326 matches
-
colaterale" care decurg din aceste vizite. Traian Băsescu a făcut, doar în iulie, două drumuri pe Litoral cu elicopterul, fiecare zbor cu acest aparat costând aproximativ 1.500 de euro. În plus, șeful statului a dat o fugă la sărbătorile câmpenești de la Costești și Ungheni Argeș, la Muntele Găina și la Jina, în județul Sibiu. Pe Litoral, cea mai mare distracție a președintelui este navigatul cu șalupa. Acest hobby este de asemenea costisitor, o oră de plimbare în larg costând cel
Cât ne costă plimbările lui Traian Băsescu cu elicopterul în vacanță by Crişan Andreescu () [Corola-journal/Journalistic/36031_a_37356]
-
școlii unde studiază. Lucrările vor fi prezentate sub formă de referat, portofoliu, poster, film geografic, pagini web sau prezentare pe calculator. Se vor acorda premii, iar cele mai bune lucrări vor fi publicate în revista „Micii geografi“. L. RONKOV Sărbătoare câmpenească l Duminică, la Jamu-Mare Primăria, Consiliul Local Jamu-Mare și S.C. „Sabo“ S.R.L. organizează duminică, 18 mai, o „Sărbătoare câmpenească“, cu începere de la ora 13, la Baza de agrement a Clubului sportiv din localitate. Acțiunea va începe cu o expoziție de
Agenda2003-20-03-28 () [Corola-journal/Journalistic/281027_a_282356]
-
pe calculator. Se vor acorda premii, iar cele mai bune lucrări vor fi publicate în revista „Micii geografi“. L. RONKOV Sărbătoare câmpenească l Duminică, la Jamu-Mare Primăria, Consiliul Local Jamu-Mare și S.C. „Sabo“ S.R.L. organizează duminică, 18 mai, o „Sărbătoare câmpenească“, cu începere de la ora 13, la Baza de agrement a Clubului sportiv din localitate. Acțiunea va începe cu o expoziție de mașini și utilaje agricole puse la dispoziție de către S.C. „Sabo“ S.R.L. Una dintre atracțiile manifestării o constituie concursul de
Agenda2003-20-03-28 () [Corola-journal/Journalistic/281027_a_282356]
-
ales, sub înfățișarea sa comercială, rămâne partea veche a orașului, unde oamenii vin să-și facă cumpărăturile sau să se vadă și să fie văzuți. Comerțul este de toate felurile. De la cel rudimentar, pitoresc, al vechilor precupeți cu înfățișarea lor câmpenească, strigându-și prospăturile cu multă vioiciune, la luxul caselor de modă, al magazinelor cu pretenț ii, pe care le cutreieră orășeni de cea mai bună stofă occidentală. Orașul devine mai prietenos și se umple de pietoni. Ceea ce înainte vreme era
Bucureștiul începutului de veac by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/5150_a_6475]
-
aceeași materie prelucrată, întinsă cu mistria, alcătuind însăși plămada din care este făcută faimoasa catedrală a lui Gaudi. Totul, realizat în joacă, nu serios; seriosul aici nepotirvindu-se închipuirii veșnice populare, păgânității vechi și durabile, împrumutând creștinismului aerul unei nevinovate serbări câmpenești. .
