3,756 matches
-
aliură, părea a fi vreun ștab din București. Primul secretar era îmbrăcat într-un costum de culoare gri cu dungulițe negre pe verticală, ceea ce-l făcea să fie mai lung decât în realitate. Avea atunci vreo cinzeci de ani, La tâmple îi apăruse ghioceii, avea fața ovală, fără riduri. Dacă te uitai ceva mai atent la el, puteai să bănuiești că e homosexual, avea ceva care aducea a curvă masculină. În rest, normal ca orice mirean L-am lăsat să-și
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
se vinde nimic? Trece mai departe și citește: "Sale", scris foarte mare, cu vopsea albă, pe uriașele geamuri ale vitrinelor. Apoi "Second hand", scris cu litere ceva mai mici. Înăuntru nu se vede nici o mișcare. Băbuța pune un deget la tâmplă și trece nedumerită mai departe. Ceva mai încolo, o altă firmă: "Nedam Kisam", "aha, aici trebuie să fie fitil de lampă", își zice băbuța și intră. Înăuntru totul e așa de lustruit și de modern încât, băbuța, intimidată, cu glasul
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
aceea am simțit ceva ca o pocnitură și mi-am pierdut cunoștința. M-am trezit într-un pat curat, între scoarțe apretate, sub cap aveam o pernă moale de puf de gâscă. O durere de cap îmi încinsese fruntea și tâmplele și nu știam de la ce putea fi. Femeia casei, văzându-mă că m-am trezit, mi-a adus o oală cu lapte cald, abia muls și m-a ajutat să-l beau. Laptele acela băut mi s-a părut cea
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
în metodele sale, încăpățânarea inculpatului nu-l irita pe plutonier. După o lungă și minuțioasă anchetă însă totul dăduse greș iar șeful fu nevoit să trimită mai departe un dosar subțire. La instrucție, procurorul, bărbat cu prea puțin păr la tâmple și pleșuvia lustruită, îl întrebă blând pe moșneag. - Ei, cum facem, moșu’ Bogza, ai furat ori ba barabulele ? - De, dom’ procoror, le-am furat, mărturisi senin bătrânul. Procurorul Puișor își scutură gulerul din bărbii duble ce-i înconjura fața ca
Pomana porcului by Tanasachi Marcel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91528_a_92379]
-
un om cu plete și nasul coroiat ridica în sus, la o căruță, o purcică tărcată care guița asurzitor, căscând râtulețul roz. - Chepteni, piepteni, hai la chepteni ! zâmbea tuturor o țigancă strânsă sub sâni într-un ilic violet și la tâmple cu bariz roș. Se împinse într- o babă supărată și, oprindu-se la castraveți, întrebă de preț, apoi începu iar să strige zâmbăreață : - Chepteni, hai la... - Săru’ dreapta, Sfinția ta. - Buna, buna, domnu’ Lazăr. Cu ochi vicleni, zbârciți în coada
Pomana porcului by Tanasachi Marcel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91528_a_92379]
-
tremurau pe poduri. Pietrele râșneau grăunțe. în teică, hadaragul clămpănea iar, pe crainic, lampa atârnată în cuiul unsuros fumega în pâcla care de abia scotea chipurile din umbră. Pe podul coșului tăifăsuiau o fată ș-un bărbat ghebos. Strânsă la tâmple cu testemel roș și cu sânii ținuți de rochia strâmtă, fata își cuprindea genunchii între mâinile mari. Desculțe, de sub fustă ieșeau picioarele cu călcâiele crăpate. Frământând cu o față îngândurată buza de jos între dinți, fata asculta pe ghebos. Cu
Pomana porcului by Tanasachi Marcel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91528_a_92379]
-
cu gura surpată și nas țâșnit pe sub ochelari părea o bufniță cu basma. Un om voinic cu buza suptă și ochi sclipitori mirosea puternic a vin. între ei se clătina, pe trupul nevăzut, o ceafă cu șuvițe mânate de la o tâmplă la alta ca să ascundă țeasta goală și care acum erau căzute în bernă, scuturându-se marțial la fiecare pas. Nărăviți la pomeni, săracii purtători de prapori arborau un aer profesional. în biserică fiecare găsi ceva de făcut. Cu fața brăzdată
Pomana porcului by Tanasachi Marcel () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91528_a_92379]
-
Pe unele le citesc acum, fascinată, râzând singură, ca aseară - de Geppetto zis Mămăliguță și meșterul Antonio zis Cireașă, care o zămislesc atent, sub îndrumările zânei cu păr azuriu, pe logodnica lui Pinocchio. „Dă o lovitură ușoară, ușoară! Acolo! Lângă tâmplă. Așa. Ia jos un strat, așa, nu mai gros ca o coajă de ou. Ajunge. Bun! Acum ia dalta cea mai mică. Așa. Aceea. Cioplește sub gene, așa! Încă puțin. Încet! Cu grijă. Încă puțintel. Lasă acum, fă în partea
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2190_a_3515]
