788 matches
-
nicotină pe degete, pe urmă l-a întrebat pe Seymour câte țigări fumează pe zi. I s-a părut că a găsit o muscă în paharul de whisky. În cele din urmă, când - cel puțin după părerea mea - conversația se împotmolise total, s-a ridicat brusc și s-a dus să se uite la o fotografie a lui și a lui Bessie, care fusese de curând prinsă pe perete. S-a zgâit vreun minut la ea, apoi s-a întors cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2217_a_3542]
-
mai dese iar mașina înoată prin ele gemînd din greu. La un moment dat, între capetele unui pod din beton, valul de zăpadă e mai mare ca celelalte. Roțile din față se îneacă, motorul urlă înfundat apoi tace. Ne-am împotmolit murmură șoferul, ridicîndu-se. Coboară din mașină, scoate de la portbagaj lopata și începe să arunce zăpada, să elibereze roțile. Lazăr își lasă scurta de fîș pe bancă și-i sare în ajutor. Mergi în cursă îi spune țăranul, luîndu-i lopata -, asta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
nu trebuia să urci la volan. Tovarășe, se înfurie șoferul, lăsînd deoparte microfonul, întorcîndu-se de-a binelea spre interior te rog să mă lași să-mi fac meseria! Fă-ți-o! Du-ne la destinație! Asta-i bună! Cum ne împotmolim un pic, ne întoarcem! Fiecare din noi este așteptat, este..., își are problemele sale. Așa-i, dom' profesor, așa-i! confirmă grav Lazăr. He! exclamă profesorul, observîndu-l. Ce mai faci, Lazăre? Aranjez foile de viță. Tovarăși! se impune din nou
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
dinspre șosea. Așezat lîngă sobă, ca un copil, Dorin plînge în pumni, murmurînd o dojană: Trebuia să mă fi dus cu trenul... *** "Ce stupid! Scap de groaza bolii și ajung aici, între două maluri ale căii ferate, unde s-a împotmolit păcătoasa de locomotivă; stau și tremur de frică iar dacă nu pornește curînd, voi dîrdîi de frig; deja geamurile au înghețat" gîndește Aura, strîngîndu-și picioarele sub ea, să și le poată acoperi mai bine cu blana. Ar vrea să scoată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
zădărnicite de căsătorie. Și acum, cine și ce era ea? Soția lui Brian, mama lui Adam. Când se compara cu Stella sau cu Alex, se simțea lipsită de substanță. Făcea parte din „ramura săracă“ a familiei Bowcock, cei care se împotmoliseră și nu se putuseră afirma în viață. Tatăl ei, un inginer municipal din sudul Londrei, murise. Gabriel nu se înțelegea prea bine cu mama și cu fratele ei, dar amândoi emigraseră pe tăcute în Canada, unde fratele ei se căsătorise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
avusese o mamă islandeză. Hattie nu-i cunoscuse niciodată pe părinții tatălui ei. Își pierduse mama în fragedă copilărie. După aceea, îl însoțise pe tatăl ei într-o peregrinările lui universitare. Whit Meynell fusese sociolog; încă din tinerețe, s-a împotmolit în mediocritate intelectuală și niciodată nu a fost în stare să se smulgă la suprafață. Nimeni nu-i publica lucrările, oricât le-ar fi rescris. A fost un tată tandru, deși irascibil, anxios și ineficient. Și-a mutat cortul pe la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
lumea aceea înfiorătoare. — Vrei să spui în lumea creștină? — Mă rog, da. Părintele Bernard râse și o bătu ușor peste mână, luându-i cartea din față. Renunțară la discuția teologică și trecură la limba franceză. Aici părintele Bernard se cam împotmoli. Adusese cu el câteva cărți de poezie franceză, printre care și o ediție din Mallarmé, pe care o deschise acum, mai mult sau mai puțin la întâmplare. Intenționase să aleagă un poem mai puțin dificil, dar cartea se deschise automat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
capacitatea de a nu te lăsa afectat de nimic venit din exterior. Astfel - pentru că el mai este prezentat și ca magistru al lui Pyrrhon, figură emblematică a scepticismului -, Anaxarh s-ar fi rătăcit într-o zi și s-ar fi împotmolit într-o mlaștină tocmai când Pyrrhon trecea pe-acolo. Filosoful suspendării judecății și al îndoielii, fidel indolenței sale filosofice și indiferenței sale existențiale, l-ar fi lăsat pe Anaxarh cu necazul lui, continuându-și drumul ca și cum nimic nu s-ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2053_a_3378]
-
marea lor nefericire. Din defectele lor, ei fac calități: neputincioși, limitați în timp și în spațiu, incapabili să știe totul, suspendați în mod ridicol între două neanturi, pradă slăbiciunilor lor, supuși unei mulțimi de obligații și de necesități, mici, meschini, împotmoliți în mizerie, oamenii învestesc divinitatea cu calități inverse: puternică, eternă, omniprezentă, omniscientă, nemuritoare, puternică, liberă, nesfârșită, mărinimoasă, preafericită, ea reprezintă imposibilul ideal. Slăbiciunea, frica și spaima populează cerul; inteligența, rațiunea și cunoașterea îl golesc. Centaurii? Niște ficțiuni reductibile la o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2053_a_3378]
