525 matches
-
de sancționare ale adulților (sancțiuni corecteă, admisibilitatea morală față de copii mai mici și mai mari, ideea de justiție, egalitate față de evaluarea vinovăției etc. 2.1.3. Caracteristici afective Mai ales nxietatea și mecanismele de apărare ale sinelui prezintă Înțeres. Anxietatea camuflată poate duce la nervozitate, tulburări de somn, diverse ticuri, și chiar la fobia școlii, la inadaptare, panică etc. În viața școlară mică se formează Însă și stări afective numeroase legate de activitățile care se desfășoară În spațiul lecției emoții și
MODALITĂŢI DE PREVENIRE A CONDUITEI AGRESIVE by LIDIA CRAMARIUC () [Corola-publishinghouse/Science/1629_a_2944]
-
și afective pe care le creează În personalitatea copilului. Dintre aceste tipuri de dimensiuni ale familiei, mai consistente sunt relațiile afective pozitive de acceptare și căldură ale părinților (amândurora sau ale unuia dintre eiă față de copil, versus atitudinea de rejectie (camuflată sau nuă ce se manifestă prin ostilitate (autoritate brutalăă; complementar există axa autonomiei psihice (până la a neglija orarul si activitățile copiluluiă de către părinți, sau variate forme de control (lejer sau ferm și severă. Combinația acestor 4 caracteristici a distribuției (la
MODALITĂŢI DE PREVENIRE A CONDUITEI AGRESIVE by LIDIA CRAMARIUC () [Corola-publishinghouse/Science/1629_a_2944]
-
vorbesc mai degrabă „cu sfinții părinți”. Cea mai mare teamă a celor intervievați de-a lungul timpului de mine, fie că erau preoți, fie că lucrau în cadrul insti tuției bisericești ca personal auxiliar, a fost aceea să nu fiu „ziarist” camuflat, să nu scriu despre ei „de rău” sau să aduc „prejudicii imaginii bisericii”. În fine, prelungesc această paranteză pentru a mai spune că i-am propus în acele zile de teren unui profesor universitar de economie din Iași, pe care
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
de-a face zilnic cu jurnaliștii și nu crede în identitatea oficială pe care am declinat-o la început, „cercetător la București, scriu o carte despre pelerinaj”. Mă percepe tot ca pe un jurnalist de investigație în căutare de scandal, camuflat, ce va „scrie de rău” despre el, Biserică, preoți, pelerinaj. Încă o dată, mă lovesc de una dintre dificultățile de a lua în posesie o parte din sacralitatea locului. Lumânările și icoanele care-i dau caracterul de capelă în aer liber
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
Redactor-responsabil: Alexandru Sahia. Ivită într-un peisaj publicistic agitat, ce oglindea el însuși frământările sociale, ideologice și culturale ale epocii, revista adoptă o atitudine contestatară, denunțând cu înverșunare decadența burgheză a artei. În numele nonconformismului revoluționar, ea combate „falsul spiritualism, intelectualismul camuflat și pseudoermetismul”, iar pe „scriitorul care continuă să mai scrie o literatură artistică” îl declară „pur și simplu nebun”. Aplicând cu strictețe dogmatică preceptele esteticii marxist-leniniste, care vede o antiteză de nedepășit între arta pentru artă și arta cu tendință
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285766_a_287095]
-
discutat, fenomenul are o particularitate ce îl determină pe Georges Nivat să-l numească "skaz ascuns". Caracterul "ascuns" al skazului se explică prin faptul că discursul care organizează povestirea nu mai este al naratorului, ci al personajului principal. Skazul apare camuflat, ceea ce înseamnă că, deși narațiunea nu este la persoana întâi, se impune discursul personajului principal, cu mărcile sale specifice, "limbajul său de țăran" și "argoul deținutului experimentat"392. Dimitri Sologdin, personaj al romanului Primul cerc, manifestă interes deosebit pentru păstrarea
by Cecilia Maticiuc [Corola-publishinghouse/Science/1022_a_2530]
-
