353 matches
-
de Cantacuzini? se hazardă Ștefan. — Lui vodă, oricine ai fi, să nu-i pui niciodată întrebări. Când o să fiți mari dregători sau domni sau ce-o da Dumnezeu, să știți să-i țineți lângă voi mai abitir pe cei ce cârtesc decât pe cei ce vă sunt supuși. Să mergem. La prânz domnul nu mâncă mai deloc. De băut nici atât. Doamna îi arunca din când în când o privire îngrijorată. Fusese chemată și doamna Stanca la masă, lucru cu totul neobișnuit
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
cunoșteau senzația foamei, sorbeau nectar și nu știau ce-i setea, aveau libertatea să iubească orice femeie, indiferent dacă erau zeițe, nimfe sau vreo regină de pe Pământ. Din plictiseală, mai băgau fitile între ei, care se numeau intrigi și mai cârteau pe ascuns împotriva șefului, care era Zeus. Dar astea repet, numai din plictiseală, căci atunci când n-ai ce face, când toate ți-s de-a gata, trebuie să faci vreo prostie, vorba ceea: „maimuța când n-are ce face, se
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
batjocoriți, pentru Numele Lui. 42. și în fiecare zi, în Templu și acasă, nu încetau să învețe pe oameni, și să vestească Evanghelia lui Isus Hristos. $6 1. În zilele acelea, cînd s-a înmulțit numărul ucenicilor, Evreii care vorbeau grecește, cîrteau împotriva Evreilor, pentru că văduvele lor erau trecute cu vederea la împărțeala ajutoarelor de toate zilele. 2. Cei doisprezece au adunat mulțimea ucenicilor, și au zis: Nu este potrivit pentru noi să lăsăm Cuvîntul lui Dumnezeu ca să slujim la mese. 3
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85087_a_85874]
-
s-au suit pe acoperișul casei, și l-au coborît cu patul printre cărămizi, în mijlocul adunării, înaintea lui Isus. 20. Cînd le-a văzut credința, Isus a zis: "Omule, păcatele îți sunt iertate!" 21. Cărturarii și Fariseii au început să cîrtească, și să zică în ei înșiși: Cine este acesta, de rostește hule? Cine poate să ierte păcatele decît singur Dumnezeu?" 22. Isus, care le-a cunoscut gîndurile, a luat cuvîntul și le-a zis: "Pentru ce cîrtiți în inimile voastre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85112_a_85899]
-
au început să cîrtească, și să zică în ei înșiși: Cine este acesta, de rostește hule? Cine poate să ierte păcatele decît singur Dumnezeu?" 22. Isus, care le-a cunoscut gîndurile, a luat cuvîntul și le-a zis: "Pentru ce cîrtiți în inimile voastre? 23. Ce este mai lesne: a zice: "Păcatele îți sunt iertate", sau a zice: "Scoală-te, și umblă?" 24. Dar, ca să știți ca Fiul omului are putere pe pămînt să ierte păcatele: "Ție îți poruncesc", a zis
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85112_a_85899]
-
lăsat totul, s-a sculat, și a mers după El. 29. Levi I-a făcut un ospăț mare la el în casă și o mulțime de vameși și de alți oaspeți ședeau la masă cu ei. 30. Fariseii și cărturarii cîrteau și ziceau ucenicilor Lui: "Pentru ce mîncați și beți împreună cu vameșii și cu păcătoșii?" 31. Isus a luat cuvîntul și le-a zis: "Nu cei sănătoși au trebuință de doctor, ci cei bolnavi. 32. N-am venit să chem la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85112_a_85899]
-
Atunci nu mai este bună nici pentru pămînt, nici pentru gunoi, ci este aruncată afară. Cine are urechi de auzit, să audă." $15 1. Toți vameșii și păcătoșii se apropiau de Isus ca să-L asculte. 2. Și Fariseii și Cărturarii cîrteau și ziceau: Omul acesta primește pe păcătoși, și mănîncă cu ei." 3. Dar El le-a spus pilda aceasta: 4. "Care om dintre voi, dacă are o sută de oi, și pierde pe una din ele, nu lasă pe celelalte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85112_a_85899]
-
în sus, și i-a zis: "Zachee, dă-te jos degrabă, căci astăzi trebuie să rămîn în casa ta." 6. Zacheu s-a dat jos în grabă, și L-a primit cu bucurie. 7. Cînd au văzut lucrul acesta, toți cîrteau și ziceau: "A intrat să găzduiască la un om păcătos." 8. Dar Zacheu a stat înaintea Domnului, și I-a zis: "Iată, Doamne, jumătate din avuția mea o dau săracilor; și, dacă am năpăstuit pe cineva cu ceva, îi dau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85112_a_85899]
-