-
a sublimului și a posturii romantice! Și Nietzsche va recurge la piscuri: locul bătut de vântul tăios al lucidității nu suportă aglomerația și, din înaltul acestei fortărețe intelectuale, poți vedea jos, asemeni unui zeu epicurian, ceea ce-i preocupă pe oamenii împotmoliți în eroare: polemicile verbale, revendicarea nobleții, căutarea cu orice preț a onorurilor, patima înavuțirii, tot atâtea rătăciri vinovate deoarece te îndepărtează de adevărata plăcere. Ce rost au interioarele burgheze pline de obiecte inutile și sclipitoare, costisitoare și ridicole - ca, de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2053_a_3378]
-
o zi cu ploaie mocănească, după un mutat de stupi din pădurea de salcâmi de pe deal În lanurile de floarea-soarelui din Balta secată de comuniști, picaserăm vreo cinci inși zdraveni, pe nepregătite - tractorul care trăgea remorca de albine furioase se Împotmolise Într-o băltoacă - În casa stuparului. Femeia tăiase la repezeală un pui cam slăbănog și azvârlise În tigaie cele câteva ouă pe care le găsise În cuibare. Eram mulți și mâncarea puțină. Nici pâine nu aveam, că În vremurile alea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
la fundături. Se întâmplă ca secvența următoare să se arate periferică, lipsită de consecințe. Mai bine renunțăm la ea. Chiar dacă secvența cu pricina conține un detaliu pitoresc sau interesant, trebuie să fim atenți ce anume dezvoltă. Altcumva, riscăm să ne împotmolim la următoarea secvență. De regulă, instinctul și experiența ne spun dacă am început să rătăcim pe un drum greșit sau nu. Dacă totuși păstrăm secvența respectivă, cu siguranță o vom îndepărta ulterior, la relectură. Iată de ce, ziaristul are nevoie de
[Corola-publishinghouse/Science/2252_a_3577]
-
ancheta este un demers jurnalistic menit să dezvăluie adevăruri incomode și ascunse despre o persoană publică, un grup de interese, despre afaceri oneroase de diferite tipuri, încălcări ale legii, evenimente neelucidate de mai mult timp etc. Mergând mai departe, ne împotmolim. În ce constă mai precis acest demers? Aparține el cu adevărat informației? Ce facem cu numeroasele elemente de comentariu și de argumentare? etc. Nu întâmplător, mai toți teoreticienii presei trec direct la caracteristicile anchetei, mulțumindu-se să numească, precum Michel
[Corola-publishinghouse/Science/2252_a_3577]
-
l-a hotărât ea. Mi-am anulat viitorul” (I, 10). Sunt cuvinte scrise încă din 1957, anul în care Cioran începe să-și scrie Caietele, dublate imediat de conștientizarea eșecului devenit sens: „Toată viața am consacrat un cult marilor tirani împotmoliți în sânge și în remușcare. M-am rătăcit în Litere din neputința de a ucide sau de a mă ucide. Această neputință, această lașitate, doar ea a făcut din mine un scrib” (I, 10). Este momentul în care, disperat, Cioran
[Corola-publishinghouse/Science/1920_a_3245]
-
cyborg, dar unul ale cărui implanturi tehnologice au reușit să capete o formă organică, au reușit să se transforme În celule și În țesut. Cornel Vâlcu: Din momentul În care a Început să meargă cartea asta, chit că s-a Împotmolit În urmă cu multe luni, și acum - Slavă Domnului! - pregătind textul acesta pentru Phantasma, am Început din nou s-o scriu, de la jumătate mai departe - problema sună așa: dacă-i un cyborg, nu-mi dau foarte bine seama cine pe
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
supraviețuire ș...ț erau iernile. Ca În blocada Leningradului, În cel de-al doilea război mondial, se putea rezista și În Jormania socialistă prin lectură 1. Înfometați și Înfrigurați, străbătuți de spaimele trupului abrutizat și ale spiritului amenințat cu dispariția, Împotmoliți În mâlul propriilor frustrări și În cenușiul de pământ al lumii de subterană, jalnicii și ridicolii locuitori ai României ceaușiste nu se gândeau, decât cu foarte rare excepții, la căderea sistemului, ci - mai degrabă și cu incomparabil mai mare Încredere
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
capacitatea de a nu te lăsa afectat de nimic venit din exterior. Astfel - pentru că el mai este prezentat și ca magistru al lui Pyrrhon, figură emblematică a scepticismului -, Anaxarh s-ar fi rătăcit într-o zi și s-ar fi împotmolit într-o mlaștină tocmai când Pyrrhon trecea pe-acolo. Filosoful suspendării judecății și al îndoielii, fidel indolenței sale filosofice și indiferenței sale existențiale, l-ar fi lăsat pe Anaxarh cu necazul lui, continuându-și drumul ca și cum nimic nu s-ar
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
