8,741 matches
-
sau un fost soldat care a fost constrâns În acea perioadă să participe la vânătoarea În cauză. Firește că sunt posibile și alte versiuni, ale rudelor celor vânați, ale rudelor celor care au vânat, ale unor oameni indiferenți, ale unor inși din străinătate etc. Nu avem cum să nu ținem seama de aceste versiuni. Corin Braga: Dar tu, ca istoric, cum distingi Între aceste variante? Cum procedezi? Faci o selecție a lor, le combini, propui niște delimitări, faci niște ierarhii, după
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
credința religioasă. Mai multe argumente conduc spre relevarea unei dependențe Între credința religioasă creștină și conceptul modern de proprietate, În cele din urmă ca definire a acelui „eu” rogator (exprimat tacit În rugăciune față de „noi”, „nouă”, cuvinte care desemnează apartenența insului la poporul lui Dumnezeu). Pentru acest „eu” care se roagă, care Își organizează fie și sumar, poate doar momentan, o atenție personală asupra sa atunci când se roagă, când constată separarea dintre planul uman căruia Îi aparține și cel neuman, divin
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
pus pe seama spațiului la Blaga, iar cel al negocierii și al adaptării, pe seama „firii” sceptice și negociatoare a românului. Ele par a fi, dacă mi-aș permite o caracterizare, „modele ale rezistenței” În istorie, dovedind la o repede privire abilitatea insului generic de a se autoconserva, dăinuind „În sine”, o victorie asupra istoriei, și foarte puțin ori deloc „pentru sine”. Atât Blaga, cât și Ralea Își construiesc proiecțiile culturale sub amprenta unei gândiri a istoricilor, obsesia lor fiind cea a ființării
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
costumului. Și când orchestra face o pauză, băiatul ăsta arătos bea bere din ditamai halba și-o ridică în semn de noroc către Grete. Grete ridică și ea un picuț, păhăruțul ei cu vin. Și uite așa, fără ca mulțimea de inși binedispuși din jur să bage de seamă, se iscă între scenă și măsuța la care stă Grete o idilă. Și acu', să zicem că e vremea pauzei celei mari pentru orchestră, și se urcă pe scenă unul de-i în
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
așezată Australia? Hannelore se duce direct la Grete și, fără să spună o vorbă, o pălmuiește de câteva ori cu putere, de-i cade lui Grete proteza din gură și Pepi se așază într-o rână. Apoi îi spune că insul obraznic din spatele ei e un șofer de taxi care așteaptă să fie plătit și că Grete trebuie să-l plătească, pentru că de acum încolo toate socotelile neîncheiate ale lui Grete trebuie achitate cu prețul anilor care i-au mai rămas
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
se taie în formă de cactus. Iscusitul individ meșterește din chibrituri coastele nefericitului cercetător și ale negustorilor prădați. La orizont este plasat, de către omul plin de fantezie, un măr mare și roșu, care reprezintă soarele la apus. Și pe urmă insul adaptabil se face foarte mic, până când se împiedică de făină bolborosind: Apă... apă. Dar de salvat, insul cu morală fără cusur va fi totuși salvat, pentru că este destul de mare pentru așa ceva. HASI (se ridică): Dar porcăria de pe podeaua din cameră
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
prădați. La orizont este plasat, de către omul plin de fantezie, un măr mare și roșu, care reprezintă soarele la apus. Și pe urmă insul adaptabil se face foarte mic, până când se împiedică de făină bolborosind: Apă... apă. Dar de salvat, insul cu morală fără cusur va fi totuși salvat, pentru că este destul de mare pentru așa ceva. HASI (se ridică): Dar porcăria de pe podeaua din cameră o strângi tu singur din camera viețuirii noastre comune. Și pe deasupra, știi tu foarte bine cât de
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
pesimism urâcios. Atunci aduceți și pentru mine unul. (El se apleacă în față și o sărută lung. Cârciumăreasa așteaptă iritată alături, și nu știe dacă totul este spus serios) SCHWEINDI (cu subânțeles): Ăștia sunt niște tipi originali. Ăștia sunt niște inși care au întotdeauna ceva vesel înlăuntrul persoanei lor. Este îmbucurător că de fapt umorul nu cunoaște nici o limită. Permite-ți-mi să prezint umila mea persoană: Königshofer... Kurt și Sieglinde., dar pentru prieteni... Domn' Schweindi și Doamna Hasi. Așa a
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
loc... de loc... (Cârciumăreasa se repede la el și vrea să-l lovească, dar îi cade plângând în brațe) Final BOTUL MEU DE JAVRĂ Un spectacol în patru scene Personaje: SEPP BOTDEJIGODIE 1: Un tip împuțit care se tânguie. Un ins extrem de sensibil care se distruge de unul singur. Optic, o jignire adusă lui Dumnezeu care mai și miroase urât. O binefacere pentru creier. Sau nu-i așa? FEMEIA: O femeie de servici curățică, îmbrăcată sever. FIUL: Un tânăr născut de-
