320 matches
-
îngerii din al patrulea cer al înălțării Profetului, cei însărcinați să scrie faptele pământești ale oamenilor și ale căror tocuri de scris fac un zgomot asurzitor cât păcatele acelora. Calamul, instrumen tul de scris, era considerat parte integrantă a corpului caligrafului, prelungire a mâinii și minții sale. De bună seamă că „scrierea are o dimensiune sfântă. Actul caligrafic este o formă de rugăciune, obligându l pe caligraf să fie curat spiritual. De altfel, unii caligrafi făceau băi purificatoare și-și puneau
Ce mi se-ntâmplă: jurnal pieziş by Dan C. Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/580_a_1318]
-
cât păcatele acelora. Calamul, instrumen tul de scris, era considerat parte integrantă a corpului caligrafului, prelungire a mâinii și minții sale. De bună seamă că „scrierea are o dimensiune sfântă. Actul caligrafic este o formă de rugăciune, obligându l pe caligraf să fie curat spiritual. De altfel, unii caligrafi făceau băi purificatoare și-și puneau calamul spre Mecca înainte de a începe caligrafierea unui text sfânt“. Sigur că te gândești numaidecât la ritualul hieroglifelor, la vertica litatea scrierii japoneze, la îndelungul ceremonial
Ce mi se-ntâmplă: jurnal pieziş by Dan C. Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/580_a_1318]
-
era considerat parte integrantă a corpului caligrafului, prelungire a mâinii și minții sale. De bună seamă că „scrierea are o dimensiune sfântă. Actul caligrafic este o formă de rugăciune, obligându l pe caligraf să fie curat spiritual. De altfel, unii caligrafi făceau băi purificatoare și-și puneau calamul spre Mecca înainte de a începe caligrafierea unui text sfânt“. Sigur că te gândești numaidecât la ritualul hieroglifelor, la vertica litatea scrierii japoneze, la îndelungul ceremonial inițiatic al Punctului, acompaniat de sunete misterioase, la
Ce mi se-ntâmplă: jurnal pieziş by Dan C. Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/580_a_1318]
-
linie, o melodie sau un pas de dans, nu mai suntem pe pământ. Suntem la ju mătatea drumului dintre viață și moarte. Nu avem aceeași respirație atunci când trasăm o linie orizontală ca atunci când trasăm o verticală. Caligrafia rimează cu respirația caligrafului. Și dacă vorbim despre caligrafia vie pentru a desemna o caligrafie bună, atunci este pentru că lucrarea conține suflarea artistului“. Superb. În fine, „caligrafia a luat locul picturii în civilizația arabo-musulmană, pentru că este în același timp cuvânt și imagine. Este o
Ce mi se-ntâmplă: jurnal pieziş by Dan C. Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/580_a_1318]
-
a-i reproșa decît faptul că, foarte critic, e drept, ia totuși în discuție lamentabila Istorie a dlui Marian Popa. * Dl Romulus Cojocaru editează de ceva vreme la Turnu Severin (avem în față nr. 17) o revistă de cultură intitulată Caligraf, însoțită de antologii lunare (presupunem) din opera cîte unui scriitor. În Colecția Caligraf din aceeași lună putem citi poeziile dlui Radu Voinescu. Ce mai ascultă PSD-ul În ultima vreme ROMÂNIA LIBERĂ publică reportaje realizate "sub acoperire". Cel apărut în
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/14862_a_16187]
-
discuție lamentabila Istorie a dlui Marian Popa. * Dl Romulus Cojocaru editează de ceva vreme la Turnu Severin (avem în față nr. 17) o revistă de cultură intitulată Caligraf, însoțită de antologii lunare (presupunem) din opera cîte unui scriitor. În Colecția Caligraf din aceeași lună putem citi poeziile dlui Radu Voinescu. Ce mai ascultă PSD-ul În ultima vreme ROMÂNIA LIBERĂ publică reportaje realizate "sub acoperire". Cel apărut în nr. 3780 consemnează recțiile unora dintre concetățenii noștri la invitația de a investi
