584 matches
-
ridiculiza pe cei care ajung la aceasta în chip firesc. Ironia vine dintr-un jind după candoare, frustrat, nesatis făcut, și care, de atâtea eșecuri, se acrește și se înveninează. Ea se extinde inexorabil asupra întregului univers; și dacă se înverșunează cu deosebire împotriva religiei și vrea s-o stârpească de la rădăcină este pentru că, în taină, simte amărăciunea de a nu putea crede. Și mai dăunătoare este bătaia de joc mușcătoare, furibundă, degenerată în sis tem și mergând până la marginea distrugerii
ANTOLOGIA PORTRETULUI De la Saint-Simon la Tocqueville by E.M. CIORAN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1321_a_2740]
-
puncte de vedere nu i-a făcut dreptate. O dreptate pe care Marat n-a obținut-o în cursul vieții sale: o rară fatalitate pe care o datora orgoliului său nemăsurat și diatribelor sale scandaloase. De exemplu, academicienii s-au înverșunat împotriva experiențelor asupra luminii, focului, electricității, dar nu l-am văzut pe nici unul distin gând și declarând ce anume era nou în aceste experiențe; nimeni nu voia nici măcar să-i pronunțe numele, atâta teamă era de a nu contribui prin
ANTOLOGIA PORTRETULUI De la Saint-Simon la Tocqueville by E.M. CIORAN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1321_a_2740]
-
convenit și el că cele privitoare la prismă erau ingenioase și că Marat avea o pricepere admirabilă pentru a le face. Raportul lui îi era în unele privințe prielnic, însă câțiva academicieni l-au forțat să-l retragă. Marat era înverșunat să obțină un elogiu al Academiei de Științe, iar această înverșunare i-a sugerat ideea unei viclenii care urma să-l coste o muncă uriașă. S-a apucat să facă o nouă traducere a Principiilor de optică ale lui Newton
ANTOLOGIA PORTRETULUI De la Saint-Simon la Tocqueville by E.M. CIORAN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1321_a_2740]
-
se încheie încă o zi a pelerinajului în care am mai aprofundat puțin lecția drumului: efort, suferință senină, depășirea propriilor limite. întreaga viață te învață același lucru. Mă întreb: oare în noaptea aceasta va mai fi vreun „sforăitor” atât de înverșunat ca și cel din noaptea trecută? Voi vedea. Najera, 25 iulie Din fericire, nu am mai avut parte de vreun sforăitor, așa că dimineață m-am trezit odihnit, cu poftă de mâncare și de viață. Asemeni cinei și micul dejun este
Pelerin la Santiago de Compostela by Emil Dumea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1841_a_3168]
-
victimele preferate ale echipelor lui Țurcanu. Pe de altă parte, tocmai din cauza absurdului acestui proces, precum și a faptului că au avut mai mult timp să își revină după șocurile fizice și sufletești la care au fost supuse, victimele s-au înverșunat împotriva înscenării orchestrate de Securitate și au opus rezistență. Capitolul III Personaje Ion Angelescu A fost considerat șef de lot al uneia dintre cele mai mari organizații anticomuniste-Organizația Național Creștină-, care activa în Banat și avea legături inclusiv cu luptătorii
Piteşti: cronica unei sinucideri asistate by Alin Mureşan () [Corola-publishinghouse/Memoirs/617_a_1345]
-
pe planetă decât ciocniri de interese pentru petrol, pentru piețe sau pentru proprietatea asupra întreprinderilor, poate apărea inutil de pitoresc faptul de a mă apleca asupra ultimului loc în care, între șapte și șaptezeci și șapte de ani, oamenii se înverșunează să moară și să ucidă pentru o fantasmagorie (așa-zisele human bombs putând fi la fel de bine bunicuțe sau copii la o vârstă fragedă). Mă îndoiesc că un cititor al reputatelor Les Echos sau Financial Times ia în serios niște entități
