7,832 matches
-
metaforelor din text trimit la experiența personajului principal: Tot ceea ce se întîmplă se referă la Lenz și îl afectează pe acesta"467. Anderegg atrage atenția, de asemenea, asupra faptului că preluarea orientării spațiale a personajului principal este posibilă doar dacă naratorul auctorial nu-și definește poziția 468. O reflectorizare completă, pe de altă parte, ar cere ca punctul de vedere narativ să fie fixat în sau aproape de coordonatele Aici și Acum ale personajului romanesc. 7.2. De la situația narativă auctorială la
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
să traversăm linia de demarcație ce separă narațiunea la persoana a treia de narațiunea la persoana întîi, în sensul general acceptat al acestor două concepte. Din perspectiva teoriei narative, este important de asemenea să observăm o nouă schimbare a "eului" narator la această linie de demarcație. Baza ontologică a "eului" narator se schimbă atunci cînd această graniță este traversată. Diferența este marcată de opoziția dintre identitatea și non-identitatea universului de existență al naratorului și al personajelor. Această schimbare la nivelul bazei
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
a treia de narațiunea la persoana întîi, în sensul general acceptat al acestor două concepte. Din perspectiva teoriei narative, este important de asemenea să observăm o nouă schimbare a "eului" narator la această linie de demarcație. Baza ontologică a "eului" narator se schimbă atunci cînd această graniță este traversată. Diferența este marcată de opoziția dintre identitatea și non-identitatea universului de existență al naratorului și al personajelor. Această schimbare la nivelul bazei ontologice a "eului" narator are consecințe importante. Spre deosebire de "eul" auctorial
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
asemenea să observăm o nouă schimbare a "eului" narator la această linie de demarcație. Baza ontologică a "eului" narator se schimbă atunci cînd această graniță este traversată. Diferența este marcată de opoziția dintre identitatea și non-identitatea universului de existență al naratorului și al personajelor. Această schimbare la nivelul bazei ontologice a "eului" narator are consecințe importante. Spre deosebire de "eul" auctorial acorporal (dar nu impersonal), persoana întîi a naratorului dobîndește o formă sporită de corporalitate, devine un "eu cu trup" în sensul definiției
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
de demarcație. Baza ontologică a "eului" narator se schimbă atunci cînd această graniță este traversată. Diferența este marcată de opoziția dintre identitatea și non-identitatea universului de existență al naratorului și al personajelor. Această schimbare la nivelul bazei ontologice a "eului" narator are consecințe importante. Spre deosebire de "eul" auctorial acorporal (dar nu impersonal), persoana întîi a naratorului dobîndește o formă sporită de corporalitate, devine un "eu cu trup" în sensul definiției mele din capitolele 4 și 6, în măsura în care poziția unei astfel de narațiuni
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
traversată. Diferența este marcată de opoziția dintre identitatea și non-identitatea universului de existență al naratorului și al personajelor. Această schimbare la nivelul bazei ontologice a "eului" narator are consecințe importante. Spre deosebire de "eul" auctorial acorporal (dar nu impersonal), persoana întîi a naratorului dobîndește o formă sporită de corporalitate, devine un "eu cu trup" în sensul definiției mele din capitolele 4 și 6, în măsura în care poziția unei astfel de narațiuni la persoana întîi în cercul tipologic se apropie de tipul ideal de situație narativă
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
eu cu trup" în sensul definiției mele din capitolele 4 și 6, în măsura în care poziția unei astfel de narațiuni la persoana întîi în cercul tipologic se apropie de tipul ideal de situație narativă la persoana întîi. Creșterea gradului de corporalitate a naratorului la persoana întîi are drept rezultat restricționarea orizontului său de cunoaștere și percepție și punerea procesului narativ în relație cu existența naratorului la persoana întîi în calitate de personaj de ficțiune. Pentru o mai mare claritate, voi distinge cîteva niveluri în acest
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
cercul tipologic se apropie de tipul ideal de situație narativă la persoana întîi. Creșterea gradului de corporalitate a naratorului la persoana întîi are drept rezultat restricționarea orizontului său de cunoaștere și percepție și punerea procesului narativ în relație cu existența naratorului la persoana întîi în calitate de personaj de ficțiune. Pentru o mai mare claritate, voi distinge cîteva niveluri în acest proces de corporalizare a naratorului. Cel mai aproape de naratorul auctorial se află naratorul la persoana întîi, care pretinde că este editorul sau
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