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/14862_a_16187]
-
să se estompeze. Speranța mă ghidează, iar răzbunarea mă motivează. Kang Sheng este un om al obsesiei. E cunoscut pentru caligrafia sa ambidextră. De asemenea, colecționează sculpturi din jad, bronz și piatră. Odată, a remarcat că tușele marelui poet și caligraf Guo Mou-rou sunt „mai proaste decât ceea ce pot să scriu eu cu piciorul”. Nu este o exagerare. Când Kang Sheng vorbește despre artă, e un savant de un devotament meticulos. Gura lui e un fluviu din care curg fraze magnifice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
ciocanul încrucișate. Mincinosule! Doamna Mao Jiang Ching lovește masa cu pumnii. Tovarășul președinte nu a lăsat nici un testament! Stilul scrisului de mână este în mod clar al lui Mao, murmură secretarul. A fost confirmat de un arheolog și de un caligraf specializat în xing-shu. Ținându-și respirația, Doamna Mao se holbează la scris. Este înmormântarea secolului. Piața Tiananmen e inundată de flori albe din hârtie. Sus, pe Poarta Păcii Cerești, Doamna Mao stă în spatele lui Hua Guo-feng, care ține discursul comemorativ
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1921_a_3246]
-
secretar din lume. Măria sa Io Constantin Brâncoveanu își etala viața personală și cea politică atât de deschis încât nimeni din cei care mânuiau documentele domnești nu putea să fie învinuit de spionaj sau colportare de zvonuri. O armată de secretari caligrafi talentați și cunoscători de limbi străine redactau lungi scrisori către toate statele Europei și toate astea sub supravegherea atentă a prințului Ștefan. El, Antonio Del Chiaro, era privilegiat nu numai pentru că-și purta cu mare eleganță hainele apusene demne de
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
pe sultan să-i dăruiască surorii sale, nevestei lui Gin Ali, niște lucruri neobișnuite. Printre altele i-a dăruit dreptul de a strânge dările din Albania în folosul său și a dat pentru asta un hatișerif la care a lucrat caligraful sultanului două săptămâni încheiate ca să-l scrie arăbește. I-a mai dăruit și minunatul palat de pe malul Bosforului, al lui Dimitrie Vodă Cantemir al Moldovei, căruia, după ce a fost acuzat de hiclenie, i-au confiscat toate bunurile... Mare om Brâncoveanu
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
în malul ceștii de teracotă. Iar zațul e hărăzit, mai ales dânsul!, hranei de dimineață. Dar mâna mea întârzie slabă, nedumerită-i de mușchii ei ofiliți. Primele trei degete nu se încumetă să-și strângă, neghioabă, puterea la treaba de caligraf. Unghia îmi leșina, palidă, la capătul lor... Desfă-mă de blestemul neîncrederii, scapă-mă de rușinea slăjită în tingirile mucede de vermină. Mă voi spăla îndelung de tristețe și pagubă. Voi îmbrăca veșminte curate și mă voi bucura, cu îngăduință
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2179_a_3504]
-
de mult. Mai participau câteva figuri necunoscute, un frate al lui Iorgu, un ofițer cu râs încîntat, ostentativ optimist, o soră a doamnei Iorgu, doi bărbați maturi, corect îmbrăcați, dar cu aere de flăcăi bătrâni. Unul se prezentase ca maestru caligraf, și Iorgu comunicase asistenței că arta musafirului G. Călinescu constă în a face inscripții, afișe, liste de mâncare, în felurite caractere. Situația lui Felix fu din cele mai penibile. A săruta mâna Georgetei față de Olimpia și de general i se
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
