549 matches
-
masacrelor era Maica Pucci, superioara de la "Filles de la Charité", care conducea Spitalul din Salonic. Turcii îi conferiseră gradul onorific de colonel, iar această femeie admirabilă călărea alături de jandarmi peste tot, pe drumurile Macedoniei, ducînd ajutoare, alinînd suferințe, aducînd răniții și îmbărbătînd sufletele. Ne întrebam prin ce mecanism miraculos putea să reziste, cu un astfel de regim, un corp firav și bolnav (un singur rinichi, un plămîn astupat...). Imagine a energiei tenace și a activității creatoare, buna maică, stabilită mai tîrziu în
by DIMITRIE GHYKA [Corola-publishinghouse/Memoirs/1001_a_2509]
-
secția terapie intensivă, unde urgent am fost operat, implantându-mi se un aparat stimulator pentru inimă. — Gata! Totul este bine! Ce a fost greu a trecu t! - m-a anunțat plină de optimism, doctorița de salon, parcă dornică să mă îmbărbăteze, să-mi șteargă din memorie clipele care mă torturaseră la sosire. Într-adevăr, greul trecuse. În timpul zilelor de spitalizare, în permanență am fost vizitat de finele mele Tanța Nicoleanu și Nicoleta Căliman. Ele mi-au adresat cuvinte de încurajare, ele
Întoarcere în timp by Despa Dragomi () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1236_a_2192]
-
pe frumoase, ancestrale melodii populare. Nu se pomenea petrecere la care Lae Nițului să nu fie chemat, așteptat cu nerăbdare și cu sfințenie ascultat de toată suflarea satului. Se spune că în război, în focul luptelor cu dușmanul, el cânta îmbărbătându și camarazii. Cică în perioada în care a fost spitalizat după ce o schijă dușmană i-a betejit ambele picioare, acolo în lazaretul de campanie potolea cu cântecele lui, dorurile de plaiuri natale, suferințele tuturor camarazilor, vremelnic internați cu el. Când
Cârțișoara: monografie; vol. II - OAMENII by Traian Cânduleå, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/412_a_1339]
-
fiți ca bradul, chiar dacă mai vin vânturi, să nu uitați că vă așteaptă mereu și umbra cireșului de la Cârțișoara, dacă nu se va putea anul acesta, atunci, la anul, și la mai mulți ani. Dumnezeu să fie cu noi ! Vă îmbărbătăm cu toții și vă sărutăm cu mult dor, ai dumneavoastră de pe meleaguri ardelene, de la mic la mare, chiar dacă semnează, Coca... Iubite Conele Alecu, De vreo două săptămâni am primit scrisoarea de la Domnia Voastră, dar, uite, nu m-am învrednicit să răspundem. O
Alexandru Mănăstireanu : corespondenţă by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/629_a_1301]
-
oferea regimul pentru a evada din condiția de slăbiciune era să te guduri în fața tăriei Puterii, să te renegi și să te supui slugarnic - toate astea dându-ți șansa de a promova. Trebuia împiedicată formarea unei conștiințe care singură se-mbărbătează, care se descurcă fără a mai simți nevoia unei evadări. În prima mea zi de lucru la grădiniță, le-am spus copiilor să-și pună paltoanele, căciulile, ghetele și să ieșim afară în curte, la zăpadă. Auzind zgomote la vestiar
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2149_a_3474]
-
ca și ,,nația română” să înființeze un număr mare de școli, în care să fie predate toate științele timpului: ,, Așa au făcut și alte neamuri care astăzi strălucesc pe fața pământului, așa să facem și noi acum; și să ne îmbărbătăm, că prea departe am rămas; apoi zic, tocmai în limba maică să ne luminăm, că putem, cum au putut și alte neamuri, care până n-au început așa erau și ele întunecate.” Din acest text rezultă cu claritate credința pedagogului
Istoria pedagogiei : educaţia între existenţă şi esenţă umană by Mihai VIȘAN, Mihaela MARTIN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101000_a_102292]
-
înțepenit picioarele. Nu știu ce i-am spus mamei care aștepta la poartă. Nu știu cum arătam. A fost singura dată când am văzut-o pe mama descumpănită. „Ai ciorilor mai sânt”. Peste câteva secunde și-a șters lacrimile din ochi și m-a îmbărbătat . „Lasă-i mamă, fii bucuros că ai pe Suzănica și pe Liviuțu”. Doamne, câtă înțelepciune, și câtă stăpânire de sine a avut. Se descurca ușor în cele mai încâlcite probleme ale vieții. Știa să trateze amănuntele ca amănunte și problemele
A FOST O DATA........ by VICTOR MOISE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83162_a_84487]
-
ieși în cîștig. Chiar mi-e teamă că, în timp, s-ar putea rezolva de la sine : de obicei, experiența nu e altceva decît o istovire, o repudiere a tot ce-a fost mai bun în noi, spunea Andre Gide. Mă îmbărbătez cu vorbele lui Radu Cosașu despre cineaștii din Noul Val francez : Ei mi-au definitivat fanatismul neorealist de a șterge orice graniță dintre un film și existența mea banală, de a lua această existență pentru a o privi drept în