încălzea o parte a corpului, apoi te întorceai și încălzeai și restul. Era o luptă continuă între cald și rece. O să fac gîlci, pneumonie, degerături și cumătra cu coasa va izbăvi Iașul de un primar nepriceput, gîndeam cu o ironie camuflată. Ți-ai găsit! Eu zic că Dumnezeu m-a ajutat să nu mă îmbolnăvesc, dar dușmanii mei sînt convinși că am făcut un pact cu Satana. Cum-necum, n-am răcit deloc și am petrecut o seară sofisticată, unică. Iranienii sînt
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
era cîte un copac enorm, cu o coroană deasă și umbroasă. Majoritatea erau stejari, dar nici nucii, teii și oțetarii nu se dădeau bătuți. Pe partea estică, la cîțiva metri de pădure, dacă priveai atent, era un adăpost improvizat, bine camuflat și greu accesibil din fundul cazanului. Acolo, uneori, spre chindie, se ridica un fuior de fum, care era rapid anihilat de curenții ce se zbenguiau pe deasupra pădurii. În fața semibordeiului ascuns era o bancă rustică cu spătar și acoperită cu o
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
moldovenești, creau o senzație ciudată dar plăcută și caldă. Din unele camere, cu geamuri mult mărite în detrimentul zidului, se vedeau panorame impregnate de specific teuton, îngrijite, protejate și meticulos gîndite. Într-un ciudat frigider era un butoiaș cu bere, bine camuflat, ca să nu șocheze ochii mai sensibili. Hans umplea halbele și se întorcea la masa "de discuții". Constantin, te rog să te duci la copiii aceia de la Poieni. Cînd mă întorc, trec sigur să văd ce-i acolo. Ce-am văzut
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
animalul vânat, sau, mai târziu, animalul domesticit, echivalează cu un sacrificiu în care vânătorul și victima sunt interschimbabile 3. Precizăm că toate aceste concepții s-au constituit în timpul ultimelor faze ale procesului de "hominizare". Ele sunt încă active - modificate, revalorizate, camuflate - la mii de ani după dispariția civilizațiilor paleolitice. 2. "Opacitatea" documentelor preistorice. Dacă paleantropii sunt considerați drept "oameni compleți" urmează că ei posedau de asemenea un anumit număr de credințe și practicau anumite rituri. Căci, așa cum am reamintit, experiența sacrului
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
omenesc reprezentarea cea mai adecvată a zeilor. Dar mai ales valorizarea religioasă a prezentului merită subliniată. Simplul fapt de a exista, de a trăi în timp, poate avea o dimensiune religioasă. Ea nu este întotdeauna evidentă, pentru că sacralitatea este, întrucâtva, "camuflată" în imediat, în "natural" și în cotidian. "Bucuria de a trăi" descoperită de greci nu este o plăcere de tip profan: ea revelează beatitudinea de a exista, de a participa - chiar la modul fugar - la spontaneitatea vieții și maiestatea lumii
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
un nucleu dur de cititori pasionați. Dacă s-ar tăia definitiv electricitatea în România sau în Israel, aceștia ar citi la lumina opaițelor sau a ultimei raze de soare. Dacă lectura ar fi interzisă prin lege, ar citi cu ferestrele camuflate și cu cineva de pază la poartă. Am să-ți povestesc o anecdotă. Mă aflam la Paris în timpul mișcărilor studențești. Pe peretele din fața hotelului meu, cineva a scris: „Dumnezeu a murit. Semnat: Nietzsche“. A doua zi, a apărut dedesubt: „Nietzsche
Toamna decanei: convorbiri cu Antoaneta Ralian by Radu Paraschivescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/592_a_1297]
-
Nouăsprezece trandafiri tratează tema spectacolului ca exercițiu spiritual, prezentând un scenariu mai complicat, la apariția căruia Eliade însuși avertiza într-un fel asupra mesajului: „nu mă îndoiesc de reușita literară a romanului; dar mă îndoiesc dacă mesajul atât de abil camuflat va fi înțeles“. Mircea Handoca afirma în prefața romanului că: „întâlnim aici unele teme preferate ale prozei lui Mircea Eliade: ieșirea din timp, manifestarea sacrului prin obiecte și acte profane, literatura ca valorificare și prelungire a creativității mitologice [...], sacrul este
