5,121 matches
-
importante. A voastră însă, e treaba specialiștilor. În Franța nu erau deloc musulmani pe vremea lui Montesquieu, a lui Flaubert, a lui Delacroix, dar secolul Luminilor și romantismul nostru au fost mai iubitoare de femeile voastre, de poveștile voastre, de gânditorii voștri decât suntem noi. De ce? Pentru că Hitler a adus iudeitatea în centrul istoriei europene ca pe o piatră de hotar, o hârtie de turnesol. E normal ca dezbaterea de idei să fie centrată pe Shoah, pe antisemitism, pe angoasă, pe
Candid în Ţara Sfântă by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Memoirs/905_a_2413]
-
fi considerat o operă a spiritului. O creație literară, un copil al Literei. El a fost fundamentat în 1897 la Basel, în discursul unui jurnalist, Herzl, preconceput de un filosof de profesie, Moses Hess, și pus în practică de niște gânditori profesioniști ca Ahad Haam, Max Nordau, Martin Buber etc., de poeți și romancieri ca Jabotinsky, de un lexicolog ca Ben Yehuda și de atâția alți oameni de litere. Admirabilă coaliție în jurul unui sentiment cu deosebire revoluționar: melancolia decisă să treacă
Candid în Ţara Sfântă by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Memoirs/905_a_2413]
-
practicile le-gate de problematica spațiului sunt aplicate în diverse domenii și din variate perspective, precum cele ale geografiei, antropologiei, sociologiei, religiei, filosofiei, istoriei, științei politice, literaturii, criticii și teoriei literare, semioticii, studiilor culturale, postcoloniale și de media etc.19. Gânditori contemporani, filosofi, istorici, esteticieni, semioticieni, precum Jacques Derrida, Gilles Deleuze, Michel Foucault, Jean Baudrillard, Mihail Bahtin, Claude Lefort, meditează asupra unor teme legate de construirea discursivă și imaginativă a spațiului. Ei studiază relația dintre spațiu și teorie dincolo de disciplina propriu-zisă
by CARMEN ANDRAŞ [Corola-publishinghouse/Science/947_a_2455]
-
eșec al comunismului. Cartea aceasta (Spectrele lui Marx, n.n) a fost scrisă la puțin timp după căderea Zidului Berlinului, dar întotdeauna am refuzat să simetrizez totalitarismul nazist cu totalitarismul sovietic"194. Nu este de mirare că o seamă de gânditori nu se grăbesc să acuze comunismul ca atare, ci ajung până la a condamna unele țări din fostul lagăr socialist pentru proasta punere în practică a doctrinei marxiste și căderea în totalitarism. "Revoltele Europei Centrale, detectează asemenea tertipuri Vladimir Tismăneanu, nu
by CARMEN ANDRAŞ [Corola-publishinghouse/Science/947_a_2455]
-
Ist. lit. rom. cont., III, 193-197; Anestin, Schiță, 107; Tudor Teodorescu-Braniște, Scara vieții, îngr. și pref. Constantin Darie, București, 1976, 114-119; Mateiu I. Caragiale - un personaj. Dosar al existenței, coordonator și pref. Al. Oprea, București, 1979, 52-54; Dumitru Huțanu, Mari gânditori focșeneni: Marin Simionescu-Râmniceanu, „Revista V”, 1990, 8; Muscalu, Dicț. scriit. vrânceni, 150-151; Dicț. scriit. rom., IV, 252-253. S. D.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289688_a_291017]
-
într un spațiu lingvistic mult mai larg, spațiu în care coincidențele lexicale, și formale parțial, ale limbii române cu lexicul altor zone lingvistice marchează cu totul altceva decât sursa de împrumut a cuvintelor românești. Aceste coincidențe sunt văzute de insolitul gânditor ca dovadă a unui trecut îndepărtat comun, ceea ce însemna o vagă întrezărire a continuității globale a materialului lingvistic. N. Densusianu lărgește viziunea asupra trecutului limbii române prin înlocuirea arborelui genealogic indoeuropean cu arborele genealogic pelasg, care s-a ramificat pe
Istoria cuvântului românesc by Mihai Lozbă () [Corola-publishinghouse/Science/1262_a_2207]
