328 matches
-
marginea imperiului, Constantin Dram • Moarte și renaștere, Petru Aruștei • My name is Alzheimer, Tania Lovinescu • Rămîi peste noapte, Michael Kohlmeier • Român de citit în tren, Dumitru Țepeneag • Sertarul cu iluzii, Felix Caroly • Strigă acum..., Magda Ursache • Stylit, Silviu Lupașcu • Tîrgul șaradelor, Paul Miron • Ultimul profet, Renzo Ricchi • Verbele auxiliare ale inimii, Péter Esterházy • Zile sălbatice, Dorin Spineanu • 56 de blitzuri și alte chestii, Cornel George Popa • 1784. Vreme în schimbare, Eugen Uricaru LIBRARII în care puteți găsi cărțile colecției Inorog ARAD
Roze, crini, metafore by Procopie P. Clonţea [Corola-publishinghouse/Imaginative/901_a_2409]
-
se vadă dinafară, cum îl văd ceilalți, și pentru a reuși să iasă din sine însuși, rămâne să fie el însuși și rămânând el însuși, rămâne liniștit, va demisiona! Și pentru ca să omoare timpul, se apucă să descifreze logogrif-uri și șarade și să rezolve solitarios 24 pe punte. Și dincolo de regi, cai, valeți, i se pare că o vede pe Clarita, Clarita mereu escortată de don Fulgencio, don Epifanio, Menaguti, tatăl său și alături Federico. Și cum i se par lui
Dragoste şi pedagogie by Miguel de Unamuno [Corola-publishinghouse/Imaginative/1414_a_2656]
-
Cosmin Ciotloș Nu, n-am de gând să mă lansez - o dată cu lectura Bazarului bizar al lui Radu Paraschivescu - în șarade spirituale și în jocuri de cuvinte aproximative prin care să dau un cuvenit și asortat onor acestei extrem de amuzante cărți. Titlul ales de mine e - din toate unghiurile - cât se poate de sobru și de precis. Cum altfel poți numi
Cronică anacronică by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/9267_a_10592]
-
inventarea” unui nou gen de portret în care chipuri credibile sunt alcătuite din zeci de componente - flori, fructe, păsări, cărți - redate cu minuțiozitate și acuratețe. Cu simbolismul lor ascuns, rod al unor atente observații științifice și în același timp complicate șarade, seriile dedicate anotimpurilor sau elementelor pe care pictorul milanez le-a creat pentru împăratul Maximilian al II-lea reprezintă tipice compoziții manieriste. Aflat în fața portretelor imaginare ale lui Arcimboldo, grupate într-o mică expoziție subintitulată „Natură și fantezie” organizată de
Reprezentanți ai manierismului by Edward Sava () [Corola-journal/Journalistic/5745_a_7070]
-
pătruns de nici un alt om. Nu l-ar fi crezut nimeni. - Știi la fel de bine ca și mine care va fi finalul luptei, răspunse simplu Jorlee. Eu o să mor, iar tu o să-ți dorești să fi fost în locul meu. Vorbești în șarade auzi tânărul hohotul de râs al Preotului în mintea sa. - Ești un tânăr nesăbuit. N-aș vrea ca o dispută de idei..., rosti bărbatul pentru auzul celorlalți. - Sângele lui Zerri e încă pe unul din pumnalele alea, întinse Jorlee acuzator
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
în ann, nimeni nu trebuie... Există o formă și mai brutală de a viola intimitatea cuiva: aceea de a-i urmări fiecare mișcare, fiecare gest fără a-i pă-trunde în minte. În felul ăsta toate greșelile devin intenționate. - Vorbești în șarade, nu înțeleg ce vrei să zici. Vorbele mele nu au alt sens decât acela de a te face să-ți împlinești menirea. - Îmi tot repeți asta. Nu sunt sigur însă că știu care e menirea mea. Nimeni nu știe... - Și
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
obțină favorurile regelui meu și despre care să se vorbească peste veacuri, seara, în jurul focurilor de tabără. Ea reflectă, încrețindu-și fruntea: — Asta nu depinde de nimeni altcineva decât de tine. Balamber dădu din mână nerăbdător: — Nu-mi vorbi în șarade. O să reușesc sau nu? — Ca să aflu, va trebui să întreb spiritele pădurii. Mai târziu, dacă vrei... Nu, nu putem rămâne prea mult. Acum nu mai plouă și în curând o să plecăm. Atunci nu pot să-ți spun decât atât: dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
lumea de armele nucleare. Cele cinci puteri nucleare Statele Unite, China, Rusia, Franța și Anglia încearcă să interzică numai testele cu arme nucleare, în același timp, rezervându-și dreptul de a continua testele în laborator, cu ajutorul computerelor. Tratatul este ca o șaradă. Nu tratează pericolul nuclear la adevărata lui dimensiune și nu interzice toate testele. Păcătoșii ne învață despre virtutea castității. În afară de asta, tratatul este o problemă multilaterală, nu una bilaterală. Astfel, asigurarea din partea Statelor Unite nu înseamnă nimic. Tratatul ar trebui să
Argumentul nuclear în politica externă a statelor by Rodica Dinulescu [Corola-publishinghouse/Administrative/890_a_2398]