Candid în Ţara Sfântă by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Memoirs/905_a_2413]
-
documentat un pic la biblioteca Școlii înainte de a veni, mi-am permis s-o fac pe savantul pe lângă franciscanii de la mănăstirea de alături citându-le din Victor Hugo. "Oare pentru o stea de argint întrezărită pe plafonul unei biserici se înverșunează unele împotriva altora marile națiuni ale lumii?" întreba el în ajunul războiului Crimeii, primul din era modernă, cu fotografi și cu vapoare cu aburi, și care a început efectiv aici la Betleem. Francezi, englezi și otomani de o parte, ruși
Candid în Ţara Sfântă by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Memoirs/905_a_2413]
-
discursuri către mulțime. La Orfeu, publicul votase o moțiune prin care Lascăr Catargiu, Dumitru Brătianu și Gheorghe Vernescu ereau delegați să meargă la Palat și să ceară Regelui schimbarea guvernului, însă delegația nu e primită. Mulțimea, aflând acest refuz, se înverșunează mai tare și vrea să intre în Palat. Nicolae Filipescu este pe peron, geamurile de la ușa de intrare cad cu zgomot, Sala Tronului e plină de soldați cu baionetele la armă. În acest moment intră în curte și la trap
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1329_a_2712]
-
sa, Julia (Hayley Atwell), care pare la fel de răzvrătită ca el și de care Charles se îndrăgostește. și, în cursul unei excursii la Veneția, i-l prezintă pe tatăl său, renegatul lord Marchmain (Michael Gambon), care, simțindu-se sufocat de religiozitatea înverșunată de la Brideshead, s-a refugiat în îmbrățișarea unei amante, a unei clime mai blînde și a unui catolicism mai relaxat. Povestea e despre cum îi pierde Charles pe acești oameni dragi, unul cîte unul, în ghearele religiei lor, și despre
Bunul, Răul și Urîtul în cinema by Andrei Gorzo () [Corola-publishinghouse/Memoirs/818_a_1758]
-
autorizat, a dat pe față, a pecetluit pentru totdeauna nulitățile ce ne asurzeau cu reclamele, de aici s-a năpustit în contra noastră o ceată de defăimători care au căutat să ne dărâme cu orice preț. S-a încins o luptă înverșunată între noi și ei, între școala literară din Iași, în capul căreia figura Maiorescu, și aceea din București, în capul căreia figura Hasdeu, un om nu mai puțin însemnat prin cunoștințele și calitățile sale intelectuale. Atunci a căzut asupra noastră
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1536_a_2834]
-
cel puțin, cât de slabă, care să poată conduce, printre meandre și viraje, de la început spre sfârșit. Tot urmând mersul obscur al memoriei care restituie dezordonat bucăți de trecut, înecate în ceață, bolnavul nu pierde din vedere scopul, dimpotrivă, se înverșunează în voința lui de sens, convins că frânturile de trecut, luminate de închipuirea amintirii, ascund un înțeles, tot așa cum fasciculul luminos al unui far îi arată marinarului rătăcit drumul. Cu fruntea scăldată în sudoarea viselor, surâdea, sunt sigură. Spectacolul tocmai
by Georgeta Horodincă [Corola-publishinghouse/Memoirs/1098_a_2606]
-
să se împotrivească. Replică adresându-se poate ei înseși: "Dar o idee în care nu crezi până la ascetism, ce preț mai are?" Vocea i-a fost acoperită de larma fetelor care se întorceau din expediție. Prăjina începu să bată iar înverșunată în pian și toată gașca se dezlănțui într-un dans sălbatic, sacrificial, pe care căderea serii, grăbită de cerul amenințător, o făcea halucinantă. O lumină vie invadă sala brusc. Pianul tăcu, iar fetele încremeniră buimace, trezite parcă în plină noapte
by Georgeta Horodincă [Corola-publishinghouse/Memoirs/1098_a_2606]
-
