767 matches
-
ca să putem amenda eșecurile și să lăudăm filmele cu adevărat bune, chiar dacă par la prima vedere că intră toate în același sertăraș. Amatorismul Fac parte dintr-o generație de autodidacți, de oameni care au învățat singuri meserie văzând filme, făcând cârca pe la americanii care vin aici să-și facă filmele cu vampiri sau regizând publicitate și tombole cu surprize. Cei care au continuat să creadă în sloganul atefist „regia de film nu e meserie, ci vocație“, fie s-au apucat de
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2215_a_3540]
-
și când a murit. Răspunsurile „corecte“ (greșite) erau următoarele: 1957, respectiv 2005. Că m-am născut cu șapte ani mai devreme decât m-am născut de fapt, deh, asta este, strategii jocului cu pricina mi-au pus niște ani în cârcă; că am murit în 2005, asta-i ceva mai greu de explicat! M-am gândit atunci la cât de manipulabilă este realitatea inclusiv prin cifrele nașterii și morții, și am jonglat puțintel în mintea mea cu termeni precum metarealitate, pararealitate
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2215_a_3540]
-
atârnânde ale cailor. Nu aveau cu cine și cu ce să strângă atâta amar de bucate. Oamenii din sat - cei buni de muncă - se Împuținaseră, căci mulți plecaseră la oraș, pe șantiere, ca să construiască socialismul cărând ciment și cărămizi cu cârca, erau bine plătiți, aveau concedii de odihnă, mergeau În stațiuni, erau, pe scurt, un fel de domni față de amărâții care rămăseseră la coada sapei și n-aveau după ce bea apă. Conducerea țării hotărâse să-i trimită pe militari - pe cei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
este produsul instrucției și al instituției - o idee a lui Montaigne... Marie de Gournay gândește și trăiește în acest fel: i se reproșează celibatul, unii își bat joc de faptul că n-a fost măritată? N-a stat niciodată în cârca unui soț iubit puțin sau deloc, dar care să-i fi asigurat prestigiu ori confort. Acestuia ea îi preferă tovărășia Donzellei și a Minettei, pisicuțele ei; este și autoarea câtorva texte de ocazie și de circumstanță adresate unor mai mari
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
France, București, 1935, Notre-Dame de Paris, I-II, București, 1938, Mizerabilii, I-IV, București, 1938; Panait Istrati, Spovedania unui învins, București, 1930; Jean de Létraz, Douăsprezece nopți de dragoste, București, 1930; Maryse Choisy, O lună printre femei, București, [1930]; Francis Cârco, Viața de noapte, București, 1931; Pierre de Coulevain, Aristocrație americană, Bucurețti, 1931; Roland Dorgelès, Crucile de lemn, București, 1932; Casanova, Memorii, I-V, București, 1932-1933; Henri Ardel, Singura, București,1934; Al. Dumas-tatăl, Regina Margot, I-II, București, 1937, Contele de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288702_a_290031]
-
stăpân va fi întotdeauna legată de această întâmplare. Pe scurt, îi va fi foarte greu să găseas că pe altcineva la care „să slujească și să-și scoață pâinea“, iar mama cere cu insistență capreotul „să primească pe fată în cârca lui, să o chivernisească“, aceasta devenind obligație morală majoră și ime diată, căci trecerea timpului lucrează împotriva fetei, „vremea trece și în vârstă se înalță“. Totodată deflorarea apare ca un delict pentru care preotul trebuie să plă teas că, deoarece
În şalvari şi cu işlic: biserică, sexualitate, căsătorie şi divorţ în Ţara Românească a secolului al XVIII-lea by Constanţa Ghiţulescu () [Corola-publishinghouse/Science/1322_a_2878]
-
