30,395 matches
-
detestă (dacă le observă și le înțeleg metatropii culturali), este un savant american de origine română, specialist în mitologie și religie, cu un trecut politic reprobabil (legionar, chiar nazist) de care nu s-a delimitat niciodată, deși frecventează evrei („Abe” sugerează că îi folosește pe aceștia ca paravan și alibi); soția lui „Grielescu”, „Nanette” (evident inspirată de Christinel Eliade, poate cu adaos de Lisette Perlea, sora acesteia măritată cu Ionel Perlea), fostă figură mondenă în Balcani („franțuzită”, potrivit stereotipului, dar în
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
ce anume) la Lisabona, tocmai sub Salazar - acest din urmă detaliu nu înseamnă totuși solidaritate cu extremismul nazist. În privința atitudinii lui „Grielescu” față de evrei, ultima remarcă a lui „Chick”, în ultimul pasaj în care vorbește de altminteri pitorescul savant român, sugerează oportunismul, ceea ce poate nici nu este incorect: „Grielescu” nu era un malign antisemit, ci doar a votat astfel când a fost să voteze, s-a declarat ca atare când a trebuit. Celelalte pasaje relevante sunt însă fără acest echivoc: „Grielescu
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
nivel de Paul Ricoeur). Potrivit lui Hayden White, care se despărțea astfel de o întreagă tradiție a speculațiilor despre mimesis, de la Aristotel la postmoderni, autorul e liber să aleagă orice mod discursiv, orice tip de intrigă (emplotment), indiferent de subiect. Tradiția sugera că anumite subiecte se pretau la, sau chiar cereau, un anumit gen literar: tragedia nu era o formă arbitrară, ci era reclamată de substanța și sensul evenimentelor și personajelor. Forma și conținutul se află într-o perpetuă concordanță: nu o
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
deși sugestia are meritul de a semnala că fierea lui „Chick”, pe care eu o evidențiez poate prea mult, e tipică bătrânilor cu soții tinere, o savuroasă și stabilă galerie în literatura universală. Vladimir Tismăneanu, citind aceeași variantă, mi-a sugerat importante adăugiri și nuanțări, corectând și câteva erori punctuale. Le mulțumesc tuturor. După apariția textului în două numere succesive din revista 22 (34 și 35, august-septembrie 2001), mai mulți prieteni mi-au făcut observații utile. Matei Călinescu a remarcat două
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
pe suava prostituată (interpretată de Julia Roberts) care, pe lângă serviciile specifice, îl reînvață valorile umane de bază. Printr-o tipic hollywoodiană operație simbolică, prostituata (ajunsă pe căi greșite datorită unor condiții „obiective”) vede La Traviata, ceea ce cunoscătorilor le-ar fi sugerat, printr-o mise en abîme ieftină, că juna urma să moară; dar cunoscătorii și vastul public ignar au avut parte de happy-end. În filmul mai recent și mai bun The Talented Mr. Ripley (1999; ecranizarea unui bestseller de Patricia Highsmith
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
prezent, este un spirit științific (astrofiziciană de profesie), dar e „magică” în toate celelalte privințe. „Vela”, soție la timpul trecut, e la fel de sexy și de disponibilă (poate fiindcă naratorul narcisist are acest efect galvanic asupra oricărei femei), dar sideralitatea ei (sugerată marginal de profesiunea „Minnei”) este doar răceală manipulatoare și șantajistă, calcul carierist și factor distructiv (profesional, e specialistă în teoria haosului). 14. Nu e locul să redeschid aici pe larg dosarul politic al lui Mircea Eliade, mult discutat în România
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
al XIX-lea). Ca artizan al relansării unei identități iudaice moderne prin „redescoperirea” tradițiilor aproape total abandonate de asimilaționiști și de alți reformatori secularizanți, Buber este în același timp complementar lui Gershom Scholem, cel care a relansat studiul (și a sugerat semnificația identitară a) Cabalei. Ca activist, Buber a fost printre protagoniștii mișcării Ihud, care promova ideea unui stat binațional (arab-evreiesc). Cartea cea mai influentă a lui Buber, Ich und Du (1923; ed. rom.: Eu și tu, traducere de ștefan Aug.
