414 matches
-
acele coarde care vibrează în toată ființa mea. Vizita n-o să dureze mai mult de cinci minute, în această casă nu umblu cu ceremonii, aproape că locuiesc aici; mă spăl, îmi fac toaleta cea mai necesară și apoi cu o birjă o pornim întins spre Teatrul Mare... Uite, aici e, am și ajuns... A, Kolea, ești deja aici? Marfa Borisovna e acasă sau și tu de-abia ai ajuns? — O, nu, îi răspunse Kolea, care tocmai ieșea pe poarta casei, sunt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
lui. Locuiește aproape de Vladimirskaia, lângă strada Cinci Colțuri, e mult mai aproape de aici. Acum vreți să mergeți? E nouă și jumătate. Dacă-mi îngăduiți, vă conduc. Prințul și Kolea ieșiră de îndată. Vai! Prințul nu mai avea bani nici de birjă, trebuia să meargă pe jos. Aș fi vrut să vă fac cunoștință cu Ippolit, spuse Kolea. Este fiul cel mare al acestei căpitănese, care nu mai are de ce se ține mândră; era în camera de alături; e bolnav și azi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
cum e! Ca un tată îți vorbesc... Prințul îl privi, însă, fără să-i spună o vorbă, își smulse mâna și coborî în fugă. Generalul îl zări pe prinț ajungând la poartă după ce troicile porniră în goană; prințul opri prima birjă și-i strigă vizitiului să-l ducă la Ekaterinhof, în urma troicilor. Apoi veni trăsurica generalului, trasă de trăpașul cel sur, și-l duse pe general spre casă, cu noi speranțe și planuri, cu colierul de perle, pe care totuși generalul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
de un om care nu se interesa de ea câtuși de puțin, așa că, privindu-l atent pe prinț, un mare amator de râs, poate, ar fi găsit de ce să zâmbească. Dar puține lucruri care provoacă râsul există? Prințul luă o birjă și plecă la Peski. Pe una dintre străzile din preajma Bisericii Nașterii Domnului găsi repede o casă mică din lemn. Spre marea lui mirare, casa era frumoasă pe dinafară, curată, ținută în mare ordine, cu o grădiniță în care creșteau flori
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
prieten al casei noastre, îți mulțumim că măcar ne-ai făcut să deschidem bine ochii și să te vedem în adevărata lumină!... Înciudată, începu să-și aranjeze mantila, așteptând ca să plece „aceia“. În această clipă, de „aceia“ se apropie o birjă, după care, cu un sfert de oră înainte, Doktorenko avusese grijă să-l trimită pe fiul lui Lebedev, gimnazistul. De îndată ce soția tăcu, generalul își strecură și el cuvântul: — Într-adevăr, prințe, nici nu mă așteptam... după toate, după relațiile noastre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
că totul s-a sfârșit și nu se mai poate aștepta la nimic bun. M-au condus cu plecăciuni, aproape că nu mai erau în toate mințile de bucurie. N-o să uit niciodată expresia de pe chipurile lor. Am luat o birjă și am plecat imediat spre Vasilievski Ostrov. În decursul celor câtorva ani de gimnaziu, tot timpul am fost în dușmănie cu acest Bahmutov. Printre noi, era considerat aristocrat, cel puțin așa îl numeam eu; se îmbrăca excelent, venea la școală
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
singurul ei mijloc de trai. Se putea presupune că, revenind la Pavlovsk, Nastasia Filippovna păstrase apartamentul; cel puțin era cât se poate de probabil că înnoptase în acest apartament, unde, desigur, o condusese Rogojin în seara precedentă. Prințul luă o birjă. Pe drum se gândi că de aici ar fi trebuit să înceapă, întrucât e de necrezut ca ea să se fi dus noaptea de-a dreptul la Rogojin. Își aminti de cuvintele portarului, care îi spusese că Nastasia Filippovna nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
într-o idee; dar tot nu putea ghici în ce consta această nouă idee care îi dădea târcoale. Până la urmă ieși din hotel, nefiind deloc în apele lui; capul i se învârtea, dar unde să se ducă, totuși? Luă o birjă și porni spre Rogojin. Acesta nu se întorsese; sună, dar ușa nu se deschise; sună la ușa bătrânei Rogojina; cineva îi deschise și-i spuse că Parfion Semionovici nu este acasă și, poate, va lipsi trei zile. Prințul se simțea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