plânge reputerii, la 18 decem brie 1799, prin care neagă orice legătură amoroasă între Tudora și Dumitrache și susține că adevăratul motiv al supărării vistierului ar fi vrajba apărută în căsnicia fiicei sale pe care încearcă s-o pună în cârca surorii lui. Cercetarea la fața locului dovedește că nu Georgică este tatăl copiilor. Luați pe ani se vede că, după urma răposatului soț, Tudorei „i a rămas cinci copii, adică o fată măritată din anul când au murit tată-său
În şalvari şi cu işlic: biserică, sexualitate, căsătorie şi divorţ în Ţara Românească a secolului al XVIII-lea by Constanţa Ghiţulescu () [Corola-publishinghouse/Science/1322_a_2878]
-
cu nuanțe de stafide și de sâmburi de migdale, vinul Grasa de Cotnari rămâne unicat între vinurile dulci românești și străine. Optim în combinații cu desertur i rafinate. Cu pârdalnica ei fire Grasa-i ca un cal arab Duce n cârcă om subțire Dar prăvale pe cel slab. Grasa de Cotnari (dulce) Bijuterie a oenologiei românești, Grasa este un privi legiu moștenit de secole pe plaiurile vestite ale p odgoriei Cotnari. Originalitatea și secretul acestui vin stau în recoltatul târziu al
Cotnariul În literatură şi artă by Constantin Huşanu () [Corola-publishinghouse/Science/687_a_1375]
-
nu vă cuprinde somnul, Slăvind podgoria Moldovei Cotnarizată întru Domnul Sub semnul marelui Ștefan Află bând paharul Mic, dar venerabil, Că nu-i vin Cotnarul, E soare potabil. Cu pârdalnica ei fire, „Grasa”-i ca un cal arab: Duce n cârcă om subțire Dar prăvale pe cel slab, La curtea din Hârlău, în buza viei, Făcea Măria-sa popas, nu rar, De-ași mai uita de grijile domniei Cu dumneaei „Feteasca” de Cotnar. Tu uiți când torni așa-neștire Cotnar burtosului
Cotnariul În literatură şi artă by Constantin Huşanu () [Corola-publishinghouse/Science/687_a_1375]
-
el, istoricul teatrului românesc va fi obligat să scrie că Tănase a inventat revista. El, Tănase, e unicul autor al tuturor revistelor pe care le joacă. S-ar îneca toate, rând pe rând, dacă Tănase nu le-ar duce-n cârcă. Îi poți reproșa unui salvator că a scăpat de la înec un asasin, pe Landru sau pe cutare autor de reviste de la Cărăbuș? Se îndoiește cineva că, jucând bine reviste proaste, Tănase n-ar prefera să joace bine reviste bune? Nu
VASLUI. TRADIŢIONALISM… Oameni și întâmplări by ION N. OPREA () [Corola-publishinghouse/Science/91666_a_92808]
-
a-i aminti cine este. Măgarul are spinare trainică. Învinuit pentru răspândirea ciumei în fabula lui La Fontaine ("Animalele bolnave de ciumă"), condamnat la moarte pentru un fir de iarbă ("Să mănânci iarba altcuiva, ce crimă cutremurătoare!"), asinul ia în cârcă fără să protesteze toate păcatele lumii. Are o răbdare de măgar, nu se plânge când e lovit, îi lasă oricărui nenorocit iluzia că e și el cineva. Acest aer trist, închis în sine, jignit, rănit, resemnat, pe care îl vedem
[Corola-publishinghouse/Science/1526_a_2824]
-
I. Creangă) Interjecția ei realizează predicația, în enunțuri neanalizabile, fie prin intonație exclamativ-asertivă, fie prin intonație interogativă: „-Dumneata vrei să mergem la plimbare... -Ei! da... -Ei! eu merg bucuros, da’ numa călare merg... Ei? -Ei? -Ei? ia-mă dumneata în cârcă...” (I.L. Caragiale) Tot enunțuri neanalizabile - termeni ai unor enunțuri complexe - realizează și onomatopeele înscrise în stil direct: „Și pornind eu cu demâncarea, numai ce și aud pupăza cântând: -Pu-pu-pup! pu-pu-pup! pu-pu-pup!” (I. Creangă) Onomatopeele, cele descriptiv-narative, realizează funcția de predicat
[Corola-publishinghouse/Science/2319_a_3644]
-
coleg de celulă bolnav psihic. În ciuda amenințărilor, membrii familiei victimei au aflat adevărul și nu s-au sfiit să acuze de crimă atît pe gardian, cît și Penitenciarul care a favorizat fapta, a ascuns-o și a aruncat-o în cîrca unui deținut iresponsabil, care, oricum, nu avea ce căuta în celulă, locul lui trebuind să fie la spitalul de psihiatrie. Mediatizarea cazului în presa ieșeană și, parțial, în cea națională, a obligat Procuratura și Direcția Generală a Penitenciarelor la deschiderea