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
umană, ceea ce îl face inutilizabil în proiectul comunitarist, modern și secular, pentru care mistica nu este o temelie legitimă, nici măcar sub forma întru câtva atenuată a tradiției, datinei, cutumei. Am evocat rapid aceste raționamente preponderent teologice sau teologico-politice pentru a sugera din nou profunzimile și dilemele comunitarismului, pe fundalul dificultății generale de a gândi politicul (și umanul) în absența completă a dimensiunii religioase (ori spirituale). Când se disociază de Buber, Etzioni revine în postura ingrată (de fapt, de-a dreptul tragică
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
baza stereotipurilor, ci există o multitudine de comunități „policrome” la suprafață, dar „monocrome” în adânc, acolo unde găsim viața reală, de la educație la avere, de la valori la vise. Acesta este sensul în care Statele Unite devin o societate „monocromă” - sau, aș sugera eu, postcromă, astigmatică. Pentru a-și demonstra teza, Etzioni ne îndeamnă să privim dincolo de pigmentarea pielii și de alte asemenea superficiale trăsături, să ne concentrăm asupra conduitei și credințelor, asupra interacțiunii sociale și valorilor împărtășite. Vom observa astfel, crede Etzioni
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
revin, se numără și partizanatul său politic, uneori exprimat fără ocol22. Ca orice alt autor, Etzioni nu este responsabil pentru citarea sa de către mai mulți politicieni, de la Bill Clinton și vicepreședintele său, anticharismaticul Al Gore, la... Helmut Kohl. Aceste nume sugerează deja că proiectul comunitarist al lui Etzioni, o tentativă asumată de a depăși clivajul Stânga-Dreapta, poate fi interpretat ca fiind favorabil fiecăreia dintre ele. Dar Etzioni a fost implicat activ de partea unora dintre admiratorii săi. De exemplu, Clinton a
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
fantasma celuilalt?” („What Is Wrong with Tolerance?”, în Jörn Rüsen școord.ț, Jahrbuch 2000/2001, Kulturwissenschaftliches Institut, Essen, 2001, p. 339; traducerea îmi aparține). Cum să conviețuiești cu diferențele interferente și (potențial) conflictuale, iată marea problemă. O soluție practică e sugerată prin conceptul de toleranță activă, bazată pe recunoașterea și acceptarea diferenței. Vezi studiul lui Alois Wierlacher, „Aktive Toleranz”, în volumul colectiv editat de același, Kulturthema Toleranz. Zur Grundlegung einer interdisziplinäre und interkulturellen Toleranzforschung, Verlag, München, 1996. Wierlacher și coautorii, care
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
depășește comunitarismul nostalgic românesc, ruralist și regresiv (versiune indigenizată a organicismului), deși gândirea sa politică rămâne un comunitarism organicist cu temei transcendent, articulat pe „comunitatea pură”, „pe bază de comuniune spontană”. Susținând principiul continuității între comunitate și societate, Mihai șora sugerează o ingenioasă mediere între - pentru a risca o dihotomie euristică - „născut” (comunitatea) și „făcut” (societatea). 14. Situl lui Amitai Etzioni folosește același limbaj de propagandă și publicitate pentru a oferi o primă detaliere a programului. În continuare, să reținem elementele
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
România, unde se discută zilnic despre patriotism și naționalism! Viroli demonstrează că societățile moderne au aceeași nevoie de integrare ca și cele precedente, iar patriotismul nu este câtuși de puțin opus unei culturi civic-politice democratice. Celor preocupați de naționalism le sugerez o posibilă cale de mijloc: studierea formelor (post)moderne de solidaritate și nostalgie comunitară care păstrează mult din căldura vechiului Landespatriotismus, „patriotismul teritorial”; acesta din urmă poate fi ușor împărtășit de persoane de origini etnice, expresii lingvistice și confesiuni diferite
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
Carl Schmitt dinspre extrema stângă) și alții, cei ce au prefațat trecerea către teoreticienii-activiști ai unei globalizări alternative (altermondialisme) între noul mileniu, în vehementă opoziție față de globalizarea „neoliberală”, noul „stadiu cel mai înalt și ultim al capitalismului”. E vorba, așa cum sugeram mai sus, de o dinamică tipică - de la inovație la dogmatism și autoapărare agresivă -, pe care postmoderniștii înșiși o divulgă atunci când analizează toate curentele, modele, stilurile și paradigmele. Ei ar fi singura excepție de la regula de fier a „măririi și decăderii
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
nu toate problemele se pot traduce în opoziții binare fără a pierde imensa bogăție de nuanțe a realității. Numai spiritul critic ne ajută să ne orientăm în inepuizabila și proteica lume a ideilor, a naturii umane, a societății (care, așa cum sugera Georg Simmel prin termenul său celebru, Vergesellschaftung, este mereu în prefacere). Revenind la analiza generală: câtă vreme sunt încă legați de canoanele trecute, fie și numai pentru a le face fărâme prin tot mai alexandrine jocuri deconstructiviste, postmoderniștii împlinesc o
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
dintre intelectualii care trăiesc în societăți democratice, libere? Se pot oare găsi răspunsuri definitive? Pot fi aceste răspunsuri căutate mai ales pe tărâmul filozofiei politice și morale, pe tărâmul psihologiei și metafizicii, așa cum încearcă Lilla, în bună tradiție straussiană? Eu sugerez o contextualizare istorico-sociologică a întrebărilor și răspunsurilor, pornită de la străvechea, dar mereu reinventata înclinație a intelectualilor de a transforma prestigiul și autoritatea în putere; de la auctoritas la potestas, tranziția se poate face pe nesimțite, atât din perspectiva individului implicat în