aceasta: „Sârguința biruie orice“. E o scriere rusească, de cancelarie, mai precis de cancelarie militară. Astfel se scrie o hârtie oficială către o persoană importantă, literele sunt tot rotunde, splendide, scriere guvernamentală, scris negru, dar de un extraordinar bun-gust. Un caligraf n-ar admite aceste trăsături, mai bine zis aceste tentative de ornament, aceste codițe neterminate, vedeți, dar toate la un loc divulgă firea și, zău așa, aici se întrevede sufletul de copist militar: ar vrea s-o ia și razna
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
dacă ți-a reușit, dacă ai găsit proporția, această scriere nu poate fi asemuită cu nimic, ba încă te mai poți și îndrăgosti de ea. — Oho! În ce subtilități intrați! spuse generalul râzând. Păi dumneavoastră, domnul meu, nu sunteți doar caligraf, ci și artist. Ce zici, Ganea? — Extraordinar! spuse Ganea. Și încă cu conștiința menirii sale, adăugă el, râzând ironic. Râzi tu, râzi, dar aici e vorba de-o carieră adevărată, spuse generalul. Știți, prințe, pentru ce persoană importantă vă vom
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
așa că, prințe, făceți-mi onoarea. Pe mine să mă scuzați, am întârziat, mă grăbesc... Știm noi unde te grăbești, spuse apăsat generăleasa. — Mă grăbesc, mă grăbesc, draga mea, sunt în întârziere! Dați-i albumele voastre, mesdames, să vă scrie ceva, caligrafi ca el mai rar! E un talent, la mine în birou mi-a făcut o demonstrație, scriind cu slovă veche: „Egumenul Pafnutie și-a pus iscălitura“... Ei, la revedere! — Pafnutie? Egumen? Ia stai, unde-o ștergi și cine mai e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
nu v-ați schimbat intenția și vreți să locuiți la noi, vă conduc, căci nu cunoașteți adresa. Stați puțin, prințe, spuse Aglaia, ridicându-se brusc din fotoliu. Trebuie să-mi scrieți ceva în album. Tata a spus că sunteți un caligraf excelent. Îl aduc imediat. Dispăru. — La revedere, prințe, plec și eu, spuse Alexandra. Îi strânse tare mâna, îi zâmbi cu prietenie, cu gingășie și ieși. La Ganea nici măcar nu se uită. — Dumneavoastră, scrâșni Ganea brusc din dinți, repezindu-se la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
nu mai apucă să-i răspundă. — Poftiți, poftiți, spuse Aglaia, punând albumul pe masă, alegeți o pagină și scrieți-mi ceva. Aveți aici un toc și o peniță nouă. Vă deranjează dacă-i din oțel? Am auzit că de obicei caligrafii nu scriu cu penițe de oțel. Discutând cu prințul, Aglaia părea să nu observe că și Ganea era de față. Însă, în timp ce prințul punea penița în toc, căuta o pagină și se pregătea de scris, Ganea se apropie de șemineul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
Ce să vă scriu? întrebă prințul. — Imediat vă dictez, spuse Aglaia, răsucindu-se spre el. Sunteți gata? Scrieți: „Nu mă pretez la tocmeli“. Acum notați ziua și luna. Arătați-mi. Prințul îi întinse albumul. — Excelent! Ați scris admirabil; sunteți un caligraf nemaipomenit! Vă mulțumesc. La revedere, prințe... Stați puțin, adăugă ea, parcă amintindu-și ceva. Veniți cu mine, vreau să vă fac un cadou ca amintire. Prințul o urmă; însă, intrând în sufragerie, Aglaia se opri. — Citiți-l, spuse ea, întinzându
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
am ignorat În ciuda dimensiunilor sale apreciabile și În ciuda notei de amenințare conținută În formularea interdicției și am continuat să urc rapid restul pantei, nu Însă fără a remarca faptul că Înscrisul de pe panou trebuie să fi fost opera unui meșter caligraf. Priveliștea se schimbă pe neașteptate: un drum drept, alb, ce părea că se Întinde pînă la limitele nemărginite ale unui cer de un alb lăptos. Am apreciat din ochi că ar avea o lățime de vreo zece metri. Între drum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