posesorul lor grăbindu-se să le separe în funcție de interlocutor; cu Margareta, se decisese pentru personajul homeric, vulnerabil, cum se știe, la călcâi. De fiecare dată, ea îi explica unde ajunsese cu traducerea și îi dădea asigurări pentru continuare. Ahile se înverșuna, în ce-l privește, pe poemele lui Petöfi, poet pe care îl găsea foarte actual, ba mai mult decât actual. Traducători amândoi, au luat obiceiul să discute despre plăcerile și dificultățile meseriei. Într-o zi, ea ajunse la sfârșitul programului
by Georgeta Horodincă [Corola-publishinghouse/Memoirs/1098_a_2606]
-
a cerut voie să taie din zăvoi, trebuia să se ducă și să specifice ce permitea să dea jos, să lase o perdea pe marginea drumurilor și să aleagă câțiva copaci frumoși care nu trebuiau atinși. Știa cu ce ființă înverșunată de distrugere avea a face. Tot ce face [Eliza] pornește dintr-o gelozie patologică, o invidie ne mă surată. Cât a trăit mama, l-a chinuit pe Ionel ca să-l despartă de dânsa și să-i facă la Florica viața
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
ce face [Eliza] pornește dintr-o gelozie patologică, o invidie ne mă surată. Cât a trăit mama, l-a chinuit pe Ionel ca să-l despartă de dânsa și să-i facă la Florica viața amară. După moartea ei, s-a înverșunat asupra întregii familii și în special asupra mea, căci simțea legăturile mai strânse din cea mai mică copilărie care ne uneau. Toate scenele după moartea lui Ionel tot de acolo veneau: eram încă solidari și după moarte, țineam prea mult
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
mâine în excursie la mare! Plecăm în zori și ne întoarcem duminică seara! Ce ziceți? Toată lumea tăcu brusc. — E cam frig la mare pe vremea asta, Clara! opină Ionela, îndoită. Ne ia vântul pe sus! — Cu atât mai bine! se înverșună Clara. De ani de zile îmi do resc să mă ia vântul pe sus! Luă paharul de șampanie din fața ei și îl dădu peste cap, însetată. — Mergem, dragă, normal! o susținu domnul Ionescu, cu obrajii roșii și cu privirea tulbure
Emoţia by Mirela Stănciulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1358_a_2734]
-
fruntea se întoarce spre mine cuprins de dorința vanitoasă, aș spune, și nu-i oare vanitatea un păcat?! pornit să desființeze cu desăvârșire tot ceea ce sufletul creator al lui Theo s-a străduit să aducă la lumină, e atât de înverșunat încât sunt convins acum că hotărârea lui de a renunța la pictura lui Theo e definitivă, Nu-i vorba, rostește el sub Răstignirea prea înaltă a lui Theo, că nu înțelegi ce reprezintă fiecare pictură, pasajele biblice transpuse în imagini
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
scaunul de campanie, Înconjurat de generalii săi veterani, care-și țineau, cu toții, capetele În piept. Nobunaga arăta exact ca un tată muștruluindu-și copiii. Chiar dacă era stăpânul lor, criticile de acest gen mergeau prea departe. Cel puțin, așa indica expresia Înverșunată de pe chipurile generalilor când ridicară ochii, Îndrăznind să-l privească pe Nobunaga drept În față. Într-adevăr, pentru ce luptau? Dacă stăteau să se gândească sau să-și facă griji, Își riscau reputația contrazicându-l pe Nobunaga. Sunteți lipsit de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
pentru lipsa lui de prevedere, iar unii mergeau chiar până la a-l suspecta de negocieri cu clanul Mori. Începură să sosească știri care aduceau toate aceeași informație: departe de a fi cedat argumentelor lui Kanbei, Odera Masamoto vorbise și mai Înverșunat Împotriva Seniorului Nobunaga. Răspândise zvonuri despre slăbiciunea forțelor Oda În regiune. Mai mult, Întâlnirile sale cu clanul Mori deveniseră tot mai frecvente. Nobunaga fu nevoit să admită că era adevărat. — Fapta lui Kanbei n-a fost decât o Înșelătorie. În timp ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
