3,207 matches
-
That lies like truth”, acesta este permanentul cuplul antinomic, regăsit și în domeniul viselor premonitorii, și în acela al predicțiilor propriu-zise. În fața fantomei, Macbeth așteaptă neclintit posibilele sale metamorfoze. Căci fantoma și-ar putea schimba oricând înfățișarea, s-ar putea preschimba într-un urs, într-un tigru, într-un rinocer - ar căpăta, așadar, aspectul unei fiare sălbatice. Confruntat cu această realitate în perpetuă schimbare, Macbeth e gata să lupte, să o înfrunte, deși indeterminabilul subzistă: horrible shadow, unreal mock’ry, fantomă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
fără fantome răzbunătoare, rămâne neîndoielnic cea din Romeo și Julieta, învăluită, ca nici o alta până acum, într-o lumină orbitoare. Chiar din clipa în care Romeo îl culcă pe Paris în cavou, frumusețea Julietei, cruțată de atingerea distrugătoare a morții, preschimbă cripta într-un „palat scânteietor”. Mai târziu, după adevărata moarte a lui Romeo, călugărul Lorenzo zărește, în momentul sosirii lui, o lumină ce străbate din interiorul cavoului și care nu vine doar de la făclia rămasă aprinsă a lui Romeo, ci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
posedat de un duh rău, și că abia acum s-a însănătoșit. În acest joc parodic, descrierea vertijului identitar se face în cuvinte asemănătoare celor la care apelează vertijul tragic. Identitățile devin nesigure printr-un proces în care realitatea se preschimbă în vis, iar visul în realitate. În scopul creării acestei aiuritoare confuzii dintre identitatea reală și cea „fabricată”, sunt folosite o serie de mijloace „vrăjitorești”. Lui Sly i se oferă atracții care de care mai îmbietoare: ...Nu vreți muzică? Vă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
vară atât de propice plăsmuirilor minții, o noapte când spaima te poate cuprinde în orice clipă, făcându-te „să iei un tufiș drept un urs”. Interpretând semnificația piesei, Tezeu interpretează, de fapt, realitatea teatrală în substanța ei: iluzii, amăgiri, fantasme preschimbate în forme de către delirul imaginației poetice. Iată însă că Hipolita se arată dispusă să-i dea replica: în toate aceste „pățanii” ale nopții a existat totuși „ceva extrem de consistent” („something of great constancy”). Prezența, în spusele ei, a cuvântului witness
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
în mod straniu de Femeia cu șobolani din Micul Eyolf, bătrâna care umblă pe coclauri alungând șobolanii, care ademenește copilul, ducându-l spre mare, spre moarte și al cărei nume înseamnă „lup” (se zice despre ea că, în timpul nopții, se preschimbă într-un strigoi cu înfățișare de lup, într-un soi de vârcolac, devenind astfel o întruchipare a spațiului sălbatic, a alterității, a metamorfozei). Uimitoare figură de magiciană rătăcitoare, cu priviri aspre și pătrunzătoare și care, printr-un ritual al cercului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
înfățișare animalică. Iluminarea de până atunci a chipului tinerei fete a pălit și ea: feței luminoase i s-a asociat fața unui monstru. Oare această alteritate hidoasă, brusc apărută, nu e cumva opera înfricoșătoare a morții? Nu este ceea ce a preschimbat-o și pe Irene într-o veritabilă figură de moartă vie? De altfel, încă din primul act, Irene vorbește despre trecut ca despre „acele vremuri când mai trăiam încă”. Rubek i-a distrus viața, i-a furat sufletul și l-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
moarte... când nu voi mai fi decât imaginea mea, răsfrântă însă la nesfârșit de aceste oglinzi”. Totul se petrece într-o singură clipă, de iluzie, ca și cum fiecare ar putea spune împreună cu Chantal: „Realitatea mea sunt oglinzile voastre”, aceste oglinzi care preschimbă aparențele în apariții. În scrisoarea către Pauvert, deja amintită, Genet remarcă în legătură cu ritualul liturghiei: „Din punct de vedere teatral, nu știu să existe ceva mai eficient decât momentul în care preotul ridică anafura și potirul cu vin. Momentul în care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1979_a_3304]
-
apă vie sub soarele puternic, iarba și sălciile de pe maluri, joaca unor copii goi la gura Gârliței și, ceva mai lung, cu o spaimă subită, roata unei mori. Se învârtea prea repede. Mâine toate astea vor fi deja măcinate și preschimbate în pulberea amintirilor. Sorbi și ultima picătură din cafeaua pregătită după o rețetă a prințului - ah, cât îi va lipsi și cafeaua asta cremoasă, densă, atât de parfumată! -, se ridică în picioare și porni spre trăsură. Intermezzo meditativ: Despre insolita
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
