5,297 matches
-
să-l găsească în natură: e necesar ca ea să-și găsească sensul, calea, lecțiile și învățăturile pe care trebuie să le dea. îîn treacăt: această poziție este contrară celei iudaice...). Cultura este atât de pervertită încât, în problema binelui suveran, în loc să facă apel la voluptate, ea dă o mulțime de răspunsuri, toate opuse acestui adevăr care ține de bunul simț. Montaigne se amuză chiar să-l citeze pe Varro, autor al unei ciudate contabilități: la întrebarea: ce trebuie să căutăm
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
lui Anaxarh, ca și al multor eudemonisme grecești - cele ale lui Apollodor din Cyzicos, Nausiphanos din Theos ori Diotim din Tyr, de exemplu, din care nu mai subzistă decât ici o vorbă, colo o frază sau o amintire... -, situa binele suveran în impasibilitate, în capacitatea de a nu te lăsa afectat de lume, de micimile și meschinăriile ei. Foarte probabil, bucuria filosofică este aceea de a trăi deasupra contingențelor obișnuite, alături de preocupările celor mulți, în alt loc decât pe scena trivială
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
ocupă mintea cu treburi inutile. Aceste preocupări vane consumă o energie utilă pentru înfăptuirea altor țeluri. Aristip îndepărtează tot ce nu duce la acest proiect: ca etician integrist, el nu se încurcă cu activități inutile pentru a ajunge la binele suveran, la plăcere. Astfel, el renunță bucuros la matematică, fizică, astronomie și la toate activitățile științifice cu care pierzi un timp enorm. Nihilist în materie de epistemologie, el își concentrează toate eforturile asupra moralei. Aceasta și nimic altceva. Așadar, în concepția
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
subtilă, mai densă: doar filosoful o poate cunoaște. -4Plăceri care țin de a avea, plăceri care țin de a fi. Compararea anumitor texte permite o mai bună înțelegere a funcționării interioare a gândirii cinice. Sigur, Antistene asimilează plăcerea cu răul suveran, el ne îndeamnă să ne ferim de toate plăcerile, oricare ar fi ele, și stigmatizează voluptatea identificată cu slăbiciunea. Numai că, în același timp, frecventează bordelul și se justifică spunând că, atunci când simte nevoia de plăcere sexuală, rezolvă problema cu
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
mărturie în favoarea vieții fericite. Aici, plăcerea apare ca fiind altceva decât suprimarea sau dispariția durerii. După Philebos, plăcerea nu este negativă, conform modelului exploatat mai târziu de Epicur, ci pozitiv: ea presupune căutarea activă a satisfacțiilor și elaborarea jubilării. Binele suveran, ceea ce este bun și plăcerea avansează identificate și identificabile. Oare de ce, în loc să discute această teză, Socrate, adus pe scenă de Platon, caricaturizează opțiunea hedonistă, pentru a se mulțumi, într-un mod foarte așteptat și obișnuit la antihedoniști, să recurgă la
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
a reținut temperamentul măsurat al lui Eudoxiu. Astfel încât cititorii lui Aristotel evită să vadă în apologia făcută de el hedonismului o pledoarie pro domo. întrucât sinceritatea pledează în favoarea lui, unii interpretează apărarea dezinteresată de către el a plăcerii identificabile cu binele suveran ca pe o dovadă a validății acestei propoziții. într-adevăr, nimic nu ne permite să găsim în biografia filosofului ceva ce i-ar putea discredita gândirea: nici vorbă de vreo travestire în femeie, de parfum în agora sau de ospețe
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
schimb plăcerea de a filosofa se definește ca fiind cea mai bună. De fapt, care hedonist autentic ar afirma contrariul? Cu siguranță, nu Aristip din Cirene, și nici ceilalți care situează plăcerea în vârful ierarhiei și fac din ea binele suveran; toți aceștia ar fi incapabili să-și plătească jubilarea cu o bucurie răutăcioasă ori cu o pasiune rea. Eudoxiu hedonist și Aristotel eudemonist luptă în două tabere învecinate. Nu chiar prieteni, desigur, dar nicidecum dușmani. Oricum, de aceeași parte a
