383 matches
-
să treacă de santinela aflată la intrare. Sergent, bagă răcanul în rând! Douăzeci de centuri la cur să învețe cadența! Asist personal la pedeapsă, încheie Guriță zâmbind leneș, în timp ce arată cu degetul spre un recrut ghinionist. În urma lor, cam la cinzeci de metri depărate, printre tufele mărunte ale vegetației pârjolite, se văd țintele. Trei coli cartonate care închipuie inamicii. Pe una dintre ele câteva păsări își găsesc loc pentru odihnă. Liniștea înaripatelor nu va dura mult, doar până ce începe antrenamentul. Înainte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
scrisesem data lăsării la vatră. Această relatare de mai sus n-a fost decât un pretext de a-l prezenta pe Rică, unul din cei mai buni prieteni ai mei. Ne întâlneam des, mergeam la baluri împreună, beam câte o cinzeacă de spumă de drojdie, fumam aceeași marcă de țigări, “Carpați” fără filtru, câteodată cântam coruri din armată. La petrecerile care se făceau în familiile noastre sau între noi, băieți și fete, eram animatorii principali, aveam întotdeauna ce să ne spunem
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
de ceea ce-i în stare să sufere un om într-o viață, atât cât îi este dat unui om. L-am cunoscut pe domnul Sfedu la Prut, pe o margine de mal cu nisip. Eram la o distanță de vreo cinzeci de metri unul de altul și pescuiam. Prinsese un pește și nu știa ce-i. Am fugit până la el și i-am spus: - Domnule, aveți o mreană! Era așa de mânjită de nisip încât n-am văzut decât perechea de
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
un tov care, după aliură, părea a fi vreun ștab din București. Primul secretar era îmbrăcat într-un costum de culoare gri cu dungulițe negre pe verticală, ceea ce-l făcea să fie mai lung decât în realitate. Avea atunci vreo cinzeci de ani, La tâmple îi apăruse ghioceii, avea fața ovală, fără riduri. Dacă te uitai ceva mai atent la el, puteai să bănuiești că e homosexual, avea ceva care aducea a curvă masculină. În rest, normal ca orice mirean L-
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
la gradul său didactic încât pe ușa de la intrarea apartamentului și-a pus titulatura "Familia Viorel Haralambie Costăchescu - profesor". Frumos, dar prea pompos. Într-o zi, am întârziat împreună la o terasă. După mai multe rânduri de halbe cu câte cinzeci de miligrame de rom în bere (o face mai gustoasă și mai băubilă), am plecat spre prima stație de tramvai. Și fiind cam aglomerat, eu m-am urcat pe la mijloc, iar el pe la spatele vagonului. Ceva ceva, am auzit eu
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
ele, un spațiu unde stătea o farfurie străveche și un crucifix; sub crucifix o farfurioară pe care, de atunci și până acum, stă o ceașcă cu ulei, în care este un fitil ce arde, mi-a spus bunica, de vreo cinzeci de ani. Nu vă descriu întreaga odaie, ar lua prea mult timp, căci era înțesată cu fel de fel de lucruri, așa cum erau mai toate casele din mahalalele Iașului la acea vreme. Afară începuse un vânt cumplit, bătea zăpada în
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
coloniale, cum era acela al lui Smirnov, că „nu era de nasul lui”, se uita la vitrine, intra la cofetăria din colț și cumpăra acadele soției, mai trăgea o raită pe la vreo cârciumioară cu prețuri mai de doamneajută, apoi înc-o cinzeacă în alta, și tot așa. Câteodată își pierdea pălăria și bastonul prin șanțurile pe unde cădea și câte un cunoscut venea și striga la poarta casei cu numărul 5. - Madam Ionescu, madam Ionescu! - Ce vrei, omule? întreba soția pierdutului în
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
cu aspect de boschetar, căruia teatrul îi dădea, de milă, o pâine. Cineva i-a spus că era Cristian Vasile și că fusese faimos la vremea lui. I s-a și fredonat refrenul Zarazei. Unchiul meu i-a dat o cinzeacă bătrânului și acesta, vorbind numai în șoaptă, i-a povestit cele de mai sus. Le povestea oricui, dar nimeni n-a pus pîn-acum povestea pe hârtie. O fac eu, acum, deplin conștient de faptul că nu aceste biete pagini vor