Bunul, Răul și Urîtul în cinema by Andrei Gorzo () [Corola-publishinghouse/Memoirs/818_a_1758]
-
revelionului au devenit de mult proverbiale. Se poate spune că tovarășul Nicolae Ceaușescu s-a întâlnit cu sute de mii, cu milioane de oameni cu care dialoghează, se sfătuiește, cărora le întinde deopotrivă mâna, pe care-i entuziasmează și-i îmbărbătează.“ (Scînteia, 31 ianuarie 1978) BRESLAȘU Marcel O mare figură „în umbra celulei“ (sovieto chineză) - Petru Groza (nota V. I.) „El însuși intelectualul cu temeinică pregătire, legat profund, prin toate fibrele, de interesele poporului, de lupta clasei muncitoare pentru socialism, ca
Antologia rușinii dupã Virgil Ierunca by ed.: Nicolae Merișanu, Dan Taloș () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1362_a_2727]
-
Victor „Progresul pe care l-a luat țara în anii puterii populare e o chezășie că acest popor merge cu pași falnici spre biruințe mari - și acest progres necunoscut până azi în patria noastră ne umple de bucurie și ne îmbărbătează la o cât mai spornică activitate care să ne facă vrednici de toți vizionarii marilor destine românești.“ (Luceafărul, 8 mai 1971) EMILIAN, Episcop de Alba-Iulia „Un imens pas înainte în istoria făuririi României noi l-a constituit învestitura ca Președinte
Antologia rușinii dupã Virgil Ierunca by ed.: Nicolae Merișanu, Dan Taloș () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1362_a_2727]
-
că am discutat, chiar o să mă gândesc să văd dacă pot să vă ofer ceva de lucru. Mai vorbim peste o lună, bine? Dau să plec, apoi simt un fel de compasiune pentru omul ăsta gras. Simt nevoia să-l îmbărbătez. Mă întorc și-i spun că, fără să vreau, am surprins ceva din conversația lui telefonică. Îi spun că am un prieten care a fost în aceeași situație, că și a micșorat stomacul prin operație, iar acum se simte foarte
Opere cumplite-vol. 2 by Florin Piersic junior. () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1343_a_2707]
-
de Schellendorff, spre a-i proba amiciția lui. Această vizită a Didinei ne-a înveselit și ne-a făcut cu atât mai mare plăcere, căci se arătă o femeie cu opiniuni hotărâte și nu a negat nici un moment că a îmbărbătat și mângâiat pe prizonierii din lagărul unde fusese să le dea mâncare. S-a arătat mai curajoasă decât mulți bărbați. atitudinea populației Poporul sărac era mai omenos. Trecând prin Șos. Ștefan cel Mare, văzui un convoi de prizonieri, zdrențăroși, palizi
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
toate aceste prăzi. Nu era cu putință ca fiece soldat să poată trimite sau transporta acasă tot ce-i plăcuse prin case și la țară, mai ales fiind dată lipsa de trenuri [de] atunci. Li se permiteau multe ca să-i îmbărbăteze, le promiteau pacea pe luna lui aprilie prin înfometarea Angliei și Italiei. Se publică discursul lui Bethmann-Hollweg94, declarând războiul aprig cu submarinele ca lovitură finală. politica conservatorilor Ai noștri jubilau și mulți își regăsiseră curajul, convinși că pacea ne așteaptă
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
se vorbea de complicitatea englezilor în acea mișcare, mai ales după discursul lui Bernard Law(În ediția I, 1937, p. 118, este scris, în mod greșit, Bernard „Shaw“. ). Dar ce puteam crede? Aveam experiența minciunilor ce publicau continuu pentru a îmbărbăta armata lor și a ne demoraliza pe noi. Mama, abia mai potolită, căzu din nou într-o stare de plâns, vedea Rusia în flă cări și [pe] ai noștri, urmăriți de germani, neavând unde se retrage. Într-adevăr, situațiunea era
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
germanilor, erau strânse în curte, multe din ele, mai ales ale mele (Evlampia și Peregrina) și ale Liei (Filofteia, Arcadia și Steliana), plângeau și se văitau de urâtul ce le va cuprinde în iarna care începea. „Cine să ne mai îmbărbăteze, cine să ne mai în vețe, cine să ne mai povățuiască?“ Părintele Ma nea și nevasta lui erau, asemenea, foarte triști. Dar tragicomedia a fost trecerea prin Cozieni, unde toți țiganii, de la micii cântăreți până la frații cei mari și mamele
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
mondiale, de patriotismul lui, de talentul lui oratoric. Noi toți i-am uitat defectele și nu i-am mai regretat decât calitățile. Sfârșitul vieții i-ar fi fost trist, persecutat cum ar fi fost și scos din activitatea care îl îmbărbăta. Cu toată oroarea ce inspira, s-a dus într-o apoteoză. Am văzut pe d-na Iorga care, foarte demnă în marea ei durere, se gândea și la nenorocirea care bântuie țara și îmi spunea că și Iorga n-avea
