3,182 matches
-
n-a terminat bine vorba că a apărut și Alexandru. —Ce faceți fetelor? — Ne pregătim pentru servirea mesei. Veniți că mâncarea este gata, i-a îndemnat Cecilia. S-au așezat în jurul mesei și în timp ce mâncau, Elena nerăbdătoare a revenit cu rugămintea ei. — Acum trebuie să-mi spui visul, Ceci. Am așteptat destul. — La masă se mănâncă, nu se vorbește. —Lasă-mă cu teoriile, că mă supăr. Neavând încotro, Cecilia i-a povestit visul în timp ce Elena foarte atentă, cu ochii țintă în
Feţele iubirii by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1166_a_2071]
-
la noi. —Lasă-l naibii Leni, du-te la școală că ai teză! — Să nu-l alungi, mamă! Până a ajuns ea, profesoara de matematică dăduse subiectele. Nu voia nici s-o mai primească la oră, dar a cedat la rugămințile Elenei, după ce i-a făcut o morală zdravănă. Bineînțeles că pe ultima sută de metri nu putea să facă o lucrare bună și a primit nota patru la corectare. Abia a așteptat să se termine orele, ca să ajungă acasă să
Feţele iubirii by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1166_a_2071]
-
ceea ce-mi spune inima și în consecință sunt foarte bine și fericită de viața care mi-a fost dată. Nu aș fi reușit dacă nu acceptam nesilită de nimeni ajutorul pe care Dumnezeu mi l-a trimis la insistențele rugăminților mele. Nu aș fi reușit dacă nu consideram că era în sfârșit timpul meu să trec linia de sosire în maratonul căutărilor mele. Poate, nu știu exact cum s-a întâmplat, dar știu sigur că Dumnezeu există și noi nu
LINIȘTEA DIN INTERIOR by Doina Comanici () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1631_a_3047]
-
Crimeea cu o competiție Între ceasuri, ca și etimologiile unor nume proprii sau ale unor toponime, apoi tălmăcirea unor coșmaruri. Apoi vorbele lui de dragoste, sfaturile lui de cum să mă Îmbrac pe vreme friguroasă, cum să‑mi aranjez părul, apoi rugăminți, „terapii fierbinți de dragoste“, scene de gelozie, evident neîntemeiate. Apoi, Într‑o zi, am primit o scrisoare, era În teribilul an al lui patruzeci și nouă și nu cred că trebuie să vă mai spun ce s‑a petrecut atunci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1958_a_3283]
-
în perspectivă să urnească din punctul mort, protocolul anchilozat în orgoliile unui imperiu caduc. Ce avea de gând de se zvârcolise toată noaptea înaintea prezentării la Mahmud al - IIlea pentru numirea pe tron? Doar frații Golești au intuit și cu rugăminți , stăruiseră să nu facă ceva necugetat, păstrânduși capul pe umeri. A doua zi, viața îi juca feste, că viitorul domn moldav, Mihail Sturdza, venit și el la înscăunare își răsese barba, și-și potrivea fesul cu care urma să intre
Ramuri, muguri si mugurasi de creatie olteniteana Antologie de poezie și proză oltenițeană by Nicolae Mavrodin si Silviu Cristache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91640_a_93459]
-
toți mai departe. În primul rând, vreau să vă spun că mă rog mereu pentru ajutorul Celor de Sus sau „din lumea de dincolo” sau „lumea eterică”1 pentru noi, pentru copiii noștri și pentru toți care au nevoie. La rugămințile mele au venit și m-au ajutat efectiv : Iisus Hristos, Maica noastră Impărăteasa Cerului și a Pământului, așa cum am invocat o eu și cum o invocă și acatistele ortodoxe; morții noștri; părinții, socrii, bunicii și poate și alții pe care
Întâlniri cu Maica Domnului by Leocadia Georgeta Carp () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1227_a_2213]
-
se liniștiră deajuns ca să poată susține o întrevedere pe care o amînase toată dimineața. Întrevederea cu Greer. Șezu rece ca o stîncă în timp ce nenorocitul speriat își desfășură povestea. Omul era înnebunit de groază și limba i se tot învîrtea formulînd rugăminți de îndurare. O vreme asta n-o deranjă. Era doar firul poveștii sale despre Kershaw și Neelan și... Și Neelan! Oftă manifestîndu-și înțelegerea. Vai de ce zid de nepătruns al voinței și înverșunări se izbise ea! I se păru că relația
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85088_a_85875]
-
spate, relaxîndu-se cu de-a sila. Era o adevărată ușurare, un minut mai tîrziu, să-și dea seama că a luat două hotărâri mari. Cu cîteva minute înainte de ora cinci, mesajul ei înregistrat și reprodus automat îi parveni lui Hedrock. Rugămintea de a se duce la palat îl surprinse. Era greu de crezut că Innelda s-a panicat atît de tare în privința viitorului Casei Isher. Își încheie campania de distrugere și se întoarse în laboratorul lui secret. Ajuns acolo, căută lungimea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85088_a_85875]
