327 matches
-
o sută de ori mai înalți decât pământenii, purtau cu toții stigmatele unor vicii care-i desfigurau. Ură, luxurie și voluptate bestială, bucuria incestului și a torturii. Sub arbori necunoscuți, feline trântite pe-o parte își iveau labele musculoase, pântecele umflate. Cameleoni uriași înșfăcau căprioare cu limba. Coleoptere cât bivolii răpeau vitele, zdrobindu-le oasele în mandibule. Toate se reflectau livid în ochii lui Maarten, bile de cristal greu între pleoape uscate ca pergamentul. Pereții se-apropiau treptat, drumul șerpuit se făcea
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
sfâșie, Robert. Îmi făcusem bagajele și eram gata de plecare. Nici măcar asta n-am putut să fac. Mark are mare dreptate în ceea ce mă privește. Sunt o dublură. Uită-te la viața mea. Sunt o glumă. Un om din ăla cameleon. Fără miez. Fata bună la toate. Zice că-s o impostoare? Are dreptate. Niciodată n-am făcut decât să mă mișc mecanic. Niciodată n-am vrut altceva decât ceea ce credeam că vor alții să... Hei, o certă Robert. Ușor. Poate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
să fie în alegorii) este un Crist ratat, un înger al cruzimii, într-o cetate semi-medievală, semibudistă, pe un fundal muzical de templu asiatic, el organizează spectacole demente: se lasă devorat de furnici, se autocrucifi-că, aruncă în aer broaște și cameleoni îmbrăcați în armuri, ordonă împușcarea, la zid, a zeci de tineri, din rănile cărora își iau zborul păsări colibri. Alterego-ul său este un oribil pitic mutilat de ambele mâini, pe care îl poartă mereu pe brațe. Peste corpul personajului se
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
român) să viziteze Libanul pentru a cunoaște Îndeaproape condițiile geografice și istorice ale acestei țări, «Delegație, care, a spus dl Berry, să fie neapărat condusă de senatorul Mihai Grama»”. Ana Maria Vințan, autoarea articolului reprodus din ziarul România liberă. Un cameleon căcăcios și mare șarlatan, numit Paul Goma, pe care Securitatea l-a făcut disident comunist Neavând calculator și, implicit, nici acces la internet, de aceea foarte târziu, abia În martie 2013, aflai de la un consătean că Paul Goma, În urmă
Zborul unui Înger Înapoi, la cer by Mihai Stere Derdena () [Corola-publishinghouse/Imaginative/865_a_1495]
-
și determinantul negramatical „Legionar”, limba de lemn a unui securist este desăvârșită (stil În care este redactat, mai cu seamă, romanul ilizibil „Bonifacia”). Consider, acum, că-i momentul potrivit de a-l prezenta, măcar În mare, pe oportunistul turnător și cameleon Paul Goma. L-am cunoscut În camera 71 a temniței politice din Gherla, unde am „locuit” Împreună În timp de aproximativ cinci luni de zile, din iunie până În noiembrie 1958, când el avea să iasă din Închisoare și să fie
Zborul unui Înger Înapoi, la cer by Mihai Stere Derdena () [Corola-publishinghouse/Imaginative/865_a_1495]
-
fost. Unele lucruri ne erau comune, câteva ne despărțeau. Într-o vreme chiar mi se părea că trebuie să-l „critic“ în mod programatic, găsindu-i nod în păr, bube-n fund și pete în biografie. Dar poți să condamni cameleonul că așa l-a lăsat Dumnezeu? L-am întâlnit - grație lui Nelu Stratone - în noaptea când „lansasem“ prima mea carte, Prunele electrice, într-un club de muzică rock. Pittiș era surpriza pe care mi-o pregătiseră prietenii, curioși să vadă
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2175_a_3500]
-