-
propria filozofie. „Rege el însuși al cugetării omenești, va spune în final Maiorescu, care alt rege ar fi putut să-l distingă”, avertizându-i astfel pe epigoni să nu încerce a pătrunde dincolo de ceea ce le este ușor perceptibil în opera gânditorului. Cert este că la douăzeci de ani Eminescu făcea în poezia Venere și Madonă, etichetată de Maiorescu drept stranie, un formidabil exercițiu de virtuozitate în sfera teoriei cunoașterii prin cuvântul românesc, cu care, folosit cu artă, „Poți zidi o lumentreagă
Istoria cuvântului românesc by Mihai Lozbă () [Corola-publishinghouse/Science/1262_a_2207]
-
general", fără temeiul căruia un acord general între opiniile concurente nu s-ar putea realiza în mod nesilit, a disparut exact în măsura în care interesele private privilegiate și l-au însușit în autoprezentările lor publicitare."15 Două comentarii se impun, cu privire la aprecierile gânditorului german: în primul rând, definirea opiniei publice că "unanimitate finală a unui proces laborios de luminare reciprocă" are toate excepționalele caracteristici ale unui ideal, care face ca orice opinie publică să fie imperfecta, nu numai aceea "fabricată" prin RP; în
by Răzvan Enache [Corola-publishinghouse/Science/1038_a_2546]
-
acte de rezistență. O deficiență de organizare În vremuri de izbeliște, a noastră, a elitei, „explicabilă” prin lipsa de tradiție În astfel de lupte - Încă o dată, spre deosebire de colegii noștri din nord, Polonezi -, un „prost individualism” românesc de care vorbesc unii gânditori români, o insuficientă „sudare” morală a celor trei mari Principate române, un stat național unitar prea tânăr etc., etc.?! Nu știu și În nici un caz nu vreau să mă fac judecătorul nimănui: nici al oamenilor și nici al vremurilor! Vocația
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
În care „Încrederea” În acea iute și „simplă”capacitate a omului gânditor de a prinde, ca Într-un focar al unei lentile sau ca printr-o subțire și rezistentă „fantă”, adevărul integral s-a pierdut; când, după gloriosul fizician și gânditor Newton, căruia i s-a părut a fi descoperit mecanica Universului - intuise și fixase doar legile unui anumit și limitat orizont fizic! -, Immanuel Kant, În micul oraș Königsberg, Îndrăznește, ca un nou Atlas, a „ridica” Întreaga tipsie a Universului - de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
forme” absolute, dincolo de experiență, ale „interiorului uman” și „exteriorului”. El și școala sa uriașă - Fichte, Hegel, Schelling, Schopenhauer, Nietzsche! - au Îndrăznit, Încă o dată, credem noi, ca ante-socraticii, nu să se „măsoare cu Divinitatea”, negând-o, așa cum au făcut legiuni de gânditori materialiști, de la Democrit până la Feuerbach și Marx, ci „Îndrăznind să creadă”, inventând nu alți zei, ci... propunând o nouă Cale pentru a ajunge la acea sau acel Spirit Absolut (Das Absolute Wesen a lui Fichteă; sau „calea dialectică” a lui
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
decât cu un cerc! - În propria biografie, ele sunt nu rareori disparate și alternează: când una, când alta. Și, adesea, există biografii remarcabile, În care numai una dintre „ele” are, ca să zic așa, prevalență. Vezi marii luptători sociali sau marii gânditori, cei care se retrag și au acută nevoie de acel, atât de blamat azi, turn de fildeș. Numai că „azi” - un reziduu puternic, dar și o victorie a secolului trecut, XX, care a repurtat mari victorii În sfera socialului, de la
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