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
chiar la sentenția definitivă de va fi necesar. M. Eminescu În prezența noastră, jude Stoica {EminescuOpXVI 507} {EminescuOpXVI 508} CHITANȚĂ [DE CHIRIE, 28 NOIEMBRIE 1878] [ACONTO LA LEFURILE REDACȚIEI "TIMPUL" PE LUNA OCTOMBRIE 1879] Chitanță 350 l. n., adecă trei sute cinzeci lei noi am primit de la d. casier prin d. Slavici acont asupra lefilor redacției "Timpului" pe curenta octomvrie. București 17 octomvrie 1879 M. Eminescu [PROGRAM DE ACTIVITATE CULTURALĂ] București, 1882 1. Să se constituie un comitet compus din bărbați capabili
Opere 16 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295594_a_296923]
-
a pus nădejde în ce-a zis cumnată-sa, și bine-a făcut, la ce era să s-aștepte ? Cumnată-sa-i mână spartă, cum se vede-n bani, repede îi risipește. Ia să fi trăit cum trăiește ei, șase sute cinzeci de lei, două suflete... Și chiria, și lumina, și televizoru... Merge-ncet, cu grijă, a trecut și de gheretele cu telefoane. Două gherete de telefoane aici, la capu tramvaiului, amândouă cu geamurile sparte, amândouă cu firele smulse. S-a-nmulțit derbedeii, s-
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
femeie care nu-i place gospodăria, o ține-ntruna cu fructele și cu regimu, da cine poate să trăiască din așa ceva ? Dac-ar fi să ia fructe și carne, nici două zile n-ar ține-o banii ! Două suflete, șase sute cinzeci de lei, și lumina, și chiria, și televizoru... Așa că astea e numa vorbe, fiindcă dacă vine Leana la curățenie sau la spălat, o vezi pe Ivona că pleacă repede repede cu sufertașu la Gospodina ! încă ș-atunci vine numa cu
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
la spălat, o vezi pe Ivona că pleacă repede repede cu sufertașu la Gospodina ! încă ș-atunci vine numa cu trei-patru porții ! Da măcar când zice Ivona o vorbă, știi că aia e vorbă ; dac-a zis că-i dă cinzeci de lei la două luni, o dată n-a lipsit să-i deie. Mai e o săptămână și iar se face două luni de când i a dat, și dacă o vedea-o, poate-i dă de azi pe două luni care
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
Ivona și o apreciază, și i se urăște și ei singură acasă, mai ales de când nu mai merge nici la servici. Putoarea de bărba-su, când îl cauți, o întinde la Matracucă. Se bucură Ivona și poate-i dă de azi cinzeci de leii ăia - ce e cinzeci de lei la banii lor ? Ce e cinzeci de lei la o casă mare ? E fată bună Ivona, are un suflet ca pâinea caldă, atâta că n-a avut în viață noroc. Atâta că
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
se urăște și ei singură acasă, mai ales de când nu mai merge nici la servici. Putoarea de bărba-su, când îl cauți, o întinde la Matracucă. Se bucură Ivona și poate-i dă de azi cinzeci de leii ăia - ce e cinzeci de lei la banii lor ? Ce e cinzeci de lei la o casă mare ? E fată bună Ivona, are un suflet ca pâinea caldă, atâta că n-a avut în viață noroc. Atâta că-i cam zurlie. N-a avut
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
de când nu mai merge nici la servici. Putoarea de bărba-su, când îl cauți, o întinde la Matracucă. Se bucură Ivona și poate-i dă de azi cinzeci de leii ăia - ce e cinzeci de lei la banii lor ? Ce e cinzeci de lei la o casă mare ? E fată bună Ivona, are un suflet ca pâinea caldă, atâta că n-a avut în viață noroc. Atâta că-i cam zurlie. N-a avut noroc să-i semene mă-sii, mă-sa
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
luat hoțu de tehnician, și-o strânge de i-a făcut gura toată o rană, dar-ar dracu n ei de hoți, că a umplut Bucureștiu, un’ te duci, fiecare stă cu mâna-ntinsă... De un’ să dai, dân șase sute cinzeci de lei, două suflete, și lumina, și chiria, și televizoru ? Stă ea, stă, da mult n-o să mai stea, s-o prinză noaptea pe drumuri, pe la ușile altora. Mai are și omu ei dreptate, ăilalți, o dată nu vezi pe unu
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