marea lor nefericire. Din defectele lor, ei fac calități: neputincioși, limitați în timp și în spațiu, incapabili să știe totul, suspendați în mod ridicol între două neanturi, pradă slăbiciunilor lor, supuși unei mulțimi de obligații și de necesități, mici, meschini, împotmoliți în mizerie, oamenii învestesc divinitatea cu calități inverse: puternică, eternă, omniprezentă, omniscientă, nemuritoare, puternică, liberă, nesfârșită, mărinimoasă, preafericită, ea reprezintă imposibilul ideal. Slăbiciunea, frica și spaima populează cerul; inteligența, rațiunea și cunoașterea îl golesc. Centaurii? Niște ficțiuni reductibile la o
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
a sublimului și a posturii romantice! Și Nietzsche va recurge la piscuri: locul bătut de vântul tăios al lucidității nu suportă aglomerația și, din înaltul acestei fortărețe intelectuale, poți vedea jos, asemeni unui zeu epicurian, ceea ce-i preocupă pe oamenii împotmoliți în eroare: polemicile verbale, revendicarea nobleții, căutarea cu orice preț a onorurilor, patima înavuțirii, tot atâtea rătăciri vinovate deoarece te îndepărtează de adevărata plăcere. Ce rost au interioarele burgheze pline de obiecte inutile și sclipitoare, costisitoare și ridicole - ca, de
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
Această tradiție a așa-numitelor modificări scribale a luat naștere într-o atmosferă care era conștientă de nevoia de protejare și de interpretare a textului biblic. Parcurgând mulțimea de note din aparatul critic al BHS4 sau BHK5, începătorul se va împotmoli în mod sigur la cuvintele siglum, Tiq. soph.; în același timp, va constata că apariția lui siglum, în aparatele critice ale altor ediții, are rolul de a marca o lectură alternativă, indicând ce conținea textul original înainte de a suferi o
[Corola-publishinghouse/Science/2096_a_3421]
-
de accelerare a ritmului povestirii, și povestirile, mai lente, în care formele din prim-plan ocupă poziția a doua. Evident, Candidul lui Voltaire aparține primei categorii, în timp ce Doamna Bovary, celei de-a doua. Dacă Candid străbate lumea, Emma s-a împotmolit într-un univers în care nu se întâmplă nimic. 3.2. Neutralizarea opoziției Literatura contemporană iese adesea de sub incidența regulilor economiei romanești clasice, pentru care "scoaterea în relief" este unul dintre elementele esențiale. Astfel, putem întâlni texte în care opoziția
by DOMINIQUE MAINGUENEAU [Corola-publishinghouse/Science/980_a_2488]
-
adânc e... Ocolește!... Dă-mi mie hățurile! Emanuel în culmea furiei dete un bici calului și trăsura intră în apă. Câteva secunde calul trase din toate forțele, dar în mijlocul canalului roțile trăsurii intrară până la jumătate în nisipul umed și se împotmoliră. În zadar Emanuel trăgea disperat hățurile și lovea calul. Situația era extrem de gravă, trăsura rămase nemișcată, marea urca mereu, valurile erau la zece metri... Palidă de spaimă, Solange își scoase într-o clipă ciorapii și pantofii și alergă într-o
[Corola-publishinghouse/Science/1448_a_2746]
-
și vitalitatea folosind tehnici accesibile și ușor de Învățat. Hormonii feminini rămîn, În multe feluri, un mister pentru medicină. Deși a fost descoperită biochimia hormonilor, În zona critică a diferențelor de la individ la individ, medicina occidentală și știința s-au Împotmolit. Aceeași medicație pentru aceleași simptoame funcționează magnific pentru o femeie, Însă pe alta n-o ajută deloc, iar celei de-a treia Îi produce efecte secundare mult mai dăunătoare decît problema inițială. În plus, contradicțiile uriașe dintre studiile de cercetare
[Corola-publishinghouse/Science/2365_a_3690]
-
obiectul: acesta se dovedește imposibil de circumscris, fiindcă indică un raport social al cărui conținut concret trebuie să fie constant eliminat pentru a fi ridicat la statutul de finalitate disciplinară 95. Este vorba de un impas în care s-a împotmolit în special critica postmodernă. Dacă noțiunea de alteritate e considerată o producție socială (ceea ce este acum o evidență împărtășită și bine afirmată), atunci accentul cade pe procesul de alterizare. Alteritatea (în realitate, modurile ei de fabricare) reprezintă în sine un
by LAURENT BAZIN, MONIQUE SELIM [Corola-publishinghouse/Science/1015_a_2523]
-
metropolei nordice, obiect privilegiat al "politicii orașului"; celălalt să observe dispozitivele denumite "de inserție prin economie" pentru a le repatria în orașul lui de origine. Situația devine foarte repede absurdă în virtutea obiectivelor afișate inițial: orice acțiune este blocată și se împotmolește inexorabil în conflictele care au ca protagoniști primăria de cartier și releele ei instituționale, pe de o parte, și asociațiile contestând formele actuale ale "democrației locale" și revendicând o "democrație participativă", pe de altă parte. Această experiență ar putea solicita
by LAURENT BAZIN, MONIQUE SELIM [Corola-publishinghouse/Science/1015_a_2523]