4,151 matches
-
impresii. Deși eram în ianuarie, în plină iarnă, aici e cu totul altfel, nu ca la noi. Clima Franței este marcată favorabil de apele Mediteranei și ale Atlanticului, aici e puțină zăpadă, uneori chiar lipsește total și nici pomeneală de gerul nostru. De aceea în Franța pajiștile rămân verzi tot timpul, iar vitele pasc iarbă în februarie ca vara la noi. Marea deosebire e că în Franța pajiștile cu ierburi suculente rămân verzi și iarna, în vreme ce la noi pajiștile sunt pârjolite
CĂLĂTOR... PRIN VÂLTOAREA VREMII by ALEXANDRU MÂNĂSTIREANU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/560_a_1263]
-
O ploaie măruntă și rece nu mai contenea de câteva zile. Frigul și umezeala îl pătrunsese până la oase pe tata, starea sănătății lui era grav afectată...În luna decembrie, eu eram de-acum în clasa întâia, cu multă zăpadă și ger, tata cade la pat, deși eu îl vedeam ca pe un om puternic, chiar prea voin ic, fără speranță de a se face bine. O amiază nefericită de decembrie, 1932. Ultimele neguri ale norilor se ridicau de pe piscurile munților din
Întoarcere în timp by Despa Dragomi () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1236_a_2192]
-
drept în sus, e semn de vreme bună, dacă se întinde la pământ, vine ploaia. - Dacă se ciupără găinile, e semn de ploaie. - Dacă se umezește sarea-n sărăriță, va ploua mult. - Vântul de la răsărit aduce vara secetă, iar iarna ger. Vântul de la apus aduce ploaie. - Dacă luna e cu coarnele-n sus, va fi secetă. - Dacă luna e încercănată, e semn că timpul se strică. - Pânze de păianjen întinse pe iarbă, în câmp, e semn de veac bun. - Dacă ies
Cârțișoara: monografie; vol. II - OAMENII by Traian Cânduleå, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/412_a_1339]
-
versuri pline de talent și sensibilitate în care deseori sunt evocate plaiurile, locurile sale natale. Ne-am permis să-i subtilizăm câteva creații cu care să ne îmbogățim lucrarea: Piatra Dracului De vânturi și de ploi biciuit, de-arșiță, de ger, Pleșuvul colos de granit se-nalță la cer. Un colț din Buteanu pornit, o punte spre hău Spre vale s-apleacă gătit în strai de duh rău. În zi însorită, străjer al Bâlei-Cascadă, Se leagă cu vârfu-i de cer în
Cârțișoara: monografie; vol. II - OAMENII by Traian Cânduleå, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/412_a_1339]
-
înghețat. N-aveam casă, nici bordei. Dormeam sub cetina brazilor și cetină așterneam sub noi, peste nea. Acolo nevăstuța mea a născut prunc. Noaptea îl țineam la sân, să nu înghețe. Că acolo la jilip mulți oameni au murit de ger ; mulți erau schilăviți de lemnele ce coborau pe jgheab cu iuțala glonțului de tun. Batâr de am fi dus-o mai ușor primăvara. Dar atunci trudeam la robot în apa adâncă până la brâu, rece, abia topită din neaua munților. Căram
Cârțișoara: monografie; vol. II - OAMENII by Traian Cânduleå, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/412_a_1339]
-
asupra mea și tocmai când altul ar fi disperat în mijlocul drumului, atunci îmi trimitea salvarea. A fost o probă de rezistență foarte grea pentru mine dar am trecut-o cu bine. Nu m-am ales decât cu mici înțepături ale gerului pe la urechi. Ziua de astăzi a trecut ușor pe o vreme atât de vrăjmașă. Între 2 și 7 am fost la Radio, după care am ținut să respect promisiunea, scriindu-ți. Cred că te-ai fi dus la București și
Alexandru Mănăstireanu : corespondenţă by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/629_a_1301]
-