-n ei toți ! C-așa e unii, de cade mereu în picioare. Nu-i plânge ea pe ei, nu le duce ea lor de grijă ; își duce de grijă ei și la omu ei, că trăiește două suflete din șase sute cinzeci de lei, și chiria, și lumina, și televizoru. Și-a-nțepenit aciia de frig, de când o așteaptă pe zmintita asta. Stă aci pentru cinzeci de lei, sta-i-ar cinzeci de leii-n gât, că vede negru-naintea ochilor de foame. Că
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
lor de grijă ; își duce de grijă ei și la omu ei, că trăiește două suflete din șase sute cinzeci de lei, și chiria, și lumina, și televizoru. Și-a-nțepenit aciia de frig, de când o așteaptă pe zmintita asta. Stă aci pentru cinzeci de lei, sta-i-ar cinzeci de leii-n gât, că vede negru-naintea ochilor de foame. Că la unii necazurile parcă nici nu le-ar avea, așa nu le pune la suflet și trece pân ele ca gâsca pân
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
grijă ei și la omu ei, că trăiește două suflete din șase sute cinzeci de lei, și chiria, și lumina, și televizoru. Și-a-nțepenit aciia de frig, de când o așteaptă pe zmintita asta. Stă aci pentru cinzeci de lei, sta-i-ar cinzeci de leii-n gât, că vede negru-naintea ochilor de foame. Că la unii necazurile parcă nici nu le-ar avea, așa nu le pune la suflet și trece pân ele ca gâsca pân apă. Așa și Zahareasca. Așa și
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
comuniștii, că ei l-a chemat, ei l-a scos dân rezervă și pentru ei s-a dus până-n Tatra. Și uite că nu ! Uite că nu i-a fost de niciun folos ! Că tot la zdup a murit ! în cinzeci, în cinzeci și doi, el știe când o fi murit, că baba tăcea ca mormântu. Da degeaba tăcea ea mâlc, că de știut se știe toate. Și ea știe de la Cristidoaia, care și bărba-su a fost la zdup... Aia i-
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
ei l-a chemat, ei l-a scos dân rezervă și pentru ei s-a dus până-n Tatra. Și uite că nu ! Uite că nu i-a fost de niciun folos ! Că tot la zdup a murit ! în cinzeci, în cinzeci și doi, el știe când o fi murit, că baba tăcea ca mormântu. Da degeaba tăcea ea mâlc, că de știut se știe toate. Și ea știe de la Cristidoaia, care și bărba-su a fost la zdup... Aia i-a spus
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
strânge, la ce le-o ține, că n-o să le ia cu ea în pământ ! Prefăcută și cărpănoasă, d-aia o și înșală bărba-su ! Și de ce îmbătrânește, d-aia se face mai cărpănoasă. — Dar-ar dracu-n tine și-n cinzeci de leii tăi... Tropăie pe loc, să se mai încălzească puțin, și pe urmă se-apleacă gemând, ce ți-o fi și cu asta, ce greu îi vine-acu să se aplece. Ș-altădată ce mai freca dușumelile, ce mai căra
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
așa îmbățoșată ca adineaori, când îmi stăteai ca jandarmu la ușa umblătoarei, înhăimurată cu paltonu pe tine și cu cipilica, numa bine s-o iei la goană cum ies ? S-o iei la goană și să nu mai dai ăi cinzeci de lei ! Ei, Vulpeo, Vulpeo, la viclenii și la zgârcenie nu te-ntrece nimeni ! Da iete la el cum îi cântă și iete la ea cum joacă, cu tălpile pe cărbunii încinși, ca ursu !... Iete la ea ce se mierlăie
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
când e vorba de el, și numa așa o vezi cât e de zurlie ! Că suflet rău n-ar avea, uite-o ce se mai dă acu de ceasu morții să mă împace... Atâta că nu mai zice nimic de cinzeci de leii ăia. Poate când o fi gata cafelile, poate-atunci să-i vie și gându-ăl bun. Ei, săraca Ivona !... Zurlie, zurlie, da uite-o cum vine cu ceștile de cafea, puse pe tavă, ca la musafiri... Ba încă a mai
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
nu-mi trece să plec, c-așa mi s-a muiat picioarele de la afurisitu ăla de coniac, că nici să vreau cu tot dinadinsu, și tot n-aș putea să mă mișc ! Da nici tu nu te-ndemni să scoți cinzeci de leii ăia... Așa că nici io nu mă mișc, că cum ești de zurlie, poa’ să-ți vie-n minte să mi-i dai când oi fi ieșit pe poartă ! Că la ce să nu mi-i dai acu, dacă
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]