3,395 matches
-
citi! Ne arzi cu rugăciunea!...» «Taci din gură-acolo! Ce faci gălăgie?» Se potoleau. Țipau iar. Ne arzi cu rugăciunea! Venim la noapte și-ți dăm ispite!...» Activiști în rugăciune A stat între ziduri zidit. Sau în fân, în pod. Securiștii băgau furcile, dar nu-l atingeau. Soția îi aducea mâncare în doniță, când mergea să mulgă vaca. L-au otrăvit de mai multe ori și a scăpat. Voia să meargă la Ierusalim. Un ofițer care avea un copil bolnav i-
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
a scăpat. Voia să meargă la Ierusalim. Un ofițer care avea un copil bolnav i-a spus: «Părinte, nu te duce că avionul are un scăunel. Apasă pe buton și - în Ocean!» Nu s-a mai dus. Altădată, au venit securiștii să-l ducă la o înmormântare la Constanța, cu un Ford nou. «Nu te duce, părinte, că te omoară pe drum!» Mă duc. Când să pornească, nu mai mergea motorul. «Coborâți, părinte!» A coborât și motorul a pornit. A urcat
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
și motorul s-a oprit iar. «Părinte, n-avem ce vă face: mai aveți de trăit»... Îl urmăreau și prin mânăstire. Intră o doctoriță. «Părinte, haideți să faceți o sfeștanie la mine acasă că toată mobila cade, diavolul face prăpăd!» Securiștii erau postați peste tot, dar nu l-au recunoscut când a plecat. Nici portarul nu l-a văzut. Activiștii veneau și ei la rugăciuni. Pe ascuns. Umbra Vocea călugărului Haralambie deapănă monoton amintiri printre îngeri de faianță și casete cu
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
opera lui Adrian Kober. Biserica are un policandru din coarne de cerb, iar vitraliile sunt originale, din Germania. Din plafon, Sfântul Ioan Botezătorul te urmărește în ce poziție te-ai afla. O mare de oameni la sfințire. Au venit și securiști. L-au otrăvit de 12 ori pe părintele Ilarion. Nebunie! Te mănâncă sfinții! - Exorcizarea este un sacrificiu făcut de preot? - Ai urmări mari... Ai bani, dar ce folos? N-ai liniște. Îți bagă dihonie în familie. Ce-ți place mai
Dracul zidit by Viorel Patrichi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100968_a_102260]
-
pentru fiecare individ În parte. Am Învățat să ne respectăm părinții și strămoșii, să ne iubim patria, să ridicăm fruntea din țărână și să ne impunem În afară. Și prin cine credeți că ne-am impus pe piețele externe ? Prin securiștii pe care atât Îi ponegrim. Este adevărat că peste tot sunt uscături, au fost și printre ei destui, ca peste tot, dar nu ăștia au fost baza, ăștia au fost plevușca de fațadă. Și cu ce s-au ales ? Cu
Când îngerii votează demonii sau România răstingnită by Leocadia Georgeta Carp () [Corola-publishinghouse/Administrative/1182_a_1887]
-
am timp să cunosc pe nimeni ca să fac politică, mai ales că asta e ultima roată la căruță și am alte lucruri de discutat.“ Vedeam că reproșul pe care mi-l face e sincer și că, în sinea lui de securist, își zicea: „Nu e bine deloc când cunoști prea multă lume!“ Numai că, de fapt, dacă eu mă știam controlat de el, și eu puteam să-l controlez pe el, ca să-mi dau seama dacă știau cele câteva lucruri în
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
o vorbă, majoritatea fără să știu deloc cum îi cheamă. Iar, din când în când, adăugam refrenul: eu nu discut politică și nici n-am auzit pe cineva să se ocupe de politică. Și chiar nu făceam! Dar, după catalogul securist al aprecierii faptelor, delicte politice am comis, fără voia mea, prin faptul că știam bine ce făceau câteva cunoștințe de-ale mele, uneori obsedate de asasinatul politic. Ca și în cazul Lugoșianu, Puiu Alexianu, mai în vârstă ca mine, medievist
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
Noi, așezați deasupra gurilor de ciment, îl auzim pe Nea Gică acolo că ne spune: „Măi, băieți, am aflat una de vă stă mintea-n loc! La soldați s-au făcut prelucrări secrete - să nu le știe cei de la Interne, securiștii - cum că România se rupe de Moscova și de ruși!“ Trebuie să vă dați seama că o veste ca asta, în epoca respectivă, părea un lucru imposibil, absurd, invenția unui creier nebun. Însă știam toți că vorbele lui Nea Gică
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
lucru, din exterior) ordinul de zi, venit de la București. Boștină a scos cheia, de voie de nevoie, și a descuiat ușa Căminului vrând să intre, neapărat, împreună cu militarii, înăuntru. Iarăși altercații, militarii aveau ordin expres să nu lase pe nici un securist să fie prezent. Cum Boștină se încăpățâna să intre și el în cămin, militarii au dat un ordin scurt unui subaltern care l-a îmbrâncit fără menajamente pe Boștină. Acesta a căzut cu fundul într-o baltă și așa a