by BRUNO ŞTEFAN [Corola-publishinghouse/Science/998_a_2506]
-
formă de libertate. Faptul că aceasta se întâmplă în spațiile dezolante ale puterii este cumplit; dar cu puterea trebuie să instaurăm o relație inteligentă (inclusiv, și în special, în lupta deschisă), să nu ne limităm la a-i pune în cârcă toate culpele, ci să încercăm să facem o asemenea operațiune cu atât mai meritorie cu cât e mai extremistă. Tempo, 11 noiembrie 1973 Giovanni Comisso: Cei doi tovarăși 1tc "Giovanni Comisso \: Cei doi tovarăși1" Giovanni Comisso 2 a scris Cei
[Corola-publishinghouse/Science/2224_a_3549]
-
am zis că ceilalți erau cu colegele noastre: "doar știți la petreceri de genul acesta, când se întâlnesc fetele cu băieții, cam care este rezultatul. Băieții au treabă cu fetele nu cu politica". Și au vrut să-mi pună în cârcă o organizație subversivă și că aș fi șeful acestei organizații, pentru a primi 20-25 de ani de închisoare, iar ceilalți, pentru omisiune de denunț, să primească de la 10 ani în sus - 10-15 ani, acestea erau pedepsele pentru omisiune de denunț
[Corola-publishinghouse/Science/84954_a_85739]
-
zeci de procese în orașele de provincie, din august până în decembrie 1937. Vizându-i pe responsabilii comuniști locali - conducători de colhozuri etc. -, aceste procese nu se bazează pe „mărturiile” acuzaților, ci pe reclamațiile colhoznicilor și sunt menite să pună în cârca acestor mici personalități locale disfuncțiile producției agricole, acreditând grija lui Stalin pentru „popor”. Nenumărate victime ale Marii Terori trebuie să se mulțumească cu prezentarea lor în fața unei troici conduse de un membru NKVD, care le anunță pedeapsa - în jumătate din
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
dar în special sunt prezentați oameni și locuri din Țara Moldovei, săraci de atâtea biruri, năpăstuiți de năvălirile tătarilor. Abatele era un intelectual fin, un umanist, uluit de frumusețea peisajelor, de calitatea vinurilor și a bucatelor, de trecerea apelor în cârca unui moldovean. Bazându-se pe observații milenare, căpitanul Ilie Turculeț face preziceri meteorologice, uimindu-l pe abatele raționalist. Căpitanul are ca argumente: zborul graurilor în cârduri cu ciorile, mișcarea lunii pe cer, direcția vântului. Indirect este binecuvântat pământul Moldovei, simplitatea
Dicţionar de scriitori canonici români by George Bădărău [Corola-publishinghouse/Science/1401_a_2643]
-
fie atât de îngrijorat de inferioritatea propriului arsenal față de americani și deci nici atât de obsedat de realizarea parității, încât să vrea să plaseze rachete în vecinătatea imediată a Americii. Această motivație i se atribuia atunci și i se pune în cârcă și astăzi. Evident că el câștiga un avantaj strategic, dar aceasta să fi fost motivația principală? Vestea venită dintr-un cer relativ senin la 22 octombrie a fost aceasta: sovieticii instalaseră rachete balistice cu încărcături nucleare în 1962 în Cuba
[Corola-publishinghouse/Science/1455_a_2753]
-
nu poate repeta destinul bunicului său fără urmări. Teama de sancțiunea păcatului și consecințele lui e mai mare decât repulsia față de acesta. Pentru Iorgovan, Pupăză era Pupăză, tot acel Pupăză pe care-l știa din copilărie, care-l purtase-n cârcă, pe care atât de adeseori îl necăjise și care pe el nu l-a necăjit niciodată. Nu găsim în text nici un indiciu care să ne conducă spre un gând analog cu cel al lui Busuioc formulat clar (Lasă-l, frate
by Steliana Brădescu [Corola-publishinghouse/Science/1060_a_2568]
-