întreaga lume, voi avea posibilitatea să-mi continui existența prin urmașul meu direct. Teama de neant nu mai era așa de grozavă! La sfârșitul lui ianuarie 1943 sunt trimis în concediu. „...Ajung la Buzău pe o vreme de seară, cu ger și promoroacă geroasă...În casa socrului meu, cu negrăită bucurie de mamă, cu o lumină deosebită în ochii albaștri de cicoare, soția îmi prezintă ca dar fata aceea mare și frumoasă în lumina aproape chioară a unui bec, „cu umbre
Alexandru Mănăstireanu : corespondenţă by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/629_a_1301]
-
de pace, când ne vom bucura pe deplin de venirea ta acasă pentru totdeauna. Zilele acestea nu am avut nici o distracție, nu am ieșit nicăieri, deși timpul s-a făcut frumos. A nins, zăpada e mare și nu-i nici ger. Ieri, în ajun de Anul nou, am ieșit puțin cu Mariana de m-am plimbat puțin pe drum. Muțule scump, când vii tu oare? Scrie-mi sau chiar dă-mi o telegramă, mi-ar fi mare bucuria să aflu că
Alexandru Mănăstireanu : corespondenţă by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/629_a_1301]
-
seamă că în cer nu trebuie să le meargă mai bine ca pe pământ, altminteri moartea n-ar mai putea fi o pedeapsă mai mare decât, să zicem, munca anevoioasă pe un câmp îndărătnic, când soarele dogorește sau când e ger. În primii ani de la oraș, cerul nu m-a preocupat: era prea îmbucătățit, iar eu - bucuroasă de-a fi scăpat de fanteziile unui copil ce n-avusese acasă nici o singură carte de basme și-și făcuse, în schimb, un surogat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2149_a_3474]
-
după ceasul pustiirii, să intre și el în acest danț ostășesc fără pereche, din care putea să câștige ceva. Astfel s-a născut colaborarea între români și tătari.” După reorganizarea trupelor, consumarea nutrețului și a alimentelor și, mai ales, îndată ce gerul iernii a slăbit, iar caii au putut înainta fără potcoave, pe la începutul Postului Mare, care în anul 1241 a căzut în ziua de 11 spre 12 februarie, Batu-khan a dat ordin tuturor generalilor săi să fie gata pentru întreprinderea operațiunilor
Românii şi Hoarda de Aur 1241-1502 by Alexandru I. GONŢA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100987_a_102279]
-
Cadan, cât mai ales pentru faptul că menționează pe români ca locuitori ai Transilvaniei, cărora li se adresează. Mongolii lui Batu-khan și-au întins corturile în pustă, pe malul stâng al marelui fluviu, în dreptul Strigoniului, până în decembrie, când, după un ger năpraznic, înghețând apa, au trecut-o cu toți caii și cu 30 de mașini de război (aruncătoare de pietre). Orașul a fost jefuit, cartierele arse și populația ucisă, numai într-un palat fiind măcelărite 3.000 de fete mari. Cetatea
Românii şi Hoarda de Aur 1241-1502 by Alexandru I. GONŢA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100987_a_102279]
-
înghițit câteva cu apă din termos. Mi-am aruncat apoi rucsacul în spinare. — N-avem de ales. Trebuie să ajungem la laboratorul subteran, am zis. 20 La capătul lumii Moartea animalelor Câteva animale bătrâne pieriseră deja. După prima noapte de ger, au fost găsite moarte în zăpada care se așternuse cam de cinci centimetri. Trupul lor mai era acoperit doar de câteva fire de blană aurie. Soarele își croia drum printre nori, făcând să sclipească pământul înghețat. Respirația celor peste o
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