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
că ăla fusese cu-adevărat bărba-su. Îndrăcită muiere, tare ca fieru, n-o văzuse niciodată bocindu-l. Nici când se pomenise cu toate belelele-n cap : bărba-su mort, sor-sa la pușcărie, fii-sa pe drumuri, gineri-su la Matracucă, securiștii pe capu lor și ea fără o pensie, fără nimica. Și-ncă mai umbla să-l dea afară și pe nepotă-su de la școală. — Trebuie să știi bine în viață, Vica, ce vrei, pentru că, dacă te ții cu dinții de ce vrei
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
are cum se dezbăra, pentru simplul fapt că atunci ar înceta să fie un umanist. Din această cauză pariul pe care el îl face cu societatea este din capul locului pierdut. Până și ultimul găinar ajuns în Senatul României, ultimul securist aciuat într-un partid, ultimul ziarist care dă lecții poporului de pe ecranul unui televizor știau (sau au aflat între timp) ceea ce unui subtil intelectual nu poate să-i intre în cap: că în majoritatea lor oamenii nu au nevoie de
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
rostit al drumului pe care l-am făcut împreună. 15 octombrie Cred că puțini compatrioți au resimțit, asemeni mie, istoria țării lor ca pe o dramă personală. De câte ori treceam granița preluam chipul țării mele văzut din afară: mă identificam cu securiștii care puneau bombe la sediul Europei libere, cu cerșetorii din metrourile pariziene, cu hoții din supermarketuri, cu spărgătorii poștelor din Germania, cu traficanții de minori, cu spălătorii de bani, cu organizatorii de rețele de prostituate, cu mafioții naționali, cu turiștii
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
din când în când, își supraveghează supraveghetorul. Iese pe scara interioară a apartamentului, prevăzută cu o lucarnă care-i oferă o perspectivă neașteptată asupra tipului aflat în mașină: pe scaunul din dreapta, deschis și cu fața în sus, romanul Shogun. Tânărul securist lăsase o clipă romanul din mână ("ne unește aceeași lectură", s-a gândit o clipă Andrei) și se masturba de zor în mașina trasă pe trotuar, privind, hăituit, în toate părțile. 2 noiembrie După vizita făcută într-o zi de
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
un talk show cu Bogdan Ficeac la Realitatea TV. Tema discuției: România și intrarea în NATO. Vine vorba despre "originalitatea în negativ" a României și de obstacolele care ne-au închis drumul spre Occident în ultimii ani: corupția și foștii securiști. Ridic iarăși glasul ― pentru a câtă oară în acești ani? ― împotriva faptului că alde Păunescu și Vădim, în loc să fie puși la colțul istoriei ca susținători patetici și coprofagi ai unui regim criminal de pe urma căruia nu ne putem reveni nici după
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
a trimis la "curățare" în genere. Agrum lustrare însemna "a curăța ogorul". Toate țările foste comuniste din Europa, cu excepția României (Cehia, prima), au promulgat legi lustratorii, care curățau "locul social" (funcțiile publice) de persoanele pângărite și pângăritoare ale comunismului: activiști, securiști, intelectuali prostituați, asemeni lui Păunescu și Vădim în vremea lui Ceaușescu. La noi nu a existat așa ceva și de aceea obiectele urât mirositoare continuă să pută în public, put, iată, prin ecranul televizorului. Dar de unde, în fond, îmi vine această
Despre limită. Jurnalul de la Păltiniș. Ușa interzisă by Gabriel Liiceanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295599_a_296928]
-
inedit pe scena politică, aduce nota ”de bulevard” din viața civilă, bizar, neseriozitatea chirurgului-golan cu mii de operații pe abdomen reușite. Limbajul maschează o grosolănie ordinară, contrastând cu bibliotecile care îi impiedică discursul public oficial, greoi și contradictoriu. Cocon de securist, produs al vechii fabrici de activiști, el ”vrea să fie președinte”, pentru că ”director am fost, primar general am fost”. Un ”pacient... prezidențiabil”, debusolat după părăsirea meseriei. Un pacient care ar trebui lecuit degrabă. Studiu de campanie (I): Ce se întâmplă
Cuvântul - dinspre şi pentru oameni... : declaraţii politice, texte de presă, discursuri, interviuri, corespondenţă by Sanda-Maria ARDELEANU () [Corola-publishinghouse/Journalistic/100953_a_102245]
-
CAPITALIȘTI ÎN ROMÂNIA? „Băieții”, cei din CC al UTC, eșalonul doi al PCR, dar și din securitate. Să, ne amintim că la Iași, primul capitalist nu a fost altul decât primul secretar al PCR municipal dinaintea căderii comunismului și câțiva securiști! Nici nu se putea altfel, cănd gestul pomenit aici - transformarea securității În militari obișnuiți, era rodul manipulării venit de la cel care, ani de zile, fusese conducătorul activiștilor cu sarcini speciale Într-o zonă cum a fost Iașul unde, ca În