Cleaver. Dar Logan știa că avea să aibă coșmaruri. Strecură mașina de pe autostradă și o tăie prin partea de nord a orașului, unde nu era nimeni pe străzi În afară de el, zăpadă și becurile de la iluminatul public. Muzica de la radio se preschimbă-n tăcere. După o pauză de cam zece secunde, urmată de scuze chicotite, Începură știrile. Încă mai transmiteau semnalmentele lui Martin Strichen, avertizându-i pe toți să fie atenți. Chiar dacă era mort. Până să ajungă Logan Înapoi la Queen Street
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
mi se pare foarte atractiv, a bombănit neentuziasmat Amory, dar mergem, dacă zici tu. Au pornit În pas vioi și timp de o oră au mărșăluit, cufundați Într-o discuție ce abunda În provocări, până când luminile din Princeton s-au preschimbat În gămălii albe de lumină În urma lor. — Oricărei persoane cu puțină imaginație i s-ar face frică, a spus cu seriozitate Burne. Chiar plimbările astea nocturne erau un lucru de care mă temeam. Am să-ți spun de ce mă pot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
jucau cei de la Princeton. Seară după seară, sala de sport răsuna de strigăte și pluton după pluton mărșăluia pe dușumea, distrugând marcajul pentru baschet. Călătorind până la Washington la sfârșitul săptămânii următoare, Amory a fost Întrucâtva afectat de sentimentul de criză, preschimbat În repulsie În vagonul Pullman cu care s-a Întors, fiindcă vizavi de el cușetele erau ocupate de imigranți puturoși - poate greci, poate ruși. Și-a spus că patriotismul este mult mai ușor de acceptat pentru o rasă omogenă, că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
de curiozitate să aflu ce colț obscur al mapamondului l-a Înghițit pe Burne. Crezi că-i la Închisoare, sub un nume fals? Mărturisesc aici că războiul, În loc să mă facă mai bisericos, ceea ce ar fi o reacție normală, m-a preschimbat Într-un agnostic incurabil. Bisericii Catolice i s-au ciuntit atât de des aripile În ultima vreme, Încât a jucat un rol absolut neglijabil și nu mai produce nici măcar scriitori buni. De Chesterton m-am săturat. Am descoperit un singur
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
putea să „cufunde lumea în haosul străvechi”, aruncând astrele în Tartar sau învăluind soarele „într-o negură greu de pătruns, condamnându-l la un veșnic întuneric”. De asemenea, ungându-se pe trup cu o alifie miraculoasă, ea putea să se preschimbe în pasăre (bufniță), pentru a zbura dintr-un loc în altul (Măgarul de aur, II, III). Credințele și practicile descrise de Apuleius se întâlnesc peste un mileniu, în forme aproape identice, la vrăjitoarele Evului Mediu european : practici magice și presupuse
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
singur întreg negoțul cu lână, atunci o să dea întotdeauna pentru ordinul nostru a zecea parte din câștigurile lui. Planurile mele n-au fost greșite. Este o bucurie pentru mine să-mi închipui cum orașul acela de la poalele castelului se va preschimba într-o capitala creștină, mai înfloritoare chiar decât Nagasaki. Însă nu toate mi-au mers fără cusur. Întocmai după cum am presupus, solii au venit să-mi spună că vor merge și ei după mine în îndepărtata Spanie, dar s-au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
vă tulburăm. Vrem doar să vă împărtășim și vouă adevărata fericire. Adevărata fericire? chipul lui Matsuki se schimonosi într-un zâmbet chinuit. Adevărata fericire pe care o propovăduiți voi, misionarii, e prea copleșitoare pentru Japonia. Un leac prea puternic se preschimbă în otravă pentru unii oameni. Fericirea despre care vorbiți dumneavoastră este pentru Japonia acel leac devenit otravă. Am înțeles limpede acest lucru de când am venit în Nueva España. Această țară ar fi trăit și ea în pace de n-ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
japonezi. O pasăre plutea domol, purtată de curenții de aer pe cerul care din pricina soarelui arzător bătea mai degrabă în culoarea micăi decât în azuriu. Era primul vultur pleșuv pe care-l vedeau japonezii în viața lor. Câmpurile sălbatice se preschimbară în ogoare neroditoare de porumb și în livezi de măslini, dar după o vreme locul acestora era din nou luat de deșertul plin de cactuși. Acolo unde erau ogoare se ridicau câteva colibe indiene cu pereți din chirpici și acoperișuri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