drept rezultat restricționarea orizontului său de cunoaștere și percepție și punerea procesului narativ în relație cu existența naratorului la persoana întîi în calitate de personaj de ficțiune. Pentru o mai mare claritate, voi distinge cîteva niveluri în acest proces de corporalizare a naratorului. Cel mai aproape de naratorul auctorial se află naratorul la persoana întîi, care pretinde că este editorul sau redactorul unui manuscris (redactorul ficțional din romanul Moll Flanders sau Richard Sympson din Călătoriile lui Gulliver), persoana care dă citire unei povestiri (Douglas
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
său de cunoaștere și percepție și punerea procesului narativ în relație cu existența naratorului la persoana întîi în calitate de personaj de ficțiune. Pentru o mai mare claritate, voi distinge cîteva niveluri în acest proces de corporalizare a naratorului. Cel mai aproape de naratorul auctorial se află naratorul la persoana întîi, care pretinde că este editorul sau redactorul unui manuscris (redactorul ficțional din romanul Moll Flanders sau Richard Sympson din Călătoriile lui Gulliver), persoana care dă citire unei povestiri (Douglas din romanul O coardă
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
percepție și punerea procesului narativ în relație cu existența naratorului la persoana întîi în calitate de personaj de ficțiune. Pentru o mai mare claritate, voi distinge cîteva niveluri în acest proces de corporalizare a naratorului. Cel mai aproape de naratorul auctorial se află naratorul la persoana întîi, care pretinde că este editorul sau redactorul unui manuscris (redactorul ficțional din romanul Moll Flanders sau Richard Sympson din Călătoriile lui Gulliver), persoana care dă citire unei povestiri (Douglas din romanul O coardă prea întinsă), și naratorul
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
naratorul la persoana întîi, care pretinde că este editorul sau redactorul unui manuscris (redactorul ficțional din romanul Moll Flanders sau Richard Sympson din Călătoriile lui Gulliver), persoana care dă citire unei povestiri (Douglas din romanul O coardă prea întinsă), și naratorul unei povești în ramă dintr-un ciclu de povestiri ("Chaucer" din Canterbury Tales, directorul din romanul Der Schimmelreiter al lui Theodor Storm). Fiecare dintre aceste roluri la persoana întîi, în mod special cel al naratorului unei povestiri în ramă, poate
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
O coardă prea întinsă), și naratorul unei povești în ramă dintr-un ciclu de povestiri ("Chaucer" din Canterbury Tales, directorul din romanul Der Schimmelreiter al lui Theodor Storm). Fiecare dintre aceste roluri la persoana întîi, în mod special cel al naratorului unei povestiri în ramă, poate avea prezență mai puternic marcată personal și fizic în lumea ficțională 469. Astfel, acesta se apropie de următorul nivel al corporalizării naratorului la persoana întîi, acela al naratorului la persoana întîi periferic. Acest tip de
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
Storm). Fiecare dintre aceste roluri la persoana întîi, în mod special cel al naratorului unei povestiri în ramă, poate avea prezență mai puternic marcată personal și fizic în lumea ficțională 469. Astfel, acesta se apropie de următorul nivel al corporalizării naratorului la persoana întîi, acela al naratorului la persoana întîi periferic. Acest tip de narator se distinge de naratorul la persoana întîi aproape autobiografic din faza ce urmează pe cercul tipologic, în primul rînd prin poziția sa în relație cu întîmplările
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
persoana întîi, în mod special cel al naratorului unei povestiri în ramă, poate avea prezență mai puternic marcată personal și fizic în lumea ficțională 469. Astfel, acesta se apropie de următorul nivel al corporalizării naratorului la persoana întîi, acela al naratorului la persoana întîi periferic. Acest tip de narator se distinge de naratorul la persoana întîi aproape autobiografic din faza ce urmează pe cercul tipologic, în primul rînd prin poziția sa în relație cu întîmplările narate. El este localizat la periferia
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
unei povestiri în ramă, poate avea prezență mai puternic marcată personal și fizic în lumea ficțională 469. Astfel, acesta se apropie de următorul nivel al corporalizării naratorului la persoana întîi, acela al naratorului la persoana întîi periferic. Acest tip de narator se distinge de naratorul la persoana întîi aproape autobiografic din faza ce urmează pe cercul tipologic, în primul rînd prin poziția sa în relație cu întîmplările narate. El este localizat la periferia întîmplărilor narate și rolul său este acela al
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
poate avea prezență mai puternic marcată personal și fizic în lumea ficțională 469. Astfel, acesta se apropie de următorul nivel al corporalizării naratorului la persoana întîi, acela al naratorului la persoana întîi periferic. Acest tip de narator se distinge de naratorul la persoana întîi aproape autobiografic din faza ce urmează pe cercul tipologic, în primul rînd prin poziția sa în relație cu întîmplările narate. El este localizat la periferia întîmplărilor narate și rolul său este acela al unui observator, al unui