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
dorința legată de aceste obiecte inutile și găunoase alienează, îngrădește spiritul, stă în calea libertății, a autonomiei și a seninătății. Odată această taxinomie stabilită, putem efectua un calcul, pentru că plăcerea rezidă doar în satisfacerea dorințelor naturale și necesare. Fericirea, binele suveran, bucuria, finalitatea hedonistă presupun absența tulburărilor, pacea, liniștea sufletească, sănătatea trupească, armonia păstrată sau redobândită. A cunoaște logica dorințelor cu care avem de-a face, a le recunoaște în diversitatea lor confuză și amestecată, a ști cum să le răspundem
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
cineva în așa măsură conținutul gândirii epicuriene și ar face-o să exprime contrariul a ceea ce spune ea de fapt, dacă nu din cauza unei repulsii față de însuși principiul hedonismului? Desigur, ataraxia epicuriană seamănă foarte mult cu fericirea asceților, cu binele suveran al celor care renunță, însă o trăsătură a doctrinei marchează diferența, și ea este una importantă: refuzarea durerii, lupta contra suferinței. Pentru că ura față de trup propovăduită de Platon, apoi cultul durerii propriu stoicilor, cât se poate de orgolioși în fața suferinței
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
a bibliotecii o știu prea bine. în fața acestor mâncăruri sobre abundă conversațiile cu subiecte polemice: ce relații există între bogăție, fericire și virtute? Ce se poate spune despre utilitate și sinceritate în prietenie? Cum pot fi definite Binele și Binele Suveran? Dar Plăcerea, Fericirea, Virtutea, înțelepciunea? Trebuie oare să ne temem de moarte? Cum să trăim de vreme ce, într-o zi, trebuie să murim? Banchetul servește filosofia, filosofia servește banchetul. Cele două își dau sens în mod reciproc. Nu mâncăm numai pentru
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
săpături devastat... Pietrele următoare - etica. Nici aici nu avem nimic cu adevărat nou: tropism hedonist, antiplatonism - în privința originii numelor și a naturii sufletelor -, recuzare a durerii, a plăcerii și a suferinței ca poli magnetici, dietetica dorințelor, aritmetica plăcerilor, identificarea binelui suveran cu fericirea, aceasta coincizând la rândul ei cu absența tulburărilor, cu încetarea negativității care operează în trup și în suflet, simpla satisfacere a dorințelor naturale și necesare, recuzarea fricii de zei și de moarte etc. Urmează, în sensul de mers
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
Pavel, și Petru, și plăcerea, reputația sa, scrierile sale, teoria sa, și trupul, și Vasilide, VALENTIN și elecțiunea, și materia, și metafizica, și trupul, Secte gnostice barbeliți, barbelognostici, berboriți, coddieni, eușiți, fibioniți, levitici, nicolaiți, ofiți, stratiotici, zaheeni HEDONISM ataraxie binele suveran, creștină, epicuriană, plăcere adevărată, bucurie, - contract hedonist, creștin, dorințe consumate, detestate, naturale și necesare, fericire a apropierii de Dumnezeu, și asceză, și ataraxie, creștină, la Erasmus, și înțelepciunea, la Montaigne, și lumea din umbră, și sexualitate, și lumea de apoi
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
naturale și necesare, fericire a apropierii de Dumnezeu, și asceză, și ataraxie, creștină, la Erasmus, și înțelepciunea, la Montaigne, și lumea din umbră, și sexualitate, și lumea de apoi medieval, plăcere în acord cu natura, aritmetica plăcerilor, și asceză, binele suveran, carnală, călăuza virtuților, căutată, celestă, creștină, a lui Dumnezeu, și durere, și edificarea sinelui, eternă, evitarea durerii, evitarea neplăcerii, de a exista, finalitatea existenței, ierarhie, infinită, și libertate, în lumea de dincolo, și mântuire, un mijloc, moderată, și nebunie, și