-
bunicul meu, Lefty Stephanides, În noaptea nașterii mele, nouă luni de acum Încolo, Întorcând o ceașcă de cafea cu susul În jos pe o farfurioară. Văd cum zațul se Încheagă Într-o formă și cum o durere Îi explodează În tâmplă și cum el cade la pământ.) Spermatozoidul Îmi izbește din nou capsula; și Îmi dau seama că nu mai pot să-l Împiedic. În cele din urmă, chiria pe teribilul meu apartament micuț a crescut și sunt evacuat. Așa că ridic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
masă de ping-pong, dar până atunci, indiferent cât ne antrenam, fratele meu și cu mine, nici măcar nu ne apropiaserăm de posibilitatea de a-l bate pe Milton. Nici noua mea alonjă, nici concentrarea Capitolului Unsprezece, cu broboane de sudoare pe tâmple, n-au fost suficiente pentru a ține piept răsucirilor periculoase ale lui Milton sau loviturii lui „mortale“, care ne lăsa urme roșii pe piept, prin haine. Dar În vara aceea ceva se schimbase. Când Milton făcea apel la serviciul lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
Era singurul copil evreu din școală. La prânz mânca singură, avea mâncare cușer În niște caserole de plastic. Bănuiam că paloarea ei era rezultatul faptului că stătea tot timpul În casă, iar vena albastră care i se zbătea sălbatic la tâmplă era un fel de metronom interior. Domnul da Silva se născuse În Brazilia. Acest lucru era greu de observat. Nu era tocmai genul care să meargă la carnaval. Detaliile hispanice ale copilăriei sale (hamacul, cada de baie exterioară) fuseseră șterse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
Noaptea se urnea cu greu, scârțâind din Încheieturi. Când am simțit că o iau razna, m-am dus la baie și mi-am dat cu apă pe față. Mi-am ținut un prosop cald pe ochi și mi-am apăsat tâmplele cu mâinile. Mă Întrebam ce fac Obiectul și Rex. Îmi Închipuiam șosetele ei În aer, șosetele ei micuțe de tenis cu mingi la călcâie, mingiuțele alea Însângerate, săltând. Era clar că domnul și doamna Obiect stăteau treji doar ca să-mi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
Milton. Îmi pare rău, Cal, dar va trebui să treci și prin asta. Poate că o să-ți vindece nevrozele. Ai vreo nevroză? Acum e momentul să te descarci. Mă luă În brațe, mă strânse tare și mă pupă apăsat pe tâmplă. Milton era așa de convins că totul avea să fie În regulă, Încât marți dimineața s-a dus cu avionul În Florida, pentru afaceri. ― N-are sens să fac anticameră pe-aici prin hotel, ne spuse el. ― Vrei să scapi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
Din cauza panicii, se tot trezea. Dimineața făcea patul, dar după micul dejun se ducea uneori să se Întindă din nou, lăsându-și papuceii albi aranjați frumos pe covor și trăgând jaluzelele. Orbitele ochilor i se Întunecaseră, iar venele albastre de la tâmple Îi pulsau vizibil. Când suna telefonul, simțea că-i plesnește capul. ― Alo? ― Nici o veste? Era mătușa Zo. Tessie se dezumfla. ― Nu. ― Stai liniștită. O să apară ea. Vorbeau un minut și apoi Tessie spunea că trebuie să Închidă. ― N-ar trebui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
reviste. Știu că adversarii mei suferă din cauza mea mult mai mult decât mă pot face ei să sufăr. Și nu sânt deloc fericit pentru asta. Brecht are o mică poezie în care descrie o mască africană: un demon cu venele tâmplelor umflate și cu un soi de tetanie contractîndu-i mușchii feței. Răutatea seamănă pe acea față foarte mult cu suferința. A fi rău, spune Brecht, este un efort dureros. Cine urăște, se urăște pe sine. Viespea și reperele (fabulă) "Tinbergen a
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
geniul lui, pentru spiritul Întreprinzător, pentru calitățile lui de lider; știe chiar să cânte la pian bucata mea preferată, Sonata lunii. Dar când suntem Împreună nu ne transmitem nimic. A, și vorbește Încontinuu la două telefoane. Sam Își masa nervos tâmpla stângă și clipea mai des decât de obicei, ca și când i s-ar fi uscat brusc lentilele de contact. Kitty Își dădea seama că În acele momente probabil o ura din toată inima, pe ea și pe toate fetele drăguțe care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
pe ușă era să se descotorosească de Patrie și s-o atârne în cuier. De parcă asta ar fi așteptat de nu știu când. De parcă ar fi fost o povară mult prea grea pentru capul lui transpirat și cu zulufi la tâmple. Apoi, între noi fie spus, atitudinea lui n-avea nimic grandios în ea, ca să nu zic că lăsa de dorit. El avea treabă cu mama. Iar mie îmi spunea „matenule“. Trebuie să știți că nimic nu-mi displace mai tare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
