941 matches
-
o lucrare a lui Sacha Sosno. Pe coridoarele se află mochete de Yvaral, un portret al lui Louis Armstrong de Raymond Moretti, picturi realizate de Mignard și Vasarely, precum și cea mai mare colecție privată de afișe realizate de René Gruau; șemineul monumental provine de la castelul de Hautefort (Dordogne), iar plafonul casetat (secolul al XVII-lea) din castelul din Saint-Pierre-d'Albigny (Savoia). Salonul Pompei a fost transformat într-un „carusel Pompadour”, cu heruvimi și căi de lemn, asortați cu culori luminoase și
Hotelul Negresco () [Corola-website/Science/336527_a_337856]
-
Bernard Braun. În 1746 nivelurile superioare existente la patru dintre turnuri au fost distruse, iar un turn a fost complet demolat. În timpul refacerii interioare au fost pictate fresce alegorice și mitologice pe plafoanele din sală mare și au fost realizate șeminee din marmură cu decorațiuni sculptate de Lazăr Wildmann. Arhiducele Franz Ferdinand al Austriei a cumpărat Konopiště în 1887, cu moștenirea să de la ultimul duce de Modena, și l-a transformat între 1889 și 1894 cu ajutorul arhitectului Josef Mocker într-o
Castelul Konopiště () [Corola-website/Science/335948_a_337277]
-
de inaugurare, Dl Valentin Bodiul, directorul general al combinatului, a mneționat: Reconstrucția combinatului va marca începutul unei noi etape în activitatea Complexului”. Complexul de degustare cuprinde cinci săli mari, spațioase și impunătoare: ”Sala Europeană”, ”Fundul Mării”, ”Sala Prezidențială”, ”Sala cu șemineu”, ”Casa Mare”, în care se împletesc elemente de arhitectură clasică cu detalii plastice de factură modernă, elemente decorative de mare rafinament, opere de artă și mobilier de valoare. Aceste săli servesc drept loc de desfășurare a diverselor degustări naționale și
Cricova (vinărie) () [Corola-website/Science/330915_a_332244]
-
tehnica basoreliefului, păstrînd tradițiile clasice ale reliefului antic. Operele de artă și mobilierul din lemn sunt de o mare valoare pwntru decorul solemn al încăperii. Alte elemente de decor interior sunt ușile monumentale, încadrate în rame de marmură. „Sala cu șemineu” - un interior nobil, o încăpere ce creează o impresie nemaipomenită. Elementul predominant în decorul acestei săli este șemineul, generînd o atmosferă caldă și relaxantă. Gama de culori a interiorului, decorațiunile, accentuează stilistica vînătorească. „Casa Mare” - sala ce poartă numele celei
Cricova (vinărie) () [Corola-website/Science/330915_a_332244]
-
mare valoare pwntru decorul solemn al încăperii. Alte elemente de decor interior sunt ușile monumentale, încadrate în rame de marmură. „Sala cu șemineu” - un interior nobil, o încăpere ce creează o impresie nemaipomenită. Elementul predominant în decorul acestei săli este șemineul, generînd o atmosferă caldă și relaxantă. Gama de culori a interiorului, decorațiunile, accentuează stilistica vînătorească. „Casa Mare” - sala ce poartă numele celei mai frumoase odăi a unei case tradiționale din zona rurală a Moldovei. Sala este decorată cu mobilier din
Cricova (vinărie) () [Corola-website/Science/330915_a_332244]
-
-o pe Jimmy. În "condensate" are un altar dedicat lui Jimmy într-o cameră mică ascuns în spatele unui dulap care a fost "găsit" de alte personaje. Altar ei apare din nou în "Animalul Rocky" (doar de data aceasta e în spatele șemineului). Ea are un temperament violent. Ea are o pasiune pentru Jimmy, dar nu-i pasă special pentru Beezy, tolerarea lui (abia) în principal din cauza pasiunea ei pentru Jimmy. Heloise încearcă în mod constant pentru a face sentimentele ei către Jimmy
Jimmy Cool () [Corola-website/Science/316337_a_317666]
-