-l putea omorî...”. Exasperat și la un pas de ridicol, Voievodul dă dispoziția capitală: „Care văzând că cu acestea nimic nu-și poate face voia lui, cu altă moarte groaznică l-au omorât, de ș-au plinit voia tiraniei lui”. înverșunat contra Domnului, cronicarul uită totuși să ne spună felul în care a fost suprimat „martirizatul” vistier. Aflăm de la un misionar minorit, martor - se pare - al crudei întâmplări, că Hrizea din Popești a fost tras în țeapă. Parul ascuțit, înfipt în
[Corola-publishinghouse/Science/2282_a_3607]
-
unui om; a fi puternic; a nu fi invitat; frică; frustrare; fuge; furie; gardieni; gata; Gică contra; gîndul; greșit; guvern; iarăși; idee; idei; impunător; inimă; intens; interes; a interzice; interzis; inversiune; iubire; a se împotmoli; închis; îndîrjit; îndoieli; îngîmfare; întoarce; înverșuna; judecată; la ceva; la toți; lasă; lașitate; liber; limba; lucru; meci; mereu; neacceptare; neacord; neagă; neascultare; necontenit; negativism; neglija; nemulțumire; neopunere; neplăcut; nervi; niciodată; nimic; obiecta; obiecție; obligație; obligații; om; omul; omului; oponentă; a opri; oricine; parte; părea; cu părerea
[Corola-publishinghouse/Science/1496_a_2794]
-
raport derogator unui florentin aflat la Romă într-o scrisoare datata 9 martie 1498, în Machiavelli and His Friends: Their Personal Correspondence, traducere în engleză de J. B. Atkinson și D. Sices (DeKalb, Ill, 1996), 8-10. 116 Există o polemică înverșunată între istorici în ceea ce privește cariera lui Piero Soderini. Pe de o parte, Roslyn Pesman Cooper și Humfrey Butters au interpretat faptele lui Soderini ca fiind acelea ale unui susținător nepărtinitor al constituționalismului; pe de altă parte, Sergio Bertelli l-a portretizat
by William J. Connell, Giles Constable [Corola-publishinghouse/Science/1047_a_2555]
-
obținerea controlului asupra Bosniei. Situată între bisericile rivale ale Răsăritului și Apusului, în această regiune avea să se declanșeze o mișcare religioasă separatistă. Biserica creștinilor bosniaci, care nu aparținea nici clerului ortodox, nici celui catolic, a fost obiectul unor atacuri înverșunate din partea Romei.3 A existat o vreme și un regat bosniac (vezi harta 8). Cel mai reprezentativ conducător al acestuia a fost Ștefan Tvrtko (1353-1391) , primul ban, adică guvernator, al Bosniei, care era în perioada aceea sub suzeranitate maghiară. În
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]
-
în același timp periculos. Așa cum am văzut, Poarta avea o înclinație pentru executarea pe nepusă masă a celor a căror politică nu era pe placul ei sau nu dădea rezultatele scontate. Se pune deci întrebarea de ce se războiau atît de înverșunat familiile grecești pentru ceea ce părea să fie o onoare îndoielnică. Aspectele legate de prestigiu erau firește importante, dar și faptul că postul acesta putea aduce profituri enorme conta foarte mult. O autoritate în domeniu a apreciat că pe la jumătatea secolului
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]
-
național. Problemele care s-au ivit aici erau foarte diferite de cele din Serbia, unde un singur om reușise să preia conducerea atît a civililor cît și a militarilor și să dețină poziția aceasta chiar în ciuda unei opoziții fățișe și înverșunate pînă cînd a fost învins de armata otomană. În Grecia însă, forțele autonomiei locale erau atît de puternice, încît erau în stare să-l împiedice să domine pe orice om sau orice centru. Revoluția grecească suferea de o anumită slăbiciune
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/961_a_2469]