chemat s-o păzească noaptea...’’ Dar Zarifopol afirmă totuși că ,,nu e probabil să fi cunoscut Caragiale nuvela rusească. ’’ Și de această dată fantasticul este neterifiant. Cavalcada babei transformate în zână pe timpul nopții, cu Prichindel tot un drac subaltern în cârcă, nu are nimic absolut din culorile obișnuite ale motivului asociat cu Noaptea Walpurgilor și cu zborul călare pe mătură al vrăjitoarelor. Cu privire la conceptul de satanism caragialian, putem observa că el nu depășește conceptul folcloric; diavolul se întrupează în om doar
Fantasticul în proza lui Ion Luca Caragiale by Elena Deju () [Corola-publishinghouse/Science/1278_a_1923]
-
cu aceasta, bătrâna vrăjitoare dă la rândul ei lui Prichindel prilejul de a-și reconsidera tactica, luând el acum inițiativa. Trimisul diavolului acceptă propunerea ciudată a ,,gazdei’’ de a se plimba, cu condiția însă ca aceasta să-l ducă în cârcă. Cu variații de rigoare, scena târguielilor dintre cei doi continuă în aceeași tonalitate caracteristică prin vivacitatea replicilor. Recurgând la diverse pretexte (între care, acela al vârstei: ,,să te bucuri tu la o biată șontoroagă de bătrână ca mine, fără putere
Fantasticul în proza lui Ion Luca Caragiale by Elena Deju () [Corola-publishinghouse/Science/1278_a_1923]
-
scena târguielilor dintre cei doi continuă în aceeași tonalitate caracteristică prin vivacitatea replicilor. Recurgând la diverse pretexte (între care, acela al vârstei: ,,să te bucuri tu la o biată șontoroagă de bătrână ca mine, fără putere... să te ducă-n cârcă oscioarele mele!. Auzi, auzi.’’), de fapt, bătrâna pune în funcție cel mai subtil dintre elementele arsenalului ei strategic; incită orgoliul lui Prichindel în așa măsură încât acesta, ca un băiețandru imprudent ce se află, crede că tot ce se întâmplă
Fantasticul în proza lui Ion Luca Caragiale by Elena Deju () [Corola-publishinghouse/Science/1278_a_1923]
-
ei despletit; iar în lumina lunii, fâlfâia în fel de fel de ape zăbravnicul vioriu țesut și-n fire de argint, cu care era învăluită’’. Cu toate acestea blestemul nu se curmă însă: plimbarea pe care o face Prichindel în cârca babei, până când apar zorile, o transformă numai momentan într-o zână fermecătoare. Prichindel a fost descoperit, însă nu și păcălit; înainte de a se lumina de ziuă, își ia tălpășița, iar fata de împărat redevine cerșetoare, perpetuându-se blestemul. Mai înainte de
Fantasticul în proza lui Ion Luca Caragiale by Elena Deju () [Corola-publishinghouse/Science/1278_a_1923]
-
morții. Și antinomiei timp uman-timp cosmic, universal, Caraion pare să-i ofere o rezolvare, timpul nu înseamnă decât un pas mai aproape de moarte: "Noaptea - blid cu oase negre, sparte/ la bolnavi în braț fuma mohârcă,/ fiecare ceas ne lua în cârcă/ și ne da să bem nițică moarte." (Pacienți). De altminteri, aceasta pare să fie una dintre metaforele favorite, cea a lumii văzute ca spital, dar nu unul în care omul intră cu speranța vindecării, ci unul al agonizării, un prag
[Corola-publishinghouse/Science/84975_a_85760]
-
obiectivelor de interes politic, alcătuită din fosta unitate de elită din cadrul Securității Municipiului București). Care au fost principalele acțiuni ale fostei Securități regrupate în 1990? Mai întâi macularea Opoziției prin dezinformări ritualice (de pildă, fabricarea unor manifeste legionare puse în cârca PNȚCD și PNL), catalizarea și instrumentarea înfruntărilor sângeroase de la Târgu-Mureș (din martie 1990), ziua de 13 iunie (confecționată ca „rebeliune legionară”) și mineriada aferentă. Anul 1991 este memorabil, apoi, datorită scandalului Berevoiești, SRI procedând intenționat la distrugerea programatică a arhivelor
[Corola-publishinghouse/Science/2083_a_3408]