Un bordei de lut inexpugnabil by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/16738_a_18063]
-
nu s-a mai modificat în deceniile următoare. Pe urmele fratelui său necunoscut și sublim, Russo presimțea că peisajul este pînă la urmă, ca și la Amiel, doar un état d^âme. "Moldova cuprinde tot felul de vederi, vesele, întunecoase, cîmpenești, îmbogățite de podoabele naturii. Mai are apoi un caracter de suavă melancolie, ca parfumul unei flori delicate. Are un nu știu ce primitiv în prietenia colinelor ei, care te fac să-ți uiți viața cu necazurile-i de fiecare clipă și te
Inventarea melancoliei by Mihai Zamfir () [Corola-journal/Journalistic/8893_a_10218]
-
celor „în așteptare” vizează amenajarea unui spațiu de joacă pentru copii în comuna Lenauheim, partener fiind Primăria din localitate, iar suma necesară co-finanțării proiectului este de 35 de milioane de lei. Un alt proiect are ca temă organizarea unei serbări câmpenești, „Ziua Bazaltului”, în satul Șanovița, comuna Ghizela, cu scopul de a prezenta meseriile tradiționale din zona respectivă. Amenajarea centrului cultural din comuna Pădureni este obiectivul unui alt proiect propus spre finanțare, iar ultimul din listă se cheamă „Să învățăm pentru
Agenda2005-10-05-c () [Corola-journal/Journalistic/283448_a_284777]
-
spună că Dumnezeu îi apără pe români, oriunde s-ar afla, dar mai cu seamă aici, atât de departe de țară. Un loc cu pajiști, copaci seculari, printre care zărești mese și scaune de lemn (ce amintesc de decorul serbărilor câmpenești de la noi), așezate pe ici pe colo, învecinate cu o rotondă a scriitorilor români (George Dornev, Horia Stamatu, Vasile Posteucă, Vintilă Horia, Mircea Eliade, Aron Cotruș, Mihai Eminescu), busturi în bronz executate de binecunoscutul și regretatul sculptor Nicăpetre. Undeva, puțin
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/98_a_277]
-
Academiei rămăseseră neclasate...” (p. XIII). Așadar, proprietatea lui Rebreanu, înstrăinată după trei ani de la moartea scriitorului, devine casă memorială în 1964, în custodia Muzeului Județean Argeș, pentru ca după 1989 să fie din nou înstrăinată. La câteva luni de la cumpărarea casei câmpenești, Rebreanu consemnează mai pe larg, punând accentul asupra proprietății, cu sentimentul de a avea un refugiu alternativ pentru viața tumultuoasă din Capitală: „De sâmbătă până azi am fost la Valea Mare, unde ne-am instalat o mică, dar adevărată gospodărie
Laboratorul de creație de la Valea Mare by Nicolae Oprea () [Corola-journal/Journalistic/5886_a_7211]
-
același accent în 6 decembrie 1934: „În fond nu fac nimic la București. Trăiesc. Sedentar”. Jurnalul intim (mai cu seamă caietul de la vie, așa denumit) este presărat cu asemenea constatări amare care trasează linia despărțitoare între „cancanurile” capitalei și „liniștea” câmpenească. Așa se face că Liviu Rebreanu și-a realizat ultimele proiecte romanești în singurătatea dezinhibantă și armonia propice creației din casa lui de pe pământ de la Valea Mare, unde și-a găsit sfârșitul înainte de vreme, bolnav de cancer pulmonar, în 1
Laboratorul de creație de la Valea Mare by Nicolae Oprea () [Corola-journal/Journalistic/5886_a_7211]
-
distrus copilărește o bună parte din recoltă. Roadele muncii lui, tot cu noi le împărțea, deși contribuția noastră era foarte mică. De regulă, noi mergeam la câmp numai la culesul de viei, când aveam motiv să facem și o serbare câmpenească. Îl mai ajutăm la depănușatul porumbului atunci când era adus din câmp, acasă. Peste un timp fiica doamnei Mladinescu, terminând facultatea de medicină, a obținut un post în București, unde s-a și căsătorit. Domnul și doamna Mladinescu, ieșind la pensie
Pelerinul rătăcit/Volumul I: Povestiri by Nicu Dan Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91839_a_92881]
-