-
sau, dimpotrivă, infidel, inventiv? Dubito. Chiar dacă autorul Însuși ar răspândi zvonul că Grielescu = Eliade și Vela = Alexandra, cititorul „continuă să aibă obligația de a-și vedea de drum” - pe altă cale de acces la text, adică, decât a acestor dubioase șarade. L-am Întrebat și eu pe autor, În interviul din 1999, despre Iarna decanului. „Mi se spunea: compari situația americană cu sistemul est-european? Astea nu se pot compara. Dacă spui că acest stalinism românesc ar fi răspunsul la chestiunea pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
după sensul ultim care poate acorda vieții lor o valoare definitivă? Ce facem cu acest adevăr? Nu facem nimic, nu e bun de nimic, nu schimbă viața nimănui în nici un fel; e doar o simplă informație în plus, o simplă șaradă rezolvată. Deci sensul căutat de aflarea acestui adevăr, care pare extrem de important, este că ne face să încercăm experiența erorii, nu a adevărului: că acest adevăr, în care credem, este un adevăr fals, neadevărat, iar lecția lui este că orice
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
formalistă în judecata logicienilor, este că ei reduc raționamentul la o schemă rigidă, adică la o formulare care nu corespunde mersului natural al gândirii. Printre altele, o schemă împinsă până la schelet și care reduce logicul la un exercițiu, la o șaradă, face ca raționamentul să piardă în intensitate și să se transforme într-o formă de obediență, care este și prea ritmică, și prea îngăduitoare față de felul viu în care mișcările gândirii ascultă deseori de cotituri bruște, surprinzătoare. Este ca și cum raționamentul
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
superioară, este că în subiectele „de acțiune“ acțiunea nu are spirit, este întâmplătoare și nu are miză care să pună în joc destinul omului. Conflictul este mereu accidental; cineva a făcut o crimă care se cere descoperită și declanșează o șaradă de piste; sau, în cazul aventurilor descrise de dragul aventurii, cineva intră într-o dispută - cu motiv redus, cu mobil de simplă opoziție de forțe sau ambiții - cu altcineva, și se produce astfel o intrigă, o ciocnire de tip comun, care
Nocturnal by Tarangul Marin () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1360_a_2889]
-
să discute cu Lizaveta Prokofievna despre lucruri fără nici o legătură cu întâmplările recente, poate ca s-o distreze, însă ajunse s-o plictisească teribil. Ea părea cu gândurile învălmășite de tot, răspundea aiurea și uneori nu-i răspundea deloc. Însă șaradele Aglaiei încă nu se sfârșiseră în seara aceea. De ultima dintre ele avu parte prințul. Când se îndepărtară cu vreo sută de pași de casă, aproape în șoaptă, Aglaia îi spuse repede cavalerului ei, care tăcea cu obstinație: — Uită-te
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
pe care, de altminteri, îl iubea sincer și cu compasiune. În orice caz, însă, nu putea primi asemenea informații exacte de la prietenele ei, domnișoarele Epancin; era vorba doar de aluzii, de cuvinte nerostite până la capăt, de treceri sub tăcere, de șarade. Poate că și surorile lăsaseră să le ia gura pe dinainte în prezența Varvarei Ardalionovna, pentru ca să afle și ele ceva de la aceasta; în sfârșit, poate că nici ele nu-și puteau refuza plăcerea feminină de a-și tachina prietena, deși
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
o femeie, o prăpădită de anonimă, se perpelea în jarul întrebării, dacă mai scapă cu viață sau nu, dacă mai apucă să-și vadă copii lăsați acasă și nimeni nu se obosea să-i dea vreo lămurire, să-i dezlege șarada. Toate gândurile ținute acolo, sub cupola luminoasă îl oboseau pe Marcu. Încercă să le stingă, să uite. Își aminti că în timpul nopții căzuse sticla de șampon de pe pervazul ferestrei din baie fără ca cineva s-o fi mișcat din loc. Să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
stabilise Carmina, sunt atâtea lucruri de făcut pe lumea asta. Pe urmă se luptase cu morile de vânt, voise să descopere mai mult decât esența vieții, așa, direct, fără nici o altă pregătire dar se lovise de profesorii Alexe și de șaradele lor încâlcite, ei nu au făcut decât să îndesească hățișul și dacă vreodată ajunsese la concluzia că dăduse de un fir important, foarte curând trebuia să recunoască că acela nu era decât un surogat și lupta îi fusese inutilă, total
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