galbenă de Verdun, cu structură foarte fină, strălucitoare și bine ceruită, cu plafon frumos cu bârne groase, grinzi și casete, îmbinate în maniera franceză, iar, la cele două capete ale încăperii, față în față, prevăzute atunci cu tablouri, erau două șemineuri monumentale pentru încălzirea încăperii cu pereții acoperiți cu lambriuri simple de culoare gri și care apărau de frig. În afară de două scrinuri, un dulap din lemn de stejar și o mică pendulă cu cutie, se aflau un fotoliu și 50 de
Abația Juvigny () [Corola-website/Science/335612_a_336941]
-
cu rame aurii, două perechi de perdele de muselină pentru ferestre; urcior, lighean și oală de noapte de faianță; două suporturi din fier forjat, împodobite cu aramă, pentru lemne, un făraș, un clește, niște foale mici se aflau lângă un șemineu mare de piatră, care încălzea și ilumina încăperea. Marele parloar / vorbitor servea de sufragerie: era o încăpere vastă cu lambriuri și vopsită cu un pic de gri cu dulap în perete cu două uși; masă de marmură cu picior de
Abația Juvigny () [Corola-website/Science/335612_a_336941]
-
rudele proprietarilor, o alta laterală, în apropierea serei și o alta în spatele vilei, care comunica, printr-o scară de marmură, cu toate încăperile. Arhitectul s-a ocupat și de decorația interioară a locuinței, din care au mai rămas lustre, policandre, șemineuri cu feronerii, tapetul din mătase, dar și patru picturi, de mari dimensiuni. Arhitectul Blanc a apelat la colegul său Ion D.Berindei, pentru a construi, în curtea vilei, grajduri pentru caii proprietarului. Această clădire a suferit modificări radicale, aici funcționând
Palatul H. Spayer () [Corola-website/Science/309998_a_311327]
-
și azi, încadrate într-o splendidă feronerie a ușilor de la intrare. Expoziția de bază a muzeului prezintă o succesiune cronologică a celor mai cunoscute tipuri de indicatoare de timp și de ceasuri: cadrane solare, clepsidra, nisiparnițe, ceasuri de mobilier, de șemineu, de perete, de buzunar și de călătorie. Cele mai vechi ceasuri din colecție sunt cele de tip astronomic datând din anii 1544 și 1562, creații ale orologierilor Jakob Acustodia (Olanda) și respectiv Jeremias Metzker din Augsburg. Din aceeași categorie fac
Muzeul Ceasului „Nicolae Simache” () [Corola-website/Science/331366_a_332695]
-
de podea, cu cabinete de mari dimensiuni în stil baroc, Ludovic al XIV-lea, Boulle, Rococo, ornamentate cu motive caracteristice acestor stiluri, create de celebrii orologieri francezi, austrieci, olandezi, din secolul XVIII. În același context sunt expuse și ceasuri de șeminee cu postamentele surmontate de personaje mitologice sau scene idilice, pendulele portic, unele dintre acestea prevăzute cu mecanisme muzicale. Menționăm o astfel de piesă realizată în Austria la începutul secolului al XIX-lea, cu mecanism muzical în funcțiune care are pe
Muzeul Ceasului „Nicolae Simache” () [Corola-website/Science/331366_a_332695]
-
decorarea încăperilor, de grădină și de acareturi. Ea a angajat meșteri pentru repararea clădirii și grădinari germani pentru refacerea parcului din jurul castelului. Scara centrală a fost construită din marmură, pereții au fost tapetați cu mătase de la Paris, au fost construite șeminee și s-au adus policandre scumpe. Doamna Elena Cuza a comandat unei firme din Paris, la 19 noiembrie 1863, piese de mobilier în valoare de 61.909 franci, actul de comandă păstrându-se astăzi la Biblioteca Academiei Române. Mobilierul comandat a
Palatul Cuza de la Ruginoasa () [Corola-website/Science/300152_a_301481]
-