lui Iacomi ce-au fostu vistiernic, și... Alexăndrache cămăraș, feciorul lui Iacomi”. Aceștia, prin zapisul din 3 decembrie 1669 (7178), dăruiesc mănăstirii Trei Ierarhi „Niște vii...la Cotnar... în Dealul Păcurariului... așijdere o vie... de la Copou”. Te rog să nu cârtești, dragule, când ai să afli de dania făcută de Gheorghe Duca voievod mănăstirii Trei Ierarhi la 4 august 1670 (7178). Cam știu eu despre ce ar fi vorba... Știu că știi, dar hai să-l ascultăm pe vodă: „Adică domnia
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/548_a_763]
-
cuvântul lui Dumnezeu și Ioan cu rostul (gura) de aur,... cu o velniță ce iaste lângă mănăstire, din vale despre Bahluiu, să hie în pace de camănă și de alte cheltuiale... oricâte căldări vor pune să lucredze”. N-am să cârtesc, părinte, ci am să spun numai că vodă s-a gândit să-i scutească pe „rugătorii noștri” să tot privească cu jind peste zidul mănăstirii, de unde, ca o chemare diavolească, adia miroaznă de horilcă, ci să aibă „răchia” lor și
Ce nu știm despre Iași by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/548_a_763]
-
coșmelia aia, cu cărbuni, cu grijă de butelie, la urmă să mai vorbească... Când ajunge la ei, parc-ajunge în rai, așa le-a și zis, de-acu trei ani de zile de când s-a mutat, și cumnată-sa tot cârtea : ba că nu se-nchid ferestrele bine, ba că-i ușa lăsată, ba că-i departe. — Să taci din gură, i-a strigat ea, să taci din gură, să nu-l mânii pe Dumnezeu, c-aici la voi e raiu
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
și din mâini, pe bluzița de marinar alu necându-i, amestecate, lacrimile și saliva. în acest moment, când liniștea din salon s-a restabilit, Profesorul Mironescu le adresează celorlalți un zâmbet jenat, de scuză : — ... departe de mine însă gândul de a cârti împotriva lumi nilor Apusului ! Știți bine că nu fac parte dintre cei ce au ridicat baricade numai pentru că o trupă de diletanți au urcat limba franceză pe scena Naționalului ! Dar tocmai pentru că port în mine această recunoscătoare iubire filială față de
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
am fost în stare să conștientizez ceea ce nu poate fi cuprins cu mintea? Ce-i drept, ei spun și, desigur, prințul e de acord cu ei, că tocmai aici e nevoie de ascultare, că trebuie să te supui fără să cârtești, doar din bună-cuviință, și că pentru blândețea mea voi fi negreșit răsplătit pe lumea cealaltă. Înjosim prea mult providența, atribuindu-i concepțiile noastre, de ciudă că nu o putem înțelege. Dar, iarăși, dacă ne e imposibil s-o înțelegem, atunci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
În cea mai mare parte anihilați. De fapt anihilarea se practică peste tot În Închisorile comuniste. „Îmi amintesc că lucrăm la un atelier de stanțat nasturi din corn. În astfel de ateliere mirosul era insuportabil și, vă dați seama, am cârtit. S-a auzit imediat la șefi și am fost scos la apel și bătut chiar de generalul Nicolschi. M-am trezit pe la o bucată de noapte În morgă Închisorii, În pielea goală. Nu sunt sigur dacă astea sunt amintiri triste
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
sfârșeai pe cruce. Simte lângă el rânjetul plin de satisfacție al lui Ganymedes. — La mare ananghie trebuie să fi fost, dacă i-ai jurat lui Vit te lius ca la un simplu cuvânt de-al lui să suferi, fără să cârtești, focul, bătaia, chiar și moartea. Nici milă, nici compasiune în glasul său. Hohotește mai departe de unul singur: — Vezi c am avut dreptate să-mi cumpăr doar două cupe de argint și un dulap din banii câștigați? Către Pusio: — Mi-
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
imperiu. Atinge cu degetul inelul de piatră din urechea unui luptător: — Cu unul singur nu ești nici bărbat, nici femeie. Oi fi poate androgin. Nu se așteaptă să audă râsete și se bucură în sinea sa că ni meni nu cârtește. Evită să privească spre Vittelius și se preface că cercetează cu atenție scrijeliturile de pe inel: — Ce sunt astea? Cuvinte magice? Îl întoarce pe partea cealaltă: — Semne astrologice? Luptătorul se smucește să-și elibereze urechea: — Mă păzesc de ghinion, mârâie botos
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
nu libertină) așa cum femeile admiră și iubesc bărbații liberi. În schimb este prea mult extaz față de modelul „fâță”, față de menajere pe gratis, față de femei care au „măcar” bunulsimț să mimeze ascultarea și supunerea față de bărbații sau față de femeile care nu cârtesc în fața misoginismului și a patriarhatului. Când credem din tot sufletul în ceva, avem șanse să obținem ceea ce ne dorim. Dacă unii cred că cele mai de dorit femei sunt cele pururi accesibile, maleabile, umile, supuse, dependente, trebuie să înțeleagă și