În casă, așteptau să-i dea binețe două surprize: prima, că n-a dat de Fang She; a doua, că a dat de Nemirovsky. El i-a istorisit că niște neguțători din mahala văzuseră cum Fang She urcase Într-o birjă trasă de cai un cufăr și apoi propria-i persoană, și fugise spre nord În nu prea mare grabă. Cei doi l-au căutat În zadar. Apoi s-au despărțit: Tai An s-a dus la o lichidare de mobile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
i-am făcut cinste c-o milenară cu fâs care am consumat-o sotto paza la un zebu; i-am plombat o juma dă Toscanini În rât și, mai cu povești la obect, mai cu pălmuțe, l-am dus cu birja la Noul Parmezan a lu Godoy Cruz. Ne-am pus la cale burdihanu, băgând sub nas o broască dă căciulă; p-ormă a venit la rând un minestrón și după iel ne-am degresat pă d-a-ntregu c-o ciorbă; bașca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
o să-ți fie pregnant că nu le am io prea dân gros cu cultura, da dân fericire ajunctu meu a scurmat În brașoavele alea dă la a la zî: vorbesc, așa cum crezi, dă sergentu Fonseca, care stă În stația dă birje Trei Sergenți. Îl pun brațu meu drept și tu, ca să nu perzi avantajuri, ai să te-ngrijești dă Locarno. Ca primă cotizație, gândisem să-i dau zece bătrâne dă parai; că nu-i dă glumă! Tre să fim la nălțimea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
a desprins ușurel, nu-l convinsese și nici nu-l molipsise entuziasmul său, parcă era mînios dintr-un motiv foarte întemeiat, "cred că nu prea aveți ce face în tîrgul nostru. Trenul de București e acum, după-amiază. Să tocmesc o birjă să vă ducă la gară?" De fapt îl dădea afară. Sigur, dacă ar fi vrut, ar fi rămas, oricum era singurul client, dar Ali Mehmet avea chiar dreptate. Ce să mai facă în Medgidia, să se distreze cu tătărușcile? N-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
pufnind pe nas. După nici o săptămînă Leonard Bîlbîie a plecat și el, tot pe furiș, asemenea lui Șerban Pangratty, fără să-și ia rămas bun. Sigur că Radul Popianu știa tot, și cînd va pleca, și unde îl așteaptă o birjă trimisă din Comana, și că are în buzunar un bilet de tren clasa a II-a, deci urma să-l deconteze, altfel și-ar fi cumpărat de clasa a III-a, bilet adus de domnul Iacobescu cu toată discreția. Dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
să-i schimbe chiar dacă li se rupe inima, chiar dacă sînt priviți cu ochi înduioșători. Ai călărit vreodată, ai avut cai?" N-avusese, nici de călărit nu călărise. În oraș umbla cu tramvaiul, de la o vreme cu taxiul, rar cîte o birjă, iar în afară de oraș nu umbla deloc. Doar cînd era trimis ici-colo cu cîte o treabă. Nu era dintre aceia care să fie legați de glie, de pădure, de animale, cu atît mai puțin de cai. Pentru cai îți trebuie o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
fabulă, de anecdota epică, dar mai ales de modul expunerii. ș...ț Geniul lui Sadoveanu este al variațiunii pe temă. Invenția nu e în subiect, ci în protocolul istorisirii“. Cânele tc "Cânele " Strada era de obicei tăcută. Ferită de cursul birjelor, de năvala carălor din sate și de glasurile precupeților, șapte zile din săptămână o ducea, mai ales vara, într-un fel de moleșală, ca un om care de-abia stă de somn. Doar spre sară, când slujbașii trebuiau să se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
zgomot. Întâmplarea aceasta, uitată de mult, îmi veni fulgerător în minte în timp ce priveam lupta înverșunată a celor doi copii pentru mașina de cusut, pe care totuși, adevăratul domn de la „societate” a ridicat-o într-o luni de dimineață, urmat până la birjă de micul actor cu condica la subsuoară. Și poate că și mașina de cusut fusese legănată ca și racla aceea de copil, în aer, înainte de a fi scoasă în curte, unde convoiul familiar nu a mai urmat-o de rușinea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
erau înregistrați nu mai puțin de 15 „tiutiungii jidovi” (238). Ciubucele boierilor români erau atât de lungi (până la 1,5 metri), încât nu încăpeau în trăsură alături de ei sau îi incomodau. Ele erau ținute de slujitori, care călătoreau afară, în spatele birjei. Când boierul mergea prin oraș călare pe cal, în spatele lui alerga un slujitor care îi ținea ciubucul și, dacă era întuneric, o torță (masala). Iată ce relatează un călător rus care a vizitat Iașiul în 1808 : „în spatele trăsurilor stau câte