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
să milogească Este râgâitul porcului ăluia de dinăuntru Râgâitul unei foame străine Și râgâitul pofticios al sângelui ăluia FIUL (se repede pe scenă): Țărâna e duhnitul pământului, și pământul e unchiul cel rău care a emigrat în lume. Pe nici un ins nu-l interesează subpământul adevărat. Țărâna are pe ea mereu foamea tatălui și toți tații din lume au o ieșire prin mațul gros. Mașina mea tânjește după o țeavă de eșapament care să eșapeze cu adevărat. Țărâna e piedica dintre
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
străbat ca printr-o podea putregăită. Dar rămân numai ocazii, abstruzități spirituale, prietenii ca și caraghioslâcuri. Deci cineva și-a pus ca exemplu o cocardă de încurajare peste creier pentru un prieten, și dintr-o dată asta e prelucrată de un ins total idiot. Asta este coeficientul de greșeli al nimicului. EL: Toate valorile la care ții putrezesc sub mâinile unuia. Ce-o să creadă publicul? Cum va putea fi gândit teritoriul unor gânduri? Impresii? Bănuiala lipsei de iubire? Supercivilizata absență a superhulpăvelii
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
Numai viața și opera concepute în contrapunct pot pune într-o lumină nouă gândirile de obicei studiate din interior, ca obiecte separate de autorii lor. Viața filosofică ar mai avea oare sens în alte condiții? Epoca noastră, cu filosofi și inși oarecare laolaltă, consideră prea adesea expresia aceasta ca fiind un oximoron... -13- Sufletul e trupul, și invers... Aceeași remarcă și pentru opoziția dintre Epicur și Aristip în privința plăcerilor sufletului și a celor ale trupului. Tradiția afirmă că în Grădină se
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
a variantelor dintre toate mărturiile textuale și o selecție a amendamentelor care au fost propuse de-a lungul generațiilor. 2. O anumită evaluare a variantelor și a amendamentelor conjuncturale, prin intermediul unor cuvinte latine 1: l(ege) = citește!, dl (delendum) = șterge!, ins(ere) = introdu!, pr(aemitte) = pune înainte! 3. Deși textul biblic al BHK (începând cu ediția a treia) și cel al BHS redau conținutul Codexului Leningradensis, aranjarea formelor poetice (și pe alocuri, chiar și a textelor în proză) este rodul muncii
[Corola-publishinghouse/Science/2096_a_3421]
-
accepțiune a termenului "enunțător", în virtutea faptului că ea nu corespunde valorii obișnuite a "enunțătorului" în lingvistică. În următorul extras din Candid, Voltaire evocă, în manieră ironică, bătălia dintre bulgari și abari: Mai întâi tunurile au doborât cam șase mii de inși de fiecare parte; pe urmă puștile au mai scos din cea mai bună lume care există o nouă sau zece mii de ticăloși care o infectau 159. A doua frază ("pe urmă puștile...") este percepută fără nici o umbră de îndoială drept
by DOMINIQUE MAINGUENEAU [Corola-publishinghouse/Science/980_a_2488]
-
lipsită de farmec: „Ca soarele frumoasă-ntre frumoase,/ [...] Își dobândise strălucit renume/ De lamură-a reginelor din lume,/ Aleasă, darnică, preaminunată:/ Ferice-acel ce o vedea o dată;/ De regi și domni dorită-așa de tare/ Cănflăcărase lumea asta mare/ și orice ins o îndrăgea cu foc.”687 Personajele feminine față de care autorul manifestă intenția glorificării au ceva de basm, cel puțin în surprinderea trăsăturilor fizice, de altfel ele vin din mitologie, sunt mai puțin veridice: „În strai bogat, frumoasă peste poate,/ și-
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3076]
-
iubite, în semn de adâncă prețuire și afecțiune, să se retragă la mănăstire, alegând o cale închinată divinității și recluziunii. Femeia are un rol benefic, pentru ea bărbatul acceptă să se metamorfozeze, să se transforme dintr-o brută într-un ins manierat și educat, așadar rolul civilizator nu-i poate fi negat (Efigenia va avea o influență mai mult decât pozitivă asupra lui Galeso, care, deși fiul unui nobil, se comporta rudimentar, fiind poreclit Cimone, recte „Boul”, în V. 1). Donna
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3076]
-
mai prevăzătoare („Să punem răul înainte, ia:/ Toți m-or vorbi că Troil mă iubește./ Mi-ar fi de-atât pătată cinstea mea?/ Pot oare să-l opresc? Doamne păzește!/ N-am eu să-i număr tot atâtea dește/ Câți inși iubesc și nu cer dezlegare,/ Iar când le trece... coada pe spinare!”970) și mai conștientă de rolul pe care trebuie să îl joace într o societate în care regulile sunt impuse de bărbați („Stăpână-s mie însămi, înlesnită -/ Har
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3076]
-