loc prima deformare, prima păcăleală - ni se spune că există reguli pentru scrisul frumos. Ei bine, nu-i adevărat. A scrie frumos ține de imaginația, îndemânarea și inventivitatea fiecăruia, literele sunt un desen mereu modificat, în funcție de hârtie sau de dispoziția caligrafului. Și dacă ne-am strădui cu toții să avem un scris remarcabil, fantasmagoric, halucinant, dacă ne-am propune să sucim mințile cu literele noastre, să stârnim cutremure cu bucla unui r sau să ne oferim pradă psihanalizei cu triumfătoarea linie a
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2207_a_3532]
-
frumoase pagini (respectiv 26 și 27) de literatură română pe care le-am citit în ultima vreme. Curioșii le pot găsi în volumul de proză scurtă al lui Alexandru Ecovoiu, Cei trei copii-Mozart, proaspăt reeditat, în care, printre altele, un caligraf imaginează o emoționantă utopie scripturală: el vrea să găsească „formele optime pentru toate semnele grafice“, „îmbinarea ideală dintre geometrie și estetic, dintre desenul-sunet - care e chiar litera - și culoare“. Imaginați-vă un text scris cu litere de culori diferite (cele
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2207_a_3532]
-
Parodi, despre care unii spuneau că ar fi fost anarhist, vrând să zică spiritist. În realitate, Isidro Parodi nu era nici una, nici alta, ci proprietarul unei frizerii din cartierul de Sud, și făcuse imprudența de a Închiria o odaie unui caligraf de la comisariatul 18, care Îi datora deja chiria pe un an. Conjuncția acelor circumstanțe potrivnice i-a pecetluit soarta: declarațiile martorilor (cu toții mahalagii din Labă Sfântă) au coincis, iar judecătorul l-a condamnat la douăzeci și unu de ani de pârnaie. Viața
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1894_a_3219]
-
a trimis după el pe maiorul Stavri să-l aducă în odăile de sus, dinspre gradină ale Vilei Katerina. Acolo i-a arătat, el a spus "spre luare la cunoștință", cîteva proiecte redactate de mînă, cu o trăsătură fermă, de caligraf, "maiorul le-a scris pentru tipografie". "Ia și citește, domnule adjutant, o să vezi că nu-i vorba de ceva care să vină în contra opiniunilor oricărui bărbat adevărat, iubitor de neam și țară, ia și citește!" Radul Popianu s-a dat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
turcomane în răsărit și ienicerii în apus obișnuiau să culeagă pentru seraiul împărătesc feciori și fete, alegând asemenea pradă din ce găseau mai frumos. Băieții erau cu îngrijire crescuți și șeful eunucilor albi alegea pentru slujba Înaltei Porți slujbașii palatului, caligrafii, muzicanții, tot ce purta numele de „icioglan“. Ciurucurile treceau afară la munca grădinilor și acareturilor: aceștia erau „azamoglanii“. Rânduiala curții cerea ca slujitorii albi să nu păstreze din bărbăția lor decât aparența. O parte din fecioarele aduse intrau în haremul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
căptușeala hainei îi rămăsese o carte pe care slujitorul a adus-o stăpânei sale. Călărețul ucis părea a fi un trimes tainic și acea carte cuprindea poate vești în legătură cu treburile împărăției. Doamna Roxelana a chemat pe doi din icioglanii săi caligrafi și le-a dat cartea s-o deslege. Cum au străbătut cu privirile rândurile epistolei, acei icioglani au căzut cu frunțile la pământ și au strigat: — Aman, doamnă! se găsesc în această carte uneltiri primejdioase împotriva stăpânului nostru padișahul. —Vai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]