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
13 iulie, a durat exact o lună. Tratatul de pace s-a tipărit pe 23 pagini și are 64 articole. După întoarcerea de la Berlin, Ion Brătianu este victima unui accident de trăsură. Ieșind de la palatul Cotroceni, unde prânzise, caii de la birja în care se afla s-au speriat. Trăsura răsturnându-se, Ion Brătianu se lovi cu capul de un stâlp și-și pierdu cunoștința. În starea aceasta a fost ridicat de doctorul Davila și dus la el acasă. Dar rana ce
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1328_a_2730]
-
dosul Pasagiului român. Pentru cei din înalta societate, care mai rămâneau în București, nu erau decât Capșa și Șoseaua Kiseleff.Pe vremea aceea - acum 40-45 de ani - vara, Bucureștiul era aproape pustiu. Seara, Calea Victoriei era goală, cei câțiva muscali cu birjile luxoase încrucișau mereu prin fața lui Capșa. rugându-se de cei câțiva cunoscuți cari se plictiseau pe trotuarul cofetarului ca să facă un „tur“ la Șosea pentru 5 lei. Ce vremuri!?... Pentru chefliii cu oarecare dare de mână erau grădinile de afară
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1328_a_2730]
-
de tânăr. dar chiar gesturile necugetate nu reușeau rău lui Lică. Fusese un incident ce nu-i împiedicase existența să se desfășoare liberă si Lică era mulțumit de existența lui. Lăsase pe sluta în patul gazdei, aruncase copilul într-o birjă și-l dusese la o moșicăț, pe care o cunoștea el bine. Duduia Mari hrănise câteva zile fetița cu un biberon de cârpă muiat în lapte cu apă și cu zahăr, apoi găsise la bariera Filipești o femeie căreia îi
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
de pe parcursul lui de voiajor glorios. Nimic, deci, mai probabil ca vizita lui Marcian. Era destul să fie informat că prințul e la București și încă bolnav. în adevăr, într-o zi, pe la patru - oră burgheză - Marcian veni cu o birjă oarecare la casa de marmoră. Ordinile erau precise: domnul Marcian să fie primit orieînd. Spre norocul ei, Ada era acasă. în interior nu prea era elegantă și Marcian o găsi cu 0 rochiță de casă foarte simplă. Era un bun
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
acea simplă expulzare ca la mahala, cu bocceaua peste gard, o decepționa. Stratagema de vodevil nu era conformă cu spaimele ei tragice. Lucrurile se petrecuse întocmai cum povestise Nory. într-o zi, pe când Rim era la curs, Lina adusese o birjă, care să ia pe Sia ca din partea lui Lică. Aflase întîi unde e cuibarul nou al Trubadurului. O jumătate de ceas Sia nu vroise să miște. Nici Lina nu mișcase din cabinetul ei. Baba spusese de vreo trei ori fetei
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
să ia pe Sia ca din partea lui Lică. Aflase întîi unde e cuibarul nou al Trubadurului. O jumătate de ceas Sia nu vroise să miște. Nici Lina nu mișcase din cabinetul ei. Baba spusese de vreo trei ori fetei că birja pleacă și pe urmă o lăsase în pace. In sfârșit, Sia se urnise. De cum o văzuse ieșită în trotuar, baba pusese lanțul pe poartă și-i aruncase pachetul peste grilaj. Sia nu făcuse scandal. Fie și cu astfel de mijloace
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
doi, vârâți cu botul unul în altul, se consultau, trecîndu-și gândurile ascunse, ca prestidigitatorii cărțile. Spre seară, încuind cu grijă laboratoriul vrăjitoriilor, cu pardesiul pe umeri, prin sălile pustii, frații Hallipa condusese pe Sia la aceeași trăsură. Cu coșul ridicat, birja îi dusese pe toți trei la locuința gemenilor din strada Minervei. . . . Rimii durau amândoi înainte, cu baba la mijloc, același război surd și mut. . . Lina nu știa ce a devenit Sia, nici ce a aflat Rim de ea și ce
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
dungă. Lică, fără bucla pe frunte, tuns scurt; Lică, prelucrat treptat de progres, de frizer, și de atâta suferință cit putea încape în el. In biserică, după stâlp, Lică, deși niciodată nu-și aducea aminte, își amintise: copilul luat în birjă ca un pachet, doicile la mahala, fata târâtă apoi pretutindeni de mână, legată de traiul lui vagabond ... Și mai pe urmă acea Sie grosolană, care creștea și-i ofensa gustul de Trubadur mahalagiu și de plutonier subțire: camarada credincioasă și
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]