bulbucați: peștele-balon, peștele-arici, peștele-lună, rândunicile de mare cu aripi ca ale păsărilor, roșcate, cu striații portocalii. Salomîzdrele și broaștele, de la brotăcel până la râioasele cu ochi omenești și la marea broască neagră de Titicaca, cântărind un kilogram, nenumăratele reptile: hatterii, varani, cameleoni (dar cu culorile duse) păreau ieșite din tratatele de demonologie, din Maleus Maleficarum. Veninul mustea în aceste ființe de coșmar. Gina fugi repede spre cutiile de sticlă în care, încolăciți pe trunchiuri de copac, așteptau pitonul și anaconda. Intră în
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
Nu. Da. Nimic. — O să întârziem. Îmi pare rău. Ea scutură din cap și pornesc spre doamna Pereira. Pe drum, Elspeth observă felul în care Chandra recepționează zgomotele și imaginile de pe Falkland Road. Câțiva comercianți îl salută. Acest băiat este un cameleon. Pare să absoarbă tot ce atinge. Când a venit, era atât de străin, de stângaci. Acum s-a integrat perfect. Tocmai o luaseră pe Grant Road, când observă ceasul ivit de sub manșetele lui albe și, nu pentru prima dată, o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
păr, combinații ciudate de știri citite sec din ziare și filmulețe de pe YouTube. Singurul talent de om de show pe care l-am detectat la Cătălin Oprișan e acela de imitator al personajelor celebre. Nu că nu am avea suficienți cameleoni care se perfecționează în imitarea vedetelor noastre! O emisiune cu iz de manea, pe care nu credeam s-o văd vreodată în grila postului Realitatea. A doua poveste care cam pocnește pe la încheieturi e nou-lansatul show electoral, care începe pe la
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2212_a_3537]
-
Infanteriștii japonezi Înarmați ședeau ca vilegiaturiștii În camioanele camuflate care se plimbau de-a lungul străzilor. Un grup de ofițeri stătea În fața Institutului Radium, aranjîndu-și mănușile. Peste reclamele la Coca-Cola și Caltex erau lipite postere noi cu Wang Ching-Wei, conducătorul cameleon al regimului marionetă. O coloană de soldați chinezi Îl depăși pe Jim În Avenue Pétain, strigînd lozinci În aerul plin de zgomote. Mărșăluiră mai departe, bătînd stîngaci pasul pe loc sub fațada barocă a Cazinoului Del Monte, apoi alergară pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2010_a_3335]
-
Pentru mine. Marylyn e peste Sallee În dragostea mea de zi cu zi.” Îl interesa dacă McGovern din Minnesota va intra În prima sau a doua echipă All American, cum să Împartă cărțile de joc, cum se plasează miza, cravatele cameleon, cum se nasc bebelușii și dacă Brown Trei-Degete era Într-adevăr un aruncător mai bun decât Christy Mathewson. Din lecturile sale: În onoarea școlii, Micuțele femei (de două ori), Dreptul civil, Sapho, Periculosul Dan McGrew, La drumul mare (de trei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
NOI, ȘI LE ABSORBEAU CA NIȘTE MICI BUREȚI UMANI, CUM ERAU EI. "OAMENII ACCEPTĂ ORICE LE IMPUNE PRESIUNEA MEDIULUI", SE GÂNDI EL. POATE CĂ ASTA VOISE SĂ SPUNĂ TRASK. CAPACITATEA LOR DE ADAPTARE ÎI ÎNȘELASE PE TOȚI OBSERVATORII. CA NIȘTE CAMELEONI? DA, DAR NUMAI PENTRU PUȚIN TIMP. DACĂ SCOȚI ACESTE REPTILE AFARĂ SUB UN SOARE TORID, UIȚI CĂ ADAPTAREA LOR LA MEDIU NU E DECÂT UN COLORIT DE SUPRAFAȚĂ ȘI AI GRIJĂ CA TOTUL SĂ FIE FIERBINTE ÎN JURUL LOR, ATUNCI ÎNTR-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85099_a_85886]
-
IEDERA și CAMELEONUL O Iederă, cu note aspre-n ton Îl prelucra pe un Cameleon: „Amice, să nu crezi că-ți dau povețe, Eu nu pricep de ce faci fețe-fețe Și-alternativ devii, pe cîte știu Ba gri, ba verde, ba portocaliu? Ai spus