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
ei Constantinopol ascensiune, Ierusalim ascensiune, Roma, prăbușirea ei, MORALA blândețe Erasmus, Montaigne, Valla eumetrie, măsură, Erasmus, gnostici, Montaigne Spiritul Liber prietenie Erasmus, goliarzi, Montaigne, Valla, răul, în om, și creștinismul, și culpabilitatea, și gnosticismul, triumfător, venit de la Dumnezeu, virtutea, binele suveran, și bucuria, disociată de orice transcendență, motivată de plăcere, de neatins, PLATONISM și gnosticism, propedeutica creștinismului, POLITICĂ cetățenie păgână, Constantin, convertire, și Eusebiu din Cezareea, lovitură de stat, democrație ateniană, Imperiu convertire, Donația lui Constantin, religia imperiului, Iustinian, justiție, lege
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
prin fiecare stereotip, discursul își reafirma apartenența la un cod prestigios, diferit de uzajul curent. După romantism a început o luptă împotriva stereotipurilor și chiar o contestare a noțiunii de "limbă literară": fiecare scriitor dorea să-și definească, în mod suveran, propriul uzaj al limbii, în afara oricărui cod literar colectiv. În realitate, faptele sunt mult mai complexe: producția literară, vrând-nevrând, se bazează pe semne de "literaritate", pe termeni (străveziu, de abanos...), pe construcții, pe anumite întrebuințări ale timpurilor etc. marcând apartenența
by DOMINIQUE MAINGUENEAU [Corola-publishinghouse/Science/980_a_2488]
-
de jos a tronului stătea așezat un proletar cu barba neagră, cu cămașa desfăcută, avțnd un aer hilar și stupid ca o maimuță. Alții urcau cu greu estrada ca să se așeze la locurile lor. Ce mit! spuse Hussonet. Iată poporul suveran! Măi să fie! cum se mai clatină! Corabia Statului se leagănă pe o mare furtunoasă! Trăncănește! Trăncănește! (partea a III-a, cap.I) (2) Gândindu-mă la sală îmi veni o idee neașteptată. Numaidecât lacrimile mele se opriră. M-am
by DOMINIQUE MAINGUENEAU [Corola-publishinghouse/Science/980_a_2488]
-
cu individul solitar. Marii creatori: Leonardo da Vinci, Newton, Galilei, Gauss, Mendeleev, etc. au realizat opera lor prin gândire genială și efort propriu. Dacă în domeniul artelor, cum ar fi literatura, pictura, sculptura, arhitectura sau muzica, creația individuală a rămas suverană, în domenii precum știința sau tehnica s-a impus o nouă activitate cea de grup și odată cu ea, problema creativității colective. Volumul mare de experimente, gestionarea a numeroase instalații și echipamente de laborator, travaliul desfășurat simultan pe mai multe fronturi
Creativitate : fundamente, secrete şi strategii by Georgel Paicu () [Corola-publishinghouse/Science/690_a_1152]
-
și îmbunătățiți-le! Alcătuirea grupului brainstorming În alcătuirea grupului se vor respecta trei condiții: 1. Din grup vor face parte doar persoanele care vor să participe la ședința de brainstorming. Deci dorința persoanei de a participa de bună voie este suverană. 2. Între membrii grupului nu trebuie să existe antipatii, ci dimpotrivă - dacă se poate legături de simpatie sau de prietenie. În nici un caz ostilități. 3. Din grup să nu facă parte șefi ierarhici și subalterni. Șefii au tendința de a
Creativitate : fundamente, secrete şi strategii by Georgel Paicu () [Corola-publishinghouse/Science/690_a_1152]
-
în 100 000 de cuvinte, București, 1998, Peisaj pictat în ceai, București, 2000, Partea lăuntrică a vântului sau Roman despre Hero și Leandru, București, 2003; Drazen Katunarić, Ecclesia invisibilis, București, 2001 (în colaborare); Dusan Govedarica, Pe furiș, București, 2001; Martori suverani. Antologie de proză slovenă contemporană, București, 2002; Miodrag Bulatović, Amantul morții, pref. Laurențiu Ulici, postfața trad., București, 2003; Milos Crnjanski, Romanul Londrei, I-II, pref. trad., postfață Cornel Ungureanu, București, 2003; Risto Vasilevski, Biserică, iată hramul tău, pref. Miodrag Pavlović