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
mai multă vreme neclintit, apoi voi să facă câțiva pași spre cal, dar rușinea că i-ar fi frică-l reținu; onoarea și o irezistibilă dorință de-a duce aventura la un sfârșit îl readuse la poartă. Prinse inimă, se-mbărbătă, scoase sabia cu o mână, cu cealaltă ridică clanța de la poartă. Ușa grea trăsnea în țîțîne și se da cu greu împinsă, el sili din răsputeri, deodată îi scăpă din mâni, el se opinti înăuntru și poarta recăzu în urmă
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]
-
mine. O liniște adâncă se lăsase peste tot sertarul ce devenise sala noastră de întruniri. Nu am să intru acum în detaliile discursului care unora li se vor părea poate prea patetice. Cert e că am pornit prin a-i îmbărbăta și a căuta să le ridic moralul. Le-am spus că nu suntem nicidecum înfrânți dinainte și că, dacă vor urma întocmai aplicarea planului pe care-l elaborasem, vom ieși învingători din această bătălie. Dar, ca în orice luptă, vor
Eu, gândacul by Anton Marin [Corola-publishinghouse/Imaginative/1431_a_2673]
-
să se cațere. Cine-o ajută? Păi n-are cine? Numai privește prietene câți ciraci are în jur Băsănău, și o să vezi că are cine. În primul rând, șeful cel mare o ajută să se aburce și ca să se îmbărbăteze, în loc de hei-rup, își dă și el cu părerea, ba despre cum regele Mihai I, fără să se consulte cu dumnealui, a „trădat” mișelește țara la ruși, ba se trezește vorbind cam cum ar fi comandat el trecerea Prutului, dacă întâmplător
Parasca by Mititelu Ioan () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91853_a_92383]
-
el rostogolindu-se la pământ și a reușit să i-o smulgă din mână. Moment în care, după atâta vreme, l-am implorat pe Cel de Sus, care ne-a întins din nou o mână. În timp ce Grimoald încerca să-și îmbărbăteze fratele, și-a dat seama că spinarea îi era pătată de căcăreze de oaie. Rotari s-a uitat mai bine la iarba din poiană și a priceput că pe-acolo trecuse o turmă. A observat o potecă strâmtă care intra
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
mângâi ochii cu chipul tău. Eu rămân aici unde m-a hărăzit tatăl tău. Putem oare să ne întoarcem din moarte? Putem oare să ieșim din mormânt și să ne întoarcem la viață? De aceea du-te la el și îmbărbătează-l în privința morții mele. După care mi s-a adresat: - Tu, Stiliano, un an de zile ai fost mijlocitorul între lumea celor vii și cea a morților. Continuă s-o faci și nu-mi cere altceva. Rodoald se uita când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
că ei sunt acum la cârmă, dar asta nu înseamnă că trebuie să ne pierdem specificul corporatist. Anna râse ironic. Parcă ai fi consultant de management. Specificul corporatist! Știi foarte bine că astea nu sunt decât baliverne. Hai, lasă, o îmbărbătă Darcey. Poate sunt baliverne, dar până acum s-au purtat destul de bine cu noi, nu-i așa? Dacă asta înseamnă că nu s-au băgat prea tare în socotelile noastre, așa e. Însă acum se pare c-or să cam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
să mă strângă Într-o menghină. — E ca și cum brusc mi s-ar Îngusta viața, am Încercat eu să-i explic ciudata senzație, masându-mi locul care Începuse să mă apese, În mijlocul pieptului. El se posomorî. Nu Încercă deloc să mă Îmbărbăteze, ci deveni meditativ, iar asta m-a neliniștit și mai mult. Hai să plecăm de-aici, i-am spus eu, căutând să scap de senzația aceea insuportabilă de verde care pusese stăpânire pe mine. Am Început să ne plimbăm de-
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1756]
-
Tokugawa și răcni la ei, râzând: Stați să vedeți! Azi, vom lăsa armata din Kai să se apropie, după care, Îi vom jumuli ca pe ciocârlii. „Mira-m-aș...“ Își spunea fiecare În gând. Presupuneau că Încerca doar să-i Îmbărbăteze. Dar ceea ce vedeau limpede era că soldații din Gifu - trupele care aduseseră parii și funiile tocmai de la Okazaki - se aflau, acum, pe câmpul de luptă. Iar cei treizeci de mii de pari se transformaseră Într-o palisadă prelungă, ondulată. — N-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
de sub copaci era noroios, iar drumul, plin de băltoace. În plus, Mitsuhide și vasalii săi erau epuizați. Ajunseseră deja aproape de Yamashima și, de-ar fi putut numai să ajungă la Otsu, aveau să fie În siguranță. Și continuau să se Îmbărbăteze astfel, dar, pentru oamenii frânți de oboseală, distanța părea să aibă peste o sută de leghe. — Am intrat Într-un sat. — Trebuie să fie Ogurusu. Mergeți În liniște. Ici și colo se vedeau colibe muntenești, cu acoperișuri groase de stuf
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]