-
de doi ani la o temperatură de -195 de grade C și apoi reactivizate prin impulsii electrice. 19. Simțeam capcana, dar îmi era egal. Am început să-i povestesc. Vorbeam totuși prudent, îmi măsurăm cuvintele. „Aș avea mai întâi o rugăminte“, am spus. „Să nu rețineți nici unul din numele pe care, eventual, aș putea să le pomenesc. știți cum e : spui un nume, ai și căpătat o rudă... Altminteri, vă asigur că purtătorii lor aveau o legătură cel mult culthurală, atât
Zenobia by Gellu Naum () [Corola-publishinghouse/Imaginative/614_a_1257]
-
văzut în acea seară. -Livia poate ți-a spus mama ta, eu peste câteva zile va trebui să mă internez la Târgu Mureș pentru operație, la picior. Am primit garanția că în urma acestei operații voi putea merge mai ușor. Și rugămintea mea este ca după operație, să rămâi cu mine, o zi, două, știi eu nu aș mai vrea s-o necăjesc pe mama. -Sigur, voi fi acolo atunci când trebuie, oricum voi rămâne în concediu. -îți mulțumesc de pe acum, îi zise
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
adulți și nu numai. Copilăria lui, dacă se poate numi așa, se încheiase la vârsta de 15 ani când absolvi școala generală și de acum trebuia să muncească pentru a-și câștiga existența. S-a mutat în casa bunicilor la rugămintea lor, căci erau destul de înaintați în vârstă și singuri. Din când în când era vizitat de mama lui care-i ducea dorul și care se mulțumea doar să-l privească cu blândețe și milă, fără a-i da sfaturi simțindu-
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
Pentru că doamna Angela Ulmeanu nu mai avea rude apropriate, soții Brădescu hotărâră să o îngroape chiar în cimitirul din satul lor. Epilog Trecuseră aproape cinci ani de când glasul doamnei Angela Ulmeanu s-a stins. Lacrimile ei se transformaseră în umile rugăminți de iertare către fiul său, care astăzi într-o zi frumoasă din săptămâna Floriilor, se afla în cimitir împreună cu cei doi copii ai săi, un băiat și o fetiță, pentru a-i curăți mormântul. Pe aceași alee se găseau și
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
am grăit mării sale...ca să ne dea aceste moșii; dziceam noi că n-au fostu vinovat. Deci măriia sa vodă ne-au tot dat rămași”. Dar tot ei spun: „Văzînd noi că n-am putea face nimic, plecatu-ne-am cu mare rugăminte la dumnealui la postelnicul să i să facă milă să ne dea ceva. Dumisale i s-au făcut milă...și ne-au dat casăle și viile și ne-au dat și o sută de lei bătuți pentru dughene. Deci noi
CE NU ȘTIM DESPRE IAȘI Vol. II by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/547_a_741]
-
târgului. Unii urcă în susul uliței, alții coboară. Fiecare cu treburile lui. O bătrână s-a oprit în colțul uliței privind neajutorată când într-o parte când în alta. Parcă îi este frică să treacă în cealaltă parte...Un târgoveț - la rugămintea ei - o trece peste uliță. Glasuri în limbi diferite se întretaie în văzduhul care începe să se încingă, potopit de colbăria ridicată de copitele cailor și roțile trăsurilor sau harabalelor. „Ce bine ar prinde câteva picături de ploaie” - gândesc eu
CE NU ȘTIM DESPRE IAȘI Vol. II by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/547_a_741]
-
dar „s-au aflat ace moșie...dată danie sfintei Mitropolii de unchiul nostru Gligoraș Ieșanul”. Și deși s-au judecat pentru acea moșie în fața lui „Grigorie Ghica voievod”, de fiecare dată au fost dați „rămași”. „Apoi, noi am căzut cu rugăminte la...părintele mitropolitul și am făcut schimbătură: am dat noi sfintei Mitropolii pentru...moșie de la Cicani...o pivniță de piatră...ce iaste pe Podul Hagioaiei, și cu dugheană de crîcimă și cu tot locul”. Îți place cum au mers lucrurile
CE NU ȘTIM DESPRE IAȘI Vol. II by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/547_a_741]
-
-am zapisul meu la mîna preutului Gavril...pentru un loc de casă den deal de Podul Hagioai...și den tîmplările vremilor au fostu arsu casăle ș-au rămas acel loc de casă; și fiindu trebuitor preutului Gavril, căzut-au cu rugăminte ca să i-l dau...Deci și eu i l-am dat danie ca să fie ostenitor să facă di dar un sărindar, iar după ce va isprăvi acel sărindar, să le pui numele părinților și a răposatului Andrei fratele meu, la sfîntul
CE NU ȘTIM DESPRE IAȘI Vol. II by Vasile Iluca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/547_a_741]
-
și uitându-mă prin el, i-am dat dreptate bătrânului, pentru că era scris cu nădejde, nu șagă. Te-aș ruga, părinte, să mă lași să-l dezleg eu întâi; pe urmă ți-oi citi și sfinției tale. „La așa o rugăminte nu m-oi împotrivi.” Am pornit să buchisesc literele întortocheate de pe manuscris. Când am terminat de citit, am înțeles că era un act din 1720, prin care Mihai Racoviță voievod îi făcea dreptate lui Ion Neculce, fost hatman, întors în