expuși. Fiind înconjurați de un decor alb, format din zăpadă, cei doi dansează și se îndrăgostesc. La scurt timp, patronul magazinului îi dezasamblează, trimițându-i spre o topitorie. Cei doi sfârșesc îmbrățișați, fiind imortalizați în timp ce sunt carbonizați de flăcările unui șemineu. Rămășițele celor două manechine formează o inimă în ultimele cadre ale filmării. În paralel, Anastacia cântă într-o cameră întunecată, fiind îmbrăcată complet în negru. Interpreta pare să plângă moartea celor doi îndrăgostiți. Sentimentul de singurătate prezent în versurile cântecului
Heavy on My Heart () [Corola-website/Science/313502_a_314831]
-
aproape sunt înfrânți, sosesc membrii Ordinului Phoenix. În bătălia ce urmează, profeția pe care o căuta Cap-de-Mort este distrusă. Sirius este ucis de verișoara sa, Bellatrix Lestrange. Devoratorii morții sunt cu toții capturați, cu excepția lui Bellatrix Lestrange care fuge printr-un șemineu în timpul luptei dintre Cap-de-Mort și Albus Dumbledore în timpul careia Cap-de-Mort intră în Harry încercând a-l poseda, dar apar oameni Ministerului care îl fac să plece lasândul pe Harry. Dumbledore îi dezvăluie lui Harry conținutul profeției pierdute, care i-a
Harry Potter și Ordinul Phoenix () [Corola-website/Science/306598_a_307927]
-
locație pentru expoziții, conferințe și întâlniri atât pentru oamenii de știință cât și pentru marele public. Mobilier propriu de-al lui Alfred Nobel este expus în unele camere, cum ar fi cea de studiu, de zi și de baie. Unele șeminee sunt de asemenea autentice. Evenimentele și expozițiile pe teme Nobeliene au atras numeroși laureați ai Premiilor Nobel la Villa, incluzând pe Renato Dulbecco, Carlo Rubbia, Klaus von Klitzing, Derek Walcott. Mai recent, cu ocazia aniversării decernării celui de-al 100
Vila Nobel () [Corola-website/Science/334290_a_335619]
-
ce constituie o marcă emblematică a edificiului. Aripa estică cuprinde un parter și două etaje. La parter găsim bucătăria, o anticameră și camera stil Carol IX, iar la etaj saloane și apartamente deservite de culoare. Camerele locuibile sunt dotate cu șeminee monumentale și bogat mobilate în stilul secolului al XVIII-lea. Domeniul cuprinde o pădurice care a fost readaptată în 1996 de către peisagistul Joelle Weill, un hambar cu presă datând din 1808 și un porumbar. O moară de vânt a fost
Castelul Talcy () [Corola-website/Science/315600_a_316929]
-
pereții din ipsos, albi, spălăciți, ușa de la intrare viu colorată și pe geamul din față o serie de afișe cu principalele băuturi servite pentru a atrage clienții însetați. Interiorul se definește prin simplitatea care capătă un aspect rudimentar, podele și șeminee din piatră, grinzi din lemn, decorațiuni viu colorate (căni cu capac, veselă), cu bănci sau scaune din lemn, burdufuri și ceainice suspendate. Atmosfera este caldă și îmbietoare. Stilul de pub Dublin Victorian se caracterizează prin atenția sporită la meșteșugurile de
Irish pub () [Corola-website/Science/324106_a_325435]
-
Aurore", cum ar fi, de exemplu, cu ocazia prilejuită de afacerea Dreyfus, în 1897. Două din motivele reușitei lui Zola constau în regularitatea cu care scrie și forța sa de muncă, sintetizate prin deviza pe care a trasat-o deasupra șemineului din cabinetul său de lucru din Médan "Nulla dies sine linea". Viața sa respectă pentru mai mult de treizeci de ani o drămuire a timpului foarte strictă, deși forma muncii sale a variat mult de-a lungul vremii, în special
Émile Zola () [Corola-website/Science/299808_a_301137]
-
Academia Franceză, renunță la candidatură începând cu 1898. La 29 septembrie 1902, după ce se întoarce din Médan unde și-a petrecut vara, Émile Zola se asfixiază în timpul nopții împreună cu soția sa Alexandrine, din cauza combustiei lente a unui foc acoperit din șemineul camerei lor, în apartamentul de pe rue de Bruxelles (Paris, arondismentul al IX-lea). La sosirea medicilor nu mai rămâne nimic de făcut. Émile Zola decedează oficial la ora 10 dimineața, cauza fiind intoxicația cu monoxid de carbon. Cu toate acestea