chiar de livadă. Cel puțin asta era impresia pe care ți-o lăsau când îi priveai îndelung. Fumul începea să se înalțe fix la ora trei după-amiază și incinerarea dura în funcție de numărul animalelor moarte. După o noapte de viscol sau ger, mai persista în aer câteva ore bune. De ce nu se luau măsuri pentru a împiedica moartea animalelor? mi-am zis. — De ce nu li se construiește un adăpost? l-am întrebat pe Colonel în timpul partidei de șah. N-ar trebui protejate
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
peste Zid coloana de fum negru înălțându-se spre cer - ca un turn de rău augur al cărui vârf era înghițit de nori. Judecând după grosimea dârei de fum, am apreciat că Paznicul incinera o grămadă de animale. Zăpada și gerul de azi noapte uciseseră mai multe ca oricând. Asta însemna că Paznicul mai avea de lucru și nu putea să plece după noi prea curând. Le eram recunoscător animalelor pentru conspirația tacită. Înaintam greu de tot. Zăpada dintre ținte înghețase
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
tragere asupra cupolelor de oțel turnate de uzinele străine. Pe o zăpadă de un metru, în calitate de redactor la Românul, iată-mă afară la câmpul de tragere. O baracă de scânduri a fost construită, iar înăuntru se servesc băuturi calde fiindcă gerul e simțitor. Regele e de față. Sunt instalate două cupole, una de fabricație germană și alta de fabricație franceză. Mulți ofițeri de artilerie sunt de față. Francezii, cari au adus cupolele, s-au oferit să intre în cupola lor în timpul
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1329_a_2712]
-
să nu-ți fie în zadar ! Și când dezastre sunt în țară, Tu stai în stradă pe-orice vreme. Tu ești chemat, dai ajutor Că tot armata e în frunte Ca să-și ajute al său popor. În soare, ploi și ger și vânt Răspunzi de toate câte sunt. Șoferi grăbiți, de trec în goană, De tine sunt c-un semn opriți. Iar când se-aude de război Armata pleacă în convoi. Tineri și fete militari, Ei lasă totul în urma lor. Părinți
ADRIANA Cuvinte din iarna vie?ii by ION N. OPREA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83160_a_84485]
-
luat pe toate. O Doamne, ce durere Pe copii și bătrîni Lor le-au luat tot Dup-o muncă de-o viață Nimic nu le-a rămas... Și mulți bătrîni, copii Au rămas fără glas. Și vine iarna Doamne, Și geruri, ploi, zăpadă Și nu mai au nimic Nici pat pe ce să doarmă. Întinde-ți mâna Doamne, Și dați-le ceva Că sunt bătrâni, bolnavi, copii Și vine iarna grea. Of!, Doamne și tu Maică Voi de-acolo de Sus
ADRIANA Cuvinte din iarna vie?ii by ION N. OPREA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83160_a_84485]
-
cer, pe tron, Și până-ntr-un fir de iarbă pe pământ. Mare ești Doamne, pretutindeni ești mărit În zi, în noapte, cu strălucire... Din an în an Din an în an sosesc la geam Mereu cu Moș Ajun. E ger cumplit, e drumul greu Dar obicei străbun. Astăzi cu toții cântă-n cor La geam cu Moș Ajun. Tot moș era și-n vremea lor Bătrânul Moș Ajun. E sărbătoare și e joc În casa ta acum. Mai sunt căsuțe fără
ADRIANA Cuvinte din iarna vie?ii by ION N. OPREA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83160_a_84485]
-
Ce frumoasă ești Ce frumoasă ești în prag de iarnă, Ninge disperat asupra ta, Cerul peste tine se răstoarnă, Țurțurii în plete vor suna. Hai să fim doi oameni de zăpadă, Ridicați de brațe de copii, Care-n frig și ger mai știu să creadă Că se pot iubi, se pot iubi. Ce frumoasă ești în prag de vară, Când miroși a mere ce se coc, Cerul în fruntea ta coboară Trupul meu în trupul tău ia foc. Focurile noastre se
ADRIANA Cuvinte din iarna vie?ii by ION N. OPREA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83160_a_84485]