tare, întocmai ca un elev de seminar înainte de examen. Dar în timp ce răspundeam, m-a copleșit deodată un sentiment de furie amestecată cu tristețe. De ce încercau niște slujitori ai învățăturii creștine la fel ca mine să-mi stăvilească străduința de a preschimba Japonia într-o țară a Domnului? De ce încercau să mă împiedice? În clipa aceea mi-am adus aminte de Sfântul Pavel care a intrat în vrajbă cu ceilalți apostoli din Ierusalim pentru că le-a propovăduit păgânilor cuvântul Domnului. Până și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
nu-ți place. — Chiar dacă aș învăța, n-am inimă să cred. Nu poți să crezi fără să înveți. Velasco se înroși din ce în ce mai tare la față. Era semn că se înflăcăra. În acele momente nu mai era un uneltitor, ci se preschimbase într-un misionar care încerca să le insufle neștiutorilor credința lui. — În Mexico, negustorii japonezi n-au trecut nici ei la credința creștină din suflet, ci de dragul câștigului. Însă eu am socotit că e bine și așa. Pentru că sunt încredințat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
vrednic de milă. Undeva în străfundul inimii sale, omul năzuiește după cineva care să-i fie alături toată viața, să nu-l trădeze și să nu-l părăsească, fie el doar un câine bolnav și jigărit. Omul acela s-a preschimbat într-un câine amărât de dragul oamenilor.” Samuraiul repetă în sinea lui parcă pentru a se convinge: „Într-adevăr, omul acela s-a preschimbat de dragul nostru în câinele care ne este mereu alături. În foile scrise de japonezul de lângă lacul Tecali
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
și să nu-l părăsească, fie el doar un câine bolnav și jigărit. Omul acela s-a preschimbat într-un câine amărât de dragul oamenilor.” Samuraiul repetă în sinea lui parcă pentru a se convinge: „Într-adevăr, omul acela s-a preschimbat de dragul nostru în câinele care ne este mereu alături. În foile scrise de japonezul de lângă lacul Tecali scria că El le spusese apostolilor săi astfel: Eu am venit pe pământ ca să-i slujesc pe oameni.” În clipa aceea, Yozō își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
au ars trupul și l-au aruncat în mare. Slujbașii japonezi îi fac cenușă și îi aruncă în mare pe toți creștinii ca nu cumva să lase vreo urmă după moartea lor. În cele din urmă, și noi o să fim preschimbați în cenușă și aruncați în mare. Ca un fruct sorbind lumina blândă de toamnă o să-mi primesc împăcat soarta pe care mi-a dat-o Dumnezeu. Nu mai socotesc drept o înfrângere apropiata mea moarte. M-am luptat cu Japonia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
bătrânul acela rotofei așezat în scaunul lui de catifea. Poate bătrânul crede că m-a învins. Dar nu va înțelege în veci că Domnul nostru Iisus, cu toate că a fost înfrânt în lumea ocârmuirii arhiereului Caiafa și ucis pe cruce, a preschimbat totul în triumf prin moartea Lui. Socotește, fără îndoială, că totul se va isprăvi dacă mă nimicește, mă preface în cenușă și mă aruncă în mare. Dar de aici începe totul. La fel cum toate au pornit și s-au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
-n veri și toamne. Ridică-te din suferință și din cazonă umilință! Ridică-te Basarabie, Trecută prin foc și sabie, Bătută, ca vita, pe spate Cu biciul legii strâmbate, Cu lanțul poruncitoarelor strigăte! Ridică-te! Ridică-te! Ridică-te! Tu, preschimbată într-o mină De sfeclă și de nicotină în care sunt înmormântate Vieți de soră și de frate Tu, preschimbată într-o fermă în care-o mână dură, fermă Se vâră pân’ la cot și-nhață Tot ce am muncit
Dacă nu ai amintiri, nu ai dreptate! by Constantin Chirilă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/776_a_1536]
-
Bătută, ca vita, pe spate Cu biciul legii strâmbate, Cu lanțul poruncitoarelor strigăte! Ridică-te! Ridică-te! Ridică-te! Tu, preschimbată într-o mină De sfeclă și de nicotină în care sunt înmormântate Vieți de soră și de frate Tu, preschimbată într-o fermă în care-o mână dură, fermă Se vâră pân’ la cot și-nhață Tot ce am muncit de dimineață Ridică-te din suferință și din cazonă umilință! Ridică-te Basarabie, Trecută prin foc și sabie, Bătută, ca
Dacă nu ai amintiri, nu ai dreptate! by Constantin Chirilă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/776_a_1536]
-
am muncit de dimineață Ridică-te din suferință și din cazonă umilință! Ridică-te Basarabie, Trecută prin foc și sabie, Bătută, ca vita, pe spate Cu biciul legii strâmbate, Cu lanțul poruncitoarelor strigăte! Ridică-te! Ridică-te! Ridică-te! Tu, preschimbată într-o gară în care cine vrea coboară, Prin care cine vrea se plimbă Scuipând în datini și în limbă, Schimbată crud de minți demente în cruce de experimente: îți bat piroane-n mâni, picioare, Te stingi și parcă nu
Dacă nu ai amintiri, nu ai dreptate! by Constantin Chirilă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/776_a_1536]