și Ioana. După revenirea în țară, tinerii căsătoriți au început să se ocupe de moșia de la Petrești, pe care Florian a modernizat-o după stan dar dele europene din acele vremuri. Manuela își aducea aminte de o extraordinară petre cere câmpenească la moșie, dată de unchiul ei la sfârșitul 6 IOANA CELIBIDACHE, O MĂTUȘĂ DE POVESTE 1. Vezi mai multe în cartea Victoriei Dragu Dumitriu, Povești ale doamnelor din București, Ed. Vremea, București, 2004, pp. 69-97 și 121-126. unui congres internațional
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_974]
-
pot vizita inedita expoziție până la sfârșitul lunii în curs. M. D. P. din presa vremii acum... 100 ani „Mare sărbătoare în Pădurea Verde. Societatea de cântări și muzică din cartierul Fabric organizează, în ziua de 7 mai, o mare petrecere câmpenească în Pădurea Verde. În program teatru, cântece, muzică, dans și jocuri“. (Temesvarer Zeitung din 7 mai 1905). „Punerea petrii fundamentale la capela de la «Izvor». Cu mare solemnitate s-a pus luni... peatra fundamentală a capelei ce se va zidi la
Agenda2005-19-05-1-cultura () [Corola-journal/Journalistic/283655_a_284984]
-
nevoind să ia nimic de la pământul care-i mâncase copilul. El se 'ntoarse în Ardeal, tot atât de vesel precum venise odinioară, lăsând în urmă-i tot, tinerețe, avere și mormintele familiei. La crucea din sat și Scormon sunt două gingașe idile câmpenești; iar Budulea Taichii - poate nu atât de sobră în formă ca Popa Tanda - e de-o adâncime psihologică mai mare încă. Scrisă cu umor, e de-un gen necunoscut pîn' acum la autorii români. Adâncimea marii seriozități morale a autorului
Opere 13 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295591_a_296920]
-
de noapte! Jigodiile astea au și ei. Folosește rachetele de semnalizare. Zece minute mai târziu, cerul de deasupra celui mai dezolat loc de pe glob se lumină ca și cum în acel îndepărtat colț din deșert ar fi avut loc o veselă serbare câmpenească. Rachetele roșii se înălțau scoțând un ușor șuierat, pentru ca apoi să facă explozie și să cadă foarte încet, risipind întunericul și conferind peisajului, care era, în sine, fantasmagoric, o înfățișare și mai tenebroasă, dacă se poate imagina așa ceva. Noaptea se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
activității sale creatoare. Acest final, năvalnic ca un pâriu de munte ce se prăvălește peste stânci, spumegând în lumina soarelui, are aspectul unui perpetuum mobile. Iată tema I expusă de coarde: Ea e continuată printr-o melodie asemănătoare unui cântec câmpenesc. Oboiul aduce apoi tema II, lirică, ce este reluată imediat de alte instrumente. Dezvoltarea este scurtă și se făurește pe tema I. Trecerea spre repriză o face fagotul, care, deși pare un bătrân greoi, vrea să-și încerce și el
Simfoniile lui Beethoven by MIHAIL MANCIU [Corola-publishinghouse/Journalistic/449_a_930]
-
secțiune melodică vădește o fină rezonanță mozartiană. Este parcă o evocare a ,,frumoaselor vremuri de odinioară” o parodiere a stilului pompos, aici de o grație excesivă, a saloanelor veacului al XVIII-lea. Trio-ul, partea mijlocie, începe cu un dialog câmpenesc între cei doi corni și clarinet, în timp ce violoncelele și bașii acompaniază: După o scurtă dezvoltare a acestui minunat trio, menuetul se reia de la capăt. În desfășurarea antrenantă a ultimei părți a Simfoniei, Partea IV-a, Allegro vivace - se desprind cu
Simfoniile lui Beethoven by MIHAIL MANCIU [Corola-publishinghouse/Journalistic/449_a_930]
-
și în totul lăsa de dorit ! Apoi toaleta ! în plus, un colier splendid la gât, doi șerpi de aur cu ochi de rubin, încolăciți - dar pus la ora aceea ? S-ar fi cuvenit un costum de voiaj sau o ținută câmpenească, în niciun caz cum arăta ea... Chiar Sophie a făcut aceste comentarii. Dar cine este, de fapt ? l-a întrebat Sophie pe Jorj Ioaniu, care s-a întâmplat să fie prin apropiere. — C’est la seule amie de Miza avec
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
