Corola-journal/Journalistic/14334_a_15659]