CE NU ȘTIM DESPRE IAȘI by VASILE ILUCĂ () [Corola-publishinghouse/Imaginative/546_a_699]
-
dragule: doreai să ai pace, trebuia să pleci capul în fața turcului.” Dacă așa ședeau treburile când un pașă era doar în trecere, păi cum o fi fost când însuși Mahomed al IV-lea a venit la Iași și apoi - la rugămintea lui Gheorghe Duca voievod - a revenit, să vadă mănăstirea Cetățuia în ziua sfințirii acesteia (1672 n.n)? „Uite cum povestește Ion Neculce cronicarul acea vizită: „Vinit-au în primblare împărăția de la Țuțora în Ieși și s-au scoborât pe la Nicoriță în
CE NU ȘTIM DESPRE IAȘI by VASILE ILUCĂ () [Corola-publishinghouse/Imaginative/546_a_699]
-
Du-mă în camera ta! — ...? — Te implor! Înainte să aibă Gaston timp să-i răspundă, ea a și ochit ușa care fusese lăsată întredeschisă și a țâșnit înăuntru, cu Gaston după ea. — Te rog, ajută-mă! Te rog! A repetat rugămintea de câteva ori, pentru că auzea voci pe coridor apropiindu-se de ușă. Gaston i-a privit, neputincios, chipul desfigurat și disperat. — Ajută-mă! Ajută-mă! repetă ea. Își împreună mâinile a rugăminte, ca în fața lui Buddha. Avea degete lungi și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2300_a_3625]
-
Te rog, ajută-mă! Te rog! A repetat rugămintea de câteva ori, pentru că auzea voci pe coridor apropiindu-se de ușă. Gaston i-a privit, neputincios, chipul desfigurat și disperat. — Ajută-mă! Ajută-mă! repetă ea. Își împreună mâinile a rugăminte, ca în fața lui Buddha. Avea degete lungi și subțiri ca niște ace. Pe coridor se auzeau acum vocea cameristei și a bărbatului care a strigat. Gaston i-a auzit pe amândoi pronunțând cuvântul shōben. El știa că acest cuvânt înseamnă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2300_a_3625]
-
are certificat, nu am ce-i face. — Chiar nu-i nimic de făcut? Probabil că l-a impresionat și pe laborant tristețea lui Gaston, care arăta ca o floare veștejită pe o zi toridă de vară. A cedat până la urmă rugăminților lor stăruitoare. Atunci, fie de data aceasta... Poftiți înăuntru. Dar țin să vă previn că probabil câinele pe care-l căutați a fost deja omorât. Câinii vagabonzi nu sunt supuși aceluiași tratament ca cei cu stăpâni. În mod obișnuit îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2300_a_3625]
-
bine de trei ore să-l aducă la punctul ei de vedere. Pe când tot discutau în contradictoriu, trenul a ajuns la gara Yotsuya. Au coborât cu intenția de a lua mai departe metroul spre Ginza. Dar, deoarece Gaston nu cedase rugăminților ei, au luat-o pe lângă șanț, spre Ichigaya. — Deci nu mai am cum să te conving să te răzgândești? — Nu. Plec, Tomoe-san. Tomoe nu știa că în momentul în care Gaston zărise cadavrul lui Napoleon pe rogojină, i-a apărut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2300_a_3625]
-
pe străzi, cu pelerine enorme din frunze de varză și de viță, împroșcându-mă ca niște sepii cu dâre de smântână și jumări. Când am crezut că le-am păcălit, mi-au tăiat calea, m-au imobilizat, fără să asculte rugămințile mele. Foile de varză cresc ca niște pânze de corabie, se lipesc cu ventuze de obrajii mei, se desprind cu tot cu piele, mă arde, urlu, mă zbat, pe urmă presară cineva piper pe răni... - Din sarmale-ai venit, în sarmale te
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1987_a_3312]
-
Mă uit și caut porunca de care am nevoie în clipa respectivă. Și imediat îmi revin. Nu știu ce m-aș fi făcut fără asta. Poate că omul s-a obișnuit să i se poruncească. El își permite să fie surd la rugăminți, dar devine atent când i se poruncește. N-ați văzut că și Dumnezeu a folosit aceeași metodă? În loc să ne ilumineze, a descoperit că e mult mai comod să ne poruncească. În zece porunci a rezolvat totul. După aceea s-a
Viața pe un peron by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295606_a_296935]
-
orice. Îl salutară politicoși și încuviințară dând din cap când îi întrebă dacă menajera le-a servit micul-dejun. O rugase să vină devreme, ca să aibă grijă de copii când e plecat la garaj și fusese ușor surprins că îi acceptase rugămintea. Din bucătărie se auzeau niște zgomote - loviturile și hârșâiturile care se auzeau când era în toane proaste - iar acestea îi confirmau prezența. Urmăriți de mutra acră a menajerei, care se uită după ei până ce dădură colțul pe lângă Clubul Apărării Naționale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]