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289907_a_291236]
-
alături de alte mișcari similare din Spania, Germania, Italia și Grecia și se afirmă că apariția acestei structuri pan-europene a fost impusă de criza pe care o traversează Europa, de presiunile crescânde la care sunt supuse națiunile și statele naționale suverane din partea forțelor dezlănțuite ale Noii Ordini Mondiale.26 Obiectivele Noii Drepte, așa cum se regăsesc pe website-ul lor oficial, sunt următoarele 27: 1. Unificarea, după modelul german, a celor două state românești, România și Republica Moldova; 2. Denunțarea Tratatului cu Ucraina din
by Sergiu Gherghina [Corola-publishinghouse/Science/1101_a_2609]
-
nu ar lua măsuri în vederea reformelor și a integrării europene, iar partidele aflate la guvernare au încercat să atenueze șocurile, unii comunicatori ai acestora inducând ideea că UE nu ar trebui să se comporte ca un jandarm cu o țară suverană în care situația este mereu "altfel" decât în restul lumii. Noua guvernare a debutat cu un mesaj ce a stârnit indignare printre apărătorii valorilor europene, rostit de către Președintele Iliescu, la 24 ianuarie 2001 la Focșani: "E un moft chestiunea aceasta
by Sergiu Gherghina [Corola-publishinghouse/Science/1101_a_2609]
-
albine / pe bluza cu flori. nici-un nor pe cer - un zumzet de albine printre albăstrele Cu o singură excepție, deschizîndu-și brațele doar atunci cînd observatorul e dispus să se copilărească: primul concediu - / râul copilăriei / cu două brațe. În această ambianță suverană nu-i de mirare că se coace rotund, înglobînd o lume întreagă, un poem cu arome de spiritualitate mitică, devoalînd felul în care funcționează universul. cric vechi în iarbă - cîntecul greierilor ridică luna Toamna este surprinsă într-o primă ipostază
Frumuse?ea trecerii by Corneliu Traian Atanasiu () [Corola-publishinghouse/Science/83678_a_85003]
-
Întreaga lume, încă din 2007, s-a confruntat cu noi provocări, așa cum este cea mai amplă criză economică după al Doilea Război Mondial. Turbulențele inițiale, după o scurtă perioadă de reașezare, s-au perpetuat în Europa sub forma crizei datoriilor suverane. Deși dimensiunea tehnică a crizei economice și financiare este pentru specialiștii altor domenii un subiect de cercetare în sine, acest subcapitol urmărește să sublinieze și să explice efectele sociale asupra populației care se confruntă cu măsurile de austeritate. În general
Inerţie socială în spaţiul românesc. Deschideri pentru o analiză funcţională a comunităţilor / Social inertia in Romania. Contributions for a functional analysis of the communities by Tudor Pitulac () [Corola-publishinghouse/Science/511_a_1258]
-
solitar. În plus, acolo unde enunțarea deocheată se mulțumește, în general, să reia, cu unele variațiuni eventuale, enunțuri deja cunoscute de comunitate (un stoc de glume, de istorisiri, de cântece sau calambururi...), povestirea pornografică pune autorul în postura de creator suveran care îi împărtășește propria lume unui cititor complice, dar inaccesibil. De fapt, dacă-i dăm crezare lui Freud, procesul acesta de autonomizare a textului pe care îl implică pornografia a început o dată cu povestirile deocheate. În Cuvântul de spirit, el consideră
by DOMINIQUE MAINGUENEAU [Corola-publishinghouse/Science/983_a_2491]
-
a limbii. Textele de pornografie non-canonice, punând problema legitimității practicilor pe care le descriu și problema scriiturii proprii, țin de puterea oricărei literaturi, care este, inevitabil, un act de reflecție asupra fundamentării propriilor reguli: chiar prin faptul că-și definește suveran normele, trebuie să-și construiască lumea și totodată s-o legitimeze. Universurile închise (pivnițe, castele...) pe care Sade le construiește minuțios pentru ca libertinii să-și potolească acolo poftele sunt prinse într-un joc de oglinzi cu operele literare care, în
by DOMINIQUE MAINGUENEAU [Corola-publishinghouse/Science/983_a_2491]