mult chiar: cineva care celebrează existența cu un patos pe care l-au avut doar unii mari Greci. Un „păgân” deci, care, În oceanul de scepticism de care era invadat secolul său - ca și al nostru! -, revalorizează existența umană, un gânditor care semnala prin fenomenul de decadență de care modernitatea care ne Înconjoară și care ne formează este tot mai mult impregnată, tocmai slăbirea elanului vital, a elanului creator - a „voinței de putere”. Iar moartea este nu numai un element esențial
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
zis asupra viziunii sale, asupra „filozofiei viitorului”, cum Îi spune; „Veșnica Întoarcere a aceluiași”. Nu Înaintarea pe o „spirală ascendentă”, cum o aflăm În filozofia hegeliană și, de altfel, În reflexul comun al oricărei gândiri, științifice sau nu. Tentația multor gânditori, și nu numai În filozofie, de a contempla istoria umană ca un suiș, o aglomerare pozitivă, morală, științifică sau politică, cu un sens suitor, pozitiv. De aici, și ideea de progres, una dintre cele mai dominante ale ultimelor secole europene
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
ține de o fractură extraordinară În viața a două genii românești - Eliade și Cioran -, care-și văd existența, creația și ideația chiar, rupte În două segmente de sensuri absolut contrarii, de parcă cei doi adulți, sau mai apoi, bătrâni mari creatori, gânditori și oameni de știință, vârfuri spirituale și nu numai ale gintei care i-a născut sau ale mediului care i-a format, și-ar fi adăpostit, În tinerețea lor vie și zbuciumată, propriii lor inamici! Priviți procesul care i se
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
Dosoftei venea tocmai din Georgia etc. Oameni din toate aceste părți veneau și profitau de această situație relativ privilegiată politic și cultural din Moldova și Muntenia. Deci golul relativ al producției indigene de acest fel era compensat de importul de gânditori sau practicanți, de la sud de Dunăre sau chiar din Caucaz, bineînțeles, de influența grecească, unde erau printre alții și destui oameni bine pregătiți. Acuma, să revin însă la întrebarea pe care mi -ai pus-o: cum s-a petrecut "schimbarea
by Vasile Boari, Natalia Vlas, Radu Murea [Corola-publishinghouse/Science/1043_a_2551]
-
mai puțin persuasiv, astfel că au fost mobilizați toți adversarii din epocă ai Generației '27, ai Grupului Criterion. Așa au apărut în prim-plan figuri ca E. Lovinescu, de exemplu, pe care eu unu-l nu-l consider un mare gânditor, deși respect pledoaria lui pentru sincronism. Interesant este că, în încercările de a construi un anticanon în raport cu canonu-l Generației '27, au fost scăpați din vedere tocmai membrii Cercului literar și alternativa pe care ei o reprezentau. O alternativă care se
by Vasile Boari, Natalia Vlas, Radu Murea [Corola-publishinghouse/Science/1043_a_2551]
-
Cartea lui, Platon și Europa, este o capodoperă, mi se pare că în România nici nu s-a tradus. S. A.: Nu știu dacă s-a tradus. Același sindrom al ignorării reciproce... V. N.: Același sindrom nenorocit al ignorării vecinilor, când gânditori maghiari din secolul XIX, extraordinar de serioși, cum ar fi Széchény, apoi Eötvös, Deák, rămân necunoscuți. Ei corespondau cu Tocqueville, erau la același nivel, ar trebui să fie cunoscuți și să servească drept model sau măcar de comparație. Să admitem
by Vasile Boari, Natalia Vlas, Radu Murea [Corola-publishinghouse/Science/1043_a_2551]
-
mult Cioran și mai puțin țuțea ! Sigur (toată lumea știe), Cioran l-a declarat pe țuțea genial (și nu o dată), dar trebuie făcută precizarea că Cioran o afirmase cu imaginea unui țuțea de-acum șaizeci de ani, când încă nu devenise gânditorul creștin-dogmatic de mai târziu. Și-apoi, când acesta din urmă spune că geniul este inferior sfințirii, nu este oare o ironie față de cuvintele lui Cioran ? Sigur că ping-pongul teoretic dintre ei este savuros (travaliul de montaj în episodul al II