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
și rolul său este acela al unui observator, al unui martor, biograf, cronicar, dar nu cel al eroului care se află în centrul evenimentelor. Acest rol permite, de asemenea, formele cele mai variate de participare la acțiune, inclusiv împletirea destinelor naratorului și al personajului (Overton din The Way of All Flesh și Marlow din Lord Jim). Ultimul nivel este narațiunea la persoana întîi cvasiautobiografică, în care naratorul și eroul povestirii sînt identici. Majoritatea narațiunilor la persoana întîi se găsesc aici. Prin
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
permite, de asemenea, formele cele mai variate de participare la acțiune, inclusiv împletirea destinelor naratorului și al personajului (Overton din The Way of All Flesh și Marlow din Lord Jim). Ultimul nivel este narațiunea la persoana întîi cvasiautobiografică, în care naratorul și eroul povestirii sînt identici. Majoritatea narațiunilor la persoana întîi se găsesc aici. Prin urmare, este necesară diferențierea în continuare a rolului naratorului la persoana întîi în calitate de personaj principal. Relația dintre eul narator și cel care trăiește poate fi folosită
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
All Flesh și Marlow din Lord Jim). Ultimul nivel este narațiunea la persoana întîi cvasiautobiografică, în care naratorul și eroul povestirii sînt identici. Majoritatea narațiunilor la persoana întîi se găsesc aici. Prin urmare, este necesară diferențierea în continuare a rolului naratorului la persoana întîi în calitate de personaj principal. Relația dintre eul narator și cel care trăiește poate fi folosită drept criteriu pentru distincție. În plimbarea noastră de-a lungul cercului tipologic, întîlnim mai întîi un narator la persoana întîi al cărui eu
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
narațiunea la persoana întîi cvasiautobiografică, în care naratorul și eroul povestirii sînt identici. Majoritatea narațiunilor la persoana întîi se găsesc aici. Prin urmare, este necesară diferențierea în continuare a rolului naratorului la persoana întîi în calitate de personaj principal. Relația dintre eul narator și cel care trăiește poate fi folosită drept criteriu pentru distincție. În plimbarea noastră de-a lungul cercului tipologic, întîlnim mai întîi un narator la persoana întîi al cărui eu narator se prezintă el însuși în detaliu drept narator (Tristram
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
necesară diferențierea în continuare a rolului naratorului la persoana întîi în calitate de personaj principal. Relația dintre eul narator și cel care trăiește poate fi folosită drept criteriu pentru distincție. În plimbarea noastră de-a lungul cercului tipologic, întîlnim mai întîi un narator la persoana întîi al cărui eu narator se prezintă el însuși în detaliu drept narator (Tristram Shandy, Siggi Jepsen din romanul lui Siegfried Lenz, Lecția de germană). Apoi întîlnim clasicul narator la persoana întîi, în care eul care trăiește și
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
la persoana întîi în calitate de personaj principal. Relația dintre eul narator și cel care trăiește poate fi folosită drept criteriu pentru distincție. În plimbarea noastră de-a lungul cercului tipologic, întîlnim mai întîi un narator la persoana întîi al cărui eu narator se prezintă el însuși în detaliu drept narator (Tristram Shandy, Siggi Jepsen din romanul lui Siegfried Lenz, Lecția de germană). Apoi întîlnim clasicul narator la persoana întîi, în care eul care trăiește și eul narator, nefiind cantitativ echilibrați, au aceeași
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
eul narator și cel care trăiește poate fi folosită drept criteriu pentru distincție. În plimbarea noastră de-a lungul cercului tipologic, întîlnim mai întîi un narator la persoana întîi al cărui eu narator se prezintă el însuși în detaliu drept narator (Tristram Shandy, Siggi Jepsen din romanul lui Siegfried Lenz, Lecția de germană). Apoi întîlnim clasicul narator la persoana întîi, în care eul care trăiește și eul narator, nefiind cantitativ echilibrați, au aceeași importanță (David Copperfield, Felix Krull). În sfîrșit, întîlnim
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]
-
de-a lungul cercului tipologic, întîlnim mai întîi un narator la persoana întîi al cărui eu narator se prezintă el însuși în detaliu drept narator (Tristram Shandy, Siggi Jepsen din romanul lui Siegfried Lenz, Lecția de germană). Apoi întîlnim clasicul narator la persoana întîi, în care eul care trăiește și eul narator, nefiind cantitativ echilibrați, au aceeași importanță (David Copperfield, Felix Krull). În sfîrșit, întîlnim narațiunea la persoana întîi în care eul care trăiește înlocuiește aproape în întregime eul narator în
by Franz Karl Stanzel [Corola-publishinghouse/Science/1079_a_2587]