dreapta sau la stânga, să străbați tunelul și odată ajunsă în luminiș, ai să găsești pepenele mare și zemos: SENSUL VIEȚII. Este ceva în noi care ne marchează și ne face să fim vulnerabili, îi mai preciză Alexe următorul punct al șaradei. Dar ce anume, se întrebă ea, tot mai palidă, presimțind că nu va descoperi vreodată adevărul, că nu avea destulă forță, destulă înțelepciune ca să poată să-și clarifice dintr-odată atâtea întrebări, ca să poată găsi măcar un singur punct de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
se mai uite în dreapta, în stânga, în urmă și va alege direcția binecuvântată. I-a zâmbit încrezător, foarte sigur pe ceea ce-i spusese. Care drum, s-a întrebat în urma lui, exasperată, Carmina, care drum să găsesc? Ce sătulă sunt de atâtea șarade. Pe urmă a cuprins-o remușcarea. Desigur, nu știa că ea se împotmolise cu Ovidiu într-un cotlon al voluptății, și ceas de ceas, tot mai sâcâitor, trivialitatea își arăta colții. Doamne, oare de ce oamenii își investesc în mine speranțele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
putea să pară un cuier montat pe o mătură. Avea craniul lucios ca o măciulie de baston, dar În nas și În alte orificii Îi creștea o cantitate de păr generoasă. Presupun că nu era prima oară când juca mica șaradă căreia, din câte mi-am dat seama, trebuia să ne dedicăm acum. La Început s-a prefăcut că nu mă observă. Personal, m-am străduit să par cât mai visător și mai distrat. Dar apoi mi s-a părut că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
libertate ca să extindem și să dezvoltăm literatura armeană, nu-i așa? Simțind că Întrecuse măsura, Asya nu a mai insistat cu Întrebările. Autocompătimirea, a dedus ea, era probabil lucrul de care sufereau armenii. Adolescenții din spatele lor au Început să joace șarade. Fiecărui jucător ales i se dădea un titlu de film de către echipa adversă, pe care el trebuia apoi să-l transmită coechipierilor săi. O fată pistruiată, cu părul roșu a Început să mimeze titlul de film care-i fusese desemnat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
și pastelată. Trezindu-se la ora aia pentru rugăciune, zărise lumină În camera fetelor. Cu stânjeneala tuturor cuvintelor din engleză care Îi lipseau Întipărită pe chip, mătușa Banu a făcut o serie de gesturi, de parcă ar fi jucat și ea șarade. A scuturat din cap, a Încruntat din sprâncene și apoi a fluturat spre ea arătătorul zâmbind - un gest pe care Armanoush l-a interpretat astfel: „Înveți mult. Să nu te obosești prea tare“. După aceea, mătușa Banu a Întins spre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
Ignatius cu volumul dat la maximum, vă este la îndemână. Vreți să vă puneți talentele în slujba salvării omenirii sau să vă puneți doar dosurile în fața amicilor voștri? „Ce groaznic!“ „Nu-i amuzant deloc!“ „Voi fi silit să plec dacă șarada asta scabroasă continuă.“ „De prost-gust!“ „Cineva să pună din nou discul.“ „Scumpa, scumpa noastră Lena.“ „Unde mi-e paltonul?“ „Să mergem la un bar elegant.“ „Vai, ce-am făcut! Am vărsat paharul cu Martini pe jacheta mea preferată.“ „Hai la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2311_a_3636]
-
la intrarea în muzeu și pe care îl aruncă într-un coș de gunoi sau pe trotuarul din districtul Columbia mă jignește într-o oarecare măsură. Chiar dacă păstrează pliantul, ca amintire a vizitei lor, tot mă jignește. E doar o șaradă. E ca și cumnata mea sentimentală care pretinde victimizarea prin asociere. Lângă mine, pe bancă, Madeleine întrebă dacă eram gata să o luăm înapoi spre hotel. I-am spus că eram și ne-am ajutat să ne ridicăm unul pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
și Rudi Își Închipuie că locul lor e aici. Dar tocmai despre asta-i vorba, a zis Karl Întorcându-se iar s-o privească. I-a luat ambele mâini și i le-a strâns Într-ale lui. Totul e o șaradă. Ei nu țin de locul ăsta. Nu vor decât să fugă de aici. Înțeleg bine asta, pentru că nici eu nu am Încercat să fac altceva venind aici, am fugit dintr-o țară care nu-mi plăcea, am fugit de responsabilități
Map of the Invisible World by Tash AW () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1382_a_2891]
-
prin care el va trece în drumul lui spre ea. Trebuie să-nchid, spune grăbită vocea, iar ea așteaptă calm să audă liniștea de după. O mică pauză. A. La ce cameră stai. Și ea răspunde unu unu unu. E o șaradă de la care nu s-a putut abține. N-am auzit, spune el. O sută unsprezece, spune ea foarte răspicat. Aproape țipat. Nu-i vina ei. E doar panica asta care a apărut de nicăieri. Teama că el ar putea să
Romantic porno by Florin Piersic Jr. () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1344_a_2728]