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
nu au fost decât valuri În marea cea mare a conspirației postcomuniste, alintata cu ipocrizie „capitalism de cumetrie”, cumetrie patronată de Însuși protectorul ei, ne dăm și mai bine seama unde și de ce am ajuns așa În România anului 2006. Securiștii Încasează pensii de zeci de milioane iar majoritatea pensionarilor cu ani necompletați În cartea de muncă din vina statului comunist, doar pensii ce nu acoperă nici cheltuielile la Întreținere la bloc. * Familia Alexandru Tăcu se numără printre chinuiții fără sfârșit
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
orice li s-a Întâmplat, până la moartea lor, ei nu au intrat nici În tovărășia agricolă nici În cooperativa agricolă de producție. Atitudinea această, În vremea de atunci, era socotita o mare abatere a țăranului, iar pentru primar, milițianul ori securistul care răspundea de comună și oamenii de acolo, o dovadă că ,,nu știu să muncească cu oamenii”, ,,cu dușmanul de clasă”... În această confruntare dintre autoritățile statului cu oamenii locului și-au găsit În satele noastre, deci și la Burdusaci
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
memoria fiului meu. Editură ,,Entuziast” i-a editat volumul postum de versuri, intitulat ,,Călătorul Profund”. Oamenii care respectă valoarea m-au bucurat În aceste zile, când fiul meu a iesit din anonimatul perfid și crud În care l-au aruncat securiștii. Pentru mine a fost o zi tulburătoare. Cu toate acestea sunt un părinte distrus de un legământ pe care nu Îl pot onora. Eu vreau să aflu adevărată cauza a morții fiului meu, Malin Alexandru Tăcu. Va rog pe dumneavoastră
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
pătrat” și „Omul lunatec”, la poezia „Înscrisă În ...oglindă”: „Aizeop” și... „Poezia”. În toate se luptă cu tenebrele dar le și cântă - acuzându-le ori preamărindu-le. Poate de bucurie că a ieșit din tăcerea deceniilor când a stat cu securistul În ceafa: „Cu moartea securiștii peste noi”, „Pândesc atent că bufnita de pradă/ Cum se ascund codoșii (iarăși codoșii!) pe sub case;/ De gustul abatoarelor de stradă/ Își potrivesc topoarele tăioase”. (Mătrăguna) Ori cu gândul că... „De tăcere și duruta/ Casa
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
poezia „Înscrisă În ...oglindă”: „Aizeop” și... „Poezia”. În toate se luptă cu tenebrele dar le și cântă - acuzându-le ori preamărindu-le. Poate de bucurie că a ieșit din tăcerea deceniilor când a stat cu securistul În ceafa: „Cu moartea securiștii peste noi”, „Pândesc atent că bufnita de pradă/ Cum se ascund codoșii (iarăși codoșii!) pe sub case;/ De gustul abatoarelor de stradă/ Își potrivesc topoarele tăioase”. (Mătrăguna) Ori cu gândul că... „De tăcere și duruta/ Casa mea În nori se mută
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
vagoane-platformă sau camioane ori să mărșăluiască până la lagărele de destinație. Cei care aveam destinația Coasta Galeș am așteptat În ploaie și frig la punctul de Îmbarcare „Mustață” de la Peninsula până spre seară, când, cu strigătele și Înjurăturile de rigoare ale securiștilor din escorta, am fost urcați Într-o garnitură de vreo 30 de vagoane și, sub pază (fiecare vagon era păzit de câțiva soldați Înarmați până În dinți, iar noi trebuia să stăm culcați pe podea cu ordinul de a nu ridică
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
și de bate. Din cauza anemiei și oboselii, fostul meu șef de lucrări de la Scoala Politehnica din Timișoara, domnul Nicolae Popa, care se nimerise lângă mine În coloana, abia dacă se mai putea urni și atunci, ca să nu fie lovit de securiștii de escorta, din mers, i-am luat traista cu cele câteva obiecte pe care le avea În ea și l-am luat de braț (era ușor că un fulg), continuând urcușul. Pe tot urcușul, care cred că a durat mai
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
și mi-a Înmânat biletul de eliberare, spunându-mi să merg la poarta și să aștept sosirea comandantului Burdișan, care ne va spune câteva cuvinte. În jur de oră 9 Își face apariția Burdișan Însoțit de doi indivizi În civil (securiști de la Constantă), care ne pun În fața fiecăruia câte o declarație-formular, gata completată cu datele personale respective, urmând să fie numai semnată, precum că ne angajăm să nu spunem sau să declaram nimănui nimic În legătură cu detenția, de la arestare până la eliberare. Nu
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]