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2085_a_3410]
-
întâmplat? - zise căpitanul Tresoro. — Cunoști dumneata, vajnice căpitan - se-ntoarse Amada spre el - senzația tâmpită când tu, cetățean onest, simplu, care toată viața n-ai vrut să faci rău nimănui, care nu ești nici sărac, nici bogat, care n-ai cârtit un cuvânt împotriva societății bune, vrând dimpotrivă să intri-n ea, și care, plimbându-te pe stradă și salutând în dreapta și-n stânga, bucurându-te de rochia nouă pe care o porți, te simți deodată izbit extraordinar în moalele capului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
tat-su, cum a și făcut în 1621. Din Dealul Negru aș scoate vreo 100 de saci, din care 75 am trimite hanului tătărăsc, să stea liniștit o vreme până terminăm noi treaba, 20 i-am împărți boierilor, să nu cârtească, iar 5 i-am azvârli prostimii, să strige pentru noul domn. — Și turcilor? întrebă Barzovie-Vodă. — Mai am Dealul Măgurii, de unde ies pe puțin 200 de saci, barabule una și una, cât un cap de copilaș. Pe astea le trimitem peșcheș
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
la fel de tăcute precum cele din casa unei domnișoare bătrâne. Nu-i veni să creadă când o întâmpină zarva, confuzia și haosul create de mulțimea ce stătea la coadă ca să dea anunțuri pentru numărul 2. Singurele persoane care aveau ceva de cârtit erau Sean McGee, care nu reușise să treacă cu bicicleta de toate cărucioarele lăsate pe scări, și Keith, redactorul sportiv, care se plânse că băbuțele de la coadă îi tot spuneau: „Salutare, drăguță, ai vreun pont pentru noi?“. Era trecut de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
la față. Spuneți că e atins de boala deșertului? Dar ce boală e asta? Nici un doctor n-a reușit să-mi arate un rând scris despre ea în cărțile lor. Ori voi sînteți niște aiuriți, ori pustnicul vostru e nebun", cârtise omul. Dacă ar fi nebun s-ar sui pe o movilă de nisip și ar răbda de sete. Să stai într-un fotoliu de răchită, bând limonadă și uitîndu-te în oglinzi, ce ăsta-i deșert? Mulțumesc de asemenea deșert", mormăise
Un om norocos by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295605_a_296934]
-
vremuri, când te trimiteau la Canal. N-am nici o speranță că se va schimba ceva. „Ești sumbru. Vrei să spui că asta e lumea în care am intrat după ce mi-am terminat facultatea?“ O să ajungi și tu să te ușurezi cârtind, bârfind și spunând bancuri. „N-o să pot.“ „Vei fi obligată. Ca să-ți aperi părinții sau iubitul sau să te aperi pe tine. O să te cuprindă și pe tine frica.“ „N-am s-o fac. O să fug. N-am să pot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
și a renunțat. Nu poate dormi cu altcineva în pat, se gândea, dar uite că a rămas și o să adoarmă până la urmă. Și o să o facă și altădată și poate se va obișnui sau își va impune să nu mai cârtească. Uite, așa încep marile aventuri, cu câte un fleac ca ăsta. Sau marile compromisuri. Nu-i nici o deosebire între una și alta. Se simțea obosit, dar agitația zilei, călătoria, fusele orare, veștile de acasă, îmbrățișările Ioanei Sandi continuau în el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
după trei zile de mers în pustie, n-au găsit apă. 23. Au ajuns la Mara dar n-au putut să bea apă din Mara, pentru că era amară. De aceea locul acela a fost numit Mara (Amărăciune). 24. Poporul a cîrtit împotriva lui Moise zicînd: "Ce avem să bem?" 25. Moise a strigat către Domnul; și Domnul i-a arătat un lemn, pe care l-a aruncat în apă. Și apa s-a făcut dulce. Acolo a dat Domnul poporului legi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85084_a_85871]
-
lui Israel a plecat din Elim, și au ajuns în pustia Sin, care este între Elim și Sinai, în a cincisprezecea zi a lunii a doua după ieșirea lor din țara Egiptului. 2. Și toată adunarea copiilor lui Israel a cîrtit în pustia aceea împotriva lui Moise și Aaron. 3. Copiii lui Israel le-au zis: "Cum de n-am murit loviți de mîna Domnului în țara Egiptului, cînd ședeam lîngă oalele noastre cu carne, cînd mîncam pîine de ne săturam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85084_a_85871]