IEDERA ?i CAMELEONUL by Constantin IURAȘCU Tataia () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84344_a_85669]
-
IEDERA și CAMELEONUL O Iederă, cu note aspre-n ton Îl prelucra pe un Cameleon: „Amice, să nu crezi că-ți dau povețe, Eu nu pricep de ce faci fețe-fețe Și-alternativ devii, pe cîte știu Ba gri, ba verde, ba portocaliu? Ai spus c-acesta este mimetism, Aiurea! E curat oportunism, Că te prefaci și
IEDERA ?i CAMELEONUL by Constantin IURAȘCU Tataia () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84344_a_85669]
-
de ce faci fețe-fețe Și-alternativ devii, pe cîte știu Ba gri, ba verde, ba portocaliu? Ai spus c-acesta este mimetism, Aiurea! E curat oportunism, Că te prefaci și-n vrej de rouruscă Să prinzi cu limba cîte-o biată muscă!" Cameleonul astfel criticat Răspunse la atac imediat: „Cum te pretezi la astfel de scandal Tu, o rușine-n regnul vegetal Care te-agăți de orișice tulpină Ca să-ți resfiri frunzișul spre lumină Și pentru asta tu, drept mulțumire Pe planta gazdă
IEDERA ?i CAMELEONUL by Constantin IURAȘCU Tataia () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84344_a_85669]
-
în ea, că nu aveam individualități, așa cum eram, ramuri ale aceluiași copac, foșnind mereu împreună. Mult mai târziu m-am descoperit pe mine. Am înțeles ce-mi plăcea și ce nu. Și mai târziu, am descoperit-o pe mama, eternul cameleon, sânge din sângele Leei, care, după ce a încetat să mai fie o femeie îndrăgostită și o mamă cu farmece și minuni și povești cu fiare și mâncăruri nemaiauzite, a devenit unul din cei mai creativi oameni pe care i-am
Dincolo de portocali by Ioana Bâldea Constantinescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1347_a_2732]
-
discret, pe la miez de noapte câinii lătrau cu mai multă insistență, iar în zori populația afla despre ultima arestare în sat, despre dispariția a încă unui consătean. Inițial, satul nu și-a dat seama ce se întâmpla, nici de ticăloșia cameleonului care, în chip de om, cu o mutră de nevinovat, le intra în casă și, la plecare, în mod invariabil își exprima falsa compasiune «Ghetu’ om săracu’!», că răul cel mare venea tocmai de la oaspetele lor. Securitatea, brațul înarmat al
Călător... prin vâltoarea vremii(călătoria continuă) by Alexandru Mănăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/561_a_770]
-
plâng că fiul dum-nea-voastră nu poartă număr la mî-ne-că! ― Mă surprinde, domnule Crăcănel, îl întrerupse doamna contrariată. Ce s-a întîmplat? Clasa a încremenit; iar Crăcănel, la fel... În clipa aceea nu mai semăna cu un pelican, ci cu un cameleon... se făcuse roșu ca... sfecla. Spumegând de indignare, abia putu să articuleze, silabisind ca la lecție: ― Doamnă... nu mă cheamă Cră-că-nel! (Noi icneam de râs pe sub bănci.) Mă cheamă Octav A-na-sta-se-scu! și-apoi, repezit pe cât putea el: Crăcănel îmi spun
Cișmigiu Comp by Grigore Băjenaru [Corola-publishinghouse/Imaginative/295561_a_296890]
-
aș fi întîrziat, eram atât de liniștit, atât de ușurat, de parcă mi se luase o piatră de moară de pe suflet! . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Ora a treia aveam Botanica. După ce a notat absenții, Crăcănel și-a îndreptat întrebător spre mine ochii-i bulbucați de cameleon: ― Ei, Bă-je-na-ru-le! Bi-le-tul! ― Poftiți, don' profesor! și i-l întinsei. M-a întrebat inutil: ― L-ai adus! ― Da, don' profesor l ― Ce a zis tată-tău? I-a plăcut anecdota? ― N-a avut timp să-mi spună. ― De ce? ― Pentru că era