4 decenii, 3 ani și 2 luni cu filmul românesc by Alex. Leo Șerban () [Corola-publishinghouse/Memoirs/806_a_1825]
-
bestiarul cioranian, își are, așadar, locul : este de presupus că acest lucru va da un nou impuls țuțomaniei ce ravajează Bucureștiul (și, bănuiesc, împrejurimile Muscelului ). Căci Sfântul de lângă Cișmigiu va fi devenit, neîndoios, un Baedeker al celor fără idei proprii, gânditorul eminamente rural al unei țări asemenea, al cărei fundament solid nu este dizolvanța cioraniană, ci certitudinea dogmei (ortodoxe, în plus !). Altfel spus, serialul despre Cioran (simplu accident ”exotic” într-o cultură întemeiată pe mutism și rugăciune) ar avea darul de
4 decenii, 3 ani și 2 luni cu filmul românesc by Alex. Leo Șerban () [Corola-publishinghouse/Memoirs/806_a_1825]
-
pot afla sensul din perspectiva divină a oricărui eveniment istoric, fie acesta chiar Răstignirea lui Iisus 73. 1.5. Care este sensul istoriei? Goethe consideră istoria "cel mai absurd dintre toate lucrurile, o țesătură de nonsens pentru cel mai luminat gânditor"74. În zilele noastre, istoricul Jörn Rüsen vorbește de "sensul fără de sens al istoriei"75.La prima vedere, am putea să le dăm dreptate. Dar îndrăznim să aruncăm încă o privire, prin ochii credinței. Faptul că ne punem întrebarea de
by OCTAVIAN FLORESCU [Corola-publishinghouse/Science/976_a_2484]
-
tot ce este istoric este supus deșertăciunii pentru că nimic din ce este lumesc nu este eliberat de sub puterea demonicului. Scopul platformei lor politice era o societate teonomică similară Europei secolului al XII-lea.146 Este semnificativ că mulți dintre acești gânditori simt actualitatea teologiei istoriei inaugurate de Augustin. Poate că secolul al XX-lea cu ororile sale semăna cel mai bine cu secolul căderii Imperiului Roman, invitând la o lectură creștină a istoriei. Cetatea lui Dumnezeu s-a dovedit mai durabilă
by OCTAVIAN FLORESCU [Corola-publishinghouse/Science/976_a_2484]
-
în primul rând, ei încearcă să definească implicațiile pe care le poate avea asupra scrierii și interpretării istoriei calitatea de a fi creștin și de a avea o concepție creștină asupra naturii și sensului istoriei ca disciplină 149. Aproape toți gânditorii menționați au activat temeinic în mișcarea ecumenică, concepută ca o căutare a unei căi creștine în lumea modernă, o "a treia cale" care să transgreseze dihotomiile și să refuze alternativele curente. Barth, Brunner, Niebuhr și Florovski au fost vorbitori principali
by OCTAVIAN FLORESCU [Corola-publishinghouse/Science/976_a_2484]
-
postmodernismul exprimă un fel de mâhnire sau melancolie cu privire la ideile erei moderne, un sentiment de confuzie". "Endism"-ul, cum a fost numită preocuparea obsesivă pentru găsirea unui sfârșit, a devenit o trăsătură definitorie a culturii postmoderne, sancționată de unii dintre gânditorii contemporani. "Apocalipsa postmodernă", acuză Jacques Derrida, este o "apocalipsă fără viziune", adică o versiune a Apocalipsei care se ocupă obsesiv de sfârșit, fără niciun fel de așteptări legate de un proaspăt început.17 În locul ideologiilor moderne sau al "Marilor Narațiuni
by OCTAVIAN FLORESCU [Corola-publishinghouse/Science/976_a_2484]
-
înnăscut sau dezvoltat ca reacție la mediu, privește viața dintr-o perspectivă diferită. Ceea ce un anumit tip de personalitate consideră potrivit și dezirabil poate fi văzut ca total neadecvat și absurd de un alt tip de personalitate. De exemplu, unui Gânditor îi place să găsească explicații raționale pentru ceea ce se petrece la muncă și în viață. Când aceste explicații se dovedesc corecte, Gânditorul este satisfăcut și se felicită pentru clarviziunea de care a dat dovadă. Când explicațiile se dovedesc eronate într-
[Corola-publishinghouse/Science/1992_a_3317]