anexat volumului îl dovedește cu asupră de măsură. Singura intenție de artifex a autorului se concretizează în ultima parte a volumului, româneasca, unde sunt plasate șase poeme bășcălioase, în maniera folclorico-argheziană, care demitizează la greu tot ce prind: ba amorul câmpenesc, ba spaima nedefinită și alte sentimente duhovnicești, ba ponciful național gen „frunză verde“, culminând cu o apoteoză a mentei frecate cu spor. Acest ciclu e unul de pedepsire a cititorului, prea nătăfleț ca să merite curtenirea poetului: „lumea vrea rime vrea
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2194_a_3519]
-
în care adolescenții merg la discotecă. După ora 2 noaptea intervine neapărat și un moment când se cântă tangouri și vals. Altfel, nu există nici un fel de ritual specific, nimic care să deosebească la prima vedere ruga de o sărbătoare câmpenească obișnuită. În fine, ruga nu e nici exclusiv etnică (așa cum era, de exemplu, kirchweich-ul șvabiloră, fiindcă rareori populația satului e integral românească. Sub masca ei de sărbătoare câmpenească modernă, e totuși o manifestare comunitară tradițională. E o sărbătoare vie - mai
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2209_a_3534]
-
specific, nimic care să deosebească la prima vedere ruga de o sărbătoare câmpenească obișnuită. În fine, ruga nu e nici exclusiv etnică (așa cum era, de exemplu, kirchweich-ul șvabiloră, fiindcă rareori populația satului e integral românească. Sub masca ei de sărbătoare câmpenească modernă, e totuși o manifestare comunitară tradițională. E o sărbătoare vie - mai vie decât călușul oltenesc, de exemplu - și are o funcționalitate clară, fiindcă, așa cum am spus, satele fără rugă sunt sate pe moarte. Atâta timp cât există rugă, există și comunitatea
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2209_a_3534]
-
proaspăt desprinsă a cepei. După o drumeție mai lungă prin pădurea de conifere și foioase, întunecată ca-n povești, s-a deschis dintr-odată o pajște pe care, anunțată de gălăgie și fanfară, se desfășura la mese lungi o serbare câmpenească cu multă bere. Mulțime de popor se adunase acolo. Se purtau costume populare și pălării vânătorești. Tarabele te invitau să arunci la țintă în turnuri de cutii de tablă sau să tragi cu pușca, dar și să câștigi flori artificiale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
a trecut peste toate. Nu l-am avut învățător sau profesor - și pentru că de abia în 1959, la 43 de ani avea să absolve - Facultatea de Filologie, dar l-am avut animator cultural. N-a existat spectacol artistic sau serbare câmpenească ori școlară în care să nu-mi fi bătut la poarta părinților mei, cu o poezie sau un monolog, de el pregătit pe care trebuia să-l prezint publicului la prima manifestare cultural-educativă, organizată de dânsul. Conferințele lui ținute la
Călător... prin vâltoarea vremii(călătoria continuă) by Alexandru Mănăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/561_a_770]
-
Normala din Bârlad, cât și după aceea, când am ajuns învățător la Priponești. „Tata v-a idolatrizat, iar eu v-am admirat din umbră, pentru că, în perioada 1947-1950, ca învățător și îndrumător cultural, n-a existat spectacol artistic sau serbare câmpenească ori școlară în care să nu-mi fi bătut la poarta părinților mei cu o poezie sau un monolog pe care să-l prezint la prima manifestare culturală. Tata îmi spunea că pentru el, conferințele ținute la Căminul cultural ori
Călător... prin vâltoarea vremii(călătoria continuă) by Alexandru Mănăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/561_a_770]
-
grup cristalografic a ceea ce este: ardere imobilă și neprihănit îngheț - versul. - Mai avem oare poeți tradiționaliști, care să continue drumul clasicilor noștri, fără să se abată de la evoluțiile culturale de azi? - Unul singur, Ion Pillat. Iubirea lui pentru formele noastre câmpenești și modul larg, încrezător de a le cânta (abia înnorat de o poetică melancolie, pentru cele ce nu se mai întorc), sunt așa de cuceritoare că, deși angajat într-o experiență poetică opusă, nu mă pot feri, când le recitesc
Opere by Ion Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295564_a_296893]