nu mai veni să mă deranjezi...! Mai amăgit destul timp cu promisiuni și, e plin podul casei cu „iartă-mă”. Mă lași să vorbesc singură? Te rog, răspunde...!” Tony Pavone o privi Înpăciuitor. „Lasă... lasă! - Îi tăie el vorba frecționându-și tâmplele,nu observi, sunt destul de plictisit de teoriile tale și, de data asta uite, Îți promit solemn. În asemenea situații, n’am să mai vin să te deranjez, fi-i sigură. Ești mulțumită...? Și acum te rog, trage perdeaua la o
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
aluneca Încet dar sigur, În taverna gansterilor, apașilor, și - desigur a celor care nu au țară și nici un fel de credință! Se trezi și, Încă oarecum amețit de somn și de abuzul băuturilor alcolice, privi la ceasul deșteptător masându-și tâmplele. De necrezut, dormise opt ore Încheiate. Coborî jos din pat, căscând prelung de câteva ori, mai făcu câteva mișcari de Înviorare - cu ferastra larg deschisă - după care intră În baie. Zăbovi În fața oglinzii mai mult decât era necesar unui bărbat
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
aș putea s-o neg ? - unei „tendințe de a forma atașamente puternice față de alții” și o „Înclinație către desfrîu și apetit carnal”. În fine, ca să vedeți că pînă și un craniu e capabil de un pic de ironie, am la tîmple niște mici cute, binecunoscut rezultat al fluxului și al refluxului Speranței irepresibile. Uitîndu-mă peste marginile Balonului, am făcut o hartă exactă a dealurilor și a văilor de pe bostanul lui Norman. Întipărite pe el, limpede ca lumina zilei, erau semnele inteligenței
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]
-
fost cauzat de simplul fapt că țeasta lui Norman nu era cheală chiar ca-n palmă. Investigația pe care am făcut-o asupra caracterului său, oricît de temeinică, a fost obturată de niște zulufi negri și neîngrijiți, ce-i acopereau tîmplele. Dacă m-aș fi putut urca pe umărul lui și i-aș fi explorat tîmplele cu lăbuțele, n-am nici o Îndoială că peste asta aș fi dat : cute În formă de semilună deasupra urechilor, indicînd „distructivitate”, secondate și Întărite de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]
-
palmă. Investigația pe care am făcut-o asupra caracterului său, oricît de temeinică, a fost obturată de niște zulufi negri și neîngrijiți, ce-i acopereau tîmplele. Dacă m-aș fi putut urca pe umărul lui și i-aș fi explorat tîmplele cu lăbuțele, n-am nici o Îndoială că peste asta aș fi dat : cute În formă de semilună deasupra urechilor, indicînd „distructivitate”, secondate și Întărite de două umflături triunghiulare, sugerînd „secretomanie”. Însă toate acestea aveam să le aflu abia În viitor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]
-
și totuși, În mod ciudat, mă simțeam În egală măsură renăscut. Eram gata, cum se spune, să dau pagina. Acum, că Pembroke Books era la un pas de a deveni istorie, iar proprietarul ei era un criminal ce purta pe tîmple semnul lui Cain, era vremea să-mi fac planuri de viitor. CAPITOLUL 8 Există două feluri de animale pe lume, cele cu darul vorbirii și cele fără. La rîndul lor, animalele care au darul vorbirii se Împart În două categorii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]
-
casă și-mi plăcuse la nebunie. Îmi plăcea să-mi Închipui că e o cămilă și că eu sînt Lawrence. Evident, prima oară cînd m-a pus acolo sus, am profitat imediat de ocazie și i-am studiat cu atenție tîmplele. După teribila mea experiență cu Norman Shine, nu mai aveam nici un chef să risc. Însă, băgîndu-mi nasul sub părul lui de la ceafă, n-am dat peste nici o protuberanță ciudată, ci doar peste o suprafață liniștitor de netedă, presărată ici-colo de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]
-
ce are de gînd să facă, Însă el n-a vrut să le spună. A zis doar „Ceva”. După care a zis „O să vedeți.” Adevărul e că știam totul despre gena distrugătoare și secretomană pe care Shine o ascundea la tîmple, și depășisem de multă vreme faza de burghez, așa că, În ciuda aversiunii mele curente față de persoana sa, cuvintele lui mi-au captat imediat interesul. Un lucru era sigur, lui Norman Shine nu-i era frică de nimeni. M-am gîndit la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]