Cișmigiu Comp by Grigore Băjenaru [Corola-publishinghouse/Imaginative/295561_a_296890]
-
Marin Dumitrescu, profesorul, ajungând la Chiorul, l-a întrebat: ― Spune-mi dumneata, Constantineseule, cine era Ahile și cine era Hector! Chiorul, care habar n-avea măcar ce era cu "Războiul troian", holbă ochii conform obiceiului, rotindu-i ca un veritabil cameleon: când spre profesor, când spre clasă. Aștepta să audă un cuvânt măcar, de care să se agațe cu dibăcie și să-l dezvolte până când va recepționa altul... Dar cuvântul salvator nu mai sosea! Marin Dumitrescu, observând că Chiorul era neliniștit
Cișmigiu Comp by Grigore Băjenaru [Corola-publishinghouse/Imaginative/295561_a_296890]
-
Emma a luat un foarfece dintr-un sertar, repezindu-se s-o taie În bucăți pe rivala ei de cauciuc, care se ascundea În continuare sub cearșaf. Dând lenjeria la o parte, a rămas Înmărmurită, descoperind În locul manechinului gonflabil un cameleon. Aruncându-se asupra lighioanei, Emma a leșinat, iar când a fost adusă În simțiri, vorbea În dodii, astfel că a fost nevoie să fie pusă În cămașă de forță și dusă la spital, unde i s-a stabilit și diagnosticul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
intoxicației acute cu alcool. Relatarea aceasta, desigur, era trasă de păr. Totul părea o invenție. Și totuși, Noimann descoperi În ea o morală ascunsă, legată de propria sa istorie... Un adevăr care În aceeași măsură Îl Întrista și-l amuza. Cameleonul era el și tot el propria sa femeie gonflabilă. Penitentul și cinicul se ascundeau În aceeași persoană. De ce Noimann voia să-l ducă cu zăhărelul pe sine Însuși și atunci când era beat, dar mai ales când era treaz? De ce Îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2337_a_3662]
-
m-aș opri la un răspuns În care cred? Și oricum, fuga de Întrebări reprezintă cel mai deplorabil răspuns. Nimic n-are vreme să rodească sub zodia lui Proteu decît frica de propria singurătate, desolidarizarea de propriile-ți adevăruri, ipocrizia cameleonului sau, citîndu-l pe Bacon, Înțelepciunea crocodililor care plîng devorînd... Epigonii Zece ani mai tîrziu după ce „cei șapte Împotriva Thebei” au fost Înfrînți, urmașii lor direcți, pentru a răzbuna moartea părinților lor, au organizat o nouă expediție contra Thebei ieșind victorioși
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2102_a_3427]
-
ceea ce-i trăsnea prin cap așa ca în zilele noastre, ci la modul perfect organizat i se dicta, șo pe acela, șo pe celălalt. Și atunci numai ce vedeai că apare în Scânteia lui Silviu Brucan sau Octavian Paler (doi cameleoni deveniți mari democrați după 1990), câte-un articol semnat de câte un „critic literar” al vremii, articol care înfiera cu nețărmurită indignare proletară, opera literară a câte unui scriitor consacrat, care pe undeva prin vreo creație de a lui fluierase
Amintiri din sufragerie by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83874_a_85199]
-
lui Grigorescu“ (despre Al. Vlahuță și E. Lovinescu); o altă rubrică polemică - „Obsesii contemporane“ - îi ia în colimator pe E. Lovinescu (autor: I. Minulescu, sub semnătura „X” - se pare, o replică la articolul defavorabil pe care criticul i-l dedicase: „cameleon de profesie, corect ca o pagină copiată de un maestru de caligrafie”), Victor Eftimiu (taxat de Dem. Theodorescu, alias „Teo”) și Cincinat Pavelescu (autor: Nae Ionescu, alias „A”), ca și rubrica „Note, informațiuni, inserții și reclame literare“. În fine, un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]