-
noroc cu fata, că-mi pregătește de toate și merită să o plătesc bine. Acum se anunță o iarnă grea de te sperie, și mă gândesc cu mare grijă, dar fără nici o putere, la bătrânii singuri, fără nici un ajutor, la gerul care o fi și ce căldură va fi în camere, la ce plată vor fi puși, și mulți au o pensie mică, să umble pe drumuri să li se aprobe un dosar sau altul, îmi împart deci gândurile că nu
ADRIANA Cuvinte din iarna vie?ii by ION N. OPREA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83160_a_84485]
-
cu însemnele și steagurile lor, cu cruci în vârf, apoi cei cu torțe, apoi preoții doi câte doi, în sfârșit patriarhul cu mitropolitul. Când patriarhul cu crucea în mână ajunse la malurile râului, el găsi apa înghețată, căci dimineața era ger de crăpau pietrele. Atunci oamenii sparseră gheața și patriarhul aruncă crucea în apă de trei ori, în care timp se cânta un imn. După aceea, mulțimea își umplu ulcioarele din râu, iar preoții cufundară în apă un număr mare de
Amprentele unor timpuri by ?tefan Boboc ? Punge?teanu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/84040_a_85365]
-
Începând coborârea la vale pe Dealul Crucii, sau mai nou numit, Dealul Teilor, aceștia erau în plină iarnă, fără frunze, doar cu crengile înălțate spre înaltul cerului, parcă rugându-se de bunul Dumnezeu spre a da o iarnă blândă, fără geruri distrugătoare, să poată întâmpina viitoarea primăvară cu muguri sprinteni, care să deschidă ușițele frunzițelor ce vor respira și se vor bucura de lumina și dulceața soarelui primăvăratec, spre frumos, spre înflorire, dând parfumul ca răsplată a primirii rugăminții lor... Săndel
Amprentele unor timpuri by ?tefan Boboc ? Punge?teanu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/84040_a_85365]
-
râneam la grajd, îi duceam apă cu căldările, săpam în grădină, iar când „făcea” lecții cu noi, se inerva și ne bătea cu nuiaua. Cu el am făcu clasele a doua și a treia. Când viscolul era prea aspru și gerul prea cumplit absentam. Iarna și dimineața când mergeam la școală, și seara când ne întorceam acasă, era întuneric, încât de frica lupilor, ne însoțea, dimineața unul din părinți, iar seara ne ieșea în cale altul dintre părinții noștri. Pentru clasa
A FOST O DATA........ by VICTOR MOISE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83162_a_84487]
-
Din corespondența primită din localitățile cahulene aleg un vers al poetului Andrei Ciurunga fiu al acestui plai versuri Închegate În cursul celor 18 ani petrecuți după gratiile Închisorilor sau la canal: Aprinși sub biciul vântului fierbinte, bolnavi și goi pe ger și pe ninsoare, am părăsit cu mii de oseminte meleagul dintre Dunăre și Mare... ... La ora când cobor, legat În fiare, Să-mi ispășesc osânda cea mai grea, Cu fruntea-n slavă strig din Închisoare; Nu-s vinovat fașă de
ALBUM CONSEMNÃRI REPORTAJE 1989 - 2002 by Dr. Vlad Bejan () [Corola-publishinghouse/Memoirs/817_a_1725]
-
pe care personajul său din Talentatul domn Ripley o dădea întrebării : Cum merge voyeurismul, Tom ? ) și sunetele pe care le produce în Capote (cuvinte care dau din coadă ca pudelii unei babe, cuvinte care se sting ca niște vrăbii în ger) sînt un motiv suficient de a cumpăra bilet. Inițial, virtuozitatea asta de suprafață poate părea prea copleșitoare te întrebi dacă o interpretare atît de pirotehnică va putea să se dezvolte în profunzime, dacă Hoffman va putea să unească toate efectele
Bunul, Răul și Urîtul în cinema by Andrei Gorzo () [Corola-publishinghouse/Memoirs/818_a_1758]