Maria Ungureanu by Fantasticul în opera lui Mircea Eliade – Monografie () [Corola-publishinghouse/Science/1606_a_2947]
-
pus întrebarea în legătură cu propria existență. Tragedia lui este, așadar, de ordin spiritual. Sufletește el este detașat, pentru el numai spiritul contează. La masă, acesta, la al doilea fel de mâncare, deschide al doua sticlă de vin. „A doua oară“ păstrează camuflate fragmente dintr-o revelație primordială, însă înseamnă și „născut a doua oară“, renăscut în lumea sacră. El este un mort în viață, care se întreabă: „dacă nu cumva există vreo ieșire“. În final, oprindu-se trenul, Onofrei coboară în stația
Maria Ungureanu by Fantasticul în opera lui Mircea Eliade – Monografie () [Corola-publishinghouse/Science/1606_a_2947]
-
vedere de unde pornește (comanda), n-are rost să te opui”. Viclean ca de obicei, Genoiu joacă la două capete: refuză mai întîi, cu oarecare tapaj, „sarcina”, iar după un scurt interval, întrezărind posibilitatea de a schimba „delegația” într-un concediu camuflat, o acceptă. Ridicîndu-mă împotriva deturnării de la ceea ce cred a fi profesiunea noastră, eu apar iarăși fără „orientare” și fără tact. În vervă, Ernest Gavrilovici mi-i evocă (eram împreună la Podu Turcului) pe cîțiva dintre conducătorii culturali ai Bacăului postbelic
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
cu urmările-i patologice... Vițiul de concepție... Deformarea... Paludismul... Apoi nevroza ! - Atâtea și atâtea cuceriri ale științei moderne...”. Seria de noxe ale civilizației anunță aparent paradoxal progresul, deși, în același timp reprezintă consecințele sale. Se află aici un milenarism abil camuflat, o apocalipsă travestită în progres și un scepticism ironic. Într-una din frazele șarjate ale lui Matei Călinescu din Cinci fețe ale modernității se afirmă că „Încă o dată, progresul este decadență și decadența este pro- gres” . Afirmația rezistă atât timp cât înțelegem
Caragiale după Caragiale by Angelo Mitchievici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/819_a_1754]
-
Dragomir solicită nuanțări și scoaterea sa de sub incidența unor categorii formale și taxonomii mult prea generale precum comicul de situație, de caracter, de limbaj etc. Comicul lui Caragiale invocă deriziunea ca formă a unui scepticism ludic și a unei lucidități camuflate, mai ales în ceea ce ține de „caricatura ideologică” pe care o presupune provincia. Într-un fel, comicul caragialesc se apropie de adevărul maximei lui Gogol : „Dacă privim atent și îndelung o istorie nostimă, ea devine din ce în ce mai tristă.” Ambi- valența și
Caragiale după Caragiale by Angelo Mitchievici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/819_a_1754]
-
de pildă, decât în rare ocazii, căci le cheltuiau rapid sau le investeau, dar ar fi putut fi împinși de împrejurări să le îngroape sau și-ar fi putut răscumpăra libertatea prin povești despre misterioase bogății ascunse în locuri abil camuflate (singura comoară presupus în mod oficial că e îngropată e a piratului englez Bartholomew Sharp, mort în 1702, într-o închisoare din coloniile americane, comoară rămasă undeva, pe coasta Pacificului, în America de Sud, sau pe fundul oceanului). Într-o viață prea
PIRAŢI ȘI CORĂBII Incursiune într‑un posibil imaginar al mării by Adrian G. Romila () [Corola-publishinghouse/Memoirs/850_a_1578]
-
Doamne, cât e de frumos,... ce peisaje, ce câmp minunat! Autocarul parcă zboară, atât de repede merge. Îmi pare rău că nu merge mai încet. Ce vai, ce coline, ce munți, ce forme de relief! La unii munți se vede camuflat unde locuiesc pustnici. Cât de greu și anevoios e să urci la ei. Ce loc singuratic și retras și-au ales de locuit. Departe de lume, dar aproape de Dumnezeu. Doamne, câtă liniște, câtă sfințenie, numai păsările cerului cântă și parcă