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
programul unui travaliu urgent de revizuire, completare și regândire prin istoricizare a memoriei europene, prin care să se pună bazele unei comuniuni transnaționale prin justă și completă recunoaștere a suferinței Celuilalt, prin recunoașterea lui Tu ca Eu îndurerat. Jan Patoțka sugera același lucru pe temeiul „solidarității celor zguduiți”, o posibilă experiență comună de durere și pierdere ce s-ar putea constitui prin meditația morală asupra tragediei Primului Război Mondial. Patoțka spera să se poată naște astfel o morală seculară a continentului, în care
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
E textul unei conferințe ținute de Dahrendorf la Wissenschaftszentrum Berlin pe 11 ianuarie 2005, în care noțiunea de intelectuali erasmieni a fost propusă. Dahrendorf, al cărui umor englezesc (rar la un german, chiar înnobilat și stabilit în Marea Britanie) i-a sugerat să facă și o scală de la 1 la 10 pentru a măsura gradul de „erasmitate” (termenul e al meu), este exigent: numai Popper, Aron și Berlin primesc 10 puncte; Adorno capătă 5, maximum 6. Anterior, pe 19 noiembrie 2004, Dahrendorf
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
să facă și o scală de la 1 la 10 pentru a măsura gradul de „erasmitate” (termenul e al meu), este exigent: numai Popper, Aron și Berlin primesc 10 puncte; Adorno capătă 5, maximum 6. Anterior, pe 19 noiembrie 2004, Dahrendorf sugerase „observatori angajați”, în conferința memorială Jan Patoțka, ținută la Institut für die Wissenschaften vom Menschen, Viena. 15. Vezi Richard A. Posner, Public Intellectuals: A Study of Decline, Harvard University Press, Cambridge, Mass., 2001; ediția 2003 include o nouă prefață și
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
setoasă de cunoaștere, debordând de energie și entuziasm, încarnare colectivă a promisiunii unei lumi mai bune. După cum Mao a lansat lozinca „Sputnikul nostru - educația fizică!”, obligându-și tineretul să se extenueze în exerciții de gimnastică sterile (alături de munca epuizantă), Bloom sugerează că șocul lansării primului satelit de către sovietici a generat un mare avânt educativ în Statele Unite, din nefericire scăpat din vedere de științele socio-umane. În consecință, „elanul vital” - ca să spun așa - al tineretului american nu a fost inteligent și responsabil „recuperat
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
a evidenția mai pregnant criza spiritului american, Bloom întreprinde - o spune chiar el în câteva rânduri - o minuțioasă și adesea extrem de profundă analiză a vocabularului intelectual, academic și public american: „un dicționar explicativ al limbajului actual”. O „arheologie”, ar putea sugera un foucauldian, fiindcă Bloom însuși, în ciuda proastei sale păreri despre postmodernism, a folosit noțiunea, ca și pe aceea de discurs. Voi reveni mai jos cu un citat extins. O critică (ideologică) a ideologiei, ar putea sugera un marxist, dacă ar
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
O „arheologie”, ar putea sugera un foucauldian, fiindcă Bloom însuși, în ciuda proastei sale păreri despre postmodernism, a folosit noțiunea, ca și pe aceea de discurs. Voi reveni mai jos cu un citat extins. O critică (ideologică) a ideologiei, ar putea sugera un marxist, dacă ar reuși să treacă peste devastatoarea analiză dată aici marxismului, în special în capitolul despre nietzscheanizarea Stângii (sau „stângizarea” lui Nietzsche, cealaltă față a medaliei). În general, critica Stângii din cartea în discuție este de un sarcasm
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
Foucault, spre cinstea lor, nu au acceptat să devină purtători de stindard ai culturii gay; deși nu și-au ascuns „orientarea sexuală”; au considerat-o însă o chestiune privată, nu o cauză publică. Cele două discuții se leagă, așa cum am sugerat: Bloom era un nonconformist, chiar un excentric, deci puțin pretabil înregimentării. Aspectul a fost subliniat de Paul Varnell într-un articol din Chicago Free Press (17 mai 2000), acum accesibil pe Internet. 5. Bellow a predat alături de Bloom seminarii despre
[Corola-publishinghouse/Science/2145_a_3470]
-
din analiza curselor de viteză s-a observat că atunci când timpul sau porțiunea pe care se accelerează este mai lungă, posibilitatea alergătorului de a realiza viteze maxime este mai mare, idee susținută și de Robin Saunders, în 2004. Această afirmație sugerează importanța prelungirii fazei de accelerare. Un exemplu care confirmă punctul de vedere exprimat mai sus, îl reprezintă comparația între evoluției cursei a doi dintre finaliști ai Campionatului Mondial, de la Tokio 1991: K. Lewis, SUA locul I cu un rezultat de
ALERGAREA DE VITEZ? by Bogdan Constantin RA?? () [Corola-publishinghouse/Science/83172_a_84497]
-
1857 și 1858. Presa, ca factor de culturalizare în spiritul unui program de sorginte iluministă, este îndatorată mult lui A., întemeietorul publicațiilor periodice din Iași. La 1 iunie 1829, editează „Albina românească”, prima gazetă politică și literară din Moldova, ce sugera din titlu o deschidere spre ambele principate. Cu o apariție întinsă pe două decenii, deși cu întreruperi și scăderi de formă și, de la un timp, concurată de periodicele lui M. Kogălniceanu, gazeta a fost susținută și de suplimentele ei: „Foaia
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285464_a_286793]