Émile Zola () [Corola-website/Science/299808_a_301137]
-
lui Henry îi spune că tatăl său a luat păpușa, se întoarce la casa tatălui său pentru a-l distruge pe Billy. Când sosește, Mary Shaw reapare, dar este forțată să se retragă atunci când Jamie îl aruncă pe Billy în șemineu. Ceva îngrozitor se întâmplă. Jamie își găsește tatăl său așezat în scaunul cu rotile. Tânărul este îngrozit pentru că el descoperă că tatăl său este mort. Acesta avea spatele scobit cu un lemn care îl sprijinea la fel cum aveau toate
Liniște mortală () [Corola-website/Science/322418_a_323747]
-
și picturi religioase de Sassoferato, Alonso Cano, Jouvenet etc. "Biblioteca" , redusă ca mărime, are un plafon (1525) cu o decorație considerată ca noutate în epocă și tablouri de Andreea del Sarto, Bassano, Jouvenel. În "Dormitorul Dianei de Poitiers" se remarcă șemineul executat de sculptorul Jean Goujon, două mari tapiserii: Triumful Forței și Triumful Carității, și tabloul Fecioara cu copilul, de Murillo. În "Camera Verde" a Caterinei de Medici, care a servit drept cabinet de lucru în timpul regenței sale, se găsesc tablouri
Castelul Chenonceau () [Corola-website/Science/311664_a_312993]
-
se afla "Galeria Caterinei de Medici" cu două etaje având 18 ferestre; este decorată cu efigiile Sfântului Ioan, patronul castelului Chenonceau, și Fecioarei (în maniera lui Lucca della Robia ) precum și cu medalioane ale unor oameni celebri.La extremități are două șemineuri, din care cel sudic este pur decorativ, în el fiind ușa de ieșire pe malul stâng al râului.În primul Război Mondial galeria a fost folosită ca infirmerie. În "Camera lui Francisc I" pot fi admirate „Cele Trei Grații”, tablou
Castelul Chenonceau () [Corola-website/Science/311664_a_312993]
-
Mediu fiind supranumit „diabolus in musica”. Receptarea critică a simfoniei scos la iveală păreri divergente. George Bernard Shaw puncta cu umor că maniera aleasă de Liszt pentru redarea Divinei Comedii ar putea la fel de bine să reprezinte „o casă londoneză atunci când șemineul din bucătărie a luat foc”, criticând faptul că simfonia este „extrem de zgomotoasă”. La polul opus, James Hunecker remarca situarea lucrării la „apogeul puterii creative”, Dante fiind „cel mai copt fruct al acestui stil de muzică programatică”. Înfățișarea scenelor din Divina
ALECART, nr. 11 by Iuliana Alecu () [Corola-journal/Science/91729_a_92892]
-
și apartamentele mobilate. În timp ce un lift este disponibil, scara interioară este pictat cu auriu. Există camere cu vedere spre laguna în aripa originală a hotelului și camere vaste în palatul din secolul al XIX-lea. Hotelul are, de asemenea, un șemineu imens. Apartamentul dogelui este cel mai luxos, cu mobilier datând din secolul al XVIII-lea și frescele realizate de artistul venețian din secolul al XVIII-lea Jacopo Guarana. Balconul are un magazin de măști venețiene, în timp ce restaurantul este ornamentat cu
Palatul Dandolo () [Corola-website/Science/333421_a_334750]
-
de Montferrand. Arhitectul a fost grăbit de țar să termine lucrările cât mai repede, așa că a folosit materiale din lemn unde ar fi trebuit să folosească materiale din piatră. În plus, pereții despărțitori din lemn construiți în grabă au ascuns șeminee dezafectate; burlanele lor, împreună cu gurile înguste de ventilație, au acționat pe post de coșuri pentru foc, permițându-i să se răspândească neobservat între pereți de la o cameră la alta până când nu s-a mai putut stinge. Odată detectat, focul a
Palatul de Iarnă din Sankt Petersburg () [Corola-website/Science/298930_a_300259]