Pelerinaj la Sfintele Locuri by Maria Moşneagu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91813_a_92382]
-
cu mironosițele femei. Fapte vrednice a făcut și a ajuns o sfântă. Să ne învețe și pe noi cum să ne plângem păcatele și cum să-L iubim pe Domnul, așa cum a făcut ea. în curtea mănăstirii este o peșteră, camuflata cu o ușă acoperită de flori și verdeața, nici nu se observa. Ne-a deschis ușa o măicuța și-am coborât vreo patru trepte. Acolo era locul unde se adunau Mântuitorul și ucenicii de frica iudeilor. Doamne, ce ascunzișuri! Cum
Pelerinaj la Sfintele Locuri by Maria Moşneagu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91813_a_92382]
-
specificetc "3.1. Tipologia familiilor monoparentale - dificultăți specifice" Luând drept criteriu numărul persoanelor care constituie familia, aceasta poate fi o familie monoparentală binară (doi membri), terțiară (trei membri) ș.a.m.d. După calitatea și permanența interacțiunilor, familiile monoparentale pot fi: camuflate, în cadrul legal al familiei nucleare, când unul dintre părinți, deși prezent în cadrul familiei, nu interacționează sub aspect psihologic decât într-o mică măsură cu ceilalți membri; familii monoparentale în care legăturile sunt păstrate numai cu copiii, părinții evitând relațiile dintre
[Corola-publishinghouse/Administrative/1978_a_3303]
-
gospodăriei, administrarea acesteia îi privea exclusiv pe cei implicați în familie, constituiau aspecte ale vieții lor private. Astfel, ...soția a devenit prima servitoare, fiind înlăturată de la participarea la producția socială. Familia separată modernă este întemeiată pe robia casnică, fățișă sau camuflată, a femeii, iar societatea modernă este o masă alcătuită numai din familii individuale, care constituie moleculele ei. Bărbatul este susținătorul familiei și, ca atare, are o situație dominantă, iar în familie el este burghezul, iar femeia reprezintă proletarul (F. Engels
[Corola-publishinghouse/Administrative/1978_a_3303]
-
faptul că femeia este „stăpâna casei” și, de aici, aria acesteia de competență se restrânge la sfera privată, frumusețea ajunge să fie un mecanism social, care funcționează asemenea unui filtru care deformează realitatea, prezentând-o într-o relație de dominare camuflată: ceea ce este valorizat drept frumos e făcut captiv și subordonat celui ce operează aprecierea. Observația principală rezultă din faptul că frumusețea ajunge să joace un rol activ în relațiile sociale, chiar și acolo unde nu și-ar avea locul: mă
[Corola-publishinghouse/Administrative/1978_a_3303]
-
pe 16 iunie trebuia să fiu la Regimentul 25 infanterie Vaslui. De la Vaslui am pornit în marș forțat spre Huși, apoi spre Arsura, ocupând o zonă de front de la Ghermănești la Drânceni. Sub ploaie, noaptea săpam tranșee iar ziua stăteam camuflați. Eram la compania a 4-a mitralieră, sub comanda căpitanului Droahnă Petre. Ei bine, când generalul Antonescu a dat ordinul: ”Români, treceți Prutul!”, parcă alături de noi erau miile de alți ostași români căzuți pentru glie. Mergeam să ne reîntrupăm Țara
VIEŢI ÎNTRE DOUĂ REFUGII CARTEA PĂRINŢILOR by AUREL BRUMĂ () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91701_a_92398]
-
În aceiași ani N. Tertulian condamnă o nouă carte a lui Cicerone Theodorescu, în care decelează „clișee decadente”, pentru ca apoi să denunțe „caracterul reacționar al teoriei autonomiei esteticului” și să respingă, în meticuloase analize, concepția lui E. Lovinescu. Împotriva „reabilitării camuflate a estetismului” și a citării lui Lucian Blaga (de către I. Negoițescu) vituperează în 1958 Ov. S. Crohmălniceanu, iar Liviu Călin relevă „tendințele nesănătoase” ale unei reviste „de provincie”. Progresele și regresele revistei sunt accentuate în anchetele și „mesele rotunde” organizate
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290533_a_291862]