doar Ziua din urmă, poate cea mai inconsistentă, dar agreabilă prin replicile sclipitoare, s-a bucurat, la reprezentare, de o primire comparabilă întrucâtva cu aceea pe care o va avea comedia Bujoreștii. Acțiunea e restrânsă la împrejurările în care un ins dominat de instincte își împușcă, din greșeală, fratele. În schimb, spectacolul Teatrului Național din București cu piesa Comedia inimii va fi fluierat. Aici tema e pendularea între erosul carnal și cel sufletesc, temă tratată mai mult retoric decât teatral. Doar
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290163_a_291492]
-
a ilogicului" vorbea și Camil Baltazar în Evocări și dialoguri literare 151: Încordarea, stăruința aceasta de a-și depăși mormântul fiziologic, râvna continuă de a fi un om normal și sănătos ca și ceilalți, duce la o exacerbare a simțurilor; insul dobândește antene noi, cu care e în stare să perceapă ceea ce oamenii normali nu percep. Simțământul neputinței și anormalității, al pieririi inevitabile îl îmboldește la gesturi absurde, ilogice, la acte enorme, abracadabrante, apanajul eroului din Întâmplări în irealitatea imediată. Numai
[Corola-publishinghouse/Science/1448_a_2746]
-
la o sută de picioare desupra pământului, îngăduind astfel mulțimii să vadă destul de deslușit persoana care se afla în el" 380, este atât de amănunțită, încât această prezență poate trece cu ușurința ca fiind una reală: Era într-adevăr un ins foarte ciudat. Ca înălțime nu putea să aibă mai mult de două picioare. Dar statura aceasta, oricât era ea de mică, îl putea face totuși să-și piardă echilibrul și să-l dea peste marginea micii nacele, de n-ar
[Corola-publishinghouse/Science/1448_a_2746]
-
în același timp, o depășire a lui, o eliberare de el. De aceea fiecare nouă experiență cere o renunțare; nu la faptul în sine, care trebuie realizat, actualizat, cunoscut real, ci renunțare la limitele inerente acestui fapt și la limitele insului care le cunoaște 446. Problema ,,limitei" este foare bine evidențiată de Eliade pentru care "a trăi tu însuți" este antonim cu "a te lăsa trăit", deoarece ,,trăirea directă" presupune depășirea individului în direcția unei superioare și reale autenticități: A trăi
[Corola-publishinghouse/Science/1448_a_2746]
-
măsura evoluția trimestrială a prețurilor proprietăților rezidențiale față de anul 2009 (anul de începere a anchetei) și nu de a calcula prețul mediu pe metru pătrat sau o valoare medie per tranzacție în funcție de numărul de camere sau suprafața utilă”, conform reprezentanților INS. Prețurile apartamentelor din București au scăzut cu 5,7%, în timp ce casele individuale din orașe s-au depreciat cu 4,3%. În afara capitalei, prețurile apartamentelor au scăzut cu doar 1,6%, în timp ce casele de la țară s-au ieftinit cu 4,3
Inerţie socială în spaţiul românesc. Deschideri pentru o analiză funcţională a comunităţilor / Social inertia in Romania. Contributions for a functional analysis of the communities by Tudor Pitulac () [Corola-publishinghouse/Science/511_a_1258]
-
singurul -, o pavăză contra universului decăzut și ostil în care e obligat să-și ducă existența. Deși mare parte a timpului și-l petrece în mașină, deplasându-se dintr-o zonă în alta a Los Angeles-ului, Marlowe rămâne, fundamental, un ins de interior. Într-o nesfârșită poză, el fumează absent și soarbe cu indiferență din paharul de whisky cu gheață. Energia lui intelectuală se consumă rezistând tentațiilor, ofertelor, seducțiilor sau, pur și simplu, amenințărilor. Cinismul detectivului e consecința eforturilor epuizante de
[Corola-publishinghouse/Science/2073_a_3398]
-
natură să clarifice viziunea autorului asupra personajului. Aș spune chiar că pozițiile sunt nu doar numeroase, ci și contradictorii. De la perspectiva strict mercantilă („Lucrez - sau am lucrat - la un alt Marlowe, pentru că, din motive de afaceri sau profesionale, cred că insul e prea valoros ca să renunț la el” - Chandler, 1977, p. 217) până la exasperare („Problema cu personajul Marlowe este că s-a scris și s-a vorbit despre el prea mult. Devine conștient de sine, încercând să se ridice la reputația
[Corola-publishinghouse/Science/2073_a_3398]
-
detectiv care n-a intrat în combinații suspecte. Condiția proletară a detectivului, ideologia sa frustă, dar consistentă, refuzul oricărei forme de „estetism” și de parvenitism transpar în fiecare paragraf. Acest gen de erou continuă, în linie directă, tradiția colonizatorului, a insului brutal care nu ezită să transpire în soare pândindu-și victima, să se bată cu pumnii ori să tragă cu pistolul. Firește că o doză de romantism subzistă în Philip Marlowe, în ciuda eforturilor lui Raymond Chandler de a-l pune
[Corola-publishinghouse/Science/2073_a_3398]